Hindi mapigilan na isipin ni Bonnie na ang kutsilyo na ginamit ni Charlotte ay hindi malinis, kaya’t hindi siya tumigil sa pag aalala hanggang sa masuri ng doctor ang sugat ni Jim. Kumunot nag noo ni Jim, ngunit hindi siya sumagot, at sa halip ay hinayaan niya sina Bonnie at Gwen na ilabas siya ng kwarto. Pagkatapos nilang umalis, tumingin ng malamig si Luke sa maputlang mukha ni Quentin at sinabi niya, “Mr. Simms, binigay na nila sayo ang ebidensya na gusto mo.” “Kahit si Charlotte mismo ay umamin sa tunay na pagkakakilanlan niya, at nagtangka pa ulit siyang manakit ng isang tao.” “Ngayon, sang ayon ka na dapat nanalo sa pustahan si Bonnie, hindi ba?” Sumingkit ang mga mata ni Quentin nang marinig niya ito. Napuno ng pagkamuhi ang mga mata niya habang nakatingin siya kay Charlotte, na siyang hinuli ng mga guard. Hindi na dapat niya kinaawaan si Charlotte! Alam niya sa simula pa lang na ang anak niyang ito ay walang kwenta, ngunit naawa pa rin siya dito at tinulungan ni
Base sa kung paano tingnan ni Luna si Riley, alam ni Quentin na tama ang desisyon niya na kunin si Riley. Noong una, balak niya gamitin ang sanggol na ito para sa ibang bagay, ngunit dahil kay Charlotte, nasira na ang plano niya. Tumingin siya kay Charlotte, tinawanan niya ang sarili niya dahil walang kwenta ang anak niya. Patuloy sana siya sa paghawak kay Riley para gamitin ito laban kay Joshua, gagamitin niya ang sanggol lalo na kapag may masamang sitwasyon, kung hindi lang dahil sa kagagawan ni Charlotte. May chansa sana para tumakas si Charlotte, ngunit masyado siyang pakialamera at pinilit niya si Quentin na gamitin ang alas niya! Kumunot ang noo ni Joshua at tumingin siya sa sanggol na yakap ni Quentin. Tumayo siya harap ni Luna at sinabi niya, “Mr. Simms, gagamitin mo ba ang batang ito kapalit ni Charlotte?” Ngumiti si Quentin. “Sa tingin ko ay tama lang na ipagpapalit ko ang anak mo sa anak ko, tama ba?” Ngunit, dahil sa sinabi niya, nabigla si Granny Quinn dito at su
Humigpit ang mga kamao ni Quentin. Hindi niya inaakala na mapipilitan siya na patunayan ang relasyon niya kay Charlotte ng isang tao na mas bata sa kanya. Isang tao na tulad ni Joshua. Tumingin siya ng masama kay Joshua, alam niya na sa sandaling ito ay si Riley ay hindi na nila maaasahan bilang isang alas. Kahit na matagal nang nasa kanila si Riley, hindi nagsikap si Joshua na hanapin si Riley. Kahit na alam ni Joshua na hawak ni Quentin si Riley, hindi nagmamadali si Joshua na kunin ang bata mula kay Quentin. Alam siguro ni Joshua na gagamitin ni Quentin si Riley bilang kapalit, ngunit hindi nagpapanic si Joshua. Sa ganitong sitwasyon, ang paggamit kay Riley ay isang mapanganib na desisyon, ngunit nagawa niya lang isugal ito dahil kay Charlotte. Sa mga sandaling ito… Tumahimik ng maraming segundo, hanggang sa huli, sinira ni Charlotte ang katahimikan bago pa makapagsalita si Quentin. “May ebidensya ako!” Pilit na tumakas ni Charlotte at sumigaw siya ng biglaan, “May D
