Isang gabi pagkatapos ng trabaho, si Luna, dahil sa sobrang gutom, ay bumangon at binuksan ang kahon ng meryenda para kainin.Aksidenteng nabuksan niya ang regalong ibinigay niya kay Joshua at nakagat ang pen.Akala niya noong una ay hahamakin ni Joshua ang panulat, ngunit hindi niya inaasahan na ilalagay ni Joshua ang panulat sa bulsa ng kanyang kamiseta. “Isang pen na may marka ng kagat. Ito ay medyo espesyal. Salamat."Siya ay banayad at mabait noon, at siya ay nahulog nang husto para sa kanya.Mula noon, hahabulin niya ang bawat hakbang nito, walang pakialam kung may tumutol. Kailangan pakasalan siya nito.Alam ni Luna na hindi siya nagustuhan nito kahit minsan. Naisip niya na maaari niyang tunawin ang malamig na puso ni Joshua kanyang maalab na pagnanasa.Nanatili siyang tahimik sa nararamdaman niya.Naguguluhan si Luna. Siya at siya lamang ang nakakaalam ng pinagmulan ng panulat na ito. Ibig sabihin kung itatapon niya ang panulat na ito, walang makakaalam na peke ang pagma
Palihim na tinititigan ng lahat si Luna mula sa gilid ng kanilang mga mata nang bumalik siya sa design department, sinusubukang makita ang pagkabigo sa kanyang mukha matapos siyang pagsabihan ng kanilang pangulo.Gayunpaman, wala silang nakita.Kalmadong dinala ni Luna ang tumpok ng mga dokumento pabalik sa kanyang mesa.Si Bonnie, katabi ni Luna, ay itinulak pataas ang kanyang salamin habang tinitingnang mabuti si Luna. "Natuloy ba ang proposal?"Pagtingin kay Luna, parang hindi siya napagalitan.Ang ilang mga taga-disenyo ay nagpunta sa opisina ng pangulo at bumalik na may dinanas na pagbulyaw bago pa pumunta si Luna.Ang ilan na may marupok na ego ay pumasok nang buong kumpiyansa at bumalik lamang na lumuluha.Ayon sa mga sabi-sabi, hindi nawawalan ng galit si Joshua, ang pangulo. Gagamitin lamang niya ang kanyang nakamamatay na malamig na mga titig. Sobrang nakakatakot na awtomatiko nilang aminin ang kanilang mga pagkakamali.Ang bawat babae na pumunta sa opisina ng pangulo
Gayunpaman, hindi lang sa hindi siya nahiya dahil dito, ipinagmamalaki niya pa ito?Naintindihan na ni Luna kung bakit ang isang simpleng jewelry design proposal ay kailangan pang baguhin ng higit sa limang beses.Mukhang ang mga designer sa design department… ay walang puso para sa pag dedesign.“Ang galing mo naman.” Pagkabalik ni Luna sa kanyang mesa, nginitian siya ni Bonnie at binigyan siya nito ng isang piraso ng chewing gum.“Ikaw pa lang ang tao sa department natin na hindi pinagalitan ni president at hindi ka rin natakot ng sobra. Nagdala ka pa ng isang piraso ng papel na may sulat kamay ng president! Mukhang hindi ka na magiging intern lang!”Hindi alam ni Luna kung tatawa siya o iiyak. Sinubo niya ang piraso ng chewing gum. “Nagbibiro ka siguro.”“Hindi! Kilala ang president natin sa pagiging istrikto niya. Walang kayang lumapit sa kanya. Ginagawang pagkakataon ng mga president ng ibang kumpanya na mapunta sa isang relasyon ng empleyado nila, pero ang president natin?
Biglang pinakopya si Luna ng isang dokumento ng may higit sa 10,000 salita gamit ang sulat kamay.Nabigla siya nang matanggap niya ang dokumento. Walang relasyon ang dokumento sa jewelry design o sa panuntunan ng design department.Ito ang rules and regulations ng kumpanya, at halos 20,000 na salita ito.Nilapag ni Shannon ang dokumento sa harap niya, binigyan siya ng instructions, at umalis na ito.“Ipasa mo bago ka umalis ngayong araw.”“Wow.” tinulak pataas ni Bonnie ang salamin niya at sinuri niya ito. “May nasa 20,000 na salita ka. Maliban sa lunch break, may limang oras ka pa. Kailangan mong magsulat ng 60 na salita bawat minuto.”Imposible itong gawin!Tinabi ni Bonnie ang phone niya.“Kakaiba ito. Wala kang ginawang masama ngayong araw, at hindi ka rin pinagalitan ng president. Bakit ka biglang pinapahirapan ng director?”Kalmadong naghanap ng pen at papel si Luna para magsimula na siya. “Baka ang president ang nagpagawa sa akin nito.” ngumiti siya ng maliit.Nung lum
Pagkatapos, tumingin ng mayabang si Shannon kay Luna. “Akala ko naman may magaling na tayong staff na kayang kumuha ng mungkahi ng president; sa huli pinaglalaruan ka niya lang pala. Pinagbabayad ka lang niya.”Uminom ng tsaa si Shannon pagkatapos itong sabihin. “Kung ako sayo, nagresign na lang ako at umuwi na agad ng tanghali. Halatang hinahanapan ka niya ng mali. Paano mo natitiis? Wala ka bang respeto sa sarili mo? Hindi ka ba nahihiya?”Gusto nang umalis ni Luna, ngunit pinigilan siya ni Shannon.Tumalikod siya at sumulyap siya ng malamig kay Shannon. “Dahil lang pinapahirapan ako at sumusunod ako, wala na agad akong hiya?”Umupo ng mas komportable si Shannon habang pinapaikot niya ang pen sa kanyang kamay. Tumingin siya ng tamad at mayabang kay Luna. “Ano pa ba?”“Kayo ang magsabi.” kinuha ni Luna ang mga dokumento na kinopya niya ng sulat kamay at tumingin siya ng malupit. “Limang beses nang binalik ni Mr. Lynch ang design proposal niyo, pero bakit niyo pa rin uulitin ng an
“Pwede bang patingin?” tumuro si Courtney sa mga dokumento sa mesa at tinanong niya ng magalang.Huminto si Luna ng ilang saglit. Pagkatapos, kinuha niya ang tasa ng tsaa at uminom siya dito. “Sige lang.” Hindi maganda ang sulat kamay ni Luna, ngunit hindi rin ito pangit.Ang rules and regulations ng kumpanya ay hindi isang kumpidensyal na dokumento ng kumpanya, kaya’t pwede itong tingnan ni Courtney kahit kailan niya gusto.“Salamat!” ngumiti si Courtney, kinuha niya ang dokumento, at binuklat niya ito.“Wow, ang ganda ng sulat kamay mo!” binuklat ito ni Courtney habang tinanggal niya ang dokumento mula sa folder nito, nagpanggap siya na nabibighani siya sa sulat kamay ni Luna.Sumimangot si Luna at tumingin siya kay Courtney, wala siyang sinabi.Nung dinala ng mga janitor ang timba palagpas kay Courtney, naalog ang kamay niya at nahulog niya ang lahat ng papel na may sulat kamay ni Luna papunta sa timba.Agad nabura ng maduming tubig ang mga sulat sa puting mga papel.Napatal
Sinasadya ito ni Luna.Puno ng kasinungalingan si Joshua. Palagi niyang sinasabi na gusto niyang bumalik si Luna Gibson, pero gusto niya lang na mawala na ito ng tuluyan, hindi ba?Ang sinabi ni Luna ay sapat na dahilan na para tumigil sa pagpapanggap si Joshua.Naging tahimik sa loob ng opisina ng ilang segundo, at pagkatapos ng ilang saglit, ngumiti si Joshua. “May punto ka.”Galit lang si Luna Gibson kay Joshua. Hindi niya ito mahal. Kung hindi bumalik si Luna Gibson kahit ano man ang gawin ni Joshua, ibig sabihin ay tama ang mungkahi ni Luna. Kung kailangan niya ng babae para magpanggap, at least hindi hindi nakakadiri si Luna para kay Joshua.Higit pa dito, ang nangyari nung gabing ‘yun ay kasalanan talaga ni Joshua. Trinato niya si Luna na parang kapalit ni Luna Gibson. Hindi niya pinanagutan ang ginawa niya.Dahil gusto magpatuloy ni Luna sa pagkakakilanlan na ito at tumabi kay Joshua para kunin ang mga sikreto ng kumpanya, ibibigay na ni Joshua ang pagkakataong ito.Ito
Kalmadong binuklat ni Joshua ang mga dokumento. “Pagkatapos silang palitan, alamin niyo na kailangan natin ang dalawa sa mga dating gwardya na tumulong kay Aura. Bantayan niyo ang dalawa. Pagkatapos, tingnan niyo ang background nila.”Napahinto si Lucas ng ilang saglit; naintindihan niya ang binabalak ni Joshua. Huminga siya ng malalim at tatalikod na siya para umalis.“Sandali lang.” tumuro si Joshua sa mga dokumento na basang basa. “Mag utos ka na patuyuin ito, at tawagin mo ang mga eksperto para ikumpara ulit ang mga sulat kamay.”Nabigla si Lucas. “Nasa... masamang kondisyon na po ito. Nagdududa po ako na wala na pong magagawa ang mga eksperto dito, hindi po ba?”Tumingin si Joshua ni Lucas. “Alam na nila ang gagawin nila.”Guni guni man lang ‘to o hindi, naramdaman ni Joshua na kahit na nabura ang mga sulat, ito ay… mas mukhang sulat kamay ni Luna Gibson.…“Courtney, tumigil ka na sa pag iyak.”Nung bumalik si Luna sa design department at pagpasok siya, nakita niya ang il