Kabanata 1

"WHAT? Dad, how many times do I have to tell you na hindi ko kailangan ng bodyguard. I can protect myself. Ano pang silbi ng mga tinuro mong self defense sa akin when I was young kung hindi ko naman magagamit iyon?" reklamo ni Savannah Dawson sa ama nito na si Greg nang sabihin nitong bibigyan siya nito ng bodyguard na magbabantay sa kaniya.

Nasapo ni Greg ang ulo nito at bahagyang ginalaw ang swivel chair na inuupuan. Kasalukuyan silang nasa opisina nang ama. Dinalaw lang naman niya ito roon dahil na-miss niya ito, hindi para humingi ng bodyguard. Naniniwala kasi si Savannah, na kaya naman niya ang sariling protektahan laban sa mga taong gustong gumawa ng masama sa kaniya. Ilang beses na rin naman siyang binigyan ng bodyguard pero halos lahat iyon, walang silbi dahil natatakasan niya ang mga ito.

"Come on, hija, please just for now, makinig ka sa akin, ok? You're not an ordinary people, na walang pakialam sa 'yo ang iba. You're my daughter and also you're a celebrity, you need protection laban sa mga taong gustong gumawa ng masama sa iyo," giit ni Greg sa malumanay na tono. Sa kabila ng edad nito, hindi iyon mababakas sa mukha nito dahil hindi maikakaila ang taglay nitong gandang lalaki.

Napairap siya at marahas na umupo sa tapat na upuan ng kaniyang ama. "Dad, hindi ka ba napapagod? You gave me five? Seven? bodyguards pero lahat sila walang silbi dahil natatakasan ko sila and they can't do nothing to protect me dahil sa akin pa lang, wala na sila. You're just wasting your money just to pay those useless men."

Kung sa bagay, balewala naman sa pamilya nila ang perang binibitawan ng mga ito. Kilala ang mga Dawson as one of the richest family and bussineman in the country at lahat ng gusto ng pamilya, nakukuha nila ito sa pamamagitan ng pera. Maimpluwensiya sila at halos walang gustong bumangga sa pamilya nila.

Napangiti ang kaharap niya at umiling. "Ok, fine, ganito na lang, bibigyan kita ng bodyguard and do whatever you want, you can test his capabilities to protect you, bahala ka pero kapag naprotektahan ka niya, sa ayaw at sa gusto mo, you'll have a bodyguard," sambit ng ama niya para ipaliwanag ang kondisyong gusto nito. Sumandal pa ito sa swivel chair habang pinaglalaruan ang ballpen sa kamay nito.

Seryoso niyang tiningnan ang ama. "Ok, fine if that's what you want, Dad." Tumayo si Savannah. "Kung wala ka nang sasabihin, aalis na ako, Dad," paalam niya.

"Wait," pigil nito nang akmang tatalikod na siya. Hinarap niya ito. "You're bodyguard would be Damon Falcone."

Parang nagpanting ang mga tainga niya sa pangalang narinig. "What? Si Damon, Dad? Napakarami mong tao na pwedeng ibigay sa akin, bakit si Damon pa? I don't like him, Dad. He's an arrogant and cold as ice," agad na pagtutol niya dahil kilala niya ang lalaking gusto ng kaniyang ama. Isa ito sa pinagkakatiwalaan ni Greg at isa rin sa pinakamagaling na bodyguard pero sa kabila niyon, hindi niya ito gusto dahil mayabang ito at walang pakialam sa ibang tao, bukod sa ama niya.

"Savannah, you need Damon to protect you. We're not an ordinary people, nasa negosyo tayo at nasa showbiz ka, alam mo ang buhay na mayroon tayo. Marami tayong kakompetensiya sa negosyo and you also has a lot of basher, I'm just securing your safety because I'm worried," seryong ani ng kaniyang ama. Palagi nitong sinasabi na hindi sila ordinaryong tao na ayaw niyang paniwalaan, dahil ang gusto niya ay maging ordinaryo sa paningin ng mga tao.

Dahil sa negosyo ng pamilya niya, maraming beses nang napahamak ang buhay ni Savannah dahil sa mga kakompetensiya ng Dawson Group of Company na hindi matanggap ang pagkatalo sa negosyo pero hindi alam ng marami na hindi rin siya basta-bastang babae dahil bata pa lang siya, tinuruan na siya ng self defense at kung paano humawak ng iba't ibang firearms.