Ang lahat, maliban kay Joshua, ay nagulat sa utos ni Granny Quinn. Tumitig si Luna kay Granny Quinn, nagtataka siya kung mali ang mga salitang narinig niya. Inutos ba niya na hulihin sina Quentin at Charlotte? Bakit? Inaanak ni Granny Quinn si Quentin, at si Charlotte ay ang tunay na anak ni Quentin? Bakit sila tinatrato ni Granny Quinn ng ganito? Sinusuportahan ni Granny Quinn si Quentin bago pa makhua ni Luna si Riley, at tumingin pa si Granny Quinn kay Charlotte ng may konting pagmamahal. Hindi lang si Luna ang natulala. Kahit si Butler Barton, na siyang nagsilbi kay Granny Quinn ng maraming taong, ay nabigla sa biglang pagbabago ni Granny Quinn. “Old Madam Quinn, nagkakamali po ba kayo? Bakit po kayo nag utos na hulihin si Mr. Simms at ang anak niya? Kayo ay—” “Wala kang alam!” Ngumisi si Granny Quinn at tumingin siya ng masama sa mga bodyguard, na nakatayo sa malayo, na hindi pa rin gumagalaw, kahit na nagbigay na siya ng utos. “Alam ko na si Quentin na ang sinusunod n
Namutla ang mukha ni Charlotte, at natakot siya kay Granny Quinn. “Ako…” Nahihiya at nahirapan magsalita si Charlotte, “Ako po ang tunay na anak niya.” Tumingin siya kay Granny Quinn ng may nakakaawang ekspresyon. “Hindi niyo po ba nakita ang DNA paternity report? Ako—Ako po ang tunay na anak ni Quentin!” “Ganun, ikaw ang tunay na anak ni Quentin, tama ba?” Ngumisi si Granny Quinn at tumingin siya kay Quentin, na siyang nasa tabi. Ngumiti siya ng malamig. “Sabihin mo sa akin. Sino ka? Alam kong hindi ka si Quentin; isa kang lalaki na sumailalim sa plastic surgery para maging kamukha ni Quentin.” Sumingkit ang mga mata niya sa komentong ito, hindi niya inaasahan na sasabihin ng matandang ito ang mga salitang ito ngayon. Walang nakatuklas ng mga bahid niya pagkatapos niya maging Quentin at pagkatapos niyang bumalik. Walang kahit sino—maging si Granny Quinn, o ang mga tao sa paligid niya—ang nakapansin ng kahit ano. Nasa tabi siya ni Granny Quinn ng dalawang buwan, at sa dalawang
Pagkatapos itong sabihin, tumingin ng malamig si Granny Quinn kay Quentin. “Sabihin mo sa akin. Bilang si Quentin, paano ka nagkaroon ng anak na galing mismo sayo?” Namutla ang mukha ni Quentin, habang tulala ang lahat. Tumingin si Luna kay Granny Quinn at matagal bago niya naproseso ang kanyang narinig. ‘Ibig sabihin ay ang tunay na Quentin ay hindi magkakaroon ng sekswal na reaksyon sa isang babae, at hindi siya magkakaroon ng anak na babae!’ Ang naisip ni Luna. Kung totoo nga ang sinabi ni Granny Quinn, ang Quentin na tinitingnan nila ngayon ay isang impostor na sumailalim sa plastic surgery para maging kamukha ni Quentin. Sino pala ang lalaking nakatayo sa harap niya, at nasaan ang tunay na Quentin? “Salamat at tinulungan mo ang pamilya Quinn para mahuli ang pekeng ito, Mr. Lynch.” Sa puntong ito, nakatingin si Granny Quinn kay Joshua na tila nagpapasalamat siya, nanginginig sa tuwa ang boses niya. “Kung hindi ka pumunta dito, hindi ko matutuklasan na isa siyang impostor!
