Gumising si Nellie ng madaling araw at bumaba siya para kumuha ng tubig, nang bigla niyang marinig ang pag uusap ni Lucas at ng mga katulong.“Importante ang utos ni Sir. Lasing na lasing ang babae.”Biglang nagkaroon ng alarm bells sa isip ng batang babae.Babae, na lasing na lasing?Kinagat niya ang labi niya at lumapit siya ng galit, tumingala siya para tumingin kay Lucas.“Lucas, sino po ang babae na tinutukoy niyo? Anong po ang nangyari kay Daddy?”Napatalon sa gulat si Lucas. “Little Princess.”“Nagtatanong po ako tungkol sa babae, ano pong ibig sabihin niyo na lasing na lasing?”Nagbuntong hininga si Lucas, wala siyang magawa kundi sabihin ang totoo. “Si Luna. Lasing siya at dinala siya ni Sir sa kwarto niya.”Napahinto ang batang babae.Matapos ang ilang saglit, kinagat niya ang labi niya at sinabi, “Edi… maghanda po kayo ng maiinom niya para sa hangover niya.”Pagkatapos, parang may naalala si Nellie na mahalagang bagay, tumingin siya ng inosente kay Lucas. “Narinig
Hindi inaasahan ni Nellie na madali lang susunod ang Daddy niya, natulala siya ng ilang saglit bago siya bumalik sa sarili. Pumasok siya sa kwarto gamit ang maliit niyang mga binti.Umupo ang batang babae sa maliit na upuan sa tabi ng bintana, tumingin siya kay Luna na lasing na lasing na nakahiga sa kama, halata sa mga mata ni Nellie ang pag aalala. “Daddy, bakit po nasa kwarto niyo si Auntie?”Dumilim ang mga mata ni Joshua. “Lasing siya.”“Ah.” tinikom ni Nellie ang kanyang mga labi. “Malungkot po siguro si Auntie ngayong gabi.”Tinaas ni Joshua ang baso at pinuno niya ito. “Bakit naman?”“Syempre po.” Habang nakaupo, naglalaro ang mga paa ni Nellie sa ere. “Sinabi po ni Auntie na sa tingin niya hindi mabait sa akin si tita Aura, gusto niya pong tapusin ang problema kay tita Aura bago siya umalis, kung hindi, mag aalala po siya.”Pagkatapos sabihin ito, tumingin ang batang babae sa tatay niya, makikita ang sama ng loob sa ekspresyon niya. “Pero kayo po, Daddy? Pinabayaan niyo
Pero kung niligawan ni Joshua si Luna, iba ang mangyayari. Kahit na walang balak ibunyag ni Mommy ang tunay niyang pagkakakilanlan, may chansa na magkakatuluyan sila! Habang iniisip ito, muling hinila ng dahan dahan ni Nellie ang manggas ng Daddy niya. “Daddy, subukan niyo muna po. Pwede ko po kayong tulungan!”Ngumiti at umiling si Joshua. Hindi.”“Bakit hindi po!”Kinagat ni Nellie ang labi niya, tumingin siya ng masama kay Joshua. “Nagaalala po ba kayo na makalimutan niyo po na nagpapanggap kayo at mahulog kayo kay Auntie? Mahina po pala talaga ang pagmamahal niyo kay Mommy! Hindi ko po pala kayo tutulungan na ibalik si Mommy! Hindi niyo po kayang magpanggap para kay Auntie, hindi niyo po talaga mahal si Mommy! Ayaw niyo po kami na magkasama ulit!”Tumahimik si Joshua. “...”Habang kaharap ang hindi mapakiusapan na batang babae, bigla, hindi malaman ni Joshua kung ano ang gagawin niya.Nagbuntong hininga siya, ipinagsalin ang sarili niya ng isa pang baso at inubos niya ito. “
