Kabanata 1845

Pagkatapos ibaba ang phone, huminga ng malalim si Roanne at lumingon siya para tumingin kay Theo. “Sa tingin ko ay isang mabuting tao ka. Ikaw…”

Tumalikod siya at tumingin siya sa itim na Masevati na nakapark sa malayo at may gusto siyang sabihin, ngunit sa huli, walang lumabas.

Sa huli, ngumiti si Roanne at tumingin ulit siya kay Theo. “Tatawagan kita kapag may oras ako.”

“Hinahanap ako ng kapatid ko, kaya’t dapat na akong mauna.”

Pagkatapos, pumunta siya sa Landry Mansion habang walang kibo si Theo at pinapanood siyang umalis.

Nang mawala na si Roanne sa paningin, kumunot ang noo ni Theo at bumalik siya sa kotse niya.

“Kaya pala paulit ulit mong pinapaalala sa akin na dalhin ko ang name card ko bago tayo umalis.”

Hindi nakasanayan ni Theo na magdala ng name card tuwing lumalabas siya. Akala niya ay kahit na sumikat ang ilan sa mga artwork niya, isang ordinaryong artist pa rin siya, at walang may gustong kilalanin siya.

Dahil dito, minsan lang dinadala ni Theo ang name