Wala pa siyang 30 taong gulang; ayaw niyang mangyari iyon sa kanya! Sinipa siya ni Luna at tinitigan ang mukha ni Vivian mula sa kanyang taas. "Bakit hindi namin pwedeng magawa iyon sa iyo, kung iisipin na iyon mismo ang ginawa mo sa nanay ko?" Hindi niya kailanman mauunawaan ang tindi ng kanyang mga kilos maliban kung naranasan niya ang parehong uri ng sakit na naranasan ni Rosalyn! Nang makitang kahit na si Luna ay hindi na handang protektahan siya, nabalot ng pagkabalisa at kawalan ng kakayahan ang mga mata ni Vivian. Sa sandaling ito, nilapitan siya ng mga tauhan ni Luke at hinawakan ang bawat braso niya. Mas alam ni Vivian kung gaano kalupit at walang awa ang mga tauhan ni Luke. Alam niyang kung dadalhin siya ng mga ito, wala siyang magagawa kundi ang magdusa gaya ng plano ni Luke, na hahayaang mabulok ang balat niya sa loob ng 12 oras at wala siyang paraan para makatakas! Sa sandaling naisip niya ito, nagpakawala ng hininga si Vivian at ginamit ang huling onsa ng kan
"Ito ay isang sniper, at ang bala ay nanggaling sa bundok na matatagpuan sa timog-silangang direksyon. Mula sa aking paghuhusga, ang sniper ay matatagpuan napakalayo, at hindi natin siya kayang maabutan," sabi ng isa sa mga tauhan ni Luke sa isang mababang boses. "Dahil sumugod kami rito nang walang babala, at dahil napagpasyahan naming pumunta sa tiwangwang na lugar na ito sa ganoong pagmamadaling abiso, wala ni isa sa amin ang nakapaghanda ng mga kagamitang pang-proteksyon na kailangan, at walang nakakaalam na pinupuntirya siya ng isang sniper." Sinasabi niya ito hindi lang kay Luke, pati na rin kay Luna. Hinapit ni Luna ang katawan ni Vivian sa kanya at inangat ang ulo para titigan si Malcolm. Pakiramdam niya ay may kinalaman si Malcolm sa pagkamatay ni Vivian. Naningkit ang mata ni Malcolm nang maramdaman ang titig ni Luna sa kanya. Buti na lang at alam niyang hindi mapagkakatiwalaan si Vivian, at nang unang lumitaw si Joshua, nakipag-ugnayan na siya sa kanyang sniper p
Napangiti si Luke at tinitigan ang babaeng nagpupumiglas sa kanyang mga bisig. Pagkatapos, binuhat niya ito at lumakad patungo sa kanyang sasakyan. Mabilis na nakuha ng isa niyang tauhan ang gusto niyang gawin at binuksan ang pinto ng sasakyan. Inihagis ni Luke si Gwen sa backseat, saka sumakay siya sa kotse. Nagsara ang pinto nila. Sa di kalayuan, naririnig pa rin ni Jim ang mga iyak at protesta ni Gwen mula sa loob ng sasakyan. Sa ilang kadahilanan, bigla niyang naalala si Bonnie. Si Bonnie, ang babaeng mahilig magsuot ng pula, at higit na sanay na pagalitan ang mga tao kaysa sa mag-alaga ng bata. Nang malaman niyang nagkasakit ang bata, lumabas pa siya sa ulan at nagkasipon. Ang babaeng ito ay nasa twenties, ngunit kung minsan, siya ay masyadong malikot na kumilos na para bang siya ay mas bata pa kaysa kay June. “Umuwi na tayo," sabi ni Heather sa mahinang boses sa tabi ng tenga ni Malcolm nang makita niyang pinagmamasdan ni Jim ang pag-alis ng sasakyan ni Luke. "Uma
Nang makarating sina Luna at Joshua sa puno ng cherry blossom, 2 a.m. na. Gumamit sina Lucas at mga tauhan niya ng mga malalaking flashlight para ilawan ang gabi para sa kanilang dalawa. Noong una, gusto ni Joshua na gumamit ng pala, ngunit, bigla niyang naalala na ang bata na inilibing nila sa ilalim ng puno ay walang kabaong at ang pala ay baka makasira sa bangkay ng bata. Kaya naman, sa huli, inutusan niya si Lucas na maghanap na lang ng maliit na pala para sa kanila. Kalagitnaan ng gabi ngayon, kaya’t walang magawa si Lucas kundi utusan ang mga tauhan niya para maghanap ng maliit na pala. Ngunit, pagkatapos umalis ni Lucas, tumalikod si Joshua at nakita niya na nakaluhod na si Luna sa lupa at hinuhukay ang libingan gamit ang mga kamay nito. Makikita ang kirot sa mga mata ni Joshua habang pinanood niya ang payat na babae, pati na rin ang mga kamay nito na may siyam na daliri at naghuhukay sa lupa. Huminga siya ng malalim at mabilis siyang lumapit para hawakan ang maduming