Lumalim ang gabi.Habang nakauwi sa hotel room, tumingin si Malcolm Quinn sa malaking screen, malupit ang simangot sa kanyang mukha.Higit sa dalawang oras niya nang hinahanap si Luna ngayon, sinuri niya ang bawat sulok ng hotel.Sa huli, nakita niya ang isang payat na babae sa CCTV recording mula sa camera sa tabi ng kalsada.Lasing na lasing ang babaeng nasa screen, papunta ito sa isang direksyon.At ang direksyon na ‘yun ay papunta sa… Blue Bay Villa ni Joshua.Humigpit ang pag hawak niya sa wine glass.Alam ni Luna na pumunta siya dito para dumalo sa birthday party ni Granny Lynch, pero hindi alam ni Luna na pumunta siya dito para sa kanya.Magkaribal si Malcolm at si Joshua.The Quinn family’s business endeavors didn’t extend to Banyan City.Hindi sakop ng negosyo ng pamilya Quinn ang Banyan CIty.He rescheduled a few meetings just to come here and see her.Nagreschedule siya ng ilang meeting para lang pumunta dito at makita si Luna.That night, he received many overs
“Nasa baba si papa?”Bumaba siya mula sa kama habang suot ang robe sa kanyang balikat. “Maliligo lang ako. Bumangon ka na rin para magbihis. Sabihin mo sa mga katulong na gumawa ng kahit anong gusto mo para sa agahan.”Kumilos ng natural si Joshua na parang hindi ito ang unang pagkakataon na may nangyari sa kanila.Habang nakatingin sa malapad na likod ni Joshua, kinagat ni Luna ang labi niya. “Joshua.”Tumigil si Joshua.“Ano pa ang gusto mong sabihin?”Bumuka ang bibig ni Joshua, hindi siya na siya tumalikod, at malamig rin ang boses niya, “Matanda na tayo. ‘Wag mong sabihin…”Napuno ng panunuya ang mga labi niya, “Gusto mong panagutan ko ito? Pumunta ka sa akin ng lasing, isa ba itong bagong misyon na binigay sayo ni Malcolm Quinn?”Pagkatapos, bago pa makapagreak si Luna, binuksan ni Joshua ang pinto ng banyo at pumasok siya dito.Habang nakaupo sa kama, tumingin si Luna sa saradong pinto, at pinakinggan ang pagtulo ng tubig, lumubog ang puso niya.Dahil sa malamig na pag
“Ayaw ko.”Sumimangot si Joshua at inalis niya ang mga braso ni Luna sa leeg niya. “Hindi na gagana ang plano mo. Baka kung mas maaga kang nagtanong, papayag ako. Pero pagkatapos nung nangyari kagabi…”Nilapit niya ng mga labi niya sa tainga ni Luna, magkasama ang mababang boses niya at mainit na hininga, “Alam ko na kasama mo si Malcolm Quinn. Sa tingin mo ba ay tatanggapin ko ang isang tao na tapat sa kaaway ko para magtrabaho para sa akin?”Pagkatapos, lumingon ng malamig si Joshua at naghanda na siyang umalis.Pero, inabot ni Luna ang kwelyo ni Joshua, tila may paghamon sa mga mata niya. “Hindi po ba kayo kampante sa sarili niyo?”Sumimangot siya at tumingin siya kay Luna, hindi siya nagsalita.Namuo ang ngiti sa kanyang mukha. “Babae lang po ako, gumawa na po kayo ng background check sa akin, alam niyo na po dapat ngayon ang kakayahan ko. At ngayon po ay natatakot kayo na nanakawin ko ang mga sikreto ng kumpanya niyo, ano pa po ba ‘yun kung hindi kampante?”Sadya niyang sin
Kahit anong mangyari, sigurado si Luna, naapektuhan si Joshua na hindi tulad sa pagpapanggap niya.At least naakit si Joshua sa pisikal na itsura ni Luna, pwede niyang gamitin ang pagnanasa ni Joshua.Sapat na ‘yun!Bukod pa dito, ang kailangan niya lang kapag umuwi siya ay ang anak ni Joshua!Para naman sa kung sino talaga ang gusto ng masamang lalaking ‘yun, wala nang pakialam dito si Luna!Habang iniisip ito, hinalikan ni Luna sa pisngi ang anak niya. “Hindi kita sinisisi.”“Binigyan mo ako ng magandang ideya.”Pagkatapos, huminga siya ng malalim at tumalikod na siya para umalis.“Saan po kayo pupunta?”Habang nakatingin kay Luna, sumimangot si Nellie, at agad siyang naglakad sa corridor.“Uuwi na ako.”Huminto si Luna para ngumiti kay Nellie. “Magkikita rin uit tayo kaagad!”Magkikita rin tayo kaagad?Nagbuntong hininga si Nellie, muli niyang narinig ang mga sinabi ng tatay niya kagabi.Napagtanto niya na may ibang bagay pa na dapat niyang sabihin sa nanay niya.Hali
