Napalingon si Yannie. Nakatayo si Luna sa harap niya habang may suot na coat sa ibabaw ng damit na pambahay. Halata na nagmadali si Luna sa punto na hindi siya nakapag bihis at nagsuot na lang siya ng jacket sa ibabaw ng pambahay. Hindi lang ‘yun, magulo rin ang buhok ni Luna, at may suot pa siya na slipper ng hotel. Ito ang pinakamasamang itsura ni Luna na nakita ni Yannie, ngunit sa sandaling ito, napuno ng ginhawa ang kanyang puso. “Luna.” Tumingin siya ng luhaan sa mga mata ni Luna. “Yannie, wala kang sumpa.” Huminga ng malalim si Luna at naglakad siya patungo kay Yannie. Kahit na ang lahat ng ito ay may kinalaman sayo, hindi ito ang pangunahing sanhi nito.” Tumingin siya sa mukha ni Yannie at nagpatuloy siya, “Maniwala ka sa akin na kahit wala ka, pagdadaanan ni Thomas ang ganitong mga paghihirap. Ang mga tao na lumoko sa kanya ay hindi ka parte ng plano nila.” Ngumiti si Mrs. Flores at tumayo siya, binigay si Yannie kay Luna bago siya pumunta sa kusina para gumawa n
#Kinagat ni Yannie ang labi niya nang marinig niya ito. Lumingon siya para tumitig kay Gwen, ang mga mata niya ay nagkaroon na ng determinasyon. Nang maalala niya ang pinagdaanan ni Gwen… hindi niya mapigilan na isipin na ang pinagdaanan niya ngayon ay wala lang kumpara sa nakaraan ni Gwen. Habang iniisip ito, suminghot si Yannie at lumingon siya para tumingin sa mga mata nila Luna at Gwen. “Ano… ang dapat kong gawin ngayon? May balita ba mula kay Mr. Lynch? May paraan ba siya para patunayan ang pagiging inosente ni Thomas?” Nang makita ni Luna na nag aalala si Yannie, hindi niya magawa na sabihin kay Yannie ang balita, ngunit ngayon, hindi niya na maitatago ang katotohanan. Kaya naman, huminga siya ng malalim at sinabi niya, “Sa ngayon, wala pa. Nakahanap ng imbestigador si Joshua para gumawa ng autopsy sa Senior Howard para malaman ang rason ng pagkamatay. Kapag napatunayan niya na hindi namatay si Senior Howard dahil sa pagbaril, agad na makakalaya si Thomas.” Hinawakan ni
“Kaya kong—harapin ng mag-isa si Thomas.” Pagkatapos magdalawang isip ng ilang sandali, nagdesisyon si Yannie na tanggihan ang alok ni Luna. “‘Wag kang mag alala; ako na ang bahala dito. Dapat niyong… gawin ang kailangan niyong gawin.” “Sigurado ako na maraming trabaho si Mr. Lynch. Hindi lang sa kailangan niyang bantayan ang Howard Group habang wala si Thomas, kailangan niya pang imbestigahan ang pagkamatay ni Senior Howard at hanapin din si Riley. Sigurado ako na kailangan niya ng tulong mo.” Huminto si Luna nang marinig niya ito. “Sige,” Sumingit si Gwen bago pa makasagot si Luna. “Nagtitiwala ako na kaya mong asikasuhin ang problema ni Thomas ng mag isa. Tutulungan na namin ni Luna si Joshua ngayon.” Kumaway siya kay Yannie at sinabi niya, “Maghihintay kami sa magandang balita mo.” Pagkatapos, naglakad na siya paalis habang hinihila si Luna. Kahit na sumakay na sila sa kotse, lumingon pa rin si Luna para tumingin ng nag aalala sa direksyon ni Yannie. “Aalis lang ba tayo
Tila hindi natutuwa ang babaeng ito. Agad na hinawakan ni Luna ang braso ni Gwen. “Wala po, mali siguro ang narinig niyo.” Pagkatapos, mabilis niyang hinila si Gwen palayo sa eksena. Gayunpaman, hinawakan ng babae ang manggas niya bago pa siya makapaglakad ulit. “Sigurado ako na tama ang narinig ko!” Pagkatapos, sumigaw ng malakas ang babae, “Makinig kayong lahat sa akin! May tao dito na nasa panig ni Thomas Howard!” Ang lahat ng mga nagpoprotesta at sumisigaw ng mga demanda ay agad na tumahimik nang marinig nila ito. Lumingon at lahat para tumitig kila Luna at Gwen na tila hindi makapaniwala. May ilang mga matangkad at maskuladong mga lalaki na humarang sa daan nila Luna at Gwen. “Uy, hindi ba’t ito ang asawa ni Joshua Lynch?” May babaeng biglang nagsalita. “Ayon sa mga nabasa ko sa internet, mga siyam na taon nang kasama ni Joshua ang babaeng ito. Hindi ko inaasahan na makita siya dito!” Nagbulungan ang mga tao sa paligid. “Ito pala ang asawa ni Joshua Lynch… Ano
