Chapter 99Hindi nag tagal ang aming biyahe agad rin kaming nakarating sa eskwelahan kung saan nag aaral ang kambal. Agad kung itinabi ang aking sasakyan sa labas ng school pagkatapos agad naman akong lumabas upang pagbuksan ng pintuan si Ana. Pagkatapos ay sabay kaming pumasok sa school habang ng lalakad kami ay may mga nag umpukang mga magulang habang may pinapagalitan ang isang babae. Agad akong napatingin kay Ana ng bigla ito tumigil at nagkasalubong ang kilay nito. "Bakit, Mahal! May masakit ba sayo? tanong ko dito. " Walang masakit sa akin, bigla na lang ako kinabahan!" sagot nya agad sa akin. "Bakit?" tanong ko muli dito. "Iwan ko, Mahal!" sagot nya saka nagpapatuloy kaming naglakad hanggang papalapit kami sa nag-umpukanb mga magulang narinig ko ang mahinang iyak. Iyak ng isang batang babae kaya agad akong napatingin kay Ana dahil nag-iba ang kanyang awra. "Puta kang bata ka, alam mo ba kung gaano ito ka expensive tong bag ng anak ko tapos sinira mo lang!" dinig kong sabi
Chapter 100 HANGGANG, hanggang ngayon ay hindi pa rin ako kinakausap ni Ana. 'Bakit ba kasi mahilig akong magpadalos-dalos ng disesyon,' pa galit kung sabi sa aking isipan. Nais ko magpaliwanag, nais kung sabihin na mali ang kanyang iniisip kaya lang mukhang mahirap itong suyuin lalo't nasa kalagitnaan ng paglilihi. "Dave Santillan Santiago!" biglang sabi sa isang babae na biglang humarang sa aming dinadaan. "Huh?" tanging sani ko lang saka napatingin ako kay Ana na subrang sama ang kanyang tingin sa akin. "Hi! Hindi ba ako natatandaan?" sabi nya kaya lang biglang ginaya ni Ana ang sinabi nito. "Hi! Hindi mo ba ako natatandaan?" mahinang sabi iyong pero madiin na parang gusto akong kirisin ng buhay. "Sorry Miss, hindi kita natatandaan!" sabi ko dito dahil totoo naman na hindi ko ito natatandaan. "Ano ka ba, ako yung ka date mo sa isang event noon!" pag-paalala nya sa akin kaya agad akong napalingon kay Ana ngayon ay mas lalong sumama ang mukha. "Pasensya sya na talaga
Chapter 101Hindi nagtagal ang aming pagbiyahe dahil agad rin kami nakarating sa mansyon. Naunang pumasok ang mag-iina ko habang ako ay nag paiwan muna. Kaya inutusan ko ang aking mga tauhan na kunin ang mga pinamili namin. Agad naman nilang ginawa ang inutos ko saka ako pumasok sa loob ng mansyon. Nakita ko silang tatlo nakaupo sa sofa kaya agad rin akong pumunta doon upang umupo katabi ni Ana ngunit bigla nya akong sinamaan ng tingin dahilan upang naiwan sa ire ang aking pang-upo saka umayos ako nang tayo. "Wag na wag kang tatabi sa akin, Mr. Dave Santillan Santiago!" sabi nya sa akin. "Dahil na ali-badbaran ako sa iyong pagmumukha," dagdag nyang sabi. Ang dinner date naman ay hindi natuloy kanina dahil umalis kasi ito at lumipat sa fastfood. Kaya naghapunan na lang kami sa mansyon habang nasa hapag-kainan kami ay hindi pa rin nya ako pinatabi sa upuan. Kaya wala akong nagawa sa nais nito. Habang kumakain kami ay panay naman sulyap ko dito. Hanggang matapos na ang aming hapunan ka
Chapter 102 NINE MONTHS, ito ang aming pinakahihintay naming lahat. Halos hindi na ako pumapasok sa trabaho kaya dahil doon ay inihatid na lamang ito sa aking secretary ang dapat kung permahan. Lagi rin pumupunta si James at Alex tulad ngayon araw andito sila upang pag-uusap namin ang bagong ipatayo naming negosyo at balak naming ipatayo sa isang probinsya kaya dalawang tatlong probinsya ang aming pinagpipilian. Negros, Ilo-ilo o Bohol ang aming pinag-pipilian habang nag-uusap kami dito sa library ng biglang may tumawag sa akin walang iba kundi si Ana. Kaya dali-dali akong tumayo saka pinuntahan ito sa silid. Pagdating ko doon ay agad kung binuksan ang pintuan kaya bumungad sa akin ang mukha nitong parang may iniindang sakit habang hinahawakan ang kanyang balakang na pumipikit pa ito. "Mahal?!" takang tanong ko dito na may halong pag-alala. Kaya dumilat ito at tumingin sa akin. "Manganganak na ako, Dave!" sabi nito saka hinaplos ang kanyang tyan. "Ihatid mo na ako sa hosp
