"Mommy?"
Nagsalubong ang kilay ko nang makita ko si Treyton na pacool na naglalakad dito sa loob ng office ko. Papunta siya sa akin.
"Treyton, son what are you doing here?" takang tanong ko at tumayo mula sa swivel chair na pinagkakaupuan ko.
"Mommy, I want to go to the mal." Lumapit ako sa kanya at binuhat siya.
"Paano ka napunta dito? Hindi ba't dapat nasa bahay ka lang?" He smiled to me kaya napangiti rin ako. My son is a handsome kid. At mahahawa ka talaga kapag ngumiti siya.
He's the type of kid na kalmado lang.
"I texted daddy and he brought me here," tumaas ang kilay ko.
At ito namang si Nicholas, nagpauto? Sa edad na apat na taong gulang, dyusko marunong ng magtext si Treyton. Who taught him? Ofcourse, it's Nicholas!
Lalabas na sana ako para puntahan si Nicholas sa office niya nang pumasok na siya rito sa office ko. Sinamaan ko siya ng tingin.
"Woah. Easy Savannah, kinukulit ako ni Treyton, eh. Gusto niya raw pumunta rito."
He's Nicholas Soberano. The COO of my company. And my son's father.
"Easy ka diyan. Gusto mong bigwasan kita? Alam mong busy ako at alam mong mangungulit lang si Treyton dito, yet dinala mo pa siya rito?"
"Pagbigyan mo na yung bata. Gusto niyang pumunta so pinagbigyan ko."
"Masyado mo kasing ini-spoil si Treyton kaya ayan." Tinawanan na lang niya ako kaya sinuntok ko siya sa dibdib.
"Aray ko, ha. May pagkakamay na bakal ka talaga." Napaikot na lang ang mata ko.
"Mommy let's go to mall!" Napahilot na lang ako sa temple ko at tumango. Mukhang naiinip na kasi ang anak ko.
"Okay. Okay. Pupunta na tayong mall pero hindi tayo magtatagal okay? May mga kailangan pang asikasuhin si mommy dito sa company."
"Yes, mommy," kalmadong sagot ni Treyton. Binalingan ko ng tingin si Nicholas.
"Ituloy mo yung mga ginagawa ko."
"Wait, what?"
"Kasalanan mo to kaya ituloy mo yung mga ginagawa ko."
"Sasama ako sa—"
"Nicholas."
"Fine!"
Napangisi na lang ako bago lumabas ng office ko. Binilinan ko rin si Shaggy, ang aking secretary na kapag may emergency, tawagan ako kaagad. Lumabas ako ng company. Pinahanda ko rin yung sasakyan kaya paglabas namin, nandun na ito. Nang makasakay kami, pinaandar na ng driver ko yung sasakyan.
Hindi kasi nagpupupunta itong si Treyton kung saan-saan kung hindi niya ako kasama.
"Mommy bakit hindi natin kasama si daddy?" tanong sa akin ni Treyton habang nasa byahe.
"Busy kasi ang daddy mo kaya siya muna ang maiiwan sa company."
Tumango naman siya.
"But after we go to mall, can I play with him?"
"Ofcourse, you can, Trey. Guluhin mo yung daddy mo," natatawa kong turan sa kanya.
"Nga pala. Bakit ka nagyayang pumunta sa mall? You should be studying at home."
Nag-aaral na kasi itong si Treyton. Pero three times a week lang siya kung pumasok. Monday, Wednesday, and Friday. Sa special class ko kasi siya inenroll. Maganda kasi ang teaching preference nila.
And Thursday ngayon kaya itong si Treyton ay nagawang makapunta sa kompanya at nagyayang mag-mall. Walang pasok.
"Because of condom."
Kahit wala akong kinakain ay parang nabulunan ako sa sinabi niya. Nanlalaki ang mga mata kong tumingin sa kanya. Maging ang driver namin na si Mang Lucio ay napatingin sa amin gamit yung rear-view mirror at halatang nagulat din sa narinig.
"Treyton, what? Sinong nagsabi sayo niyan?"
"Si daddy po," honest na sagot ng anak ko. Nag-init naman ang ulo ko. Hayop na Nicholas!
"Nabanggit niya po kasi yung condom so i asked what it is. He told me it's for me to find out. I asked him kung nabibili po ba iyon sabi niya oo. Then i also asked kung saan nabibili then he said mall kaya ko po kayo niyayang pumunta sa mall."
