“Bakit hindi ako pwedeng pumunta dito? Anak ko rin si Luna!”“Anak mo rin siya?” Nanunuya si Joshua, tumitig siya kay Charles. “Alam ng mga taong alam ang katotohanan na si Luna ang tunay na anak mo at si Heather ay hindi mo kadugo.”“Pero para sa iba, base sa pagtrato mo sa kanya, iisipin ng lahat na si Heather ang tunay na anak mo.”Nawala ang kulay sa mukha ni Charles. Humigpit ang kamao niya at galit niyang sinabi, “Joshua Lynch! Problema ito ng pamilya ko, wala kang karapatan para mga komento dito!”“Hindi mo ba alam na ang rason kaya’t mahalaga sa akin ang anak ni Heather? Ito ay dahil kay Malcolm galing ang bata!”“Dahil sa ginawa mo sa pamilya Landry at sa pamilya Quinn sa mga nakalipas na buwan, parehong hinihintay ng pamilya namin ang pagsilang ng batang ito para makipag tulungan kami ng maayos!”Mas nagalit si Charles habang nagsasalita siya. Kung hindi dahil kay Joshua, hindi niya kailangan na maging kontrolado ng pamilya Quinn para sila na ang bahala sa lahat!Bukod
Nawawala si Luna.Naging balisa na si Charles. Kabado niyang hinawakan sa balikat ang isang katulong na malapit at tinanog niya, “Nasaan si Luna? Saan siya pumunta?”Umuulan ng malakas sa labas, at kakapanganak niya lang. Paano kung may masamang nangyari sa kanya kapag lumabas siya ng bahay ng walang nagbabantay sa kanya?Sa sobrang lakas ng pag alog sa katulong ay nanginig ang boses niya. “Si Ms. Luna po ay… lumabas.”Pagkatapos, tumuro siya sa direksyon ng backyard at dinagdag niya, “Doon po.”Pagkatapos magsalita ng katulong, sinipa ni Jim pabukas ang pinto at tumakbo siya papunta sa direksyon na tinuro ng katulong.Nakatingin ng masama si Charles sa katulong at mabilis niyang sinundan si Jim.Nang lumabas na ang dalawa papunta sa backyard, nakita nila si Luna.Hindi pa malayo ang nararating ni Luna.Gayunpaman, hindi niya na hawak ang tela, at sa halip, hawak niya ang patay na sanggol.Nakapatong ang itim na trench coat ni Joshua sa katawan ni Luna, at naglalakad siya ng
Habang busy sa pag uusap sina Charles at Jim, nagring ang phone ni Charles.Ito ay isang tawag mula kay Malcolm.Sinagot ni Charles ang tawag ng nakasimangot.May maamo na boses ng babae na tumunog sa kabilang linya, “Tatay, si Heather po ito.”“Parating na po ang gabi, at sinabi po ni Malcolm na magpahinga na po ako, pero nag aalala po ako kay Luna. Nanganak na po ba siya? Lalaki po ba ito o babae? Maraming anak po ba ito, parang sa huling pagbubuntis niya?”Sa ilang sandali, hindi alam ni Charles kung paano niya sasagutin ang mga katanungan ni Heather. Tumahimik siya ng ilang sandali bago siya sumagot, “Ang anak ni Luna…”Nang makita na nagdadalawang isip na sabihin ni Charles ang katotohanan, agad na inagaw ni Jim ang phone at sinabi niya ng maikli, “Hindi kasing palad ng anak ni Luna ang sayo, at pumanaw na ito.”Sa kabilang linya ng phone, ngumiti si Heather.Syempre ay alam niya na pumanaw ang anak ni Luna… Plano niya ito sa simula pa lang.Kahit na nakangiti si Heather,
Naglakad sina Joshua at Luna sa ilalim ng ulan ng buong gabi.Mabuti na lang at malapit na ang tag init, kaya’t hindi masyadong malamig.Sumikat na ang araw, at tulad ng sinabi ni Luna, lumabas ang bahaghari sa kalangitan.Tinabi ni Joshua ang payong niya, tumingin siya sa patay na sanggol sa braso ni Luna, pagkatapos ay pinunasan niya ang mga luha sa mukha ni Luna. “Luna, buong araw ka nang naglalakad habang karga siya. Oras na para ibaba mo siya para sumalangit na siya.”Nang marinig ito ni Luna, hindi niya mapigilan na tumulo ang mga mata niya.Suminghot siya at lumingon siya para tingnan ang isang malaking puno ng cherry blossom.Naisip niya kung nagkataon lang ito, dahil ang unang pagkikita nila ni Joshua ay sa ilalim din ng isang puno ng cherry blossom.Sa mga oras na ‘yun, estudyante pa lang siya, nakaupo sa ilalim ng puno kasama ang kanyang drawing board.Sa itsura ni Joshua sa puting shirt, nakatayo sa ilalim ng puno, nainlove agad si Luna sa kanya.Ilang taon na sim