Inangat ni Joshua ang baba ni Quentin gamit ang kanyang daliri. Ang kanyang malalim at malungkot na mga mata ay nagpahayag kung gaano siya kagalit."Ikaw ang may pananagutan sa pagkamatay ng aking tita at ng tito ni Luna, hindi ba, Sirius? Ilang krimen at pagkakamali na ba ang nagawa mo sa ngalan ni Rosalyn? Narinig ko ang mga tao na nagsasabi na namatay ka sa sunog, ngunit hindi ko maiwasang maghinala na may mali.”"Sa aking pagsisiyasat, si Quentin ay isang barbarian na hindi kailanman ginamit ang kanyang utak para mag-isip o magplano. Ngunit, pagkatapos mong bumalik mula sa Lincoln City para humingi ng kanlungan kay Rosalyn, si 'Quentin' ay biglang nagmukhang may utak. Hindi lamang niya pinatay ang aking tita, ngunit alam din niya kung paano magpasiklab ng away sa pagitan ng pamilya Lynch at ng pamilya Landry.”"Sa huli, umalis siya at nawala sa Merchant City pagkatapos mong mamatay sa sunog...para sa iyo na biglaan, at maginhawang, magpakita muli sa lungsod na ito.”"Mukhang na
Ngumisi si Joshua habang nakatitig kay Quentin—na nagpupumiglas sa huling pagkakataon—mula sa mapanghusgang anggulo."Mr. Simms... Hindi.., ikaw na si Sirius Curtis ngayon.""So, Mr. Curtis, sa tingin mo ba sa DNA paternity report na iyon na ang maliit na Riley dito ay akin at pangalawang anak na babae ni Luna?"Namutla ang mukha ni Sirius, habang si Luna naman ay nakasimangot. "Joshua, anong pinagsasabi mo?""Lucas." Napatingin si Joshua kay Lucas, na nakatalikod sa lahat.Agad na lumapit si Lucas sa kanila, makikita sa kanya ang estado ng depresyon na kinikimkim niya habang maingat niyang iniulat, "Nangyari ito noong isang buwan. Ang munting prinsesa ng pamilya, si Nellie, na nasa kindergarten sa Banyan City, ay nagsabi kay Mr. Lynch na isang bagong guro na nagtatrabaho sa Ang kindergarten ay kumikilos sa isang kakaibang paraan. Ang guro ay patuloy na kumukuha ng buhok ni Nellie. Dahil sa paghihinala, hiniling ni Sir kay Jude na tumulong sa imbestigasyon.”"Ang resulta ng imbes
Kumunot ang noo ni Luna nang marinig niya ito.Kailangan niyang itago si Gwen kapag bumisita si John sa kanila. Kasabay nito, kailangan niya ng ibang tao para magpanggap na si ‘Andie Larson’.Habang iniisip ito, nagbuntong hininga si Luna at tumingin siya ng makahulugan kay Tara.Naintindihan ito ni Tara at tumango siya, pagkatapos ay naglakad siya pabalik ng elevator kasama si Luna.Nang sumara ang pinto, nagbuntong hininga si Tara at sinabi niya ng pagod na tono, “Salamat sa Diyos at nabigo si Robyn ng memorya niya. Kung hindi, sira na ang lahat ng plano natin.”Tumango si Luna. Pagkatapos, tumingin siya kay Tara at tinanong niya, “Oo nga pala, paano nagkakilala si John at ang tatay ni Gwen?”Kahit na si Andy ay dinala ng mga tauhan ni Tyson sa Sharnwick City. Paano napunta sa parehong kwarto si John at sumalo pa siya ng bala para dito?Kinidnap rin ba si John ng mga taong ito? Kung ganun, bakit nila ito ginawa?Nang mabanggit ito, nagbuntong hininga si Tara at nagpaliwang si
Sumilip si Luna sa crack mula sa pinto.May suot na hospital gown si John, nakaupo ito sa kama at kumakain habang kausap si Robyn. “Sinabi ba talaga ‘yun ni Miss Moore?”Tumango si Robyn. “Nakasalubong ko rin sa elevator ‘yung babae na bumili ng tanghalian na ito kanina. Hindi ka maniniwala, konektado din siya kay Miss Moore! Magpinsan sila sa kasal!”Huminto ang kamay ni John, halata na nabigla siya. Tumawa siya at tinanong niya, “Talaga? Nagkataon nga naman.”“Tama ka! Maliit ang mundo natin!” Tumango si Robyn. “Hindi lang ‘yun, pero dahil magpinsan sila sa kasal, may koneksyon din siya sa lalaking niligtas mo kagabi. Sa tingin ko ay ang pangalan niya ay…”Napatalon ang puso ni Luna sa lalamunan niya nang marinig niya ito.Nagkaroon siya ng isang malaking pagkakamali. Hindi niya sana babanggitin ang pangalan ni Gwen kung alam niya lang na si John ang lalaking nagligtas sa tatay ni Gwen!Malapit na masira ang sikreto nila!Habang iniisip ito, hindi niya mapigilan na tumingin k