Gagong Nicholas! Sasabunin ko talaga siya ng sermon mamaya! Kung ano-anong sinasabi sa anak ko! Apat na taong gulang pa lang siya yet na-expose na agad siya sa condom. Can't believe it.
Napahilot na lang ako sa sintido ko dahil para akong naistress sa sinabi ni Treyton.
Nang makarating kami sa mall, mabilisan kong kinuha yung handbag ko dahil nagmamadaling lumabas si Treyton ng sasakyan.
"Mommy alam niyo po ba yung condom?" alanganin akong tumango sa anak ko.
"Great. Where can we buy it?"
Masyado pang inosente ang anak ko para rito. Hayop ka talaga Nicholas. Dinala ko siya sa isang candy store.
Binilhan ko siya ng isang malaking lollipop.
"So, let's go na?"
"Okay mommy. Thank you for this!" nakangiting sabi niya kaya nginitian ko rin siya.
"Anything for my baby boy."
Binuksan na niya yung lollipop at kinain naman niya ito. Mabuti na lang talaga at hindi na siya nagtanong pa patungkol sa lintik na condom na yan. Hawak ko ang kamay niya nang lumabas kami ng candy store.
Kinuha ko naman ang phone ko sa handbag ko dahil nagvibrate ito. I got a message from mg secretary.
From: Secretary Shaggy
CEO, cinancel ko na lang po ang meeting niyo with board members and nireschedule ko po ito bukas.
Nagreply ako ng okay kay Shaggy. Oo nga pala, may meeting ako ng eleven at quarter to eleven na. Halos kalahating oras din ang byahe pabalik sa company kaya malilate ako kung sakali.
"Mommy, I'm hungry," napatingin ako kay Treyton nang magsalita siya.
"Oh, my son's hungry. Saan mo gusto—"
Natigil ako sa pagsasalita nang tumama ako sa kung saan.
"Ouch!" d***g ko at napahawak sa noo ko.
"Mommy are you okay?" binalingan ko si Treyton ng tingin at tumango.
"Mommy's fine," nakangiti kong sabi. Ibinalik ko ang tingin sa aking harapan para malaman kung saan ako tumama.
At para akong nanlamig sa kinatatayuan ko nang makita ko kung saan ako nauntog.
"Savannah..."
Napahigpit ang pagkakahawak ko sa kamay ni Treyton nang makita ko kung sino itong nasa harapan namin.
"Brant..."
He's Brantley Levine. He's my ex-boyfriend. Treyton's biological father... And he's a Mafia Boss.
Pinagmasdan ko ang lalaking nasa harapan ko ngayon. Wala pa rin namang nagbago sa kanya. Oh, i guess meron. He looks more manly now. He is wearing his suit and tie. Napakapormal.Ganun din naman ang suot ko. Pambabae nga lang. Women's suit."Mommy, do you know him?"Napadako ang tingin niya kay Treyton kaya para akong nataranta. Hindi ko lang ipinahalata."Y-Yes, baby boy," saad ko sabay kagat sa ibabang labi ko."You have a son? Already?" kunot noong tanong ni Brant kaya napatingin ako sa kanya. Halata na nagtataka siya kaya mas lalo akong kinabahan."Y-Yeah," sagot ko at pinilit na ngumiti."How old is he?"Shit."He's three years old," pagsisinungaling ko."Mommy I'm already fo—""Hindi ba't gutom ka na, Treyton? Let's go find some place to eat, anak?" diretsong sabi ko kay Treyton at binuhat na siya.Napansin ko na matamang nakatitig si Brantley kay Treyton. Alam kong sinusuri niya yung bata. Pero bago pa ako makaalis, muling nagsalita ang anak ko."Mommy, who is he?" tinuro niya
One week have passed simula nung makita namin si Brantley sa mall at naiistress na ako kay Treyton dahil lagi niya akong kinukulit. Gusto niya raw makipaglaro kay Brantley."Mommy, please? Contact him!"At ito na naman kami. Nangungulit na naman siya."I can't, baby," malumanay kong sabi. Nandito siya ngayon sa office ko since it's Saturday naman."But why? I want to try to play with him. I think he's cool to be with."Cool ba ang pagiging Mafia Boss?"Don't play with him, Treyton. I am warning you," seryosong sabi ko sa kanya."But why mommy? Why?"Bumuntong hininga ako at tinanggal ang reading glasses ko atsaka tumingin kay Treyton. Ang kalmado niyang mukha ay lukot na at halatang malungkot."Because he's a bad guy?"Nawala ang lungkot sa mukha niya at napalitan ng pagkaseryoso."Bad? He's a bad guy?"Tumango ako."Kaya ba hindi ka na po niya girlfriend? Kasi bad guy po siya?"Tumango na lang ako ulit."Kaya tama na ang pangungulit ha? Natatandaan mo pa ba ang sinabi ko sayo dati tu