"Pero Dad, alam mong hindi kami magkakasunod ng Damon na iyon. He always act like he's not a bodyguard, mas mukha pa siyang Daddy ko kaysa sa iyo, eh," patuloy niya na siyang totoo. Ilang beses na rin naman niyang nakasama ang lalaki kaya alam na niya ang istilo nito. Ni hindi siya makalayo sa binata at halos hindi siya nito hinihiwatan ng tingin. Hindi nga niya alam kung saan pinaglihi si Damon, napakaalisto nito at mabilis kumilos.

Natawa si Greg. "Because I told him na umaktong Daddy mo para hindi ka makatakas sa kaniya," sabi nito.

Mas lalong nagusot ang mukha ni Savannah. Sumimangot siya at parang batang nag-pout. "Dad naman, eh, si Timmy na lang ibigay mo sa akin," request pa niya.

"Hindi pwede si Timmy, hija, he's busy dahil alam mo namang palagi ko siyang kasama sa mga business flights and meetings. Wala na tayong dapat pag-usapan, Darling, final na ang desisyon ko. Well, it's up to you kung paano mo mapapaalis si Damon at kung paano mo siya mapipilit na umayaw," hamon nito sa kaniya na bakas ang confident na hindi niya magagawa iyon.

Kumunot pa lalo ang noo niya na parang sobrang sama ng loob. "I'll do everything just to get rid of him, Dad," banta niya, bago tumalikod at padabog na umalis. Napailing na lang si Greg.

—

"OH! God!" gulat na reaction ni Savannah nang bumugad sa kaniya ang seryosong si Damon nang lumabas siya sa sariling silid para pumunta sa studio para sa upcoming project niya. "Are you a statue, Damon Falcone?" inis na tanong niya.

Sa kabila ng inis niya sa binata, hindi nakatakas sa paningin niya ang taglay nitong kaguwapuhan na kahit sinong babae, mapapansin iyon. Damon Falcone, is one the sexiest man she was ever seen. Dinaig pa nga nito ang ilang modelo na nakapareha na niya sa mga projects niya. Malapad ang katawan nito na halatang batak sa workout, higit na nakakaagaw ng pansin niya ang oval face shape nito na may buhok pa sa panga nito, matangos din ang ilong nito at mapula-pula ang labi. Mukha nga itong Italiano.

"I received Mr. Dawson's order," pahayag nito. "He told me that I will be your new bodyguard."

Umirap siya. "Eh, ano ngayon? You can refuse Dad's order if you want, it would be better for me."

"I'm sorry, Miss Dawson but I can't refuse your Dad's order," sagot nito na hindi man lang siya nililingon. "If you need anything, just call me, I'm always by your side, Miss Dawson."

"I just want to clarify, Damon, you're my bodyguard not my PA, so please stop chasing me sa kung nasaan ako, nakakairita," masungit na pagtatapat niya rito.

"I'm sorry, Miss pero trabaho ko ang bantayan at protektahan kayo," patuloy nito. Marunong bang mag-react ang mukha nito? Ni hindi iyon gumagalaw para ngumisi o tumawa.

Napabuntong-hininga siya at inirapan ito. "Whatever." Matalim pa niya itong tiningnan bago ito iniwan doon. Humaging pa sa mukha ni Damon ang buhok niya. Sumunod naman agad sa kaniya ang binata.

"I'll drive for you, Miss Dawson." Pinigilan nito si Savannah nang akmang sasakay na siya sa driver's seat. "This is an order from your Dad."

Lalo siyang nainis at nag-init ang ulo. "What? Damn! I don't like being treated like a princess, Damon so please let me drive the car." Sinubukan pa niyang hawiin ang binata pero hindi ito nagpatinag.

"I'm sorry, Miss Dawson but it's an order na hindi ko pwedeng suwayin," dahilan nito. Alam naman niya ang dahilan dahil isa siya sa mga tinatawag na reckless driver. Marami na siyang nilabag na road rules at wala siyang pakialam. Mabilis din siyang magpatakbo dahil mainipin siya.