...Sa biyahe mula sa puno ng cherry blossom pabalik ng bahay niya, hindi nagsalita si Luna.Hindi nagtagal, nakarating na ang kotse sa maliit na bahay kung saan siya umalis.Una, lumabas sa kotse si Luna at pumunta siya sa kwarto ni Rosalyn, kung saan kinausap niya ito habang hawak ang kamay nito. Pagkatapos, pumunta siya sa hapagkainan para kumain ng agahan.Sa huli, pagkatapos kumbinsihin ng ilang katulong, bumalik si Luna sa kwarto para matulog.Kasama ni Jim si Luna dahil nag aalala siya na baka may mangyari na masama dito.Pagkatapos humiga ni Luna sa kama, nagbuntong hininga si Jim at tumalikod siya para umalis.“Jim.” Nang bubuksan niya na ang pinto, tumunog ang mahina at namamaos na boses ni Luna mula sa likod niya, “Sa tingin mo… pagbibigyan nila ako?”Tumigas ang kamay ni Jim na nakahawak sa doorknob. Tumalikod siya at tinanong niya, “Sino-sino ang mga tinutukoy mo?”“Si nanay, si Joshua, at ang patay na bata.” Sumandal si Luna sa ulo ng kama at tumitig siya sa pade
Nang marinig niya ang boses ni Bonnie, nag unat si Jim at bumangon siya mula sa sofa.Nagsuot siya ng Bluetooth earphones at hindi niya mapigilan na ngumii habang nakikinig siya sa galit na boses ni Bonnie.Sa hindi malamang rason, tuwing naririnig niya ang boses ni Bonnie, gaganda ang mood niya.Baka dahil alam niya na galit si Bonnie dahil malusog ang bata.Umupo siya ng mas komportable sa sofa, pumikit siya, at tumawa siya. “Sa tingin ko ay alam mo na walang hiya ako dahil hinayaan ko na si Christopher ang nagdala ang bata sayo.”Si Bonnie, na nasa Banyan City ngayon, ay lumaki ang mga mata dahil sa galit. “Jim Landry, lecheng lalaki ka!”Tumingin siya sa sanggol na nasa thermal container at nagbilang siya sa daliri niya. “Ang batang ito… Nabuo ba siya bago pa tayo sumiping?”“Sino ang nanay? Bakit hindi niya inalagaan ang bata? Sino pa ang mga babaeng sinamahan mo maliban sa kanya?”Ngumiti si Jim at sumagot siya, “Malalaman mo rin kung sino ang nanay kapag nagkaroon ng pag
Pagkatapos magreklamo kay Jim sa isip niya, hindi mapigilan ni Bonnie na mag alala para kay Luna.Tumingin siya sa batang nasa harap niya.Tama si Jim. Si Luna ay isang tao na mahal ang mga anak niya ng sobra, kaya’t siguradong sasama ang loob niya tuwing makikita niya ang sanggol na ito.Pagkatapos pag isipan ng ilang sandali, tumawag si Bonnie sa number ni Gwen.…Pagkatapos ibaba ang phone, sumandal si Jim sa sofa at pumikit siya.Hindi niya mapigilan na maalala ang naiirita na tono ng boses ni Bonnie mula sa phone.Ngumiti si Jim. Naiisip niya pa ang larawan ng itsura ni Bonnie; namumula ang mukha nito tuwing nagagalit.Sa huli, hindi niya mapigilan na tumawa.Sa hindi malamang rason, ang walang galang na babaeng ito ay medyo cute kapag galit siya.…Dalawang araw na nakahiga sa kwarto si Luna.Sa dalawang araw na ito, maliban sa pagkain, paginom, at pagpunta sa banyo, nakahiga lang siya sa kama sa mga oras na ‘yun, nakatitig sa kisame.Nag aalala si Jim na lumubog sa
“Kasi… Pareho kami ng tatay ni Luna.” Ngumiti ng nahihiya si Jim at umiwas siya ng tingin kay Joshua. “Hindi naman imposible na ang mga anak namin ay… magkamukha.”Habang nakatayo sa tabi nila, tumawa si Luke nang marinig niya ito. “Hindi ba’t magkamukha naman ang lahat ng mga sanggol?”Pagkatapos, tinapik niya ang balikat ni Jim at sinabi niya, “Hindi ba’t parang kabado ka?”Tinikom ni Jim ang mga labi niya at umubo siya ng mahina. “Hindi, hindi naman.”Hindi mapigilan ni Joshua na kumunot ang noo niya nang mapansin niya ang tingin sa mukha ni Jim. Hindi niya mapigilan na isipin na may tinatago si Jim sa kanya.Biglang may isang katulong na lumapit at sinabi sa kanila, Mga Sir, sinabi po ni Ms. Larson na dahil matagal niya pong hindi nakita si Ms. Luna, gusto niya pong makipag kwentuhan, pero kapag nakita po ni Ms. Luna si Mr. Lynch, mawawalan daw po ng kontrol sa mga emosyon si Ms. Luna. Kaya po…”Tumigil ng ilang sandali ang katulong at nagpatuloy siya, “Ang hiling po ni Ms. L