“Nahanap mo na ba ang sanggol? Gumawa na kayo ng DNA test?” Umiling ng malungkot si Luna. “Hindi namin siya mahanap…” Nagpatuloy siya ng seryoso habang pumunta siya sa bahay, “Gwen, sa tingin mo ba ay kakaiba na may taong nagnakaw sa anak namin ni Joshua?” Kinagat niya ang labi niya at sinubukan niyang pigilan ang mga luha niya. “Bakit naman nanakawin ng ibang tao ang bangkay ng isang sanggol? Ano naman ang makukuha nila sa pagnanakaw sa sanggol na namatay pagkatapos ipanganak?” Suminghot si Luna at nagpatuloy siya, “Hindi kaya’t ang tao na nagnakaw sa anak amin ni Joshua ay kinamumuhian kami sa punto na hindi nila hahayaan ang anak namin na yumao ng payapa?” Hinawakan ni Gwen ang nanginginig na katawan ni Luna at nakaramdam siya ng sakit sa kanyang puso habang nakinig siya sa malungkot na boses ni Luna. Kinagat niya ang labi niya at naalala niya ulit ang sinabi ni Vivian. “Luna, ‘wag ka na maging pesimista. Paano kung totoo ang sinabi ng katulong? Baka buhay pa ang anak ni
Pagkatapos ibaba ang phone, sumingkit ang mga mata ni Joshua at tumitig siya sa report na nasa harap niya. Ang batang namatay noong nakalipas na buwan ay hindi sa kanya. Kaya naman, hindi nagsisinungaling ang katulong; hindi nila ito anak ni Luna. Gayunpaman… Ang kinaroroonan ng anak nila, at kung buhay pa ito o hindi, ay hindi pa rin nila alam. Kaya naman, bago pa mahanap ang bata at masigurado na buhay pa ang sanggol, walang intensyon si Joshua na sabihin ito kay Luna. Kakalagpas pa lang ni Luna sa kalungkutan ng mawala ang anak niya, at kapag binigyan ni Joshua ng pagasa si Luna ngayon… Nag aalala siya na kung ang kalalabasan ay hindi nila inaasahan, hindi kakayanin ni Luna ang emosyonal na sakit. Pumikit si Joshua at sumandal siya sa sofa. Sa katotohanan, sigurado siya na ang tao na nag-utos sa sniper na patayin si Vivian ay walang iba kundi si Malcolm. Kaya naman, alam niya na si Malcolm ang taong nagpalit sa anak nila ni Luna. Ano ang binabalak ni Malcolm? Nas
Nang matapos na siya magsalita, lumingon si Malcolm at naglakad siya palabas ng pinto, kasabay nito ay inayos niya ang kurbata niya. “‘Wag kang mag alala; may ibang plano pa ako.” Umalis na ng Merchant City si Hunter ng isang buwan, at naghanda siya dati ng isang babae at sanggol na magpakita sa Quinn Mansion para makisama sa pagpapanggap ni Hunter. Kaya naman, siguradong walang oras si Joshua para imbestigahan si Malcolm ngayon at si Hunter ang dapat niyang imbestigahan ngayon. Nanatiling walang kibo si Heather at humigpit ang kamao niya, tumitig siya habang paalis si Malcolm. Walang hiya para mahalin ng lalaking ito si Luna pero tinawag siya nito na isang tanga! Kahit ilang beses sabihin ni Malcolm na wala siyang pakialam kay Luna, alam ni Heather na mahal pa rin ni Malcolm si Luna at mas gugustuhin pa nito na kamuhian siya kaysa kay Luna! Kung hindi lang dahil aksidenteng sumiping sila sa isa’t isa ni Malcolm noong walong buwan na ang nakalipas… Baka tinapon na siya ni Mal
“Magaling ka talaga magbiro, Jim.” Tumawa si Heather. “Syempre anak namin ni Malcolm si Riley, paano naman kami magkakamali?” Pagkatapos, mabilis niyang binago ang pinag uusapan nila. “Kamusta na po kayo, tatay? Masakit pa rin po ba ang ulo niyo?” Gayunpaman, tumanggi si Jim na baguhin ang pinag uusapan nila. “Heather, sa tingin ko ay hindi ka dapat sigurado sa sarili mo. PInapanood ko ang balita, at maraming kaso kung saan nagpapalit ang mga anak sa Merchant City nitong nakaraan.” Sumingkit ang mga mata niya at idinagdag niya, “Sa tingin ko ay magiging mabuti kung nagpa-DNA test kayong tatlo nila Malcolm, at Riley. Maganda kung anak mo nga talaga si Riley, pero kung hindi, pwede pa rin natin makuha ang totoong anak mo.” Pagkatapos, tumingin siya kay Charles. “Ano sa tingin niyo, tatay? Ayaw niyo naman mangyari ang nangyari kela Heather at Luna ulit, hindi ba?” Kumunot ang noo ni Charles. Sa katotohanan, pumayag siya kay Heather at naisip niya na hindi na kailangan sumailal