"Treyton, dahan-dahan naman sa pagbaba sa sasakyan" sita ko sa anak ko dahil baka bigla na lang siyang madapa o matalisod o ano pa man."Sorry po mommy" napangiti ako sa sinabi niya."It's okay basta huwag mo na ulit uulitin yun okay?""Yes po mommy" hindi ko napigilan na halikan siya sa kanyang pisngi. He's too cute and handsome. Mabuti na lang at magaganda ang genes ng parents niya."Treyton go inside. Hinihintay ka na ng teacher mo, baka malate ka pa" saad naman ni Nicholas.Nandito kami ngayon ni Nicholas sa school ni Treyton. May pasok siya ngayon at kapag may pasok siya, kami ang naghahatid sa kanya bago kami dumiretso sa kompanya."Bye mommy, bye daddy" nakangitinh sabi ni Treyton at sabay kaming nagbend ni Nicholas paupo para mahalikan kami ni Treyton sa pisngi."Study well ha. Makinig ka sa teacher mo""Opo daddy""Good boy"Hinalikan ko ulit sa pisngi si Treyton bago siya pumasok sa loob ng school. Habang hinihintay kong mawala sa paningin ko si Treyton, naibaling ko sa pali
"Mommy are you tired?" Napalingon ako sa gilid ko nang magsalita si Treyton. Nandito kasi siya ngayon sa office ko at pagabi na. Nakaupo rin siya sa swivel na nasa tabi ko lang din. "Just a bit, baby. Ikaw ba? Hindi ka pa ba nagugutom?" tanong ko sa kanya dahil baka gutom na ang anak ko. "I'm hungry." Natigil ako sa ginagawa ko dahil sa sinabi niya. "Really? Nasaan ba ang backpack mo? Hindi ba't may mga pagkain ka roon?" "Kakain lang po ako kapag tapos na kayo diyan. Mommy gusto mo tulungan kita? My teacher said I am a smart kid, so i think I can help you." Napangiti ko sa sinabi ni Treyton at parang nakakawala ng pagod ang kanyang nakangiting mukha. "Sure, baby. Mommy needs your help." Inilapit ko ang kanyang swivel chair sa aking table. Lumuhod naman siya at inayos ang mga papel na nakakalat sa table ko. Nakangiti ko naman siyang pinagmamasdan. "Busy pa rin po ba si daddy? Hindi pa rin po ba siya uuwi sa bahay?" Natigil ako sa ginagawa ko at lumingon sa kanya. Ito naman k
"Mommy are you tired?" Napalingon ako sa gilid ko nang magsalita si Treyton. Nandito kasi siya ngayon sa office ko at pagabi na. Nakaupo rin siya sa swivel na nasa tabi ko lang din. "Just a bit, baby. Ikaw ba? Hindi ka pa ba nagugutom?" tanong ko sa kanya dahil baka gutom na ang anak ko. "I'm hungry." Natigil ako sa ginagawa ko dahil sa sinabi niya. "Really? Nasaan ba ang backpack mo? Hindi ba't may mga pagkain ka roon?" "Kakain lang po ako kapag tapos na kayo diyan. Mommy gusto mo tulungan kita? My teacher said I am a smart kid, so i think I can help you." Napangiti ko sa sinabi ni Treyton at parang nakakawala ng pagod ang kanyang nakangiting mukha. "Sure, baby. Mommy needs your help." Inilapit ko ang kanyang swivel chair sa aking table. Lumuhod naman siya at inayos ang mga papel na nakakalat sa table ko. Nakangiti ko naman siyang pinagmamasdan. "Busy pa rin po ba si daddy? Hindi pa rin po ba siya uuwi sa bahay?" Natigil ako sa ginagawa ko at lumingon sa kanya. Ito naman k
