Naramdaman ang lamig ng mamol na countertop sa ilalim ng balat ni Luna, ngunit nag-iinit ang mga labi ni Joshua. Ang dalawang magkasalungat na sensasyon na ito ang nagpakilabot sa katawan ni Luna. Kumalas siya sa mga bisig ni Joshua, sinusubukang bumaba sa countertop at kumawala sa pagkakahawak nito. Gayunpaman, ikinawit ni Joshua ang mga binti nito sa binti nya, at ang kanyang katawan ay mahigpit na nakadiin sa kanya, ang isang kamay ay nasa kanyang payat na baywang at ang isa ay nakahawak sa likod ng kanyang ulo. Walang paraan para makatakas si Luna. Wala siyang magawa kung hindi ibigay ang sarili sa halik nito at ang lamig ng marmol na countertop sa ilalim niya. Pagkaraan ng mahabang sandali, tulad ng inaakala ni Luna na mamamatay siya sa di paghinga, sa wakas ay bumitiw si Joshua at binigyan si Luna ng pagkakataon para makahinga. Nawalan sa kumpas ang paghinga ni Luna. Matingkad na pula ang labi niya dahil sa halik, at pinandilatan niya ito ng puno ng luha. "Nababaliw
Sa hindi malamang dahilan, naisip ni Luna ang kakaibang pagkasabik ni Joshua sa partikular na gabing ito. Gising sila hanggang 4 a.m., hanggang sa huli, siya ay pagod na pagod. "Joshua..." Nakagat niya ang labi niya habang nakahawak sa balikat nito. "Bakit...bigla ka na lang sobrang nasabik?" Bakit ang hilig niya ng gabing iyon? Napangiti si Joshua, dahan-dahang kinagat ang gilid ng tainga niya, at sinabi sa mahinang boses, "Dahil ito ang utang mo sa akin." Napapikit si Luna sa pagod, sa sobrang pagod ay hindi na siya makapagsalita pa. Gayunpaman, isang segundo bago siya nawalan ng malay sa pagod, napatitig siya sa lalaking humahalik pa rin sa kanya at naramdaman niyang nanlamig ang kanyang puso. Sinabi lang ni Joshua na utang niya ito sa kanya. Binabanggit ba niya ang oras na iyon na nangako siyang sumiping dito bilang kapalit ng tulong nito? Akala niya ay nagbibiro lamang ito, ngunit ito pala ay sineseryoso niya ito at nais niyang bawiin ang pabor sa kama… Sa sand
Matapos ibaba ang telepono, makahulugang sinulyapan ni Joshua si Luna, na mahimbing na natutulog, at kinulot ang kanyang mga labi sa isang pag-ismid, isang tinta na may bakas ng pag-aalipusta sa sarili. Tuwang-tuwa siya sa natuklasan sa diary ni Todd, ngunit paano naman si Luna? Nang mga oras na iyon, nasa itaas siya ng kanyang silid, nakikipag-usap sa kanyang matalik na kaibigan tungkol sa kung paano kahit na hindi na umiral ang paghihiganti sa pagitan ng kanilang dalawang pamilya,hindi pa rin siya makikipagbalikan sa kanya.. Anong lupit, walang pusong tugon. Tumalikod na si Joshua para umalis.Nang isasara na sana niya ang pinto, gusto niyang isara ito ng malakas sa abot ng kanyang makakaya, gaya ng ginagawa ng sinumang nag-aaway.Gayunpaman, pagkatapos mag-alinlangan sandali, marahan pa rin niyang isinara ang pinto sa likuran niya.Hindi masyadong nakatulog si Luna nang gabing iyon.At saka...kahit na isara niya ng malakas ang pinto at magising siya, hindi nito mababago
Mabilis na lumingon si Lucas, nakangiti. "Yes, Sir. Kailangan mo pa ba akong bumili ng breakfast mo?"Tumango si Joshua at bumulong bilang pagsang-ayon."Sige. Aalis na ako ngayon." Dahil doon, tumalikod si Lucas, sabik na umalis bago pa makahanap ng mapupuntahan ang galit na si Joshua.Gayunpaman, nakakadalawang hakbang pa lang siya nang pigilan siya ni Joshua. “Bumili din para sa kanya. Tandaan na kumuha ng anumang pagkain na maaari niyang painitin nang mag-isa mamaya. Sa palagay ko medyo matagal pa ang tulog niya.”Natigilan si Lucas sa kanyang mga hakbang nang marinig iyon. "Opo, sir."Pagkatapos, kumaripas siyang lumabas ng kwarto.Samantala, sa itaas, nagising si Luna sa tawag ni Bonnie."Luna." Nangangatal ang boses ni Bonnie mula sa kabilang linya. Halatang umiiyak pa rin siya. "Nalulungkot pa rin ako sa lahat ng ito."Si Luna na kagigising lang ay humikab habang inaantok na inaalo si Bonnie. Pagkatapos, bumangon siya sa kama.Napaka-agresibo ni Joshua kagabi na ang ka