Umikot ang mga mata ni Anne kay Luna. “Sa tingin mo ba, ang isang habang buhay na single na tulad ko, ay may ganun sa bahay?”Ngumiti si Luna. “Pero narinig ko kay Neil na may isang gwapong uncle na nililigawan ka?”Nang marinig ito ni Aura, agad na namula ang mukha niya.“Nag… nagkasama lang kami, at wala pa kami sa stage na kailangan na ng pregnancy test!”Habang nakatingin sa pulang mukha ni Anne, agad na gumanda ang mood ni Luna.Ngumiti siya at binuksan niya ang TV gamit ang remote control. Itutuloy niya pa lang sana ang pagasar kay Anne, nang tumunog ang doorbell.“Delivery!”Delivery?Tumingin si Luna kay Anne. “Umorder ka ba ng pagkain?”Nagkibit balikat si Anne. “Para sayo ‘yun.”Naghihinala na binuksan ni Luna ang pinto.Inabot ng delivery man ang paperbag kay Luna.Sa loob ng kwarto, binuksan ni Luna ang paperbag.“Plak—"Ang bagay na nalaglag mula sa paperbag ay ang tinutukoy ni Luna, isang pregnancy test!Tumingin si Luna sa mga pregnancy test na nahulog sa
Kumunot ang noo ni Luna nang marinig niya ito.Kailangan niyang itago si Gwen kapag bumisita si John sa kanila. Kasabay nito, kailangan niya ng ibang tao para magpanggap na si ‘Andie Larson’.Habang iniisip ito, nagbuntong hininga si Luna at tumingin siya ng makahulugan kay Tara.Naintindihan ito ni Tara at tumango siya, pagkatapos ay naglakad siya pabalik ng elevator kasama si Luna.Nang sumara ang pinto, nagbuntong hininga si Tara at sinabi niya ng pagod na tono, “Salamat sa Diyos at nabigo si Robyn ng memorya niya. Kung hindi, sira na ang lahat ng plano natin.”Tumango si Luna. Pagkatapos, tumingin siya kay Tara at tinanong niya, “Oo nga pala, paano nagkakilala si John at ang tatay ni Gwen?”Kahit na si Andy ay dinala ng mga tauhan ni Tyson sa Sharnwick City. Paano napunta sa parehong kwarto si John at sumalo pa siya ng bala para dito?Kinidnap rin ba si John ng mga taong ito? Kung ganun, bakit nila ito ginawa?Nang mabanggit ito, nagbuntong hininga si Tara at nagpaliwang si
Sumilip si Luna sa crack mula sa pinto.May suot na hospital gown si John, nakaupo ito sa kama at kumakain habang kausap si Robyn. “Sinabi ba talaga ‘yun ni Miss Moore?”Tumango si Robyn. “Nakasalubong ko rin sa elevator ‘yung babae na bumili ng tanghalian na ito kanina. Hindi ka maniniwala, konektado din siya kay Miss Moore! Magpinsan sila sa kasal!”Huminto ang kamay ni John, halata na nabigla siya. Tumawa siya at tinanong niya, “Talaga? Nagkataon nga naman.”“Tama ka! Maliit ang mundo natin!” Tumango si Robyn. “Hindi lang ‘yun, pero dahil magpinsan sila sa kasal, may koneksyon din siya sa lalaking niligtas mo kagabi. Sa tingin ko ay ang pangalan niya ay…”Napatalon ang puso ni Luna sa lalamunan niya nang marinig niya ito.Nagkaroon siya ng isang malaking pagkakamali. Hindi niya sana babanggitin ang pangalan ni Gwen kung alam niya lang na si John ang lalaking nagligtas sa tatay ni Gwen!Malapit na masira ang sikreto nila!Habang iniisip ito, hindi niya mapigilan na tumingin k
