“Alam ko na walang paraan para makatakas ako dito, at aamin na ako sa lahat ngayon, pero una sa lahat, gusto kong tawagan si Joshua Lynch. Kailangan ko siyang makita.”… “Sir.” 10 a.m. Agad na lumapit si Lucas kay Joshua pagkatapos ng meeting na naabala kahapon. “Tumawag po si Officer Wilson kanina at sinabi niya po na umamin si Hunter sa pagpatay kay Cheryl, pero… gusto ka niya pong makita.” Tumigil si Joshua sa pagsusulat ng notes nang marinig niya ito. Gusto siyang makita ni Hunter? Hindi niya maalala kung may kinalaman siya sa lalaking ito. Gayunpaman, ito ang taong pumatay kay Cheryl, at kapag nakipagkita sila sa isa’t isa, walang rason para tumanggi si Joshua. Ibinaba ni Joshua ang mga papeles na nililigpit niya, inayos niya ang kwelyo niya, at pumunta siya sa police station. Nang huminto ang itim na Masevati ni Joshua sa harap ng police station, lumabas mula dito sina Luna at Charlotte, nag uusap sila tungkol sa Landry Group. Medyo nabigla si Luna nang maki
Parang isang sampal na pampagising ang mga salita ni Charlotte. Habang nakaupo sa loob ng kotse, nararamdaman niya ang lamig sa buto niya kahit na Hunyo pa lang. Tinulungan ni Joshua… si Hunter na makatakas para tumagal ang pagkakakulong niya? Alam ba ni Joshua kung anong klaseng tao si Hunter? Siya ang pinaka madumi at walang hiyang lalaki sa pamilya Quinn, ang taong may pinaka madugong kamay sa lahat! Laging gumagamit ng panloloko at pakana si Malcolm para makuha ang mga layunin niya, pero iba si Hunter. Ginawa niya ang lahat ng pagpatay at krimen na kailangan gawin ng pamilya Quinn. Ito ay isang lalaki na hindi nagdadalawang isip na pumatay, at ang mga kamay niya ay madumi sa dugo ng maraming tao na namatay dahil sa pamilya Quinn. Paanong tutulungan ni Joshua ang isang taong tulad niya? Bukod pa doon… ang tao na pinatay ni Hunter ngayon… ay si Cheryl, ang babaeng nagtrabaho para kay Joshua at ang babaeng trumato sa kanya ng mabuti ng higit sa anim na buwan. Ang i
Pagkatapos, huminga ng malalim si Hunter at tumingin siya kay Joshua. “Kung tama ang hula ko, sesentensyahan ako ng kamatayan.” “Pero, wala na akong makakapitan, kaya’t may gusto akong sabihin sayo tungkol sa pamilya Landry at pamilya Lynch noong matagal nang panahon.” Kumunot ang noo ni Joshua. “Isa kang Quinn, at hindi ka pa pinapanganak noong nangyari ang lahat ng ito, kaya’t paano mo malalaman ang lahat ng tungkol dito?” Ang nangyari sa pagitan ng pamilya Landry at pamilya Lynch ay walang kinalaman sa pamilya Quinn. Bukod pa dito, nangyari ang lahat ng ito ng matagal na panahon na, at kahit si Joshua ay walang buong larawan kung ano ang nangyari, kaya’t paano naman ito malalaman ni Hunter? “Sa totoo lang, may alam ako.” Huminga ng malalim si Hunter at nagpatuloy siya, “Kung tama ang hula ko, may lalaking nagngangalang Quentin na darating sa tabi ng lola ko sa loob ng ilang araw, at ang lalaking ito ang tumulong kay Granny sa lahat ng malupit na krimen niya dati.” Sumingki
Nawala ang iniisip ni Luna dahil sa nakakabinging sigaw. Lumingon siya para tumitig sa kwarto kung saan galing ang sigaw, puno ng pagdududa at pagkalito ang tingin niya. “Si… tatay ba ‘yun?” Tumanggi siya na tanggapin at maniwala dito. Nasa limampung taong gulang na si Charles at malapit na siya maging animnapung taong gulang, ngunit ang sigaw na ito… Nagbuntong hininga si Jim at tumingin siya kay Luna, ngumiti siya ng mapait. “Bumalik ang sakit niya, at ito ang nangyari sa kanya tuwing nauubos ang gamot na ginawa ni nanay para sa kanya.” Pagkatapos, huminga ng malalim si Jim at binuksan niya ang pinto. Sa loob ng kwarto, nakaupo si Charles sa isang sulok, may suot siyang patient’s gown na may stripes at hawak niya ang kumot. “Rosalyn, Rosalyn, dadalhin na kita pauwi ngayon. Dadalhin na kita pauwi ngayon…” “‘Wag kang matakot; uuwi na tayo ngayon!” “Lumayo ka sa akin! ‘Wag mong hawakan ang Rosalyn ko!”… Gulat na tumitig si Luna sa eksenang nasa harap niya at hindi
