“I would like to thank all those people who cheered me up and those people who helped me have the courage to stand again and discover what I can still do. Thank you for believing in me when I couldn’t even believe in myself. Now, I can finally say that I’m a Felestine model and it’s all because of you,” matapos kong sabihin iyon ay kaagad na nagpalakpakan ang audience.Naglakad palapit sa akin si Miss Felestine saka iniabot ang trophy. “Congratulations, darling. You truly deserve to be the best model.”“Maraming salamat po sa inyo dahil nakakuha ako ng mga payo ninyo na tumulong sa akin para mas pagbutihin ko pa.”“Alam ko na noong una pa lamang na may potensiyal ka.”“Salamat po.”Niyakap namin ang isa’t-isa saka kinuhaan din kami ng litrato bago ako muling bumaba ng stage at kaagad akong nilapitan nina Sabrina at Lance.“Congratulations sa maganda kong best friend at bagong ambassador ng Felestine!” bulalas ni Sabrina.Inabutan naman ako ni Lance ng bouquet of red roses. “Congratul
VINCENT’S POVSOPHIE asked me to meet her. It’s been a month now since the last time that I got to see her and I admit that I missed her so much.Finally, maybe she was no longer mad at me. I would apologize and ask her to live with me again. I would never let her go again. I would definitely explain things to her.“Did Lucien make a move?” I asked George while I was choosing a coat to wear later when I finally got to the tower where Sophie asked me to meet her.“Wala pa po siyang ginagawa, boss. Tingin ko po ay nagpaplano pa lang siya ulit. Kapag tahimik ang gang niya, ibig sabihin may pinaplano sila.”I nodded. “I know, that’s probably the reason. That old man’s really taking his time to plan something against me. As if I would let him succeed.”I stood up and looked at George. “I will just go and meet my wife. I will let you handle things here, George, while I’m not around.”“Opo, boss.”“Good. I’ll get back here tomorrow and let’s continue talking about our plan when I come back.
HUMINGA muna ako nang malalim bago muling tumingin sa mga mata niya. “I want a divorce.”“W-What? C-Can you repeat it? I’m sorry, I don’t think I’ve heard it right.”“I want a divorce, Vincent,” pag-uulit ko. Ginawa ko ang best ko para hindi mag-crack ang boses ko. “For one month, pinag-isipan ko ito nang maigi. Tingin ko time na para i-let go natin ang relasyon na hindi naman talaga nag-exist.”Tumitig ako sa kanya habang naghihintay sa sagot niya.“Sophie, I can explain it all to you. About what you saw in the garden, Monica just forced me to kiss her, but I didn’t kiss her, believe me.”“Hindi, Vincent. Hindi na ito tungkol pa roon. Na-realize ko lang na may mga bagay pa ako na gustong gawin. May mga bagay na gusto ko pang ma-experience at ma-discover sa sarili ko.”“And filing a divorce would help?” tanong niya na para bang nagiging unfair ako.Umayos ako ng pagkakaupo. “This marriage is not real after all. You just forced me to marry you. In the first place, it was fake. I didn’
“SIGURADO ka na ba talaga rito, Sophie?” tanong sa akin ni Lance.Ngumiti ako sa kanya saka tumango. “Oo, ito na ang una kong hakbang, Lance. Salamat dahil pinatuloy mo kaming dalawa ni Venom rito. Utang na loob namin lahat sa ’yo. Maraming salamat.”“Hindi rin ako magsasawang sabihin ito sa ’yo dahil hindi ka nagsasawang magpasalamat sa akin. Hindi mo na ako kailangan pang pasalamatan pa, Sophie. Lagi lang akong nandito para sa ’yo kahit na anupaman ang mangyari. At ngayong aalis ka na, gusto ko lang malaman mo na nandito lang ako parati sa tabi mo at sobrang proud ako sa ’yo.”Pinunasan ko ang luha mula sa mga mata ko saka ko siya mahigpit na niyakap. “Hindi ko talaga alam ang gagawin ko kung hindi dahil sa ’yo, Lance.”Tinapik-tapik lamang niya ako sa balikat saka kami humiwalay mula sa isa’t-isa. “Ano, tara na sa bago mong bahay?”“Tara!”Bumili ako ng unit sa isang condominium malapit sa kompanyang pinagt-trabahuhan ko. Nagpupunta pa rin naman ako sa university pero binibigyan na
