“YOU did really great, Sophie. I was really impressed!” puri sa akin ni Miss Felestine habang naglalakad kami papunta sa company lounge area.“Kinakabahan nga po ako kanina. Buong akala ko tuluy-tuloy na akong mabubulol habang nagp-present.”Naupo kami sa isang couch. “Ni hindi ko nga nakitang kinakabahan ka. You looked sp confident, sweetheart.”“Masyado niyo po akong pinupuri, Miss Felestine.”Umiling siya. “No, honey. Sinasabi ko lang ang totoo. You really did great and I am so proud of you.”“Thank you po!” “By the way, nakita ko iyong guwapong binatang naghatid sa ’yo kaninang umaga. Boyfriend mo ba siya?”“Huh? Naku, hindi po—malapit na kaibigan lang po siya.”“Really? Pero bagay kayong dalawa. I think you’ll make a great couple.”Ngumiti lamang ako sa kanya.“Sophie, can we go for a dinner next week? Gusto ko lang sana na mas makilala ka pa,” nakangiti ring sabi sa akin ni Miss Felestine.“Dinner next week? Sure, Miss Felestine. Gusto ko po iyon.”Tumayo siya kaya tumayo na ri
“ANO, Sophie? Kamusta ang hitsura ko? Mukha na ba akong presentable? Ah, bakit ba ako kinakabahan?” sunud-sunod na tanong sa akin ni Daddy habang nasa loob kami ng kotse niya. Si Seb naman ay nag-volunteer na ipag-drive kami.Hindi ko naman naiwasan ang mapatawa dahil sa inaasal ni Dad. “Dad, bakit ka naman kinakabahan? Mabait naman si Miss Felestine.”“Alam ko naman ’yon, anak. Hindi ko lang talaga maiwasan na kabahan. Of course, gusto kong ipakita sa kanya na presentable ang daddy mo.”“Presentable ka naman, daddy. Actually, ang guwapo mo nga today.”Tumawa siya. “Napakagaling mo talagang mambola, anak.”“Sophie, sinabi mo rin ba sa kanya na sasama ang napakaguwapo mong kapatid?” pagbibiro naman sa akin ni Seb.“Oo naman. Tinawagan ko siya kagabi at sinabihan ko rin siya tungkol sa ’yo.”“At sinabi mo rin ba sa kanya na puwede niya akong ampunin at gawing model?” pagbibiro niya.“Hahaha! Ikaw talaga, Seb!”***“ANG sabi po ni Miss Felestine ma-le-late siya ng dating. May meeting pa
“DAD, kilala mo siya? Kilala mo si Miss Felestine?” panay ang tanong ko kay Daddy pero hindi niya ako sinasagot.Tumingin naman ako kay Miss Felestine at nakita ko ang luha sa mga mata niya. “Albert, how can you do this to me? I thought you already died.”“N-Namatay?” nagtataka kong tanong.“Anna. Anong—”Tumingin sa akin si Miss Felestine. Tuluy-tuloy ang pagpatak ng luha mula sa mga mata niya habang naglalakad palapit sa akin. “S-Siya ba ang anak ko?”Nanlaki ang mga mata ko. “A-Anak? D-Dad, anong ibig niyang sabihin? P-Please, sabihin mo sa akin kung anong nangyayari, Dad!” sigaw ko habang umiiyak na rin.“Sophie. ”“Siya ang mommy mo, anak.”Napanganga ako dahil sa narinig ko. “P-Pero alam ko ang mukha ng mommy ko! May picture niya pa nga ako!”“Hindi iyon ang mommy mo, Sophie.”“A-Ano?”“Ang nanay mo ay si Felestine—kapatid siya ng Aunt Natalie mo. N-Nagkaroon kami ng affair noon at ikaw ang naging bunga niyon. Nang malaman namin na buntis siya, nag-isip kaagad kami ng paraan par