“Walang hiya kayo!” Nang marinig ito ni Luna, agad niyang nilabas ang phone niya, at nagdial siya sa emergency number, pagkatapos ay tumingin siya sa mga tao sa paligid niya. “Labag ito sa batas! Ako ay—” Bago pa siya matapos sa pagsasalita, lumapit ang leader at inagaw nito ang phone mula sa kamay niya. Dinala niya ang phone ni Luna sa tainga niya at sinabi niya sa kabilang linya, “Wala, maling dial.” Pagkatapos, itatapon niya na sana ang phone ni Luna, nang mapansin niya na mukhang mahal ang phone ni Luna, itinabi niya ito sa bulsa niya. Sa huli, tumingin siya ng matagumpay kay Luna at sinabi niya, “Paano ka na tatawag ng pulis ngayon?” “‘Wag kang mag alala.” Agad na tumalikod si Gwen at prinotektahan niya si Luna sa likod niya. Lumingon siya para tumitig sa mga tao sa paligid niya. “Ako ang nagsabi ng mga bagay na ‘yun tungkol kay Thomas, kaya ako dapat ang puntirya niyo, pero kahit na galit kayo, hindi magbabago ang isip ko!” “Suspect lang si Thomas, at wala pang nakakaha
May kamay na humawak sa braso niya na humihila sa shirt ni Gwen. “Ito ba ang kultura na ginagawa ng Howard Group—ang kultura ng paghila ng damit ng isang inosenteng babae para ginawin siya?” Ang boses na ito… Napahinto si Gwen, pagkatapos ay napalingon siya. Ang taong pumunta para magligtas sa kanya ay walang iba kundi si Luke! Ang buong mukha ni Gwen ay lumiwanag, at namuo ang luha sa kanyang mga mata habang kinagat niya ang kanyang mga labi. “Ikaw…” “Ayos ka lang ba?” Lumingon ang lalaki para ngumiti sa kanya. Bumagsak ang mukha ni Gwen nang mapagtanto niya na ito ay si Steven. Kinagat niya ang labi niya at hind niya maitago ang dismaya sa kanyang mukha. “Ayos lang ako, Steven.” Lumubog ang puso ni Steven. Ang rason kung bakit masaya si Gwen na makita siya… ay dahil napagkamalan siya nito na siya si Luke. Pagkatapos mapagtanto na hindi siya si Luke kundi si Steven, halatang nadismaya si Gwen. Kahit na inililigtas ni Steven si Gwen, umaasa pa rin si Gwen na ibang
Kahit si Steven ay nagulat sa bilis at lakas niya. Pakiramdam niya ay wala siya sa sarili niya. Hindi niya gusto maging bayolente dati, pero sa hindi malamang rason, hindi niya mapigilan na matuwa habang nakikipaglaban. Natutuwa siya sa pakiramdam na ito. Habang iniisip na kaya niyang protektahan si Gwen, at iniisip na inapi ng mga taong ito si Gwen… Ang bawat suntok ay sakto ang tama, at madali niyang napatumba ang bawat tao na humarang sa daan niya. Pagkatapos patumbahin ang mga maskuladong mga lalaki sa harap niya, wala nang kahit sinong tao na lumapit sa kanya ng kahit isang hakbang. Kahit ang leader ng grupo ay nagulat dito. Sino ang mag aakala na ang maamo at mukhang matalino na lalaking ito ay magaling pala sa pakikipag laban? “Steven.” Lumapit si Gwen para hawakan ang braso ni Steven. “Ayos ka lang ba?” “Ayos lang ako.” Lumingon si Steven at marahan niyang piningot ang ilong ni Gwen. Lumamig ang dugo sa katawan ni Gwen, at humigpit agad ang mga muscles niya.
Huminto si Steven nang marinig niya ito. “Baka ito ang rason kung bakit biglang namatay si Senior Howard.” Napahinto sina Lucas, Luna, at Gwen nang marinig nila ito. Makalipas ang ilang sandali, kumunot ang noo ni Luna. “Sinasabi mo ba na….” “Hindi ba’t parang sinadyang nagkataon lang ito?” Kumunot ang noo ni Steven. “Nang magtatagumpay na sina Thomas at Joshua, biglang namatay si Senior Howard. Kung nagtagumpay si Thomas sa misyon niya, ang mga tao na mawawalan ng malaki ay hindi si Senior Howard, kundi sina Tina at ang anak niyang si Dan.” “Bukod pa dito, sila lang ang mga taong malapit kay Senior Howard kagabi. Kung namatay si Senior Howard, hindi lang sa masasayang ang paghihirap nila Thomas at Joshua, aakusahan pa si Thomas bilang isang mamamatay-tao na binaril ang kanyang tatay…” “Tama ka,” Sumingit ang isang malinaw na boses. Lumabas ng elevator si Joshua, tumitig siya ng may paghanga kay Steven. “Ang mga taong may mapapala sa pagkamatay ni Senior Howard ay sina Tina