“ หึ!!! เสน่ห์แรงไม่เบานี่ ”
ในขณะที่หนึ่งนั่งอยู่ในรถคันหรูสีดำเงาราคาห้าสิบล้านเตรียมจะขับออกไปอยู่นั้นก็มองไปเห็นสองสาวที่กำลังเดินมาที่รถโดยมีหนุ่มหล่อวิ่งตามหลังมาคาดว่าจะน่ามาขอเบอร์ไม่ใครก็คนนึง Big As ผับ 21:30 น. “ ไงมาช้านะมึง ” กันต์ทักขึ้นหลังจากที่ร่างสูงของหนึ่งนั่งลงที่โซฟาโต๊ะประจำเป็นโซน VIP ที่อยู่ชิดด้านขวาของเวทีมีโซฟายาวสองตัว และโซฟาเดี่ยวอีกสองตัวล้อมรอบโต๊ะหรู ส่วนโซนด้านซ้ายสุดจะเป็นมุมบาร์เครื่องดื่ม โซนกลางเดินลงบรรไดไปสี่ถึงห้าขั้นก็จะเป็นโซนปกติที่เหล่านักท่องราตรีส่ายสะโพกโยกย้ายกันอยู่ ผับแห่งนี้เป็นผับหรูเปิดใหม่เมื่อไม่นานมานี้ได้ยินข่าวว่ารุ่นพี่ที่จบไปแล้วเป็นเจ้าของผับแห่งนี้โดยร่วมหุ้นกันอยู่สองคนแต่ไม่รู้ว่าเป็นใคร เพราะพวกรุ่นพี่กลุ่มนั้นเขาไม่ค่อยสุงสิงกับใครหรือออกมาเปิดตัวกันซักเท่าไหร่ “ รถติด ” เป็นหนึ่งตอบสั้นๆ เพียงแค่นั้นก่อนจะนั่งที่โซฟาเดี่ยว กลายเป็นตอนนี้พวกเขาทั้งสี่คนนั่งโซฟากันคนละตัว จากนั้นเขาก็ยกมือกวักเรียกพนักงานเป็นสัญญาณให้มาชงเหล้าให้ อีกด้านของผับ โซนบาร์เครื่องดื่ม “หลินๆ ไปดูโซนVIPฝั่งนู้นให้พี่หน่อยสิวันนี้คนมาเยอะกว่าปกติพนักงานชงเหล้าสองโต๊ะกันไม่ทันน่ะครับ หลินไปบริการโต๊ะผู้ชายสี่คนที่อยู่มุมตรงนั้นนะครับ ” ผู้จัดการร้านเดินมาบอกขณะที่หลินกำลังจะนำถาดเปล่าไปเก็บเนื่องจากเธอเพิ่งไปเสิร์ฟที่โซนกลางเทวีมา “ได้ค่ะพี่ตี๋ ” เธอรับคำ ยิ้มค้อมหัวให้ผู้จัดการ ก่อนจะหุบยิ้มฉับหลังเดินพ้นมา เมื่อเดินมาถึงเธอก็ก้มหน้าลงก่อนจะเข้าไปชงเหล้าตามปกติเหมือนที่เคยทำ “ ขอโทษนะคะ ดิฉันขออนุญาตชงเหล้าให้นะคะ ” เธอเอ่ยขออนุญาตโดยไม่ได้มองหรือสบตากับใครบนโต๊ะเลยว่าเป็นใครอะไรยังไง เธอคิดแค่ว่ามาทำงานไม่ได้จำเป็นต้องพูดคุยหรืออะไรให้มากความ “ เอ้า!! น้องคนสวยที่ถามทางนี่ ” กึก!!เธอชะงักน้ำแข็งที่กำลังจะคีบใส่แก้วเหล้าทันที พร้อมกับคิด ‘ใครวะ’ ก่อนจะหันไปมองทางคนพูด “ อ้าว!! พี่นั่นเอง เอ่อ…สวัสดีค่ะเจอกันอีกแล้ว ” เธอยกมือไหว้พร้อมแสร้งยิ้มออกไปอย่างเป็นมิตร “ น้องทำงานที่นี่หรอครับ…พี่ชื่อกันต์นะ เรียนวิศวะยานยนต์ปีสองครับ ” กันได้ทีก็เอ่ยแนะนำตัวทันทีเพราะอยากทำความรู้จักกับสาวสวยน่ารักตรงหน้า “ อ่อค่ะ ” เธอพยักหน้ารับรู้ “ ส่วนนี่ไอ้ชื่อเป็นหนึ่งเรียนวิศวะยานยนต์เช่นกันครับ ไอ้คนที่นั่งโซฟายาวชื่อแดนดิน ไอ้นั่นชื่อขุนเขาพวกมันสองคนเรียนบริหารครับ ” กันต์พูดไปยิ้มไป อยากให้เธอรู้จักพวกเขามากขึ้น “ อ่อค่ะ ” เธอยังคงยิ้มให้ ประหยัดคำพูดเช่นเดิมทำเพียงแค่มองตามแต่ละคนที่พยักหน้าทำความรู้จักเท่านั้น “ เอ่อ…ว่าแต่น้องชื่อ? ” แม้ว่าเขาจะรู้ชื่อเธออยู่แล้วจากการแนะนำต้วเมื่อตอนเย็นที่รับน้องแต่ก็อยากถามอีกครั้ง “ หลินค่ะ เรียนวิศวะโยธาปีหนึ่ง ” เธอยิ้มบอกพร้อมนำเหล้าที่เพิ่งชงเสร็จมาวางไว้ตรงโต๊ะด้านหน้าของเป็นหนึ่ง และเผลอหันไปสบตากับเขาครู่หนึ่ง ซึ่งเขาก็มองเธออยู่ก่อนแล้วเช่นกัน แต่เพียงครู่เดียวเท่านั้นก็รีบยืดตัวขึ้นยืนตรงเช่นเดิมแล้วถอยห่างออกไปสองก้าวเพื่อเว้นระยะห่างจากลูกค้า “ เก่งจังนะครับพี่ไม่คิดว่าผู้หญิงตัวเล็กๆ น่ารักๆ อย่างน้องจะเรียนวิศวะเลย ” กันต์ยังคงพูดต่อโดยไม่ได้สนใจเพื่อนร่วมโต๊ะเลยซักนิด “ ค่ะ ” เธอตอบรับเพียงแค่นั้นเพราะไม่ค่อยชอบคุยกับคนที่ไม่สนิท “ พูดน้อยจังครับ พี่พูดไปตั้งเยอะแหนะ ” กันต์พูดขึ้นโดยที่สายตาไม่ได้ละไปจากร่างบางเลย “ หนูพูดไม่เก่งน่ะค่ะ ” เธอยิ้มรับ “จะเงียบได้ยัง…รำคาญ!!!” เป็นหนึ่งพูดขึ้นด้วยความหงุดหงิดงุ่นง่านใจ หลินจึงหันไปมองเขานิ่งๆ ก่อนจะเอ่ยขอโทษเขาออกไปตามมารยาท หลังจากนั้นก็ไม่ได้พูดอะไรกันอีกเธอก็ทำหน้าที่ชงเหล้าปกติ จนล่วงเลยเวลามาเที่ยงคืนคือเวลาเลิกงานของเธอเลยขอตัวออกมาแล้วให้พี่พนักงานประจำเข้าบริการแทน พอเปลี่ยนชุดเสร็จเธอก็กำลังจะเดินไปที่รถเก๋งคู่ใจ แต่เธอก็ต้องชะงักเมื่อเจอผู้ชายคนหนึ่งยืนพิงรถเธออยู่เขาคนนั้นก็คือ ผู้ชายที่ชื่อเป็นหนึ่งนั่นเอง “ พี่คะรบกวนหลบหน่อยได้ไหมคะหนูจะขึ้นรถค่ะ ” เธอพูดกับเขาอย่างสุภาพ “ นี่รถเธอ? ” เขาเลิกคิ้วถาม ถึงแม้ว่าจะรู้อยู่แล้วว่าเป็นรถเธอแต่ก็แค่อยากถามเพื่อไม่ให้เธอเห็นพิรุธจากเขาได้ “ ค่ะ ” เธอพยักหน้าตอบนิ่งๆ ทำแววตาใสซื่อเหมือนไม่รู้ว่าเขาตั้งใจมายืนตรงนี้เพราะที่ลานจอดรถของมหาลัยเธอก็เห็นเขาตอนที่กำลังจะเดินไปขึ้นรถเช่นกัน และเธอก็รู้ว่าเขาจอดมองเธออยู่ตอนนั้น “ เชิญ ” เขาผายมือพร้อมขยับออกนิดหน่อย “ ขอบคุณค่ะ ” เธอค้อมหัวตอบก่อนจะเดินขึ้นไปนั่งฝั่งคนขับแต่ทันใดนั้นก็... ปึกกกก พรึบบบบ!!! เสียงเปิดประตูที่นั่งข้างคนขับพร้อมกับเป็นหนึ่งที่เข้าไปทิ้งตัวลงนั่งที่เบาะ ปิดประตูเสร็จสรรพ“ เอ๊ะ!! นี่พี่ขึ้นมาทำไม ” เธอเหวใส่เขาเสียงดังขมวดคิ้วมุ่นอย่างสงสัย“ ก็จะกลับ ไปส่งหน่อยดิพอดีฉันไม่ได้เอารถมา ” เค้าตอบออกมาปกติ ราวกับว่าสนิทสนมรู้จักกันมาเนิ่นนาน ถึงแม้เขาจะเอารถมาอยู่ก็ตามเถอะแต่เดี๋ยวค่อยให้ลูกน้องมาขับกลับไป“ เรื่องอะไรล่ะคะเราไม่ได้สนิทกันขนาดนั้นเพื่อนพี่ก็มีก็ให้เพื่อนไปส่งสิ ” เธอยังคงไม่ยินยอม เพราะไม่ชอบให้คนแปลกหน้ามาทำตัวสนิทสนมและขึ้นรถส่วนตัวของตัวเองโดยที่ไม่ได้ยินยอม“ อยากสนิทไหมล่ะ ” เขาโน้มหน้ามาใกล้จนเธอต้องเอนหลังหนีจนชิดกับขอบประตู“ ถอยไปนะ…จะเข้ามาใกล้ทำไมเล่า…ใครอยากสนิทกับพี่กัน ” เธอดันอกเขาให้ออกห่างและยังคงรักษาสีหน้าได้อย่างปกติ แม้ในใจจะเต้นแรงมากก็ก็ตามเพราะไม่เคยอยู่ใกล้ชิดผู้ชายคนไหนมากขนาดนี้นอกจากพี่ชายกับป๊าของเธอเท่านั้น“ หึ เพื่อนฉันกลับกันหมดแล้ว แค่ไปส่งรุ่นพี่แค่นี้จะเป็นไร…อย่าแล้งน้ำใจหน่อยเลยน่าาาา ”“ โอเคๆ อยู่แถวไหนบอกทางหนูด้วยละกัน ” เธอจึงจำใจตอบรับที่จะไปส่งเขาเพราะดูท่าเขาน่าจะไม่ยอมลงไปแล้วล่ะจากนั้นเธอก็ขับรถพาเค้ามาส่งที่คอนโดหรูใจกลางเมืองแห่งหนึ่ง“ ถึงแล้วค่ะลงไปสิคะ ”เป็นหนึ่งลืมตาขึ้นมามอง เพ
ตอนที่5 ในห้องน้ำ ช่วงเที่ยงวันต่อมา เนื่องจากวันนี้อาจารย์ยกคลาสสอนทำให้ห้องเรียนของหลินว่างคาบบ่าย หลังจากทานข้าวเสร็จก็พากันมานั่งพี่โต๊ะหินอ่อนข้างช็อปโยธาซึ่งใกล้กับช็อปของคณะยานยนต์เพื่อรอเวลารวมรับน้องช่วงเย็นจะให้กลับห้องก่อนก็กลัวเสียเวลาจึงพากันมานั่งรอจะดีกว่า “ หลิน เหมยตอนเย็นว่างปะไปช็อปปิ้งกันไหม ” ภีมหรือภีมมี่เอ่ยถามสองสาวหลังจากที่แอ็บแมนมานานพอได้คุย ได้รู้จักสนิทสนมกันภีมจึงยอมรับที่จะเปิดเผยตัวตนให้สองสาวได้รู้จักว่าตัวเองเป็นเกย์สองสาวเลยสนิทใจกับภีมมากขึ้น “ ไปสิ หลินล่ะไปเปล่า ” เหมยลี่ตอบรับก่อนจะหันไปถามหลิน “ อื้อไปดิ……เห้ย!!ไม่ได้ ” หลินที่ฟุบหน้าหลับตาอยู่ตอบรับเพื่อน ก่อนจะเด้งตัวขึ้นนั่งยืดตัวตรง เอ่ยเสียงอุทานดังจนเพื่อนตกใจ เมื่อเธอคิดอะไรบางอย่างออก “ ตะเถร!! แม่...