Nang lumabas si Luna ng hospital, naghihintay pa rin si Charlotte sa kotse. Huminga ng malalim si Luna habang binuksan niya ang pinto at pumasok siya ng passenger seat. “Saan na tayo pupunta ngayon?” “Sa bahay mo, kaya’t mag ayos ka na ng gamit,” Sumagot si Charlotte habang pumipindot siya sa laptop niya. “Dahil ikaw na ang bagong CEO ng Landry Group, hindi ka na dapat nakatira sa isang bahay sa labas ng bayan.” Tumahimik ng ilang sandali si Luna, pagkatapos ay tumango siya. Tama si Charlotte. Simula sa araw na ito, marami siyang kailangan asikasuhin sa Landry Group, at hindi maganda kung nakatira pa rin siya sa labas ng bayan. Ngunit, sa ikinagulat ni Luna, nang makarating na siya sa bahay niya, may ilang mga excavator na nakapark sa labas ng gate, kasama ang mga grupo ng construction worker. Nakatitig si Luna sa mga malalaking makina at sa mga trabahador, nakakunot ang noo niya. “Ano ang…” “Ngayon at nakuha mo na ang bago at mataas na posisyon mo, marami kang naiwan na
Nagulat ang mga mamamayan ng Merchant City sa balita na giniba ni Luna ang bahay niya para patunayan ang determinasyon niya sa pagbalik sa Landry Group. Nasiglahan ang mga empleyado ng Landry Group dahil sa mga nakakalat na balita sa iba’t ibang media outlet. Ang alam ng lahat na dahil matapang si Luna para gumawa ng desisyon na ito, kaya niyang igabay ang Landry Group sa mga paghihirap na hinaharap nito. “Sino ang nagturo sayo nito? Nagkakaroon ito ng epekto as sigla ng mga empleyado,” Ang sabi ni Jim, may maliit na ngiti sa kanyang mga labi, habang nakatitig siya kay Luna noong nagkita sila sa loob ng president’s office sa Landry Group Tower. Samantala, habang nasa sofa, nagtext si Luna kay Charlotte habang sumagot siya ng nakangiti, “May kaibigan ako na marunong sa negosyo na tumutulong sa akin.” Ngumisi si Jim. “Saan mo nakilala ang taong ito? Pwede mo ba akong ipakilala sa akin?” Nagkibit balikat si Luna. “Ipapakilala ko siya sayo sa tamang panahon.” Noong una, gusto n
Noong una, akala ni Luna na ang lalaking ito ay kaedad niya, ngunit sa ikinagulat niya… Nang makarating siya sa Lucky Den at nakita niya ang isang lalaking nasa singkwenta ang edad at may malaking tiyan, at makinang na kalbong ulo, hindi niya mapigilan na kumunot ang noo niya. Tumingin si Luna sa dress na suot niya, kinagat niya ang labi niya at sinabi niya habang pinindot niya ang earpiece sa tainga niya. “Bakit isang matandang lalaki si Harold Chance?” Medyo naiinip ang boses ni Charlotte habang sinagot niya si Luna sa phone, “Siya lang ang taong nasuhulan ko na isama ka para makita si Mr. Hanson.” “Luna, may misyon ka sa trabaho, hindi para humanap ng lalaki, kaya’t ayusin ang pag iisip mo!” Hindi komportable si Luna sa mapang utos na tono ni Charlotte, ngunit dahil dumating na siya sa Lucky Den, at gumastos na si Charlotte para suhulan si Harold… wala siyang magawa kundi sumunod na lang dito. Huminga ng malalim si Luna at bumalik siya sa sarili niya bago siya lumapit sa
Tumigas ang buong katawan ni Luna nang marinig niya ang pangalan ni Joshua. Kinagat niya ang labi niya at humigpit ang kamay niya sa ilalim ng mesa. Hindi siya makapaniwala na… dadalo rin si Joshua sa dinner na ito. “Mukhang gusto rin ng Lynch Group ng isang kasunduan kay Mr. Hanson,” Tumunog ang boses ni Charlotte sa tainga ni Luna. “Luna, dapat kang kumalma at ‘wag mo hayaan na maimpluwensyahan ka ni Joshua.” “Ang motibo mo ngayong gabi ay para maging kaibigan si Mr. Hanson.” Kinagat ni Luna ang labi niya at tinakpan niya ang bibig niya gamit ang manggas niya at bumulong siya pabalik, “Pero sinabi na ni Mr. Hanson na kaibigan niya na si Joshua…” Dahil nakilala na nila Joshua at Mr. Hanson ang isa’t isa, bakit niya pa kailangan magsikap? Sa tingin niya ay hindi niya kayang gawin na piliin siya ni Mr. Hanson kaysa kay Joshua. Ngumisi si Charlotte at sumagot siya, “Anong problema? Natatakot ka ba at gusto mo nang sumuko?” “Luna, paano ka magiging bagong CEO ng Landry G