NAPAGPASYAHAN kong bisitahin ang mommy ko na si Hannah sa libingan niya para bigyan siya ng bulaklak.“Momy, hindi ko na alam ang gagawin ko. Hindi ko alam kung anong paniniwalaan ko. Kung nandito ka lang sana, siguradong sasabihin mo sa akin ang totoo. Ikaw lang ang paniniwalaan ko.”Pinunasan ko ang luha mula sa mga mata ko. “Kumusta ka na, mommy? Sana ayos ka lang diyan sa langit. I love you so much, mom.”Nanatili ako roon sandali hanggang sa mapagpasyahan ko nang tumayo. “Babalik ako, mommy.”Aalis na sana ako, pero bigla na lamang may dumating na babae at may hawak na isang bouquet.Si Miss Felestine.“Sophie.”“M-Miss Felestine.”Ngumiti siya saka naglakad palapit sa akin. Inilapag niya libingan ni mommy ang bouquet na dala niya. “Gusto kitang pasalamatan, Hannah. Gusto kitang pasalamatan dahil inalagaan mo ang anak ko. Matagal akong nangulila sa kanya. Ang buong akala ko nga ay patay na siya.Kung hindi mo siya kinuha noong sinubukan siyang itapon ni Natalie, hindi ko alam kung
SOPHIE’S POV“PUWEDE ko bang malaman kung saan ka pupunta, Miss Sophie?” tanong sa akin ni Venom nang makita niya akong nag-aayos.Nagsuot lamang ako ng simpleng yellow chiffon dress at itinali ang buhok ko ng papusod. Simple lang din ang make up na in-apply ko. “Mag-di-dinner lang kaming dalawa ni Lance.”“T-Talaga?”“Oo. May sasabihin daw siyang importante sa akin.”Tumango naman siya. “Natutuwa ako dahil may lakas ka nang magsimula ulit, Miss Sophie.”“Ano? Venom, magkaibigan lang kaming dalawa ni Lance.”“Pero hindi ibig sabihin niyon ay hindi na kayo puwedeng magkaroon ng relasyon na higit pa roon.” panunukso pa niya.Umiling-iling na lamang ako habang nakangiti nang bigla na lamang mag-ring ang phone ko.“Hello, Lance?”“Nasa labas na ako. Ready ka na?”“Oo. Bababa na lang ako, hintayin mo ako.”“Okay.”Matapos kong ibinaba ang tawag ay nakangiti akong tumingin kay Venom. “Aalis na ako, ha?”“Sige, Miss Sophie. Mag-iingat ka.”“See you later.”Matapos na iyon ay lumabas na rin a
“SIGURADO ka bang ayos lang na mag-isa kang pumunta ron?” tanong sa akin ni Miss Felestine.Miss Felestine pa rin ang tawag ko sa kanya dahil hindi ko pa rin siya kayang tawaging mommy or mom. Sinabi niya rin naman sa akin na kaya niyang maghintay hanggang sa masanay na akong tawagin siyang ganoon.Ngumiti ako sa kanya. “Gusto ko rin po kasing mag-practice na makipag-usap sa mga company investor natin. Parati nalang po kayong sumasama sa akin at madalas kayo na rin ang nagsasalita para sa akin. Tingin ko po hindi ko ma-pa-practice ang marketing skills ko kung ganoon—parati na lang po akong mag-re-rely sa inyo.”“But I like it when you rely on me.” Ngumiti siya. “Alright then. Hahayaan kitang makipag-usap sa biggest investor natin today. He would meet you at the conference room at 10 am today.”“B-Biggest investor? P-Pero Miss Felestine, paano kung hindi ko siya ma-convince?”“Then we lose our biggest investor,” kaswal niyang sabi na para bang hindi iyon big deal.“Pero—”“I trust you,
“GOOD morning, Miss Laurens.”Nanlaki ang mga mata ko at ang ngiti sa mga labi ko ay awtomatikong naglaho nang makita ko ang mukha niya.Siya iyon.Si Vincent.“Why are you looking at me like that, Miss Laurens? Is there something wrong?” inosente niyang tanong habang nakakalokong nakangiti sa akin.Anong ginagawa niya rito?“I-I’m sorry, pero tingin ko nagkakamali ka. Hinihintay ko si Mr. Dylan Jacobs, hindi ikaw. Please lang lumabas ka na,” sabi ko sa kanya.Naupo lamang siya sa katapat kong upuan saka ipinagkrus ang mga braso niya. “I am Dylan Jacobs.”“Vincent, hindi ako nakikipagbiruan sa ’yo. May importante akong meeting sa biggest investor namin ngayon kaya please lang, tigilan mo na ang kalokohang ito at lumabas ka na,” nanggagalaiti kong sabi sa kanya.“Miss Laurens, I am not playing with you too. I am Dylan Jacobs—your biggest investor.”Masama akong tumingin sa kanya. “Vincent, seryoso ako rito!”“I only use Vincent Hastings as a mafia boss, but when it comes to the real bu