แม่ร่วง ” ภีมยกมือขึ้นทาบอกตกใจกับหลินที่จู่ๆ ก็ลุกนั่ง พรวดขึ้นมา “โอ๊ยหลินแกจะร้องเสียงดังทำไมตกอก ตกใจหมด” “ นั่นสิหลินเป็นอะไร ” เหมยลี่เอ่ยถาม “ คือหลินลืมอะ ว่าต้องไปทำงานวันนี้ ” “ งาน…งานอะไรของแก ” ภีมเอ่ยถามแต่เหมยลี่ไม่ได้ถามต่อเพราะหลินเล่าให้ฟังหมดทุก
เรื่องนี้เป็นภาคของเป็นหนึ่ง เพื่อนของแดนดินพระเอกจากเรื่อง STORY OF LOVE - DANDIN เพราะรักมันฝังใจ นะคะใครที่ยังไม่ได้ดูภาคของแดนดินต้องอ่านก่อนมาอ่านเรื่องนี้นะคะเดี๋ยวไม่รู้เรื่องน๊าาา🩷เป็นหนึ่ง หรือ โนอาร์ วิลสัน อายุ 20 ปี สูง187เรียนวิศวะยานยนต์ ปี2ภายนอกที่คนมองเขา อาจจะคิดว่าเขาเป็นแค่ลูกชายเจ้าของบริษัทนำเข้ารถหรู มีสายตาที่ดูดุกร้าว หน้านิ่ง เย็นชา แต่เบื้องหลังที่ผู้คนภายนอกไม่รู้คือ เขาเป็นทายาทมาเฟียลิตาลี่ ที่โหดร้าย เยือกเย็น สมกับฉายา เจ้าชายน้ำแข็ง ที่เพื่อนสนิทตั้งให้ไม่มีผิดเพี้ยนเลยซักนิด*******************หลิน หรือ ลี่หลิน อายุ 19 ปี สูง165 เธอเป็นสาวเรียบร้อย อ่อนหวาน ใสซื่อ เป็นหนึ่งเข้าใจว่าเธอต้องการเงินจึงจ้างให้มาทำงานบ้านให้ เธอมาเรียนที่ไทยกับเหมยลี่เพื่อนสาวคนสนิทเพียงสองคนแต่นั่นเป็นเพียงภายนอกที่สร้างขึ้นเท่านั้น เบื้องหลังของเธอนั้นลึกลับกว่าที่ใครจะคาดคิด**********************เรื่องนี้มีE-Book แล้วนะคะ สามารถหาซื้ออ่านได้ที่Meb เลยค่าซื้ออีบุ๊ค จิ้มเลยจ้าhttps://www.mebmarket.com/ebook-347119-Mafia-Of-LovendashNoah-มาเฟียร้ายพ่ายรัก******
ณ มหาวิทยาลัย Kingหน้าช็อปวิศวะยานยนต์ช่วงพักกลางวันนักศึกษาต่างพากันจับจองที่นั่งจับกลุ่มคุยกันที่โต๊ะม้าหินอ่อนบริเวณหน้าช็อปคณะเป็นทางยาว แทบจะไม่มีที่ว่าง เป็นภาพที่ชินตาไปแล้วสำหรับชาวคณะวิศวะยานยนต์ร่างสูงใบหน้าหล่อเหลาไร้ที่ติ ใบหน้าคมคาย จมูกโด่ง รับกับเรียวปากกระจับสวยได้รูป ผิวพรรณขาวราวกับผู้หญิง แต่สายตาคมแฝงไปด้วยความดุร้ายแต่กร้าวใจ กำลังนั่งไถมือถือเล่นไม่ได้สนใจสิ่งรอบข้าง แม้ว่าจะมีสายตาของสาวๆ ต่างคณะส่งสายตาทอดสะพานให้เค้าก็ไม่ได้สนใจเลยแม้แต่น้อยโดยมีหนุ่มหล่อร่างสูงอีกสองคนนั่งร่วมโต๊ะด้วยอีกคนนั่งอ่านหนังสือโดยไม่ได้สนใจสิ่งรอบข้างเช่นกันแต่จะมีอยู่หนึ่งคนที่ส่งสายตาแพรวพราวให้กับเหล่าสาวสวยที่เดินผ่านซึ่งหนุ่มหล่อ หนุ่มฮ็อตคนแรกที่จดจ่อกับมือถือเครื่องหรูนั่นก็คือ เป็นหนึ่ง หรือโนอาร์ วิลสัน อายุ20 ปี สูง187/62 เรียนวิศวะยานยนต์ปี2 เป็นลูกเสี้ยวไทย-จีน-อิตาลี่ นิสัยดุ โหด ไม่ค่อยยิ้ม ไม่ชอบพูดกับคนไม่สนิท ทั้งชีวิตมีเพื่อนสนิทแค่3คน ได้แก่ แดนดิน กันต์ ขุนเขาคนที่สองที่นั่งอ่านหนังสือ แดนดิน หนุ่มหล่อฟ้าประทานแห่งคณะบริหาร ผู้ที่ไม่เคยสนใจสาวๆ หรือข้องแวะ
ช่วงเย็นวันต่อมา“ พวกมึงไปดูเด็กปีหนึ่งรับน้องปะ ปีนี้มีแต่แจ่มๆ กูไปส่องมาละ ” กันต์เอ่ยถามหลังจากลงมาจากตึกเรียนแล้วเจอเข้ากับกลุ่มเพื่อนของตน“ กูไป ” ขุนเขารีบยกมือขึ้นอย่างไวด้วยท่าทางกระตือรือร้น“ พวกมึงอะจะไปไหม ” กันต์เอ่ยถามแดนดินกับเป็นหนึ่ง“ อืม ” เพราะไม่รู้จะไปไหนเขาสองคนจึงตอบตกลงไปหลังจากตกลงกันได้แล้วสี่หนุ่มฮ็อตคณะวิศวะก็มุ่งหน้าไปยังลานเกียร์ลานเกียร์วิศวะวันนี้เป็นวันรับน้องวันแรกของนักศึกษาวิศวะปีหนึ่งรวมทุกสาขา ซึ่งปีนี้ทางมหาลัยได้ออกนโยบายให้จัดกิจกรรมนับน้องได้ไม่เกินสามวันทุกอย่างเลยเป็นการเร่งรีบและรวบรัดแบบง่ายๆรุ่นพี่ปีสองปีสามใส่เสื้อช็อปประจำแต่ละคณะของตัวเองส่วนปีหนึ่งใส่เสื้อสีดำที่รุ่นพี่แจกจ่ายให้เพื่อเปลี่ยนใส่ในตอนเลิกเรียนก่อนมาทำกิจกรรมรับน้องโดยสาขายานยนต์ใส่เสื้อช็อปสีแดงเลือดหมู สาขาโยธาใส่เสื้อช็อปสีเทา สาขาอื่นๆ ก็จะแตกต่างกันออกไป“ เห้ย!! นั่นน้องคนสวยที่ถามทางเมื่อวานนี่หว่า ” ขุนเขาเอ่ยขึ้นพร้อมชี้ไปที่หลินและเหมยลี่ที่นั่งอยู่ลานเกียร์“ จริงด้วยว่ะ แม่ของลูกกูเลย ” กันต์เอ่ยสมทบดวงตาเต็มไปด้วยความชมชอบ จนเป็นหนึ่งตวัดสายตาไปมอง
ตอนที่5 ในห้องน้ำ ช่วงเที่ยงวันต่อมา เนื่องจากวันนี้อาจารย์ยกคลาสสอนทำให้ห้องเรียนของหลินว่างคาบบ่าย หลังจากทานข้าวเสร็จก็พากันมานั่งพี่โต๊ะหินอ่อนข้างช็อปโยธาซึ่งใกล้กับช็อปของคณะยานยนต์เพื่อรอเวลารวมรับน้องช่วงเย็นจะให้กลับห้องก่อนก็กลัวเสียเวลาจึงพากันมานั่งรอจะดีกว่า “ หลิน เหมยตอนเย็นว่างปะไปช็อปปิ้งกันไหม ” ภีมหรือภีมมี่เอ่ยถามสองสาวหลังจากที่แอ็บแมนมานานพอได้คุย ได้รู้จักสนิทสนมกันภีมจึงยอมรับที่จะเปิดเผยตัวตนให้สองสาวได้รู้จักว่าตัวเองเป็นเกย์สองสาวเลยสนิทใจกับภีมมากขึ้น “ ไปสิ หลินล่ะไปเปล่า ” เหมยลี่ตอบรับก่อนจะหันไปถามหลิน “ อื้อไปดิ……เห้ย!!