“Oo.” Pagharap sa natigilan na mga ekspresyon ni Joshua, ang doktor ay tumikhim. "Dinala si Granny Lynch sa banyo sa tulong ng mga nars. Bagama't ito ay pampadumi, siya ay na-constipated kamakailan. Blessing in disguise yata. “Si Nigel at Nellie naman, hindi sila nakainom ng kahit anong pampadumi. Marahil ay kumain sila ng malamig na bagay noong hapon na naging sanhi ng pananakit ng kanilang tiyan. Niresetahan ko na sila ng gamot." Bumuntong-hininga ang doktor, "Ngunit, Mr. Lynch, bagaman ito ay isang panakot lamang, ang pagkain sa bahay ay tunay na may lason. Kailangan mong maingat na imbestigahan ang bagay na ito. "Gayundin, hindi dapat makainom si Granny Lynch ng masyadong maraming gamot tulad ng mga laxative." Pagkatapos, isinara ng doktor ang kanyang file, tumalikod, at umalis. Kumunot ang noo ni Joshua habang nakatingin sa doktor na papaalis. Maya-maya, lumingon siya. Sa likod niya, nakaupo sa bench si Fiona habang lumuluha ang mga mata. Umiiyak siya habang pinupunasa
Hindi maintindihan ni Joshua kung bakit gustong makipaglaban ni Luna sa ganoong matandang tao! "Siguro...hindi si Granny Lynch ang nakasakit kay Ms. Luna, ako iyon." Nang si Joshua ay nakahawak sa leeg ni Luna na nagtatanong sa kanya, si Fiona, na nakaupo sa upuan sa di kalayuan, ay pinunasan ang kanyang mga luha at tumayo. May luha pa rin sa kanyang mga mata. Napahikbi siya at tumingin kay Joshua at Luna. " Alam siguro ni Ms. Luna na hindi kami nagkita ni Lola Lynch ng mata sa mata, kaya sinubukan niyang saktan si Lola Lynch at ibintang ito sa akin." Umiyak si Fiona hanggang sa mamula ang kanyang mga mata. "Kung tutuusin, sa buong Orchard Manor, ako lang ang may motibo na saktan si Granny..." Habang nagsasalita si Fiona ay lalo siyang naagrabyado. Humihikbi siya hanggang sa manginig ang buong katawan niya. Sinasandal ni Joshua sa pader si Luna. Hindi niya maiwasang mapangiti. "MS. Blake, ang iyong gawa ng pag-akusa sa akin ay gawa sa pagiging perpekto. Ang galing ng acting
Nag-freeze ang kapaligiran sa corridor. Kumunot ang noo ni Joshua at tumingin kay Luna. Naging komplikado ang kanyang tingin. Naalala niya na nang makarating sila sa Orchard Manor nang gabing iyon, pinilit ni Nellie na painumin si Granny Lynch ng lemon iced tea, na ginawa para kay Fiona dahil mas marami itong salita kaysa herbal tea. Kaya… Nilagyan ng laxatives ang inuming para kay Fiona? Hindi lang si Joshua ang nabigla. Pati si Fiona. Nakagat niya ang labi at pinandilatan si Luna. "Kaya, simula pa lang, nilagyan mo na ako ng inumin, gusto mo akong bigyan ng pagtatae!" Tumawa si Luna. Nilingon niya si Fiona ng malamig. "Bakit? Hindi ko kaya? Ilang beses mo na ba akong pinagplanuhan, Ms. Blake?” Nakahalukipkip sa Luna. Mayabang ang tono niya. “Kagabi, nasaktan ang kaibigan kong si John dahil pinigilan ka niyang magpakamatay. Hindi ka man lang nagpasalamat sa kanya, gayunpaman si Mr. Lynch ay nagkaroon pa ng lakas ng loob na pagbantaan kami, na nagsasabing kung may mangyar
Gustong makita ni Fiona kung anong ebidensya ang mailalabas ni Luna kapag dinala ni Lucas ang telepono! Pagkalipas ng 10 minuto, sumugod si Lucas na may dalang ilang tasa ng inumin, telepono, at stand ng telepono. Bagama't dalawang inumin lang ang hinihingi ni Joshua, nang kunin niya, napansin niyang hindi pa tapos ang inumin nina Nigel at Nellie at pinagsama-sama ito, kaya kinuha na lang niya. Kinuha ng doktor ang mga inumin upang suriin ang mga ito. Sa huli, lemon iced tea lang ang inilabas niya. "Mr. Lynch, itong tasa lang ang nilagyan ng laxatives. Mula sa mga resulta, ang mga sangkap ay tugma sa mga nakonsumo ni Granny Lynch. “Yung tatlong cups naman, wala. Lalo na sa herbal tea. Hindi lamang sa hindi ito na-droga, ngunit dinagdagan din ito ng maraming bitamina na mabuti para sa mga matatanda. Pagkatapos, inilagay ng doktor sa kamay ni Joshua ang mga resulta, tumalikod, at umalis. Hawak ang mga resulta, bahagyang kumunot ang noo ni Joshua. Lumapit si Fiona para tig
