"Anong problema? Hindi ba ito yung nawala sayo?" Nahagip ng paningin ni Luna ang mga mata ni Gwen at mabilis na hinawakan ang kamay nito. "Okay lang kung hindi sa iyo; maaari tayong magpatuloy sa paghahanap."Kinagat ni Gwen ang kanyang labi at sinulyapan muna ang mga taong nakatayo sa kanyang harapan, pagkatapos ay sa madilim na kalangitan na tila malapit nang umulan ng yelo. Sa wakas, tumango siya at sinabing, "Tama. Ito ang nawala sa akin."Ngumuso siya, maingat na inilagay ang maruming metal plate sa kanyang bulsa, at pagkatapos ay pinilit na ngumiti para sa lahat na nanonood. "Salamat sa lahat ng tumulong sa akin na mahanap ang nawawala kong gamit."Sa wakas, sinulyapan niya si Lucas, kinakagat ang labi niya. "Lahat ba itong mga tauhan ni Joshua?"Tumango si Lucas."Mayroon akong higit sa sampung libong dolyar dito," nakangiting sabi ni Gwen, sabay kuha ng kard sa bag niya at iniabot kay Lucas. "Mangyaring gamitin ito upang magbayad para sa isang masarap na hapunan para sa la
“Sa tingin ba ni Joshua ay nagsinungaling si Kate sa atin?” Pagkatapos ng lahat, sinabi ni Kate na wala na ang metal na plate noong nahanap niya ang pendant ni Gwen. “Tama.” Tumango si Thomas. “Si Kate ay… isang mahusay na manloloko.” … Sa mansyon ng pamilya Miller. Ang tatay ni Kate, si Mr. Miller, ay tumitig ng masama kay Joshua. “Mr. Lynch, maraming beses ko nang sinabi sayo na wala sa bahay ngayon si Kate, kaya bakit pinipilit mo pa rin na makipagkita sa kanya?” Eleganteng uminom mula sa tasa si Joshua, yumuko siya para tumingin sa stocks ng pamilya Miller at tumawa siya. “Mr. Miller, wala ka bang narinig sa kahit isang salita na sinabi ko?” “Sinabi ko na sayo na bawat sampung minuto na hindi nagpakita si Kate, papababain ko ng isang punto ang stock price ng Miller Group. Ngayon, bumaba na ito ng tatlong punto.” Habang sinasabi niya ito, elaganteng binaba ni Joshua ang tasa niya at sinabi niya, “Ikakalkula ko kung gaano katagal ang kailangan para malugi ng tuluyan a
Itinabi ni Joshua ang phone niya habang at lumingon siya para tumingin ng malamig kay Mr. Miller. “Magpatuloy ka.” “Kung ang sasabihin mo sa akin ay hindi tugma sa imbestigasyon ko…” Ngumisi si Joshua. “Hindi ko masisigurado na nakatayo pa ang Miller Group bukas.” Hindi pinuntirya ni Joshua ang pamilya Miller dahil kay Luke. Kahit na halos patayin ni Kate si Bonnie, at nagkaroon ng poot at galit si Jim kay Kate, hindi pinili ni Joshua na maghiganti sa pamilya Miller, ngunit hindi ito dahil wala siyang kakayahan para gawin ito. Sa totoo lang, kahit na ang pamilya Miller ay isa sa pinakamayaman at impluwensyal na pamilya sa Saigen City, wala pa rin silang laban kay Joshua. Ang tanging rason kung bakit hinayaan niya ito ay dahil binigyan ng pamilya Miller ng pag asa si Luke sa oras na nangangailangan si Luke. Kung hindi sinabi ng pamilya Miller ang tungkol sa posibleng gamot sa sakit ni Gwen, magpapakamatay sana si Luke para makasama si Gwen. Kaya naman, bago sila dumating s