ไม่ได้ ” หลินที่ฟุบหน้าหลับตาอยู่ตอบรับเพื่อน ก่อนจะเด้งตัวขึ้นนั่งยืดตัวตรง เอ่ยเสียงอุทานดังจนเพื่อนตกใจ เมื่อเธอคิดอะไรบางอย่างออก “ ตะเถร!! แม่...แม่ร่วง ” ภีมยกมือขึ้นทาบอกตกใจกับหลินที่จู่ๆ ก็ลุกนั่ง พรวดขึ้นมา “โอ๊ยหลินแกจะร้องเสียงดังทำไมตกอก ตกใจหมด” “ นั่นสิหลินเป็นอะไร ” เหมยลี่เอ่ยถาม “ คือหลินลืมอะ ว่าต้องไปทำงานวันนี้ ” “ งาน…งานอะไรของแก ” ภีมเอ่ยถามแต่เหมยลี่ไม่ได้ถามต่อเพราะหลินเล่าให้ฟังหมดทุก
“ เอ๊ะ!! นี่พี่ขึ้นมาทำไม ” เธอเหวใส่เขาเสียงดังขมวดคิ้วมุ่นอย่างสงสัย“ ก็จะกลับ ไปส่งหน่อยดิพอดีฉันไม่ได้เอารถมา ” เค้าตอบออกมาปกติ ราวกับว่าสนิทสนมรู้จักกันมาเนิ่นนาน ถึงแม้เขาจะเอารถมาอยู่ก็ตามเถอะแต่เดี๋ยวค่อยให้ลูกน้องมาขับกลับไป“ เรื่องอะไรล่ะคะเราไม่ได้สนิทกันขนาดนั้นเพื่อนพี่ก็มีก็ให้เพื่อนไปส่งสิ ” เธอยังคงไม่ยินยอม เพราะไม่ชอบให้คนแปลกหน้ามาทำตัวสนิทสนมและขึ้นรถส่วนตัวของตัวเองโดยที่ไม่ได้ยินยอม“ อยากสนิทไหมล่ะ ” เขาโน้มหน้ามาใกล้จนเธอต้องเอนหลังหนีจนชิดกับขอบประตู“ ถอยไปนะ…จะเข้ามาใกล้ทำไมเล่า…ใครอยากสนิทกับพี่กัน ” เธอดันอกเขาให้ออกห่างและยังคงรักษาสีหน้าได้อย่างปกติ แม้ในใจจะเต้นแรงมากก็ก็ตามเพราะไม่เคยอยู่ใกล้ชิดผู้ชายคนไหนมากขนาดนี้นอกจากพี่ชายกับป๊าของเธอเท่านั้น“ หึ เพื่อนฉันกลับกันหมดแล้ว แค่ไปส่งรุ่นพี่แค่นี้จะเป็นไร…อย่าแล้งน้ำใจหน่อยเลยน่าาาา ”“ โอเคๆ อยู่แถวไหนบอกทางหนูด้วยละกัน ” เธอจึงจำใจตอบรับที่จะไปส่งเขาเพราะดูท่าเขาน่าจะไม่ยอมลงไปแล้วล่ะจากนั้นเธอก็ขับรถพาเค้ามาส่งที่คอนโดหรูใจกลางเมืองแห่งหนึ่ง“ ถึงแล้วค่ะลงไปสิคะ ”เป็นหนึ่งลืมตาขึ้นมามอง เพ