“ANO? Ang biggest investor ninyo ay si boss?” sabi ni Venom nang sabihin ko sa kanya ang nangyari kaninang umaga lang.Tumango ako. “Oo. Nagulat nga rin ako. Totoo bang ginagamit niya ang pangalang Dylan Jacobs?”“Oo. Ginagamit niya ang pangalan na iyon kapag nakikipag-usap siya sa mga businessman, pero mas madalas niyang gamitin ang Vincent Hastings.”“Talaga? Hindi ko alam iyon.”“Siguro hindi niya lang talaga sinabi sa ’yo. Oo nga pala, Miss Sophie. Anong naramdaman mo nang makita mo siya ulit?”Kaagad akong nag-iwas ng tingin mula kay Venom. “W-Wala. Wala akong naramdaman.”“Talaga?”“Fine. I missed him too. Inaamin kong ang guwapo niya kanina.”Tumingin lamang sa akin si Venom habang nakangiti.“Pero hindi ibig sabihin no’n ay gusto ko na siyang bumalik. Galit pa rin ako sa kaniya. Na-miss ko lang siya, iyon lang. Alam mo, normal naman na ma-miss ang ex mo kapag matagal na mula nang huli kayong mag-kita.”“Miss Sophie, hindi mo na kailangan pang itago ang totoong nararamdaman mo
“MOMMY, he’s already here! Daddy already parked his car!” bulalas ni Callen habang nakasilip sa may bintana.Tumingin ako kina Venom at Sabrina. “Pakipatay ang ilaw!”Pinatay nila ang lahat ng ilaw.Walang nagsasalita hanggang sa pumasok na si Vincent. “Sophie? Callen? Candace? Where are you? What is—”Muling bumukas ang mga ilaw at kaagad kaming sumigaw, “HAPPY BIRTHDAY, VINCENT!!”Bakas ang gulat niya nang makita kaming lahat, pero bigla siyang ngumiti. “You scared me, I thought Sophie ran away with our twin.” “We will never do that, Daddy,” sabi pa ni Candace saka naglakad palapit sa Daddy niya at binigyan ito ng mahigpit na yakap. Lumapit din si Callen, kaya naman pareho niya silang kinarga. “Thanks to all of you! You may now eat and do whatever the hell you want.”Nang sabihin ni Vincent iyon ay kaagad na nagsigawan ang lahat. Nagpunta sila sa may pool area at nagsimulang magkasiyahan doon.“Mommy, can we swim too?” tanong sa akin ni Callen kasama ang kambal niya. “Huh? Pe
HUWAG kang kabahan, Sophie. Ngayon na ang araw ng kasal mo.Panay ang bulong ko sa sarili ko habang inaayusan ako ilang oras bago ang kasal.Ito na ang araw.Ang pangarap kong araw ay dumating na.“Oh my God, Sophie! Ang ganda mo talaga! Ikaw ang pinakamagandang bride na nakita ko!” bulalas ni Sabrina nang pumasok siya sa dressing room.“Salamat, Sab! Sobrang ganda mo rin,” sabi ko habang nakangiti sa kanya.Bumukas muli ang pinto atsaka pumasok sina Venom at Mommy.“Mommy! Venom!”“Sophie, honey. You look so beautiful!” sabi ni mommy matapos akong yakapin.“Salamat, Mommy. Kinakabahan nga po ako ngayon.”Tumingin siya sa akin saka tinapik ako sa balikat. “Walang dahilan para kabahan ka, honey. Ikakasal ka na sa lalaking pinakamamahal mo kaya naman dapat ka lang maging masaya at excited. And anyway, lahat kami ay nandito para sa ’yo—lalo na ang asawa mo.”“Thank you, Mommy.”“By the way, honey. May gustong kumausap sa ’yo,” sabi niya ulit.“Huh?”Lahat sila ay lumingon sa may pinto.