Tumaas ang mga kilay ni Luna kay Tara. “Sinasabi mo ba na anim na buwan mo nang alam ang tungkol kay Anne at John?”Tahimik ng ilang sandali si Tara bago siya tumango. “Oo.”Huminga siya ng malalim at tumitig siya ng seryoso kay Luna. “Dati, ang lahat lang ng alam ko tungkol sayo ay pinakasalan mo ang pinsan ko at biniyayaan kayo ng triplets. Nabalitaan ko rin na sa isang punto, naging malapit ka kay Christian, pero wala na akong ibang impormasyon maliban dito. Isang araw, sinabi ng tita ko sa akin na ikaw, ang asawa ng pinsan ko, ay walang iba kundi si Moon, ang paboritong jewelry designer ko.”“Simula nang matuklasan ko ito, napunta ang atensyon ko sayo at naghanap ako ng mga balita tungkol sayo. Dahil dito, alam ko ang tungkol sa murder at trial mo, kaya alam ko ang tungkol kela Anne at John.”Lumaki ang mga mata ni Luna sa gulat.Hindi siya makapaniwala na si Tara ay palihim na isa sa mga fans niya, sa punto na binabantayan nito ang balita tungkol kay Luna kahit na nakatira si
Matagal na natulala si Luna.Sa huli, bumalik siya sa sarili at humawak siya ng sabik sa braso ni Robyn. “Sinasabi mo ba na ang kapatid mo ang nagligtas sa lalaki na hinahanap ng lahat sa buong bayan?”Hindi inaasahan ni Robyn ang reaksyon ni Luna. Napaatras siya sa takot at tumango siya. “O… Oo.”Bakit sabik si Luna na marinig ito?Kumunot ang noo niya at tinanong niya, “Miss, kilala… mo ba ang kapatid ko? O may koneksyon kayo sa matandang lalaki kagabi?”Sasagot sana ng oo si Luna sa mga tanong na ito nang sumingit si Tara. “Syempre may koneksyon siya sa matandang lalaki. Asawa siya ng pinsan ko, kaya may koneksyon siya sa matandang lalaki na niligtas ng kapatid mo. Sabik lang siya na makilala ang lalaki na lumigtas sa buhay ng matandang lalaki.”Pagkatapos, tumingin siya kay Luna. “Hindi ba, Luna?”Napahinto ng ilang sandali si Luna, pagkatapos ay tumango siya. “Oo, masaya lang ako na ligtas siya ngayon.”Pagkatapos, lumingon siya para tumitig ulit kay Robyn. “Kamusta na ang
“Um…”Ngunit, bago pa sumagot si Tara, sumingit si Robyn. “Hindi ba’t sinabi ko sayo na ang kapatid ko ay nabaril? Ito ay dahil pinoprotektahan niya ang isang matandang lalaki kagabi.”“Nakidnap silang pareho, at ang lalaki na ‘yun ay papatayin dapat ng kidnapper. Kung hindi humarang ang kapatid ko para iligtas ang lalaking ‘yun, patay na dapat siya ngayon.”“Si Miss Moore ay ang kamag anak ng lalaki at pumunta siya dito para pasalamatan kami.”Pagkatapos, pinakita niya ang card kay Luna at sinabi niya, “Gusto niya kaming bigyan ng gantimpala kapalit ng kabaitan ng kapatid ko. Desperado kami sa pera, pero ayaw itong tanggapin ng kapatid ko. Ayaw niyang isipin ng iba na may ibang rason ang kabaitan niya.”Napahinto si Luna nang marinig niya ito. Kumunot ang noo niya, tumingin siya kay Tara. “Ang ‘kamag-anak; na ito ay ang tatay ni Gwen, hindi ba?”Alam ni Luna ang tungkol sa nangyari kagabi. Dahil niligtas ng mga tauhan ni Joshua si Andy kagabi at ang kapatid ni Robyn ay nabaril d