Chapter 103 Andito kaming lahat sa loob ng silid habang naghihintay sanpag hatid nila kay Ana, hindi nag tagal ay rin dumating ang aming hinintay kaya natahimik kaming lahat habang si Ana ay tulak-tulak ang kanyang kinahihigaan habang nakatulog dahil siguro sa pagud nang pag-luwal ng aming munting kambal. Nilapitan ko ito at hinalikan ang noo saka inayos ang kanyang higaan, hindi nag nagtagal ay dumating ang aming maliit na kambal na kinatuwa ng lahat lalo na si Xenna. "Hello sa inyong lahat, hito na ang cute new members sa inyong family," sabi ng nurse habang tulak-tulak ang kinalalagyan ng kambal. "Nais ko pala makuha ang kanilang pangalan upang ma-register ko na sila," dagdag nitong sabi sa amin na kinatuwa ni Xenna at agad itong nagtaas mg kamay upang makuha ang aming attention saka nagsalita. " Dad, pwede ba na ako mag pangalan sa kanila," sabi ni Xenna sa akin habang tiniklop ang kamay nito parang nagmamakaawa na pumayag ako. Kaya agad akong pumayag sa nais nito. " Sure, my
Chapter 104 ISANG LINGGO, isang linggo bago na discharge si Ana, dahil malaki ang tahi nito sa kanyang masisilang bahagi Kaya andito pa kami sa hospital, apat na araw kami andito pero ayos lang naman ang aming kalagayan, si Manang ang laging nagdadala ng pagkain namin. Ang Mommy ni Ana ang nag asikaso kina Xenno at Xenna dahil may pasok ito sa eskwelahan. Ang Daddy naman ni Ana ang nagmamahala muna sa mga naiwang bussiness ganoon rin ang aking Dad. "Mahal, nais akong maligo!" sabi ni Ana sa akin kaya lang nag-alinlangan ako dahil kabilin-bilinan ni Manang na wag paliliguan si Ana baka daw ay makakabinat ito, hintayin raw naming mag siyam (9) na araw bago makaligo ito at kailangan na maligamgam ang ipapaligo at mayga halamang gamot ang ilalagay sa tubig na syang ipaliligo nito. Kahit na si Mommy ay ganoon rin ang habilin nya sa akin. "Mahal, sabi nila Mommy at Manang na bawal ka munang maligo!" sabi ko dito pero umirap lamang iyo sa sinabi ko saka nagsalita. "Na iinitan na ka
Chapter 105LUMIPAS ang mga raw ang ngayon na ang discharge ni Ana kaya masaya kaming nagliligpit sa mga gamit upang makaalis na kami agad. Ang mga tauhan ko ay andito na rin sa loob upang kuning ang mga gamit namin. Habang si Ana ay sakay sa wheelchair at kandong ang dalawang kambal naming sanggol. Masaya kaming lumabas sa silid kung saan kami namalagi hanggang pasakay kami sa elevator tulak-tulak ang wheelchair kung saan si Ana. Hanggang makarating kami sa lobby ng hospital maraming mga taong pa sulyap-sulyap sa aming kambal habang tulog ito nasa kandungan ni Ana. Hindi nag tagal ay agad rin kaming sumakay sa kotse pagkatapos ay agad rin kaming umuwi sa mansyon habang doon naghihintay ang panganay naming kambal. Hindi kami nahihirapan sa pag-biyahe dahil hindi gaano ka traffic ang aming dinadaan, lumipas ang isang oras ay agad kaming nakarating sa mansyon, pero nagtataka kami sa aming nakita dahil maraming mga sasakyang nakahilira sa labas at may mga rebon pang nakasabit doon. Ak
Chapter 106 Three (3) Months ang lumipas mula na isilang ang kambal. Andito kaming lahat sa Germany upang binyagan ang kambal. Wala kaming magawa ng sunduin kami sa mga kasamahan ni Ana at sinakay. sa private plane nito. Kaya pala sinabi nilang hindi namin makakalimutan dahil sa Germany pala balak nilang binyagan ang kambal hindi kasi sila mahihirapan kumuha ng pari upang magbinyag dahil maraming connections si Sky kaya madali lang sa kanila ang lahat. Nagsasalita sila sa kanilang linggwaheng Germany. "Willkommen in Deutschland!" (Welcome to Germany) sabi sa sumundo sa amin. "Wir sind die Verlobten von Black 01 und heißen Sie herzlich willkommen, Mr. und Mrs. Santiago," (Kami ang inutusan ni Black 01 sumundo sa inyong dalawa, Mr and Mrs Santiago.) sabi sa isang maskuladong lalake habang seryoso ang mukha. "Okay!" maikling sagot ni Ana sa kanila. "Folgen Sie uns, Agent C," (Follow us, Agent C) sabi nito. "Männer, los geht’s!" (Men's, let's go!) dagdag nitong sabi sa leader n