Chapter 5
Tanya POV'I'm so excited kung ano ang hitsura nila pag nakita ang totoong CEO ng personal, ' ngiting sabi ko sa aking isip hanbang pinanood ko ang kuha sa CCTV sa loob ng opisina kung saan kami nag hintay nang tamang oras.Pag pasok ni Mr Mercado ay agad din akong kumilos, lumabas ako sa opisina ni Ana doon kasi kame ng stay kasama ang kambal. Lahat ay nasa ayos na, alam din ng security guard ang pag dating namen kaya kahit anong pag sulsol ni Mr Mercado dito ay hindi kakagat ang mga ito dahil mga tauhan ni Ana ang lahat na ka palibot dito. Pag dating ko sa harap ng pinto ay agad ko itong tinulak na parang wala lang."Good morning everyone I'm sorry kung late ako, kung hindi pa ako pumunta ng maaga sa office ng amo ko hindi ko malalaman na may meeting pala dito, diba Mr Mercado?" ani ko na may pag uuyam."Pwede ko ba malaman kung among agenda sa meeting NA ITO Mr Mercado? " idiniin ko pa ang NA ITO para malaman nya na hindi ako sang ayon sa kanyang mapa ngahas na bilaang na pagkatawag sa mga board members at ito pa nag diklarang meeting na walang abiso sa aming CEO. Well pabor naman sa amin ito para pang isahan lang upang malaman ng ibang members ang nakawan sa loob ng kumpanya, na kakagawan nya." Ehemmm! nag pag usapan namen na palitan ang ating CEO. Upang mas lumago ang kumpanya na ito, " sabi nito na kinataas ng kilay ko.'Tsk! mapangas na nilalang, ' ani ko sa aking isipan."At bakit naman Mr Mercado? Ano ang propose mo?" tanong ko dito na may pang aasar dito."Because she always absent and wala syang time sa kanyang trabaho ni hindi nya nasusubaybayan ang mga kaganapan dito at saka ni anino hindi namen sya nakikita, " sabi nito sa akin na kina ngiti ko."Careful lang Mr Mercado sa mga sinasabi mo, Oo wala sya sa mga occasion o bussiness meeting pero may mata at tanga sya na ka paligid sa atin. Alam nya kung paano mo sya sinisiraan sa lahat na bussiness partners natin, na paka hangal mo Mr Mercado, kaya panindigan mo ang iyong sinasabi dahil sa oras na ito ay alam nya ang lahat na ng yayari, sa loob man o sa labas kaya ihanda mo ang iyong sarili Mr Mercado, " ani ko dito kaya na mutla ito sa mga sinabi ko saka pinapawisan.'Ganyan nga hangal, matakot kana oras tawagin ko ang taong binabangga mo, ' sabi sa isip ko habang naka tinginnlay Mr Mercado na balisa.'Hmmm mukhang may balak na umalis itong hangal na ito ah, tingnan natin kung maka alis kapa dito na di nila malalaman ang lahat, ' dagdag ko pang sabi sa aking sarili."Okey! pag bobotuhan nating, pero unfair naman kung hindi nyo isali ang CEO, kaya everyone please welcome nating ang ating nag iisang CEO at may aari sa kumpanyang ito ang mag iisang taga mana ng Clinton Company. Ms Anastasia Clinton," sabi ko dito sabay tingin sa pinto ng conference room.Sabay pag bukas sa may pinto sabay din silang tumingin sa pumapok ni Ms Clinton na ka taas noong pumunta sa may harap sabay salita ang galing talaga ng intrada ng aking amo."I'm very this appointed to you Mr Mercado! Bye the way my name Anastasia Clinton the CEO and the owner of this Company. Before you proceed your agenda ako muna Mr Mercado. Ms Show prepare the files, " utos nya sa akin. Basta nasa ganitong uring trabaho ay Perfesional ang aming dating, ni walang ka ngiti ngiti sa aming labi, kaya lahat na mga ka bussiness industry ay ilang sa amin mas lalo kay Ana."Okey Ma'am, " maikling sagot ko dito at agad kong ginawa ang kanyang iniutos, binigyan ko ng mga copy bawat isa pagkatapos ay pumunta ako sa harapan upang eh on ang projector para isalang ang mga eh discuss nya sa harap ng mga