Sa mga sandaling ito, ngayon lang naalala ni Luna na nagsend siya ng message kay Natasha nung lumabas siya ng mental hospital.Pumayag na sila na magkita sa dating bahay ni Luna. Gusto niyang sabihin kay Natasha ang lahat ng ginawang masama ni Aura.Gayunpaman, sa sobrang abala ni Luna sa nangyari kay Bonnie ay halos nakalimutan niya na ito.Huminga siya ng malalim. Tumingin si Luna sa madilim na kalangitan. “Pupunta na ako.”Pagkatapos, binaba niya ang phone. Bumaba siya at nagpalit siya ng damit.“Mommy, pupunta ka po talaga?”Narinig ang boses ni NIgel mula sa necklace. “Sa tingin niyo po ba hahanapin ni Aura si lola? Pinagkakatiwalaan po talaga ni lola si Aura. Kahit na nakulong po si Aura, lumapit pa rin po siya kay lola para sa tulong.”Nagbibihis si Luna nang bigla siyang huminto.Kapag nagtulungan sina Natasha at Aura para lokohin siya doon...Pero, paano kung hindi nakita ni Aura si Natasha?Wala masyadong tiwala si Natasha kay Luna. Mahirap bago nakuha ni Luna ang r
“Hula ko lang.”Sumandal si Luna sa backseat, tumingin siya sa tanawin ng gabi sa labas ng bintana.Lumabas sa isip niya ang mapaghamong mga mata ni Bonnie.“Mahal ako ng kapatid ko! Ako ang pinakamahal niya ng buong buhay niya! Kung hindi niya ako mahal, bakit siya magsasakripisyo para sa akin, bakit niya binigay ang lahat sa akin?”Umismid si Luna.Totoo nga. Walang kwenta talaga ang mga relasyon.Sa mga sandaling ito, si Bonnie ay parang si Luna Gibson dati, sa sobrang nakakatawa ay masakit ito sa puso.Hindi nagtagal, dumating na ang van.Sinamahan ni Zach at Yuri si Luna sa taas. Nang makarating na siya sa taas, binuksan ni Luna ang pinto ng inuupahan niyang apartment.Hindi nakabukas ang ilaw sa loob. Sa ilalim ng ilaw ng buwan, napansin ni Luna ang payat na taong nakaupo sa sofa.Kumunot ang noo ni Luna at binuksan niya ang ilaw.Nakahiga sa sofa si Natasha, natutulog ng mahimbing.Nung bumukas ang ilaw, kumunot ang noo niya at gumising siya mula sa kanyang panaginip
Tumingin si Natasha kay Luna ng nalilito.Matapos ang ilang saglit, pinunasan niya ang luha niya at tumango siya. “Oo. Kung ako rin siya, ganun din ang gagawin ko…”Kilala at pinagkakatiwalaan dapat ng nanay ang anak niya, pero...Nang makita niya na umiiyak ng malubha si Natasha, kahit na malupit si Luna, nagbuntong hininga lang siya.Inabot niya ang tissue kay Natasha. “Punasan niyo na po ang mga luha niyo.”Sa loob, nag uusap ng madamdamin ang mag ina. Sa labas, nagtititigan lang sina Zach at Yuri.“Inaantok na ako.” Humikab si Yuri. Umikot ang mga mata ni Zach. May gusto sana siyang sabihin nang may nakita siyang tao sa hagdan.Kumunot ang noo niya. “Sino ‘yan?”Matapos ang ilang saglit, may babaeng nakasuot ng itim na trench coat at itim na salamin na lumapit. Nakatago siya sa dilim, kaya’t hindi makita ng maayos ang mukha niya.“Hello.” Tumawa siya ng mahina at lumapit. Nilabas niya ang phone niya na nakapatay. “Nandito ako para bumisita ng tao, pero namatay ang phone ko
Pagkatapos ng ilang sampal, namaga at namula ang mukha ni Neil.Naramdaman ni Aura na nawala ang galit niya dahil dito.Tumayo siya at tumingin siya ng mayabang kay Neil. “Hindi ba’t matalino ka? Hindi mo nahulaan ang balak kong gawin? Bakit pumunta ka pa rin ng basta basta?”Tumingin si Neil kay Aura. “Kung hindi ako pumunta, si Nellie o si Mommy ang pupuntiryahin niyo. Babae sila, lalaki ako.”Si Neil dapat ang magtiis ng pagdurusa.Umismid si Aura dahil sa mga sinabi niya, “Ang tapang mo naman, pero ano magagawa mo kahit matalino ka? Nandito ka pa rin at sinasaktan kita.”Kumindat si Neil. “Mahuhulaan niyo ba kung bakit ako tatanggap ng pananakit niyo dito?”Kumunot ang noo ni Aura, pero wala siyang sinabi.Ngumiti ng maliit si Neil. “Tumingin kayo sa baba.”Tinikom ni Aura ang mga labi niya. Lumapit siya sa bintana, binuksan ang mga kurtina, at tumingin sa baba.“Tumawag ka ng mga pulis?”“Kung hindi ako nagkakamali, si Nellie ang tumawag sa mga pulis.”Ngumiti ng simpl