SOPHIE’S POV“I’M so sorry kung na-late ako, Sophie. May maingay kasing babae kanina habang papunta ako rito,” sabi sa akin ni Lance bago siya naupo sa katapat kong upuan.“Maingay na babae?”“Oo. Ayaw kong pag-usapan pa ang babaeng iyon. Wait, umiyak ka ba?”Kaagad kong pinunasan ang luha mula sa mga mata ko. “Umiyak ako dahil sobrang saya ko.”“Puwede ko bang malaman ang dahilan? Dahil ba next week na ang wedding ninyo?”“Isa na iyon. Pero kasasabi lang din kasi sa akin ni Vincent na a-attend sa kasal namin ang tatay niya,” nakangiti kong sabi sa kanya.“Talaga? Cool kung ganoon! Siguradong matutuwa si V.”“Sigurado ako. Sigurado akong nagulat din siya, pero sobrang happy niya ngayon. Lalo na’t nahanap niya na ang totoo niyang ama.”“That’s right. I’m so happy for him, too.”Nag-usap lamang kaming dalawa ni Lance tungkol sa kung ano-ano habang kumakain hanggang sa hindi na namin namalayan ang oras.“Salamat sa paghatid sa akin pauwi, Lance,” sabi ko sa kanya habang nakatayo kami sa
VINCENT’S POVI was busy drinking my wine inside my bar, together with my men, as we celebrated Sophie's and my upcoming wedding next week.“Boss, magku-quit ka na ba bilang boss namin?” Gin, one of my men, asked me.I looked at him, then I put my glass above the table. “I want to give all my time to Sophie and to our future kids. I don’t want them to live a miserable life and fear my enemies attacking us every single time.”“Naiintindihan ka namin, Boss. Masaya kami para sa inyo.”“You can just call me Vincent now,” I said.They all looked at each other before looking at me again.“Hindi po namin magagawa iyon, Boss. Kahit na anong mangyari, ikaw pa rin ang boss namin,” Joe said to me.I gave them a smirk, then I raised my glass of wine. “Let’s celebrate my wedding with the woman I love and our victory in last week’s encounter against our enemies. We no longer have any enemies, so now all of you can live your own lives—not as mafias, but as normal people."“Cheers!”Sophie’s with her
LANCE’S POV“WHERE did you go, Lance?”Nagulat ako nang makita ko si Mommy na nakaupo sa couch sa living room ng bahay ko.“Mom, you’re here. Nagpunta lang ako sa boutique.”“Boutique?”“I went to a group fitting with Vincent’s men,” sabi ko habang nakangiti. Tanda ko pa rin ang nangyari kanina lang.Tumayo si Mommy saka nagtatakang tumingin sa akin. “Fitting for what?” “Vincent and Sophie are getting married next month.”“What?”“Hindi n’yo pa alam?”Umiling siya. “No, but why are they getting married?”“Mom, siyempre dahil mahal nila ang isa’t isa.”“Ano na naman kaya ang ginamit ng kapatid mong iyon para pilitin ang utu-utong babaeng iyon. Siguro ay may ginawa na naman siya, o ’di naman kaya ay pinagbantaan niya ang pamilya nila—”“Mom!”Tumingin siya sa akin. “What?”“Naririnig n’yo ba ang sinasabi ninyo? Si Vincent ang pinag-uusapan natin dito, ang kapatid ko at anak ninyo.”“That kid never considered me as his mom, anyway. Look at him, forcing any woman to marry him because he’