Inis na tinapunan niya ng tingin ang lalaki at marahas itong binitawan sa braso. "Ok, fine!" pagpayag niya bago sumakay sa kabilang bahagi, sa front seat. Humalukipkip siya at paulit-ulit na umiirap dahil sa matinding inis. Hindi siya kumibo nang sumakay si Damon sa sasakyan, hanggang sa pinaandar nito iyon.

Hindi siya mapakali sa pagkakaupo dahil pakiramdam niya, sobrang bagal ng sasakyan at hindi siya sanay. "Can you please faster the car? Ano ka ba, nagmamaneho sa buwan?" sarkastikong tanong niya.

"I'm sorry, Miss but I can't," maikling sagot nito na hindi pa rin siya nililingon. Nakapokus lang ito sa pagmamaneho at sa kalsada.

Mayamaya pa'y kapwa sila nagulat nang biglang may bumangga sa likod ng sasakyan. Napalingon si Savannah at nakita niya ang itim na kotse na dumidikit sa sasakyan nila.

"Shit!" narinig niyang mura ni Damon. Kinabig nito ang manibela para lumipat ng linya pero sinundan pa rin sila ng kotse sa likod. Muntik pa siyang mauntog sa unahan dahil sa muling pagbangga ng kotseng iyon.

"What's happening, Damon?"

"There's someone who wants to play," seryosong sagot nito na parang hindi natatakot. Saglit na lumingon ito sa likod at muling nagpokus sa pagmamaneho. Naramdaman niya ang pagbilis ng sasakyan.

Ilang saglit pa at pumantay sa kanila ang itim na kotse, sa gawing kanan at ganoon na lang ang gulat ni Savannah nang maglabas ng baril ang lalaki at itinutok sa kanila.

"Baril ba 'yon? Damon, who is he?" Pilit niyang kinalma ang sarili at agad yumuko. 

Imbis na matakot, ngumisi lang si Damon, saka biglang binagalan ang sasakyan, daan para mahuli sila, bago pa iputok ng lalaki ang baril.

"Yuko," biglang sigaw ng bodyguard niya kasunod ang magkasunod na putok ng baril. Mabuti na lang at magaling magmaneho si Damon kaya hindi sila natamaan ng baril. 

"F*ck! You're regret it," mahinang sambit ni Damon. Bumakas ang inis at gigil sa mukha nito. Tiningnan nito ang sasakyan, saka pinabilis ang kotse nito. Nakipaggitgitan ito. Napahigpit ang hawak niya dahil sa pag-uga niyon dahil sa impact ng pagbangga ng sasakyan.

"Sino ba sila?" bakas ang pagtatakang usisa niya.

"You don't need to know," walang emosyon ani Damon na hindi siya nililingon. Patuloy ito sa pagmamaneho. Napangiwi si Savannah nang tumama ang balakang niya sa gilid ng kotse nang kabigin nito ang manobela kasunod ang putok ng baril. Napayuko siya.

"F*ck!" galit na ani Damon nang biglang umalis ang sasakyan at iniwan sila.

"Sino ba sila? Ano'ng kailangan nila, huh?" kunot-noong tanong ni Savannah pero parang walang narinig ang bodyguard niya, ni hindi ito lumingon. "Are you deaf, Damon? I'm talking to you at kapag kinakausap kita, harapin mo ako," inis na sambit niya.

"Don't you see, Miss I'm driving your car," dahilan nito.

Nang-aasar ba talaga ito? Lalo lang siyang nainis sa binata dahil sa tila hindi ito apektado sa kaniya. "Siguro ikaw ang kailangan ng lalaking 'yon, kaya pati ako nadamay. That's the reason why I don't like you to be my bodyguard, masyado kang lapitin ng gulo." Umirap pa siya, saka humalukipkip.

Ngumisi si Damon at saglit lang siyang tinapunan ng tingin. "Sa tingin mo ako ang kailangan nila? What would they get from me? I'm just a bodyguard and no one wants me because I'm not rich like you and your family, kaya sa tingin sino'ng kailangan nila?"

Hindi agad siya nakaimik dahil sa punto ng mga sinabi nito. Ano nga namang kailangan ng lalaking iyon kay Damon? Kung may galit man iyon dito, marahil iyon ay ang mga kaaway ng kaniyang pamilya dahil inililigtas nito ang pamilya niya. Hindi na lang siya umimik at bumaling sa labas habang nakagusumot ang mukha.