Tumaas ang mga kilay ni Luna kay Tara. “Sinasabi mo ba na anim na buwan mo nang alam ang tungkol kay Anne at John?”Tahimik ng ilang sandali si Tara bago siya tumango. “Oo.”Huminga siya ng malalim at tumitig siya ng seryoso kay Luna. “Dati, ang lahat lang ng alam ko tungkol sayo ay pinakasalan mo ang pinsan ko at biniyayaan kayo ng triplets. Nabalitaan ko rin na sa isang punto, naging malapit ka kay Christian, pero wala na akong ibang impormasyon maliban dito. Isang araw, sinabi ng tita ko sa akin na ikaw, ang asawa ng pinsan ko, ay walang iba kundi si Moon, ang paboritong jewelry designer ko.”“Simula nang matuklasan ko ito, napunta ang atensyon ko sayo at naghanap ako ng mga balita tungkol sayo. Dahil dito, alam ko ang tungkol sa murder at trial mo, kaya alam ko ang tungkol kela Anne at John.”Lumaki ang mga mata ni Luna sa gulat.Hindi siya makapaniwala na si Tara ay palihim na isa sa mga fans niya, sa punto na binabantayan nito ang balita tungkol kay Luna kahit na nakatira si
Matagal na natulala si Luna.Sa huli, bumalik siya sa sarili at humawak siya ng sabik sa braso ni Robyn. “Sinasabi mo ba na ang kapatid mo ang nagligtas sa lalaki na hinahanap ng lahat sa buong bayan?”Hindi inaasahan ni Robyn ang reaksyon ni Luna. Napaatras siya sa takot at tumango siya. “O… Oo.”Bakit sabik si Luna na marinig ito?Kumunot ang noo niya at tinanong niya, “Miss, kilala… mo ba ang kapatid ko? O may koneksyon kayo sa matandang lalaki kagabi?”Sasagot sana ng oo si Luna sa mga tanong na ito nang sumingit si Tara. “Syempre may koneksyon siya sa matandang lalaki. Asawa siya ng pinsan ko, kaya may koneksyon siya sa matandang lalaki na niligtas ng kapatid mo. Sabik lang siya na makilala ang lalaki na lumigtas sa buhay ng matandang lalaki.”Pagkatapos, tumingin siya kay Luna. “Hindi ba, Luna?”Napahinto ng ilang sandali si Luna, pagkatapos ay tumango siya. “Oo, masaya lang ako na ligtas siya ngayon.”Pagkatapos, lumingon siya para tumitig ulit kay Robyn. “Kamusta na ang
“Um…”Ngunit, bago pa sumagot si Tara, sumingit si Robyn. “Hindi ba’t sinabi ko sayo na ang kapatid ko ay nabaril? Ito ay dahil pinoprotektahan niya ang isang matandang lalaki kagabi.”“Nakidnap silang pareho, at ang lalaki na ‘yun ay papatayin dapat ng kidnapper. Kung hindi humarang ang kapatid ko para iligtas ang lalaking ‘yun, patay na dapat siya ngayon.”“Si Miss Moore ay ang kamag anak ng lalaki at pumunta siya dito para pasalamatan kami.”Pagkatapos, pinakita niya ang card kay Luna at sinabi niya, “Gusto niya kaming bigyan ng gantimpala kapalit ng kabaitan ng kapatid ko. Desperado kami sa pera, pero ayaw itong tanggapin ng kapatid ko. Ayaw niyang isipin ng iba na may ibang rason ang kabaitan niya.”Napahinto si Luna nang marinig niya ito. Kumunot ang noo niya, tumingin siya kay Tara. “Ang ‘kamag-anak; na ito ay ang tatay ni Gwen, hindi ba?”Alam ni Luna ang tungkol sa nangyari kagabi. Dahil niligtas ng mga tauhan ni Joshua si Andy kagabi at ang kapatid ni Robyn ay nabaril d
“Hindi ko kailangan ng special treatment.” Ngumiti si John kay Tara. “Ang gusto ko lang ay ang isang oportunidad para sumama.”Kumunot ang noo ni Tara dahil dito, ngunit wala siyang sinabi. Sa huli, tumalikod siya at umalis na siya ng kwarto.Sa kanyang ikinagulat, nakasalubong niya si Luna, na siyang kakalabas lang ng elevator.Nabigla din si Luna na makita si Tara.Siguradong si Tara, na siyang obsessed kay Joshua, ay nasa Moore Group dapat kasama si Joshua, nagpapalipas ng oras kasama ang paboritong ‘pinsan’ nito. Bakit pala nasa hospital si Tara?“Hello, Luna.” Ngumiti ng nahihiya si Tara nang makita niya si Luna.Kumunot ang noo ni Luna at tumingin siya ng malamig kay Tara. “Ano ang ginagawa mo dito?”Nandito ba si Tara para makita si Gwen? Hindi niya maintindihan; hindi kilala nila Tara at Gwen ang isa’t isa. Bakit bibisita si Tara kay Gwen?Huminto si Tara, ngunit bago pa siya makagawa ng dahilan, tumunog ang boses ni Robyn sa likod niya. “Miss Moore!”Tumakbo si Robyn