VINCENT’S POVI parked my car in front of Lance’s house. Sophie made me promise yesterday that I should talk to him and our parents about our wedding. That was why I am here.“G-Good evening, S-Sir Vincent,” one of his maids greeted me.“Where’s Lance?”“Nasa loob po siya ng library, sir.”I nodded as I entered his mansion. I went straight to his library and there I saw him drinking whiskey alone.“May I join you?”He shifted his gaze at me and furrowed his brows upon seeing me. He looked surprised, but then he just shrugged and beckoned me to sit on the chair next to him. Since there was only one glass there on the table, I just drank thewhiskey directly from its bottle.“Want to play chess?” I got surprised when he asked me.“Sure.”He then stood up and brought his chessboard as he sat back in his chair again.“What should we make a bet on?” I asked him when I was finally done arranging the pieces.“Sophie.”My brows furrowed. “What?”“The winner will have Sophie. The loser couldn’t
“SOPHIE, are you sure about this? Don’t you want me to accompany you there?” tanong sa akin ni Vincent nang makarating na kami sa bahay ni Miss Felestine.Tumango lamang ako. “Kaya ko na ‘tong gawin, Vincent. Kailangan mo pang makipag-usap sa mga magulang at kuya mo, hindi ba?”“Are you sure?”“Oo naman.”“Alright, I love you.”“I love you more.” Hinalikan niya muna ako bago ako tuluyang bumaba mula sa kotse niya.Huminga ako nang malalim bago nagsimulang maglakad papasok sa loob ng mansyon ni Miss Felestine. Ang mga butler at maids ay sabay-sabay pa akong binati kaya naman binati ko rin sila.“Puwede ko bang malaman kung nasaan si Miss Felestine?” tanong ko sa isa sa mga butler.“Nasa loob po siya ng office niya sa itaas, Miss Sophie. Puwede ko po kayong ihatid doon. Sundan niyo po ako.”“Okay.”Gaya ng sinabi niya, sumunod lamang ako sa kanya hanggang sa makarating na kami sa office ni Miss Felestine. Huminga pa ako nang malalim bago binuksan ang pinto.“M-Miss Felestine-.”May kau
NAGISING ako nang wala na si Vincent sa tabi ko. Inilibot ko ang paningin ko sa buong kuwarto, pero hindi ko siya mahanap.“Vincent?”Bumangon ako mula sa kama saka pinulot ang mga damit ko mula sa sahig saka muli iyong isinuot.Saan siya nagpunta?Bigla ko tuloy naalala iyong unang beses na may mangyari sa aming dalawa. Iniwan niya rin ako mag-isa sa loob ng kuwarto ko.Ginawa niya na naman ba?Iniwan niya na naman ba ako?Bubuksan ko na sana ang pinto para lumabas, pero may nauna na sa aking magbukas niyon.“V-Vincent!”“Where are you going?” tanong niya sa akin nang makapasok na siya sa loob ng kuwarto dala ang isang tray ng pagkain.Tumingin ako sa kanya. “A-Akala ko ay iniwan mo ako.”“And why would I leave you here?”“A-Akala ko kasi—”Naglakad siya palapit sa may round table saka inilapag doon ang mga pagkaing dala niya. Naupo siya sa upuan saka tumingin sa akin. “Sit on my lap. I’ll feed you.”“Huh?”“Sit here,” aniya habang tinatapik ang kandungan niya.Kaagad akong napangit
PAREHO kaming habol-hininga nang humiwalay na kami mula sa isa’t isa. Kaagad akong nahiga sa kama saka ipinikit ang mga mata ko.“Are you tired now?” bigla niyang tanong sa akin.“Namamanhid ang mga labi ko.”Narinig ko siyang tumawa. “I was the only one who kiss you, so why would that feel numb?”“H-Hoy! Hinalikan naman kita pabalik, a!”“Right, but I was the one who did all the work.”Suko na ako. Bumuntonghininga na lamang ako saka tumingin sa kanya. “Ano pang gusto mong ipagawa sa akin? Matutulog na ba tayo?”“No, we’re not done yet. I didn’t bring you here for just a kiss.”“Vincent.”“I want you try to make love with me, Sophie. I want you to ride me,” bulong niya habang nakatitig sa mga mata ko.Bigla na lamang nag-init ang buong katawan ko nang sabihin niya iyon. Hindi rin siya nakangiti habang sinasabi niya iyon, kaya naman alam kong seryoso talaga siya.Hindi ako kaagad na nakapagsalita.Maya-maya ay bigla na lamang siyang sumandal sa may head board saka tumingin sa akin. “D