“Hindi ko kailangan ng special treatment.” Ngumiti si John kay Tara. “Ang gusto ko lang ay ang isang oportunidad para sumama.”Kumunot ang noo ni Tara dahil dito, ngunit wala siyang sinabi. Sa huli, tumalikod siya at umalis na siya ng kwarto.Sa kanyang ikinagulat, nakasalubong niya si Luna, na siyang kakalabas lang ng elevator.Nabigla din si Luna na makita si Tara.Siguradong si Tara, na siyang obsessed kay Joshua, ay nasa Moore Group dapat kasama si Joshua, nagpapalipas ng oras kasama ang paboritong ‘pinsan’ nito. Bakit pala nasa hospital si Tara?“Hello, Luna.” Ngumiti ng nahihiya si Tara nang makita niya si Luna.Kumunot ang noo ni Luna at tumingin siya ng malamig kay Tara. “Ano ang ginagawa mo dito?”Nandito ba si Tara para makita si Gwen? Hindi niya maintindihan; hindi kilala nila Tara at Gwen ang isa’t isa. Bakit bibisita si Tara kay Gwen?Huminto si Tara, ngunit bago pa siya makagawa ng dahilan, tumunog ang boses ni Robyn sa likod niya. “Miss Moore!”Tumakbo si Robyn
Bumangon si John mula sa kama nang mabanggit ang matandang lalaki. Pagkatapos ay tumitig siya ng nakakunot ang noo kay Tara. “Ayos lang ba siya? Nawalan ako ng malay pagkatapos akong mabaril kagabi, kaya hindi ko alam kung ano ang nangyari sa kanya. Naaalala ko na dumating ang mga tauhan niyo sa oras… Ayos lang ba siya ngayon?”Kahit na ang ginawa ng matandang lalaki ang rason kung bakit nabaril si John, naiintindihan ni John ang pananaw ng lalaking ito. Pagkatapos makulong ng maraming araw, hindi nakakapagtaka na magiging balisa ito na makatakas.Hindi mapigilan ni John na isipin na kung ang lalaking ito ay nakakuha ng sakit mula sa pagkakakulong, lalo na at matanda at mahina na ito.Kumunot ang noo ni Tara nang mapansin niya na nag aalala si John. Mukhang hindi nagpapanggap si John sa pag aalala niya.Ayon kay Joshua, hindi alam ni John na ang lalaking niligtas niya ay ang tatay ni Gwen. Base sa reaksyon ni John, alam na ni Tara na tama si Joshua.Ngumiti si Tara at sumagot siya
Hindi kaya’t sinasabi ni John ang katotohanan?Habang iniisip ito, tumingin ulit si Tara kay Robyn.Medyo kinakabahan si Robyn habang sinusuri ng ganito. Nahihiya siyang tumawa at sinabi niya, “Nice to meet you, Miss Moore. Ako ang kapatid ni John, si Robyn.”Pagkatapos, tinaas niya ang kamay niya kay Tara.Kumunot ang noo ni Tara habang kinamayan niya si Robyn. “Nabalitaan ko na may sakit ka?”Tumigas ang kamay ni Robyn. Nakalimutan niya ang tungkol sa instructions ni John!Ngumiti siya, sinubukan niyang maging kalmado. “Opo. Nagkaroon ako ng kakaibang sakit at humihina ang katawan ko, at kailangan ko ng surgery para mabuhay.”Pagkatapos, lumingon siya para tumingin ng masama kay John. “Sinabi mo ba ito sa lahat? Hindi ba’t sinabi ko sayo na ‘wag mo ipagkalat ang tungkol sa sakit ko?”Tumawa si John. “Malalaman din naman ni Miss Moore ang tungkol dito dahil magkakasama kami sa trabaho.”Medyo naabala si Tara dahil dito. Pinadala siya ni Joshua para bantayan si John at malaman
“Ayos lang. Hindi ko siya niligtas para sa pera.” Ngumiti si John habang tinaas niya ang kamay niya para kunin ang kutsara at tinidor mula kay Robyn.Nagtataka rin siya tungkol sa binanggit ni Robyn, ngunit sa katotohanan, hindi siya nagsisi sa desisyon niya. Kahit na pumunta siya doon para sa pera, hindi ito ang motibasyon niya noong tumalon siya sa harap ng bala.Ginawa niya ito ng hindi nag iisip. Kahit na ibalik niya ang oras, ililigtas niya pa rin ang lalaking ‘yun ng hindi nagdadalawang isip.Nagbuntong hininga si Robyn at tumingin siya kay John. “Pero John… makakapunta ka pa ba sa public bid sa katayuan mo ngayon?”Namutla si John dahil dito. Makalipas ang ilang sandali, ngumiti siya kay Robyn at sinabi niya, “Syempre naman. Ang balikat ko lang ang nasaktan, hindi ang utak ko, kaya makakapag trabaho pa rin ako tulad ng dati at makapag handa ako para sa bid. ‘Wag kang mag alala. Alagaan mo na lang sina Anne at Sammie, at ako na ang bahala sa lahat.”Pagkatapos, tumingin siya