“ หึ!!! เสน่ห์แรงไม่เบานี่ ” ในขณะที่หนึ่งนั่งอยู่ในรถคันหรูสีดำเงาราคาห้าสิบล้านเตรียมจะขับออกไปอยู่นั้นก็มองไปเห็นสองสาวที่กำลังเดินมาที่รถโดยมีหนุ่มหล่อวิ่งตามหลังมาคาดว่าจะน่ามาขอเบอร์ไม่ใครก็คนนึงBig As ผับ 21:30 น.“ ไงมาช้านะมึง ” กันต์ทักขึ้นหลังจากที่ร่างสูงของหนึ่งนั่งลงที่โซฟาโต๊ะประจำเป็นโซน VIP ที่อยู่ชิดด้านขวาของเวทีมีโซฟายาวสองตัว และโซฟาเดี่ยวอีกสองตัวล้อมรอบโต๊ะหรู ส่วนโซนด้านซ้ายสุดจะเป็นมุมบาร์เครื่องดื่ม โซนกลางเดินลงบรรไดไปสี่ถึงห้าขั้นก็จะเป็นโซนปกติที่เหล่านักท่องราตรีส่ายสะโพกโยกย้ายกันอยู่ผับแห่งนี้เป็นผับหรูเปิดใหม่เมื่อไม่นานมานี้ได้ยินข่าวว่ารุ่นพี่ที่จบไปแล้วเป็นเจ้าของผับแห่งนี้โดยร่วมหุ้นกันอยู่สองคนแต่ไม่รู้ว่าเป็นใคร เพราะพวกรุ่นพี่กลุ่มนั้นเขาไม่ค่อยสุงสิงกับใครหรือออกมาเปิดตัวกันซักเท่าไหร่“ รถติด ” เป็นหนึ่งตอบสั้นๆ เพียงแค่นั้นก่อนจะนั่งที่โซฟาเดี่ยว กลายเป็นตอนนี้พวกเขาทั้งสี่คนนั่งโซฟากันคนละตัว จากนั้นเขาก็ยกมือกวักเรียกพนักงานเป็นสัญญาณให้มาชงเหล้าให้อีกด้านของผับ โซนบาร์เครื่องดื่ม“หลินๆ ไปดูโซนVIPฝั่งนู้นให้พี่หน่อยสิวันนี้คนมาเยอะกว
ช่วงเย็นวันต่อมา“ พวกมึงไปดูเด็กปีหนึ่งรับน้องปะ ปีนี้มีแต่แจ่มๆ กูไปส่องมาละ ” กันต์เอ่ยถามหลังจากลงมาจากตึกเรียนแล้วเจอเข้ากับกลุ่มเพื่อนของตน“ กูไป ” ขุนเขารีบยกมือขึ้นอย่างไวด้วยท่าทางกระตือรือร้น“ พวกมึงอะจะไปไหม ” กันต์เอ่ยถามแดนดินกับเป็นหนึ่ง“ อืม ” เพราะไม่รู้จะไปไหนเขาสองคนจึงตอบตกลงไปหลังจากตกลงกันได้แล้วสี่หนุ่มฮ็อตคณะวิศวะก็มุ่งหน้าไปยังลานเกียร์ลานเกียร์วิศวะวันนี้เป็นวันรับน้องวันแรกของนักศึกษาวิศวะปีหนึ่งรวมทุกสาขา ซึ่งปีนี้ทางมหาลัยได้ออกนโยบายให้จัดกิจกรรมนับน้องได้ไม่เกินสามวันทุกอย่างเลยเป็นการเร่งรีบและรวบรัดแบบง่ายๆรุ่นพี่ปีสองปีสามใส่เสื้อช็อปประจำแต่ละคณะของตัวเองส่วนปีหนึ่งใส่เสื้อสีดำที่รุ่นพี่แจกจ่ายให้เพื่อเปลี่ยนใส่ในตอนเลิกเรียนก่อนมาทำกิจกรรมรับน้องโดยสาขายานยนต์ใส่เสื้อช็อปสีแดงเลือดหมู สาขาโยธาใส่เสื้อช็อปสีเทา สาขาอื่นๆ ก็จะแตกต่างกันออกไป“ เห้ย!! นั่นน้องคนสวยที่ถามทางเมื่อวานนี่หว่า ” ขุนเขาเอ่ยขึ้นพร้อมชี้ไปที่หลินและเหมยลี่ที่นั่งอยู่ลานเกียร์“ จริงด้วยว่ะ แม่ของลูกกูเลย ” กันต์เอ่ยสมทบดวงตาเต็มไปด้วยความชมชอบ จนเป็นหนึ่งตวัดสายตาไปมอง