Inabandona nila si Luke noong sanggol pa ito dahil sa pagiging mapamahiin nila! “Limang taon na ang nakalipas, naaksidente si Steven Hughes at napunta siya sa isang coma, at dahil dito, humingi ng tulong ang pamilya Hughes para hanapin ang nawawalang anak nila,” Nagpatuloy si Mr. Miller. “Syempre, Mr. Lynch, alam mo na malaki ang parte ng Miller Group sa larangan ng medisina, at hindi lang ‘yun, dati pa ay may marriage agreement na ang mga mga pamilya namin.” “Kaya naman, pumayag ang pamilya Hughes na kapag tinulungan namin si Steven na gumising mula sa coma, hahayaan nila na magpakasal ang anak nila sa mahal naming Kate.” Sumingkit ang mga mata ni Joshua at tinapik niya ang mga daliri niya sa mesa. “Ito pala ang rason kung paano niyo nahanap si Luke?” Tumango si Mr. Miller. “Tama. Isang taon na ang nakalipas, humingi ng tulong sa amin si Luke, at sa unang tingin pa lang ay nagulat na kaming lahat. Parehong pareho sila ng mukha ni Steven! “Limang taon na namin siang hinahana
Klang! Sa sobrang higpit ng hawak ni Joshua sa baso niya ay nabasag ito. Lumingon siya at tumingin siya ng malamig kay Mr. Miller. “Sa tingin mo ba talaga ay perpekto si Steven ngayon?” Akala ni Joshua noong una ay si ‘Steven’ ay si Luke lang, na ang mga alaala ay binura. Hindi niya inaasahan na gagawin ito ng pamilya Miller at pamilya Hughes! Ginamit nila ang puso ni Steven para iligtas si Gwen, pagkatapos ay binura nila ang mga alaala ni Luke at nilagay nila ang buong pag iisip ni Steven sa katawan ni Luke, at ibang tao na siya! Gayunpaman, si Luke ay isang miyembro din ng pamilya Hughes; ang anak na inabandona nila noong bata pa! Ang tanging rason kaya nahanap nila si Luke pagkatapos ng maraming taon ay dahil lang napunta sa isang coma si Steven. Ngayon at tinanggal nila ang kabuuan ng pag iisip ni Luke, ang natira na lamang ay isang katawan na walang pag iisip, isang katawan para sa mahal nilang si Steven. Minahal nila ng sobra si Steven at binago nila si Luke para magi
Hinayaan dapat ng pamilya Hughes at pamilya Miller si Luke na bumalik sa pamilya niya pagkatapos idonate ang mga laman ni Steven kay Gwen. Bilang kaibigan ni Luke, alam ni Joshua na maliban sa pagiging mahusay sa pakikipaglaban, si Luke din ay isang matalinong lalaki na madaling matuto sa pagpapatakbo ng isang negosyo. Kahit na hindi pinili ng pamilya Miller at pamilya Hughes ang ganitong solusyon, tinulungan sana nila si Luke na humanap ng ibang solusyon para gamutin si Gwen para hindi nila kailangan isakripisyo si Steven! Gayunpaman, hindi nila ito ginawa. Sa simula pa lang, plano na nila na kunin ang buhay ni Luke at gamitin nila ang katawan niya para sa utak ni Steven. Ito ang rason kung bakit nila pinadala si Kate sa Merchant City para bantayan si Luke. Ito ang rason kung bakit ang damdamin ni Kate para kay Luke ay malabo at pabago bago. Minsan, mukhang mahal na mahal niya si Luke, pero minsan, hindi mapigilan na isipin ni Joshua na malamig si Kate at wala siyang pakia
Nawala ang kulay sa mukha ni Kate. Sa sandali na makita niya si Joshua sa bahay niya, alam niya na nandito si Joshua dahil kay Luke at Steven. Nang makita niya na maputla ang itsura ng tatay niya, pati na rin ang sinabi ni Joshua, nalaman niya na nalaman na ni Joshua ang tungkol sa lahat. Pinilit niyang ngumiti at sinabi niya. “Hindi ko inaasahan na mabilis pala kumilos si Mr. Lynch.” Nitong umaga lang nakilala ni Joshua si Steven, at dahil dito, akala ni Kate ay may isa o dalawang araw pa siya para makaiwas sa problema. Sa ikinagulat niya, nalaman na ni Joshua ang lahat sa loob lang ng 12 oras at nagpakita pa ito sa bahay niya para harapin siya. Lagi siyang nakakarinig ng mga tsismis tungkol sa pagiging matalino ni Joshua, ngunit hindi niya nasaksihan ang talino at mabilis na pag iisip nito. Ito ang unang beses. Hindi mapigilan ni Joshua na ngumisi nang marinig niya ito. “Nalaman ko na dapat ito. Pero…” Tumingin siya ng malamig kay Steven at ngumisi siya. “Hindi pa hul