Natahimik ang buong kwarto.Sabay na napasimangot sina Luna at Lucas.Sinulyapan muna ni Lucas ang chikinini sa leeg ni Joshua, pagkatapos ay kay Luna, puno ng pagtataka ang tingin nito, na tila nagtatanong kay Luna tungkol sa nangyari sa pagitan nila.Medyo nataranta si Luna dito.Ano ang probllema ng lalaking ito?Parang isang mabangis na hayop na sinunggaban siya ni Joshua nang siya ay bumaba para sa tubig kagabi, na sinasabing baliw ito sa kanya at pinananatili siya hanggang 4 a.m.Ilang oras pa lang ang lumipas mula noong huli nilang pagkikita, at bigla na lang, kasama si Lucas na may almusal, sinabi ni Joshua na single siya at walang 'Ma'am' na mayroon.Lalong nadismaya si Joshua nang makita niyang hindi kumikibong nagkatinginan sina Luna at Lucas. Tumayo siya, kinuha ang tray ng pagkain na kasama niya, at nagsnap, "Babalik ako sa kwarto ko."With that, humakbang siya paakyat ng hagdan.Pinagmasdan siyang umalis ni Luna at Lucas, parehong nakasimangot.Pagkasara pa lang
Ang mga bedsheet ni Joshua ay pinalitan ng bago. Sa halip na ang kanyang dating itim at kulay-abo na mga sheet, ang mga ito ay napalitan ng mga maiinit na tono.Inilagay ni Luna ang kanyang mga gamit sa banyo at pampaganda sa lababo ng banyo.Kumunot ang noo ni Joshua at agad na napatingin sa closet.Tama ang hula niya. Ang ilang damit ni Luna ay nakasabit sa upuan sa walk-in closet, at ang maleta niya ay inilagay sa isang sulok.Kakababa pa lang ni Joshua ng ilang oras, pero ibang-iba ang itsura ng kwarto niya kaysa kung paano niya ito iniwan.Kumalat ang init sa puso ni Joshua.Ang katotohanan na pinalitan ni Luna ang mga kumot sa kanyang paboritong kulay at inilagay pa ang kanyang mga gamit sa banyo at damit sa kanyang silid...Nangangahulugan ito na gusto niyang ipagpatuloy ang pamumuhay kasama niya.Naningkit ang mga mata ni Joshua sa isiping ito.Ano ang pumasok sa isip ni Luna nang ilipat niya ang mga bedsheet at ilipat ang kanyang mga gamit sa kanyang silid?Malamang
Ipagbawal siya sa pakikialam sa Landry Group?Humigpit ang hawak ni Luna sa phone niya. "Sa panaginip mo, Charlotte!"Kung pumirma siya sa kontrata at huminto sa kanyang trabaho sa Landry Group, mawawalan siya ng pagkakataong mapalapit kay Jim sa nalalabing bahagi ng kanyang buhay.Malinaw ang intensyon ni Charlotte. Hindi lamang niya hinahangad ang kayamanan ng pamilya Landry, ngunit siya ay nagbabalak na ilayo si Jim kay Luna at Bonnie.Gustong masigurado ni Charlotte na hinding-hindi nila siya mapapagaling!"Luna, maaari mong gawin ito sa madali o sa mahirap na paraan.”"Kung sasang-ayon ka at pipirmahan mo ang kontratang ito sa amin, may pagkakataon ka pa ring manatili sa Merchant City. Kung hindi..."Ngumisi si Charlotte. "Kung hindi, sisiguraduhin kong hindi ka na makakaligtas dito."Natawa si Luna sa sinabi ni Charlotte. "Kaya mo pa kayang gawin yun?"Natahimik agad si Charlotte pagkasabi niya nito.Makalipas ang halos sampung segundo, bigla siyang tumawa na para bang
"Sige, Luna, wala akong oras makipagdaldal sayo."Kailangan ko nang magbihis ngayon. Tutal, ngayong magiging fiancée na ako ni Jim, kailangan kong magmukhang best para sa bawat okasyon."Sa pagbanggit nito, biglang naalala ni Charlotte ang isang bagay at ngumisi, "Nga pala, Luna, sa tingin mo pa ba ay may kinalaman ang mukha ko sa gamot na ninakaw mo para sa akin?”"Hayaan mong sabihin ko sa iyo ito: hindi iyon ang kaso.”"Pagkalipas ng anim na taon, kahit ang mukha mong sinira ni Malcolm ay maibabalik sa pamamagitan ng plastic surgery, kaya bakit mananatili ang mukha ko sa pangit at sunog na estado nito?”"Ginawa ko ang aking mga paso upang linlangin ka na maawa sa akin, at hindi ko kailanman naisip na ang isang tanga na tulad mo ay mahuhulog dito—"Bago pa niya matapos ang kanyang pangungusap, napakunot ang noo ni Luna at ibinaba ang telepono.Isang matagumpay na ngiti ang sumilay sa mukha ni Charlotte nang marinig ang dial tone.Pagkatapos niyang ibaba ang telepono, tumaliko