Inilibot ni Wesley ang kanyang mga mata. "Sinabi ni Mr. Lynch na ang kanyang dating asawa ay buhay at naghihintay pa rin siya sa pagbabalik nito, ngunit ito ay napakaraming taon na ngayon. Sa tingin ko, ligtas na sabihin na hindi na siya babalik."Ipinagpatuloy niya, "Kung sa loob ng ilang taon ay mapagod si Mr. Lynch sa paghihintay sa kanya at gustong magpakasal muli, siguradong si Courtney ang una niyang pipiliin!"Napangiti sii Luna at walang sinabi. Hindi niya maintindihan kung bakit kumpiyansa si Wesley sa kanyang hula, kasabay nito, hindi rin ito masyadong malayong mangyari.Magbago man ang isip ni Joshua at gustong pakasalan ang kamukha ni Luna, wala na iyon sa kanya. Ang tanging nasa isip niya ay ang mabuntis at ipanganak ang anak ni Joshua para mapagaling niya si Nigel.Habang malalim ang iniisip ni Luna, dumating na ang elevator sa 18th floor.Tumikhim si Wesley at inakay si Luna papasok sa department. "Hello, everyone, nais kong ipakilala sa iyo ang isang bagong miyembr
Marahil ay masyadong matindi ang titig ni Luna.Si Joshua, mula sa kanyang opisina, ay tumingala at napansin ang kanyang mga mata.Nagsalubong ang kanilang mga tingin.Ang kanyang tingin ay lumipat mula sa pagkatulala patungo sa pagkagulat, habang ang pagkabigla ni Joshua ay napalitan ng pagiging tahimik.Nagkatinginan sila ng matagal bago namalayan ni Courtney na parang may mali.Tumingala siya at nakita niya si Luna.“Si Luna po iyon,” pakilala ni Courtney kay Joshua. "Noong nasa elevator po ako, nakita ko po si Mr. Fisher na inakay siya sa design department para mag-report."Saka siya ngumiti ng malumanay. "Napakaganda po ni Ms. Luna. Nabighani po ako ng beauty niya sa elevator kanina.”Napakunot ang noo ni Joshua dahil sa sinabi ni Courtney. Inilipat niya ang tingin mula kay Luna at tumingin kay Courtney."Hindi mo pa rin naipaliwanag ang sarili mo. Inutusan ko si Lucas na ikuha ako ng bagong male secretary.”Paano naging babae ang lalaking sekretarya sa loob ng isang ara
Natagpuan ito ni Joshua na nakakatawa."Akala ko ayaw mo nang magsilbi kahit kanino nang huminto ka sa iyong trabaho bilang aking lingkod sa Blue Bay Villa, ngunit narito ka, sa Design Department ng aking kumpanya, naglilingkod sa aking mga empleyado?"Ngumiti si Luna ng walang sabi-sabi. "Ito po ang hiling ni Mr. Lynch, kaya natural po na kailangan kong sumunod.""Gagawin mo lahat ng sasabihin ko?""Syempre po." Ngumiti si Luna. Tumingala siya kay Joshua, medyo nang-aakit ang mga mata nito. “Nang sinabi po sa akin ni Mr. Lynch na huwag lumipat, ni minsan ay hindi po ako lumipat. Naaalala mo pa po ba, Mr. Lynch?” makahulugang wika niya.Nanliit ang mga mata ni Joshua habang nakatingin sa mapang-akit nitong mga mata.Parang hindi niya kayang pigilan ang pang-aakit nito. Si Courtney ay may katulad na mukha kay Luna Gibson, higit pa kaysa kay Luna, ngunit bahagya siyang nag-react dito.Hindi napigilan ang sarili sa titig ni Luna, ibinaba niya ang kanyang ulo, inis. Paulit-ulit niya
"Sayang po, nabigo pa rin ako."Tumingin si Luna kay Joshua na may maliit na ngiti. “Na overestimate ko po ang pagmamahal nyo sa dati nyong asawa. Naririnig ko po noon ang iba na nag-uusap tungkol sa kung gaano nyo kamahal si Luna Gibson, ngunit pagkatapos ko pong mapalapit sa iyo ay napagtanto ko po na…”Tiningnan siya ni Luna ng malamig na tingin. "Hindi mo po siya mahal gaya ng sinasabi ng mga tsismis."Nagsalubong ang kilay ni Joshua. Malamig ang tono niya. "Dahil lamang sa ilang araw mo akong pinagsilbihan, sa tingin mo ay may karapatan kang tanungin ako?""Syempre po." Ngumiti ng matamis si Luna. “Minsan na po akong nagsilbi kay Mr. Lynch. Aaminin kong hindi po ako kamukha ni Luna Gibson, pero ginawa mo pa rin po ang hindi ko masabi sa akin, di po ba Mr. Lynch?"Ang kanyang mga salita ay agad na nagpabalik kay Joshua sa ligaw na gabing iyon.Nagdilim ang ekspresyon ni Joshua. Mariin siyang sumimangot.Noong gabing iyon...kamukhang-kamukha niya si Luna Gibson. Masyadong mag