TUMAYO si Miss Felestine at ang ngiti sa mga labi niya ay hindi nawala. “Sophie!”“G-Good morning, Miss Felestine.”“Please have seat, sweetheart.”“Thank you!” Naupo ako sa couch habang siya naman ay umupo sa tabi ko.“Ang sabi mo ni Miss Thea gusto ninyo akong makita?” tanong ko.Bakit ba kinakabahan ako ngayong nasa harapan ko siya?“Yes, I told her that. By the way, Sophie, I'm sorry if I didn't inform you initially that I am the CEO of this company. I just didn't want you to feel awkward towards me.”Umiling naman ako. “Hindi n’yo po kailangang mag-sorry, ma’am. Naiintindihan ko po kayo at kasalanan ko nga po iyon dahil hindi ko kaagad kayo nakilala.”“Actually, I’m glad na hindi mo ako nakilala. I felt comfortable with you noong una pa lang tayong nagkita at hindi ko nga rin alam kung bakit. By the way, congratulations! You truly deserve to win the competition.”“Thank you so much, ma’am,” sabi ko habang nakangiti.Sumandal siya sa couch saka tumitig sa akin. “You know what? You
VINCENT’S POV“WHERE’S Lance?” I asked his maid as soon as I stepped out of my car.“Sir Vincent, nagpunta po si Sir Lance sa bahay ng parents ninyo, kaya—”I didn’t let her finish speaking, I went back inside my car and drove off to our parents’ house.This would be the very first time that I would go there. I hadn’t gone there for so long ever since I moved out of our house.I wanted to see Lance, I would like to tell him to give Sophie back to me.“S-Sir Vincent?” The maids in our house looked so surprised upon seeing me.“Where’s Lance?”“N-Nasa loob po siya, sir.”With my hands balled into fists, I walked straight to the living room, and there, I saw Lance, my mom, and my dad busy talking to each other.“Lance!” I yelled.All of them turned around and looked in my direction. Lance stood up, I quickly walked towards him and punched him in the face.“You f*cking bastard!”“Vincent!”Lance fell to the ground, and before he could even stand up, I punched him again.“What did you say
SOPHIE’S POV“VENOM, tingin mo ba tama ang desisyon ko?” tanong ko kay Venom habang umiinom kami ng wine at nanonood ng movie.“Miss Sophie?”Tumingin ako sa kanya, “sinabi ko kay Vincent na gusto ko nang makipag-divorce.”“Ginawa mo ’yon?”“Oo. Sobra siyang nagalit at sinabi niya sa aking mahal niya ako. Mukhang hindi siya kailanman papayag na makipag-divorce sa akin.”“Mahal mo pa ba siya?” bigla niyang tanong.Uminom ako ng wine. “Hindi naman nagbago ang feelings ko para sa kanya. Noong nakita ko nga siya, sobrang lakas ng tibok ng puso ko. Gusto ko siyang yakapin, halikan, gusto kong tumakbo palapit sa kanya at sabihin kung gaano ko siya na-miss, pero hindi ko ginawa.”“Naiintindihan kita, Miss Sophie. Kung ganoon naman pala, tingin ko kailangan mo munang mag-isip nang maigi. Huwag ka kaagad mag-fa-file ng divorce dahil siguradong pagsisisihan mo rin iyon sa huli. Tingin ko kailangan mong bigyan si Boss ng chance para patunayan sa ’yo kung gaano ka niya kamahal. Kapag sinabi niyan
“YOU did really great, Sophie. I was really impressed!” puri sa akin ni Miss Felestine habang naglalakad kami papunta sa company lounge area.“Kinakabahan nga po ako kanina. Buong akala ko tuluy-tuloy na akong mabubulol habang nagp-present.”Naupo kami sa isang couch. “Ni hindi ko nga nakitang kinakabahan ka. You looked sp confident, sweetheart.”“Masyado niyo po akong pinupuri, Miss Felestine.”Umiling siya. “No, honey. Sinasabi ko lang ang totoo. You really did great and I am so proud of you.”“Thank you po!” “By the way, nakita ko iyong guwapong binatang naghatid sa ’yo kaninang umaga. Boyfriend mo ba siya?”“Huh? Naku, hindi po—malapit na kaibigan lang po siya.”“Really? Pero bagay kayong dalawa. I think you’ll make a great couple.”Ngumiti lamang ako sa kanya.“Sophie, can we go for a dinner next week? Gusto ko lang sana na mas makilala ka pa,” nakangiti ring sabi sa akin ni Miss Felestine.“Dinner next week? Sure, Miss Felestine. Gusto ko po iyon.”Tumayo siya kaya tumayo na ri