Ang dating bersyon ni John ay mahihimatay kapag tinutukan siya ng baril, ngunit dahil muntik na mawala sa kanya si Anne at dahil may pinatay na siyang tao, hindi na siya natatakot na tutukan siya ng baril.Tumitig siya sa lalaking may hawak ng baril. “Nandito lang ako para sa pera.”Kumunot ang noo ng lalaki at tinanong niya, “Anong pera?”Tumuro si John sa maliwanag na gusali sa labas ng bintana. “Kung tama ang hula ko, nandito ang lahat ng mga taong ‘yun para sa inyo.”Kumunot ang noo ng lalaki. “Tama ka.”Napansin nila ang kaguluhang ito.Sa kasamaang palad, hindi sila nakatanggap ng utos mula kay Tyson para umalis, at kahit na gusto nila, napapalibutan sila at wala silang chansa para tumakas.Nag iisip sila ng pwede nilang gawin, at ang lalaking ito ay nagkataon na pumasok. Syempre, agad silang maghihinala sa mga motibo niya.“Ano ang ginagawa niyo dito?”Nagbuntong hininga si John at tumuro siya sa apartment building niya. “Nakatira ako sa kabilang kanto. Nabalitaan namin
“Pwede ko kayong tulungan na tumakas!” Ang sabi ni John nang ipuputok na ng lalaki ang baril. “Pwede ko kayong tulungan!”Kumunot ang noo ng lalaki at inalis niya ang baril sa noo ni John. “Ano ang meron ka?”Huminga ng malalim si John at sinabi niya ng may mahinang boses, “Sir, nakalimutan niyo na ba ang sinabi ko? Kung sino man ang naghahanap sa inyo ngayon ay nagbibigay ng sampung libong dolyar sa bawat tao na kinakatok nila.“Maraming mga tenant sa gusali na ito maliban sa inyo, at kung nag hiwa-hiwalay kayo at pumasok kayo sa ibang bakanteng unit, iisipin nila na mga tenant kayo. Hindi lang sa magiging ligtas kayo, makukuha niyo rin ang pera.“Maraming ibang tao na tulad ko na pumasok para lang makuha ang pera. Kapag nagpanggap kayo ng mabuti, sigurado ako na walang makakapansin!”Pagkatapos, tumingin si John sa mga lalaki sa kwarto at idinagdag niya, “Sir, pasensya na sa sasabihin ko, pero wala kayong laban sa mga tao sa labas. May dose-dosenang mga tao sila na naghahanap sa
“Sa tingin mo ba talaga ay isa akong espiya?” Kinamot ni John ang ulo niya. “Nandito lang ako para sa pera, pero nagkataon na nakasalubong ko kayo. Ngayon at nandito na ako, hindi lang sa hindi ko makukuha ang pera ko, mamamatay din ako. Ang gusto ko lang ay ang masigurado na makalabas ako ng buhay sa pagtulong ko sa inyo.”Tumitig si Scarface sa kanya ng matagal bago ulit sumingkit ang kanyang mga mata. “Sigurado ka ba?”“Sigurado ako.” Ngumiti si John. “Tulad ng lahat ng nasa kwartong ito, gusto kong mabuhay.”“Kung hindi kayo nakinig sa payo ko, at nahanap tayo ng mga taong ‘yun…”Hindi tinapos ni John ang kanyang pangungusap; ang lahat ng nasa kwarto ay alam kung ano ang mangyayari kapag natagpuan sila.Ang isa sa mga lalaki ay tumayo mula sa kama. “Gawin na natin ang sinasabi niya, Scarface. Maghihiwalay tayo at hahanap tayo ng unit na tataguan natin. Isang laro ng swerte na lang ito simula ngayon. Kapag natuklasan tayo, hindi natin pwedeng sabihin ang tungkol sa iba.”“Mas
“Sir,” Ang sabi ni John. “Hindi ko inaasahan na isa kayong tapat na kaibigan.”Tumingin ng masama si Scarface sa kanya. “‘Wag mo akong kausapin. Isa kang tuso. Alam ko na kinakausap mo lang ako dahil sinusubukan mong tumakas. Ito ang sasabihin ko sayo; wala kang chansa.”Dahil pinili niya na isakripisyo ang sarili niya at naiwan siya kasama ang mga hostage, determinado siya na hindi na siya maloloko ng lalaking ito.Lumubog ang puso ni John. “Sir, hindi ko balak tumakas. Gusto ko lang kayong kausapin, ‘yun lang.”Ngumisi si Scarface. “Kung malungkot ka, pwede mong kausapin ang matandang lalaki sa tabi mo. Matagal na siyang nandito at wala siyang kausap. Baka pwede kayong maging magkaibigan at samahan niyo ang isa’t isa kapag pumunta kayo sa langit!”Kinilabutan si John sa mga sinabi ni Scarface. May sasabihin pa sana siya, ngunit tinutukan siya ng baril ni Scarface. “Tumahimik ka, kung hindi ay babarilin kita.”Huminto si John at nagdesisyon siya na ‘wag nang abalahin ang lalaki.