Buong hapon niyang hawak ang metal plate sa mga kamay niya, nakatitig siya dito. Naging busy ang The Spring Resort ng gabi, at sa huli, nasira ang katahimikan ng pagiging mag isa ni Gwen, kaya wala siyang magawa kundi umalis. Habang naglalakad siya sa kalsada at dumaan ang hangin sa kanya, hindi niya mapigilan na maalala si Luke. Hindi lang ‘yun, hindi niya rin mapigilan na maalala ang lahat ng mga tao na tumulong sa kanya maghanap ng pendant. Si Luna, Yannie, at Thomas… PInahalagahan siya ng mga ito… Pumikit si Gwen, may mahinang ngiti sa kanyang mukha habang naglalakad siya sa niyebe. Alam niya na nagbibigay siya ng problema sa lahat ng tao sa paligid niya simula noong pumanaw si Luke, Siya ang rason kung bakit namatay si Luke, kaya naman, siya lang ang nararapat sa mga masasamang bagay. Gayunpaman, sunod sunod niyang inabala ang ibang mga tao simula nang gumising siya sa kanyang surgery. Hindi lang sina Luna at Joshua, pati na rin sina Bonnie, Jim, Yannie, at Thomas.
Kumunot ang noo ni Luna nang marinig niya ito.Kailangan niyang itago si Gwen kapag bumisita si John sa kanila. Kasabay nito, kailangan niya ng ibang tao para magpanggap na si ‘Andie Larson’.Habang iniisip ito, nagbuntong hininga si Luna at tumingin siya ng makahulugan kay Tara.Naintindihan ito ni Tara at tumango siya, pagkatapos ay naglakad siya pabalik ng elevator kasama si Luna.Nang sumara ang pinto, nagbuntong hininga si Tara at sinabi niya ng pagod na tono, “Salamat sa Diyos at nabigo si Robyn ng memorya niya. Kung hindi, sira na ang lahat ng plano natin.”Tumango si Luna. Pagkatapos, tumingin siya kay Tara at tinanong niya, “Oo nga pala, paano nagkakilala si John at ang tatay ni Gwen?”Kahit na si Andy ay dinala ng mga tauhan ni Tyson sa Sharnwick City. Paano napunta sa parehong kwarto si John at sumalo pa siya ng bala para dito?Kinidnap rin ba si John ng mga taong ito? Kung ganun, bakit nila ito ginawa?Nang mabanggit ito, nagbuntong hininga si Tara at nagpaliwang si
Sumilip si Luna sa crack mula sa pinto.May suot na hospital gown si John, nakaupo ito sa kama at kumakain habang kausap si Robyn. “Sinabi ba talaga ‘yun ni Miss Moore?”Tumango si Robyn. “Nakasalubong ko rin sa elevator ‘yung babae na bumili ng tanghalian na ito kanina. Hindi ka maniniwala, konektado din siya kay Miss Moore! Magpinsan sila sa kasal!”Huminto ang kamay ni John, halata na nabigla siya. Tumawa siya at tinanong niya, “Talaga? Nagkataon nga naman.”“Tama ka! Maliit ang mundo natin!” Tumango si Robyn. “Hindi lang ‘yun, pero dahil magpinsan sila sa kasal, may koneksyon din siya sa lalaking niligtas mo kagabi. Sa tingin ko ay ang pangalan niya ay…”Napatalon ang puso ni Luna sa lalamunan niya nang marinig niya ito.Nagkaroon siya ng isang malaking pagkakamali. Hindi niya sana babanggitin ang pangalan ni Gwen kung alam niya lang na si John ang lalaking nagligtas sa tatay ni Gwen!Malapit na masira ang sikreto nila!Habang iniisip ito, hindi niya mapigilan na tumingin k