Bumangon si John mula sa kama nang mabanggit ang matandang lalaki. Pagkatapos ay tumitig siya ng nakakunot ang noo kay Tara. “Ayos lang ba siya? Nawalan ako ng malay pagkatapos akong mabaril kagabi, kaya hindi ko alam kung ano ang nangyari sa kanya. Naaalala ko na dumating ang mga tauhan niyo sa oras… Ayos lang ba siya ngayon?”Kahit na ang ginawa ng matandang lalaki ang rason kung bakit nabaril si John, naiintindihan ni John ang pananaw ng lalaking ito. Pagkatapos makulong ng maraming araw, hindi nakakapagtaka na magiging balisa ito na makatakas.Hindi mapigilan ni John na isipin na kung ang lalaking ito ay nakakuha ng sakit mula sa pagkakakulong, lalo na at matanda at mahina na ito.Kumunot ang noo ni Tara nang mapansin niya na nag aalala si John. Mukhang hindi nagpapanggap si John sa pag aalala niya.Ayon kay Joshua, hindi alam ni John na ang lalaking niligtas niya ay ang tatay ni Gwen. Base sa reaksyon ni John, alam na ni Tara na tama si Joshua.Ngumiti si Tara at sumagot siya
Hindi kaya’t sinasabi ni John ang katotohanan?Habang iniisip ito, tumingin ulit si Tara kay Robyn.Medyo kinakabahan si Robyn habang sinusuri ng ganito. Nahihiya siyang tumawa at sinabi niya, “Nice to meet you, Miss Moore. Ako ang kapatid ni John, si Robyn.”Pagkatapos, tinaas niya ang kamay niya kay Tara.Kumunot ang noo ni Tara habang kinamayan niya si Robyn. “Nabalitaan ko na may sakit ka?”Tumigas ang kamay ni Robyn. Nakalimutan niya ang tungkol sa instructions ni John!Ngumiti siya, sinubukan niyang maging kalmado. “Opo. Nagkaroon ako ng kakaibang sakit at humihina ang katawan ko, at kailangan ko ng surgery para mabuhay.”Pagkatapos, lumingon siya para tumingin ng masama kay John. “Sinabi mo ba ito sa lahat? Hindi ba’t sinabi ko sayo na ‘wag mo ipagkalat ang tungkol sa sakit ko?”Tumawa si John. “Malalaman din naman ni Miss Moore ang tungkol dito dahil magkakasama kami sa trabaho.”Medyo naabala si Tara dahil dito. Pinadala siya ni Joshua para bantayan si John at malaman
“Ayos lang. Hindi ko siya niligtas para sa pera.” Ngumiti si John habang tinaas niya ang kamay niya para kunin ang kutsara at tinidor mula kay Robyn.Nagtataka rin siya tungkol sa binanggit ni Robyn, ngunit sa katotohanan, hindi siya nagsisi sa desisyon niya. Kahit na pumunta siya doon para sa pera, hindi ito ang motibasyon niya noong tumalon siya sa harap ng bala.Ginawa niya ito ng hindi nag iisip. Kahit na ibalik niya ang oras, ililigtas niya pa rin ang lalaking ‘yun ng hindi nagdadalawang isip.Nagbuntong hininga si Robyn at tumingin siya kay John. “Pero John… makakapunta ka pa ba sa public bid sa katayuan mo ngayon?”Namutla si John dahil dito. Makalipas ang ilang sandali, ngumiti siya kay Robyn at sinabi niya, “Syempre naman. Ang balikat ko lang ang nasaktan, hindi ang utak ko, kaya makakapag trabaho pa rin ako tulad ng dati at makapag handa ako para sa bid. ‘Wag kang mag alala. Alagaan mo na lang sina Anne at Sammie, at ako na ang bahala sa lahat.”Pagkatapos, tumingin siya