ณ มหาวิทยาลัย Kingหน้าช็อปวิศวะยานยนต์ช่วงพักกลางวันนักศึกษาต่างพากันจับจองที่นั่งจับกลุ่มคุยกันที่โต๊ะม้าหินอ่อนบริเวณหน้าช็อปคณะเป็นทางยาว แทบจะไม่มีที่ว่าง เป็นภาพที่ชินตาไปแล้วสำหรับชาวคณะวิศวะยานยนต์ร่างสูงใบหน้าหล่อเหลาไร้ที่ติ ใบหน้าคมคาย จมูกโด่ง รับกับเรียวปากกระจับสวยได้รูป ผิวพรรณขาวราวกับผู้หญิง แต่สายตาคมแฝงไปด้วยความดุร้ายแต่กร้าวใจ กำลังนั่งไถมือถือเล่นไม่ได้สนใจสิ่งรอบข้าง แม้ว่าจะมีสายตาของสาวๆ ต่างคณะส่งสายตาทอดสะพานให้เค้าก็ไม่ได้สนใจเลยแม้แต่น้อยโดยมีหนุ่มหล่อร่างสูงอีกสองคนนั่งร่วมโต๊ะด้วยอีกคนนั่งอ่านหนังสือโดยไม่ได้สนใจสิ่งรอบข้างเช่นกันแต่จะมีอยู่หนึ่งคนที่ส่งสายตาแพรวพราวให้กับเหล่าสาวสวยที่เดินผ่านซึ่งหนุ่มหล่อ หนุ่มฮ็อตคนแรกที่จดจ่อกับมือถือเครื่องหรูนั่นก็คือ เป็นหนึ่ง หรือโนอาร์ วิลสัน อายุ20 ปี สูง187/62 เรียนวิศวะยานยนต์ปี2 เป็นลูกเสี้ยวไทย-จีน-อิตาลี่ นิสัยดุ โหด ไม่ค่อยยิ้ม ไม่ชอบพูดกับคนไม่สนิท ทั้งชีวิตมีเพื่อนสนิทแค่3คน ได้แก่ แดนดิน กันต์ ขุนเขาคนที่สองที่นั่งอ่านหนังสือ แดนดิน หนุ่มหล่อฟ้าประทานแห่งคณะบริหาร ผู้ที่ไม่เคยสนใจสาวๆ หรือข้องแวะ
เรื่องนี้เป็นภาคของเป็นหนึ่ง เพื่อนของแดนดินพระเอกจากเรื่อง STORY OF LOVE - DANDIN เพราะรักมันฝังใจ นะคะใครที่ยังไม่ได้ดูภาคของแดนดินต้องอ่านก่อนมาอ่านเรื่องนี้นะคะเดี๋ยวไม่รู้เรื่องน๊าาา🩷เป็นหนึ่ง หรือ โนอาร์ วิลสัน อายุ 20 ปี สูง187เรียนวิศวะยานยนต์ ปี2ภายนอกที่คนมองเขา อาจจะคิดว่าเขาเป็นแค่ลูกชายเจ้าของบริษัทนำเข้ารถหรู มีสายตาที่ดูดุกร้าว หน้านิ่ง เย็นชา แต่เบื้องหลังที่ผู้คนภายนอกไม่รู้คือ เขาเป็นทายาทมาเฟียลิตาลี่ ที่โหดร้าย เยือกเย็น สมกับฉายา เจ้าชายน้ำแข็ง ที่เพื่อนสนิทตั้งให้ไม่มีผิดเพี้ยนเลยซักนิด*******************หลิน หรือ ลี่หลิน อายุ 19 ปี สูง165 เธอเป็นสาวเรียบร้อย อ่อนหวาน ใสซื่อ เป็นหนึ่งเข้าใจว่าเธอต้องการเงินจึงจ้างให้มาทำงานบ้านให้ เธอมาเรียนที่ไทยกับเหมยลี่เพื่อนสาวคนสนิทเพียงสองคนแต่นั่นเป็นเพียงภายนอกที่สร้างขึ้นเท่านั้น เบื้องหลังของเธอนั้นลึกลับกว่าที่ใครจะคาดคิด**********************เรื่องนี้มีE-Book แล้วนะคะ สามารถหาซื้ออ่านได้ที่Meb เลยค่าซื้ออีบุ๊ค จิ้มเลยจ้าhttps://www.mebmarket.com/ebook-347119-Mafia-Of-LovendashNoah-มาเฟียร้ายพ่ายรัก******