“Hindi lang dahil kinidnap niyo ako ngayon, pero dahil sinubukan niyo rin patayin si Nellie dati, kaya…”Sumingkit si Neil. “Pati na rin ang aksidente sa nakalipas na anim na taon. Pagbabayaran niyo ang lahat ng krimen na ginawa niyo.”Tumigas ang katawan ni Aura. Hindi siya makagalaw.Lumiit ang mata niya at tumingin siya sa maliit na na mukha ni Neil. “Alam… mo rin ang nangyari noong nakalipas na anim na taon?”Noong nakalipas na anim na taon, nasa loob pa ng tiyan ni Luna ang batang ito!“Hindi malalaman ng mga tao ang ginawa niyo kung hindi niyo ito ginawa.” Ngumiti si Neil. “Alam ko na nakipag sabwatan kayo kay Joshua para gumawa ng masamang mga bagay.”Kumunot ang noo ni Aura at tumingin siya ng malapit kay Neil.Matapos ang ilang saglit, ngumiti siya.Sinabi ni Neil na nakipag sabwatan si Aura kay Joshua para gumawa ng masamang mga bagay, pero, mula pa sa simula, hindi ito alam ni Joshua.Pinaghihirapan ni Joshua na gumawa ng pagitan sa kanilang dalawa, paano naman siya
Nanginig si Luna dahil sa mga sinabi ni Neil.Tinikom niya ang kanyang mga labi at niyakap niya ng mahigpit si Neil. May gusto siyang sabihin kaso hindi niya mahanap ang mga salita para dito.“Pero, Mommy…” Suminghot si Neil. Bumulong siya ng mahina sa tainga ni Luna. “Medyo pagod na po ako. Matutulog na po ako.”Pagkatapos, biglang bumagsak papunta sa sahig si Neil ng walang pasabi.Nung bumalik na sa sarili si Luna at sinubukan niyang saluhin si Neil, halos bumagsak na ito sa sahig.May pares ng malaking mga kamay na sumalo kay Neil. Agad na kinarga ni Joshua ang walang malay na katawan ni Neil.Nung bumalik na sa sarili si Luna. Agad siyang tumayo. “Salamat.” Inabot niya ang kamay niya para kunin si Neil mula kay Joshua.Bahagyang kumunot ang noo ni Joshua. Yumuko siya at tumingin kay Luna, pagkatapos ay tumalikod siya at naglakad palayo. “Sumunod ka sa akin.”Huminto si Luna ng ilang saglit bago niya sinundan si Joshua.“Aura! Aura!”Sa sandali na lumabas si Luna, nakasal
Makalipas ang panahon, nung lumaki siya, naintindihan niya na na hindi niya na matanggal ang pagka bias ng mga magulang niya kay Aura.Kaya naman, natuto siya sa mga magulang niya para mahalin at alagaan si Aura, para maging mas malapit sila sa isa’t isa.Ang ilang taon na may magandang relasyon sila ni Aura ay ang pinakamagandang mga taon din na kasama niya ang mga magulang niya.Sa mga panahong ito, pinakasalan niya ang lalaking minahal niya, nakuha din niya ang pangangalaga ng kanyang mga magulang.Inisip niya na siya na ang pinakamasayang tao sa mundo.Sa huli, alam niya na maikli lang ang kasiyahang ito.Dahil ito lahat kay Aura. Pati dahil sa lalaking nasa tabi niya.Kung hindi lang pinagsawaan ni Joshua si Aura, baka si Aura pa rin ang minamahal nito.Hindi nagtagal, huminto ang kotse sa hospital.Nung huminto ang kotse, agad na binuksan ni Joshua ang pinto at kinarga niya pababa si Neil.Mabilis siyang pumasok ng hospital. “Doctor!”Sa mga sandaling ito, gabi na, a
“Doctor, hindi po ba’t sinabi niyo na kukuha kayo ng drip?”Lumingon si Luna at tumingin siya sa doctor. “Kukuha na po ba kayo ngayon?”Sumimangot ang doctor, napagtanto niya na mali ang sinabi niya, pagkatapos ay umalis na siya at sinabi niya lang. “Maghahanda na ako.”Pagkatapos lumabas ng doctor, bumaba ang tingin ni Joshua at tumingin siya kay Neil na wala pa ring malay.Pagkatapos, lumingon siya at tumingin siya sa repleksyon sa bintana.Mukha nga na… magkamukha sila.Sinuri niya ang repleksyon niya sa salamin, namuo ang ngiti sa kanyang mga labi. “Hindi ko mapapansin kung hindi niya sinabi.”Sa labas, mukhang kalmado lang si Luna, ngunit sa loob, nababalisa na siya!Masiyasat na tao si Joshua; nag aalala si Luna na may mapapansin ito.Noon, nagtagumpay si Luna na lokohin si Joshua gamit ang dahilan na isa siyang mabuting kaibigan ni Luna Gibson, pero ang mga bata… mahirap ito ipaliwanag.Huminga ng malalim si Luna, ngumiti siya, at sumingkit siya habang nakatingin kay J