Tumaas ang mga kilay ni Luna kay Tara. “Sinasabi mo ba na anim na buwan mo nang alam ang tungkol kay Anne at John?”Tahimik ng ilang sandali si Tara bago siya tumango. “Oo.”Huminga siya ng malalim at tumitig siya ng seryoso kay Luna. “Dati, ang lahat lang ng alam ko tungkol sayo ay pinakasalan mo ang pinsan ko at biniyayaan kayo ng triplets. Nabalitaan ko rin na sa isang punto, naging malapit ka kay Christian, pero wala na akong ibang impormasyon maliban dito. Isang araw, sinabi ng tita ko sa akin na ikaw, ang asawa ng pinsan ko, ay walang iba kundi si Moon, ang paboritong jewelry designer ko.”“Simula nang matuklasan ko ito, napunta ang atensyon ko sayo at naghanap ako ng mga balita tungkol sayo. Dahil dito, alam ko ang tungkol sa murder at trial mo, kaya alam ko ang tungkol kela Anne at John.”Lumaki ang mga mata ni Luna sa gulat.Hindi siya makapaniwala na si Tara ay palihim na isa sa mga fans niya, sa punto na binabantayan nito ang balita tungkol kay Luna kahit na nakatira si
Matagal na natulala si Luna.Sa huli, bumalik siya sa sarili at humawak siya ng sabik sa braso ni Robyn. “Sinasabi mo ba na ang kapatid mo ang nagligtas sa lalaki na hinahanap ng lahat sa buong bayan?”Hindi inaasahan ni Robyn ang reaksyon ni Luna. Napaatras siya sa takot at tumango siya. “O… Oo.”Bakit sabik si Luna na marinig ito?Kumunot ang noo niya at tinanong niya, “Miss, kilala… mo ba ang kapatid ko? O may koneksyon kayo sa matandang lalaki kagabi?”Sasagot sana ng oo si Luna sa mga tanong na ito nang sumingit si Tara. “Syempre may koneksyon siya sa matandang lalaki. Asawa siya ng pinsan ko, kaya may koneksyon siya sa matandang lalaki na niligtas ng kapatid mo. Sabik lang siya na makilala ang lalaki na lumigtas sa buhay ng matandang lalaki.”Pagkatapos, tumingin siya kay Luna. “Hindi ba, Luna?”Napahinto ng ilang sandali si Luna, pagkatapos ay tumango siya. “Oo, masaya lang ako na ligtas siya ngayon.”Pagkatapos, lumingon siya para tumitig ulit kay Robyn. “Kamusta na ang
“Um…”Ngunit, bago pa sumagot si Tara, sumingit si Robyn. “Hindi ba’t sinabi ko sayo na ang kapatid ko ay nabaril? Ito ay dahil pinoprotektahan niya ang isang matandang lalaki kagabi.”“Nakidnap silang pareho, at ang lalaki na ‘yun ay papatayin dapat ng kidnapper. Kung hindi humarang ang kapatid ko para iligtas ang lalaking ‘yun, patay na dapat siya ngayon.”“Si Miss Moore ay ang kamag anak ng lalaki at pumunta siya dito para pasalamatan kami.”Pagkatapos, pinakita niya ang card kay Luna at sinabi niya, “Gusto niya kaming bigyan ng gantimpala kapalit ng kabaitan ng kapatid ko. Desperado kami sa pera, pero ayaw itong tanggapin ng kapatid ko. Ayaw niyang isipin ng iba na may ibang rason ang kabaitan niya.”Napahinto si Luna nang marinig niya ito. Kumunot ang noo niya, tumingin siya kay Tara. “Ang ‘kamag-anak; na ito ay ang tatay ni Gwen, hindi ba?”Alam ni Luna ang tungkol sa nangyari kagabi. Dahil niligtas ng mga tauhan ni Joshua si Andy kagabi at ang kapatid ni Robyn ay nabaril d
“Hindi ko kailangan ng special treatment.” Ngumiti si John kay Tara. “Ang gusto ko lang ay ang isang oportunidad para sumama.”Kumunot ang noo ni Tara dahil dito, ngunit wala siyang sinabi. Sa huli, tumalikod siya at umalis na siya ng kwarto.Sa kanyang ikinagulat, nakasalubong niya si Luna, na siyang kakalabas lang ng elevator.Nabigla din si Luna na makita si Tara.Siguradong si Tara, na siyang obsessed kay Joshua, ay nasa Moore Group dapat kasama si Joshua, nagpapalipas ng oras kasama ang paboritong ‘pinsan’ nito. Bakit pala nasa hospital si Tara?“Hello, Luna.” Ngumiti ng nahihiya si Tara nang makita niya si Luna.Kumunot ang noo ni Luna at tumingin siya ng malamig kay Tara. “Ano ang ginagawa mo dito?”Nandito ba si Tara para makita si Gwen? Hindi niya maintindihan; hindi kilala nila Tara at Gwen ang isa’t isa. Bakit bibisita si Tara kay Gwen?Huminto si Tara, ngunit bago pa siya makagawa ng dahilan, tumunog ang boses ni Robyn sa likod niya. “Miss Moore!”Tumakbo si Robyn