"Treyton, dahan-dahan naman sa pagbaba sa sasakyan" sita ko sa anak ko dahil baka bigla na lang siyang madapa o matalisod o ano pa man."Sorry po mommy" napangiti ako sa sinabi niya."It's okay basta huwag mo na ulit uulitin yun okay?""Yes po mommy" hindi ko napigilan na halikan siya sa kanyang pisngi. He's too cute and handsome. Mabuti na lang at magaganda ang genes ng parents niya."Treyton go inside. Hinihintay ka na ng teacher mo, baka malate ka pa" saad naman ni Nicholas.Nandito kami ngayon ni Nicholas sa school ni Treyton. May pasok siya ngayon at kapag may pasok siya, kami ang naghahatid sa kanya bago kami dumiretso sa kompanya."Bye mommy, bye daddy" nakangitinh sabi ni Treyton at sabay kaming nagbend ni Nicholas paupo para mahalikan kami ni Treyton sa pisngi."Study well ha. Makinig ka sa teacher mo""Opo daddy""Good boy"Hinalikan ko ulit sa pisngi si Treyton bago siya pumasok sa loob ng school. Habang hinihintay kong mawala sa paningin ko si Treyton, naibaling ko sa pali
One week have passed simula nung makita namin si Brantley sa mall at naiistress na ako kay Treyton dahil lagi niya akong kinukulit. Gusto niya raw makipaglaro kay Brantley."Mommy, please? Contact him!"At ito na naman kami. Nangungulit na naman siya."I can't, baby," malumanay kong sabi. Nandito siya ngayon sa office ko since it's Saturday naman."But why? I want to try to play with him. I think he's cool to be with."Cool ba ang pagiging Mafia Boss?"Don't play with him, Treyton. I am warning you," seryosong sabi ko sa kanya."But why mommy? Why?"Bumuntong hininga ako at tinanggal ang reading glasses ko atsaka tumingin kay Treyton. Ang kalmado niyang mukha ay lukot na at halatang malungkot."Because he's a bad guy?"Nawala ang lungkot sa mukha niya at napalitan ng pagkaseryoso."Bad? He's a bad guy?"Tumango ako."Kaya ba hindi ka na po niya girlfriend? Kasi bad guy po siya?"Tumango na lang ako ulit."Kaya tama na ang pangungulit ha? Natatandaan mo pa ba ang sinabi ko sayo dati tu
Pinagmasdan ko ang lalaking nasa harapan ko ngayon. Wala pa rin namang nagbago sa kanya. Oh, i guess meron. He looks more manly now. He is wearing his suit and tie. Napakapormal.Ganun din naman ang suot ko. Pambabae nga lang. Women's suit."Mommy, do you know him?"Napadako ang tingin niya kay Treyton kaya para akong nataranta. Hindi ko lang ipinahalata."Y-Yes, baby boy," saad ko sabay kagat sa ibabang labi ko."You have a son? Already?" kunot noong tanong ni Brant kaya napatingin ako sa kanya. Halata na nagtataka siya kaya mas lalo akong kinabahan."Y-Yeah," sagot ko at pinilit na ngumiti."How old is he?"Shit."He's three years old," pagsisinungaling ko."Mommy I'm already fo—""Hindi ba't gutom ka na, Treyton? Let's go find some place to eat, anak?" diretsong sabi ko kay Treyton at binuhat na siya.Napansin ko na matamang nakatitig si Brantley kay Treyton. Alam kong sinusuri niya yung bata. Pero bago pa ako makaalis, muling nagsalita ang anak ko."Mommy, who is he?" tinuro niya
"Mommy?"Nagsalubong ang kilay ko nang makita ko si Treyton na pacool na naglalakad dito sa loob ng office ko. Papunta siya sa akin."Treyton, son what are you doing here?" takang tanong ko at tumayo mula sa swivel chair na pinagkakaupuan ko."Mommy, I want to go to the mal." Lumapit ako sa kanya at binuhat siya."Paano ka napunta dito? Hindi ba't dapat nasa bahay ka lang?" He smiled to me kaya napangiti rin ako. My son is a handsome kid. At mahahawa ka talaga kapag ngumiti siya.He's the type of kid na kalmado lang."I texted daddy and he brought me here," tumaas ang kilay ko.At ito namang si Nicholas, nagpauto? Sa edad na apat na taong gulang, dyusko marunong ng magtext si Treyton. Who taught him? Ofcourse, it's Nicholas!Lalabas na sana ako para puntahan si Nicholas sa office niya nang pumasok na siya rito sa office ko. Sinamaan ko siya ng tingin."Woah. Easy Savannah, kinukulit ako ni Treyton, eh. Gusto niya raw pumunta rito."He's Nicholas Soberano. The COO of my company. And my