Natakot si John at hindi na siya nagsalita pa. Sa halip, nagbuntong hininga siya.Mamamatay na ba siya dito?Hindi niya pa ulit naririnig na magsalita si Anne. Hindi niya pa napapanood na lumaki ang magandang anak niya o makita na magpakasal ang kapatid niya…Pumikit siya.Ginawa niya na ang lahat para magpanggap na patay na si Anne upang makatakas siya sa Banyan City papunta sa isang lugar kung saan walang makakahanap sa kanila.Akala niya ay mabibigyan niya na ang buhay na gusto ni Anne at maprotektahan ito mula sa panganib, ngunit nahuli siya ngayon, dahil lang sa pangako na 10,000 dollars. Hindi niya maisip kung ano ang mararamdaman nila Robyn at Anne kapag nabalitaan nila ang tungkol dito.Mabibigla ba si Anne sa balita ng pagkamatay ni John at makakapagsalita na siya ulit?Kung nangyari ito, baka may saysay ang pagkamatay ni John…Biglang lumingon si Scarface para tumingin ng malamig kay Andy at sinabi niya, “Hindi mo pa sinasagot ang tanong ko.”Nabigla sina Andy at Joh
Nabigla si Scarface at ang lalaki sa labas ng pinto.Tumitig ng may malaking mga mata si John sa lalaking nasa tabi niya.Walang hiya siya! Gusto niya bang mamatay?!Naiintindihan ni John na ang matandang lalaki ay sabik na makita ang isang taong magliligtas sa kanya pagkatapos makidnap ng matagal, ngunit hindi ito ang tamang oras para gawin ito!“Lintik!” Agad na tumalikod si Scarface at bumaril siya sa ulo ni Andy.Makalipas ang ilang saglit, may umungol sa sakit, kasunod nito ang amoy ng nasusunog na balat na may halong dugo.Ang lalaking nasa labas ng pinto ay tinulak si Scarface papunta sa sahig. “‘Wag kang kumilos!”Ang mga lalaki ay pumasok sa kwarto at binuksan ang mga ilaw.Napagtanto nila na hindi lang si Andy ang nasa kwarto. Katabi niya ay isang lalaki na dumudugo dahil nabaril ito sa kanyang balikat.Samantala, si Andy ay takot na takot. Kumapit siya sa braso ni John at sinabi niya, “Ayos ka lang ba? Iho! Buhay ka pa ba?”“Hindi pa ako patay.” Kumunot ang noo ni
“Kilala? Matagal na…” Nagbuntong hininga si Joshua, pagkatapos ay lumuhod siya para tumingin sa sugat ni John. “Ano ang nangyari?”Bago pa may makasagot, nagbuntong hininga si Andy. Sa tulong ni Gwen, mabagal siyang tumayo mula sa sahig. “Kasalanan ko ang lahat. Pumayag na kami sa isang plano para tumakas, pero hindi ko mapigilan ang sarili ko na sumigaw noong nakita ko na pumunta ang mga taong ito para iligtas ako.”“Tinutok ng kidnapper ang baril niya para patayin ako, pero…”Tumingin siya ng malungkot kay John na siyang walang malay na nakahiga sa sahig. “Ang lalaking ito ay prinotektahan ako. Hindi ako nasaktan, pero siya ang nasaktan sa huli…”Pagkatapos, lumingon si Andy para tumitig kay Gwen. “Kasalanan ko ang lahat ng ito. Hindi lang sa nadamay ko kayong lahat dito… nasaktan ko pa ang kawawang inosenteng lalaking ito.”Tumulo ang luha ni Gwen nang marinig niya ito. “Hindi niyo ito kasalanan, tatay. Para naman ka John…”Suminghot siya at may sasabihin sana siya nang magsal
Kumunot ang noo ni Joshua. “Tingnan natin.”Simula noong namatay si Anne, napuno ng konsensya si Luna kay John at naging sensitibo siya sa kahit anong balita tungkol sa kinaroroonan ni John. Ito ang rason kung bakit pinili niya na sumama kay Joshua sa Sharnwick City. Umaasa siya na makita sina John at Sammie.Kapag natuklasan ni Luna ang tungkol sa sugat ni John, hindi niya makokontrol ang sarili niya at baka may gawin siyang hindi rasyonal.Hindi balak ni Joshua na makialam sa buhay ni John dito sa Sharnwick City, at kapag natuklasan ni John na nandito sila para silipin siya, sasama ang loob ni John at baka magalit pa siya kay Joshua sa hindi pagtupad ng pangako nila.“Baka dapat natin sabihin kay Luna kapag naging mabuti na ang sitwasyon ni John,” Ang mungkahi ni Luke.Tinanggap ni Gwen ang sagot na ito, tumalikod siya, at tinulungan niya bumaba ng hagdan ang tatay niya.Ang ambulansya ay mabilis na umandar patungo sa pinakamalapit na hospital kasama ang dalawang biktima, malak