Bumangon si John mula sa kama nang mabanggit ang matandang lalaki. Pagkatapos ay tumitig siya ng nakakunot ang noo kay Tara. “Ayos lang ba siya? Nawalan ako ng malay pagkatapos akong mabaril kagabi, kaya hindi ko alam kung ano ang nangyari sa kanya. Naaalala ko na dumating ang mga tauhan niyo sa oras… Ayos lang ba siya ngayon?”Kahit na ang ginawa ng matandang lalaki ang rason kung bakit nabaril si John, naiintindihan ni John ang pananaw ng lalaking ito. Pagkatapos makulong ng maraming araw, hindi nakakapagtaka na magiging balisa ito na makatakas.Hindi mapigilan ni John na isipin na kung ang lalaking ito ay nakakuha ng sakit mula sa pagkakakulong, lalo na at matanda at mahina na ito.Kumunot ang noo ni Tara nang mapansin niya na nag aalala si John. Mukhang hindi nagpapanggap si John sa pag aalala niya.Ayon kay Joshua, hindi alam ni John na ang lalaking niligtas niya ay ang tatay ni Gwen. Base sa reaksyon ni John, alam na ni Tara na tama si Joshua.Ngumiti si Tara at sumagot siya
Hindi kaya’t sinasabi ni John ang katotohanan?Habang iniisip ito, tumingin ulit si Tara kay Robyn.Medyo kinakabahan si Robyn habang sinusuri ng ganito. Nahihiya siyang tumawa at sinabi niya, “Nice to meet you, Miss Moore. Ako ang kapatid ni John, si Robyn.”Pagkatapos, tinaas niya ang kamay niya kay Tara.Kumunot ang noo ni Tara habang kinamayan niya si Robyn. “Nabalitaan ko na may sakit ka?”Tumigas ang kamay ni Robyn. Nakalimutan niya ang tungkol sa instructions ni John!Ngumiti siya, sinubukan niyang maging kalmado. “Opo. Nagkaroon ako ng kakaibang sakit at humihina ang katawan ko, at kailangan ko ng surgery para mabuhay.”Pagkatapos, lumingon siya para tumingin ng masama kay John. “Sinabi mo ba ito sa lahat? Hindi ba’t sinabi ko sayo na ‘wag mo ipagkalat ang tungkol sa sakit ko?”Tumawa si John. “Malalaman din naman ni Miss Moore ang tungkol dito dahil magkakasama kami sa trabaho.”Medyo naabala si Tara dahil dito. Pinadala siya ni Joshua para bantayan si John at malaman
“Ayos lang. Hindi ko siya niligtas para sa pera.” Ngumiti si John habang tinaas niya ang kamay niya para kunin ang kutsara at tinidor mula kay Robyn.Nagtataka rin siya tungkol sa binanggit ni Robyn, ngunit sa katotohanan, hindi siya nagsisi sa desisyon niya. Kahit na pumunta siya doon para sa pera, hindi ito ang motibasyon niya noong tumalon siya sa harap ng bala.Ginawa niya ito ng hindi nag iisip. Kahit na ibalik niya ang oras, ililigtas niya pa rin ang lalaking ‘yun ng hindi nagdadalawang isip.Nagbuntong hininga si Robyn at tumingin siya kay John. “Pero John… makakapunta ka pa ba sa public bid sa katayuan mo ngayon?”Namutla si John dahil dito. Makalipas ang ilang sandali, ngumiti siya kay Robyn at sinabi niya, “Syempre naman. Ang balikat ko lang ang nasaktan, hindi ang utak ko, kaya makakapag trabaho pa rin ako tulad ng dati at makapag handa ako para sa bid. ‘Wag kang mag alala. Alagaan mo na lang sina Anne at Sammie, at ako na ang bahala sa lahat.”Pagkatapos, tumingin siya