Hindi pinansin ni Joshua si Fiona.Agad niyang inagaw ang phone ni Luna at muli niyang pinindot ang play sa video sa phone.Klaro ang pagrecord ng video. Si Fiona, na paulit ulit na sinasabing allergic sa hipon, ay hindi lang lumapit dito, kumain pa siya ng isa.Nilason niya pa ang pagkain!Sumingkit ang mga mata ni Joshua dahil sa galit. Lumingon siya para tumingin kay Fiona ng may madilim na ekspresyon. “Fiona, paano mo ipapaliwanag ang sarili mo?”Hinagis niya ang phone kay Fiona. “Gusto ko marinig kung ano ang paliwanag mo.”Tumama ang phone kay Fiona at nahulog ito sa sahig. Suot pa rin ni Fiona ang coat ni Joshua noong sinabi niya na giniginaw siya kanina.Kinagat niya ang mga labi niya at nanginig siya ng malakas. “Joshua, kasi…”“Ms. Blake.” Ngumiti si Luna at nagbabala siya, “Dapat kang magpaliwanag ng mabuti. ‘Wag mong isipin na dahil lang dinelete mo ang video ay magiging ayos na ang lahat. Sa tingin mo ba talaga ay isang tanga ako para mag record lang sa isang video
Hindi niya maintindihan kung bakit gustong gusto ni Joshua si Fiona. Na para bang utang ni Joshua ang buhay niya kay Fiona.Trinato niya si Fiona na parang mas mahalaga ito kaysa sa buhay niya.Habang nakatingin sa eksena sa harap niya, nanunuya si Luna. Nagsikap siya para ibunyag ang tunay na kulay ni Fiona.Sa huli, wala lang ito kumpara sa pagkahimatay ni Fiona.Mahigpit ang hawak ni Luna sa phone, na para bang hawak niya ang malungkot niyang puso. Kahit na nakuha niya ang pinakamahalagang ebidensya, ano ngayon?Kahit na napatunayan niya ang mga masamang intensyon ni Fiona, ano naman?Sa puso ni Joshua, si Fiona ang pinakamahalaga sa lahat! Ang pinakamahalagang tao sa lahat!Kahit anong gawin niya, hindi niya maalis ang lugar ni Fiona sa puso ni Joshua.Habang iniisip ito, pumikit si Luna at ngumiti siya ng mapait.Paglabas niya ng hospital, umulan ng malakas.Hindi tumawag ng taxi si Luna. Malungkot siyang naglakad sa ilalim ng malakas na ulan, naisip niya ang araw na nat
Nang makita na pumasok si Luna sa kotse, wala masyadong ekspresyon sa mukha ni Thoe. Kumunot ang noo niya at tumingin siya sa harap.Sinabi niya ng nasusuklam, “Young Master, pinasakay niyo ang babaeng ito na labag sa kagustuhan ng Lady natin, sigurado ba kayo na hindi siya magagalit?”Mukhang marangal si Neil habang nakasuot ng suit, nakaupo siya sa passenger seat sa harap. May malamig at mayabang na pag uugali siya na parang si Joshua.“Tumahimik ka.”Tumigil ng ilang sandali si Theo. Hindi siya nagsalita.“Kung walang magsasalita, paano niya malalaman?”Pinatong ni Neil ang baba niya sa mukha niya at tumingin siya ng kalmado kay Luna mula sa rearview mirror.“Kilala mo kung sino ako, hindi ba?”Tumigil si Luna sa pagpapatuyo niya gamit ang twalya. Tinikom niya ang mga labi niya, lumingon siya at tumingin siya sa mga mata ni Neil. “Nagkita na tayo noon.”Tumingin si Neil ng may pamumuri kay Luna. “Hindi na masama, kaya mong makita ang pagkakaiba namin ng anak mo.”Pagkatapo
Gayunpaman, sa mga sandaling ito, sinabi talaga ni Neil na tawagin siyang Jake Landry?“Nagulat ka ba na ang Jake Landry na hinahanap mo sa hospital ay hindi ako?”Tila nabasa niy ang iniisio ni Luna, ngumiti si Neil. “Pangkaraniwan na pangalan ang Jake Landry.”Pagkatapos, hinawakan niya ang baba niya at tumingin siya sa kalangitan. Sa mga sandaling ito, tumigil ang mabigat na ulan. Klaro na ang kalangitan. Sariwa ang hangin.Tumingin siya sa malayo. “Minsan kong tinanong kung bakit binigyan ako ng simpleng pangalan na tulad ng Jake. Kung ako lang, papangalanan ko ang sarili ko ng mas grande at mas maganda.“Dapat ay Neil ang pangalan ko, parang mga ulap, o isang kampeon.”Pagkatapos, nagkibit balikat si Neil at sinabi niya, “Pero, tinanggihan ang ideyang ito. Sinabi ng pamilya ko na mas maganda daw pakinggan ang Jake.”Nabigla si Luna, nakatingin siya sa pilit na ngiti ni Neil. Nabasag ang puso niya na para bang sinaksak siya sa puso.Neil.Ito ang orihinal niyang pangalan!