Isang gabi pagkatapos ng trabaho, si Luna, dahil sa sobrang gutom, ay bumangon at binuksan ang kahon ng meryenda para kainin.Aksidenteng nabuksan niya ang regalong ibinigay niya kay Joshua at nakagat ang pen.Akala niya noong una ay hahamakin ni Joshua ang panulat, ngunit hindi niya inaasahan na ilalagay ni Joshua ang panulat sa bulsa ng kanyang kamiseta. “Isang pen na may marka ng kagat. Ito ay medyo espesyal. Salamat."Siya ay banayad at mabait noon, at siya ay nahulog nang husto para sa kanya.Mula noon, hahabulin niya ang bawat hakbang nito, walang pakialam kung may tumutol. Kailangan pakasalan siya nito.Alam ni Luna na hindi siya nagustuhan nito kahit minsan. Naisip niya na maaari niyang tunawin ang malamig na puso ni Joshua kanyang maalab na pagnanasa.Nanatili siyang tahimik sa nararamdaman niya.Naguguluhan si Luna. Siya at siya lamang ang nakakaalam ng pinagmulan ng panulat na ito. Ibig sabihin kung itatapon niya ang panulat na ito, walang makakaalam na peke ang pagma
Palihim na tinititigan ng lahat si Luna mula sa gilid ng kanilang mga mata nang bumalik siya sa design department, sinusubukang makita ang pagkabigo sa kanyang mukha matapos siyang pagsabihan ng kanilang pangulo.Gayunpaman, wala silang nakita.Kalmadong dinala ni Luna ang tumpok ng mga dokumento pabalik sa kanyang mesa.Si Bonnie, katabi ni Luna, ay itinulak pataas ang kanyang salamin habang tinitingnang mabuti si Luna. "Natuloy ba ang proposal?"Pagtingin kay Luna, parang hindi siya napagalitan.Ang ilang mga taga-disenyo ay nagpunta sa opisina ng pangulo at bumalik na may dinanas na pagbulyaw bago pa pumunta si Luna.Ang ilan na may marupok na ego ay pumasok nang buong kumpiyansa at bumalik lamang na lumuluha.Ayon sa mga sabi-sabi, hindi nawawalan ng galit si Joshua, ang pangulo. Gagamitin lamang niya ang kanyang nakamamatay na malamig na mga titig. Sobrang nakakatakot na awtomatiko nilang aminin ang kanilang mga pagkakamali.Ang bawat babae na pumunta sa opisina ng pangulo
Gayunpaman, hindi lang sa hindi siya nahiya dahil dito, ipinagmamalaki niya pa ito?Naintindihan na ni Luna kung bakit ang isang simpleng jewelry design proposal ay kailangan pang baguhin ng higit sa limang beses.Mukhang ang mga designer sa design department… ay walang puso para sa pag dedesign.“Ang galing mo naman.” Pagkabalik ni Luna sa kanyang mesa, nginitian siya ni Bonnie at binigyan siya nito ng isang piraso ng chewing gum.“Ikaw pa lang ang tao sa department natin na hindi pinagalitan ni president at hindi ka rin natakot ng sobra. Nagdala ka pa ng isang piraso ng papel na may sulat kamay ng president! Mukhang hindi ka na magiging intern lang!”Hindi alam ni Luna kung tatawa siya o iiyak. Sinubo niya ang piraso ng chewing gum. “Nagbibiro ka siguro.”“Hindi! Kilala ang president natin sa pagiging istrikto niya. Walang kayang lumapit sa kanya. Ginagawang pagkakataon ng mga president ng ibang kumpanya na mapunta sa isang relasyon ng empleyado nila, pero ang president natin?
Biglang pinakopya si Luna ng isang dokumento ng may higit sa 10,000 salita gamit ang sulat kamay.Nabigla siya nang matanggap niya ang dokumento. Walang relasyon ang dokumento sa jewelry design o sa panuntunan ng design department.Ito ang rules and regulations ng kumpanya, at halos 20,000 na salita ito.Nilapag ni Shannon ang dokumento sa harap niya, binigyan siya ng instructions, at umalis na ito.“Ipasa mo bago ka umalis ngayong araw.”“Wow.” tinulak pataas ni Bonnie ang salamin niya at sinuri niya ito. “May nasa 20,000 na salita ka. Maliban sa lunch break, may limang oras ka pa. Kailangan mong magsulat ng 60 na salita bawat minuto.”Imposible itong gawin!Tinabi ni Bonnie ang phone niya.“Kakaiba ito. Wala kang ginawang masama ngayong araw, at hindi ka rin pinagalitan ng president. Bakit ka biglang pinapahirapan ng director?”Kalmadong naghanap ng pen at papel si Luna para magsimula na siya. “Baka ang president ang nagpagawa sa akin nito.” ngumiti siya ng maliit.Nung lum