board members."Everyone makinig kayo at tumingin sa projector. Play Ms Show. " utos ni Ana sa akin kaya agad kong pini play ang kanyang iniutos.Hanggang ini explain nya ang lahat lahat marami ang humahanga sa kanyang bussiness proposal kaya nag si palakpak ang lahat pati rin ako. Kahit ako ay humahanga sa kanyang galing sa larangang ng negosyo, maraming gustong pabagsakin ang kanyang negosyo pero bigo silang lahat, bagkos ay sila ang bumagsak at ang plano nila ay bumalik sa kanila, kaya maraming takot na pabagsakin ang negosyo ni Ana. Maraming nag sasabi ng isang matandang dalaga angay ari ng AC at subrang pangit ito kaya hindi ito umaatend nang kahit anong party. Kaya ang ending ay ako ang pina pa attend sa lahat na mga occasion, kaya marami ang nag tataka kung bakit ni minsan ay hindi nag pakilala man lang ang nag iisang taga mana ng Clinton Company.Maraming nag tatanong sa akin na kung maaari ay makita nila at maka usap man lang si Ms Clinton pero iisa lang ang sagot ko.'May taman oras ang kanyang pag pakilala sa inyo.'Yan ang palagi kong sinasabi sa kanila, minsan ay nag pa imbestiga pa upang makuha ang information about kay Ana pero bigo parin sila dahil hindi nila basta basta makukuha ang nais nila. Minsan may nag hack pero bigo parin. Isa pa hindi nila basta basta ma ka kuha ng mga detalye tungkol sa buhay ni Ana dahil isang bigating hacker ang kanilang gustong eh hack.Kaya mapa iling ka lang dahil ang labas ay sila ang nakuhaan ng imformasyon na hindi dapat malaman kaya maraming negosyo ang bumagsak dahil. sa kanilang pag kuha ng imformasyon kay Ana.Dahil doon ay wala ng nais alamin kung sino sya, bagkos maraming gustong maki pag partner sa isang negosyo, lahat na mga negosyante ay nais nila ma ka partner ang nag iisang taga pag mana ng kumpanya nang Clinton Company. Na kinatatakutan ng ibang negosyante na malaki dahil sa husay at talino ni Ana sa pag mamalakad.Chapter 6 (Someone's POV) Habang nagsasalita si Ana, hindi ko maiwasang humanga sa kanyang husay sa negosyo. Sa bawat isyu na lumalabas, mabilis niya itong nasosolusyunan, kaya't nagpalakpakan ang mga board members. Subalit, si Mr. Mercado lang ang natatangi—hindi siya nagpakita ng anumang kasiyahan. Habang nagpapatuloy ang pagpupulong, napunta ang usapan sa pagkawala ng malaking halaga ng pera. Nagsimula ang bulung-bulungan sa paligid, at ang tensyon ay ramdam sa buong silid. Agad na ipinatawag ang head ng accounting department upang magbigay ng mga dokumento. Kitang-kita ko ang pagkabalisa sa mukha ni Mr. Mercado; namumutla na siya. Naramdaman namin ang bigat ng sitwasyon nang magsalita na ang aming CEO. "Makinig kayong lahat," panimula ni Ms. Anastasia Clinton, ang CEO ng kumpanya, habang tumitindi ang kanyang awra. "Higit sa 200 bilyon ang nawala sa ating kumpanya. Iisa lang ang may pananagutan dito. Dahil sa kanyang kapabayaan, labis akong nadismaya. Sisiguraduhin kong gagapan
Chapter 7 Alex POV Pareho kami ni James—o mas maganda sigurong sabihin, lahat kami—ay nagulat sa mga rebelasyon ngayong araw. Ang daming pasabog na natuklasan namin. Hindi lang pala basta-basta ang CEO ng kumpanya; siya ay walang iba kundi ang ex-girlfriend ng kaibigan namin, si Ana, na matagal na niyang hinahanap. Pero mas nakakagulat, may dalawang napaka-cute na kambal na kasama. "F***, hindi ko lubos maisip na may anak na pala si Ana—at kambal pa! Hindi maikakailang kay Dave ang mga bata. Parang biniyak na bunga silang mag-aama, lalo na ‘yung batang lalaki. Mana sa lahat ng katangian ng ama," bulong ko sa sarili ko habang mabilis na hinugot ang aking cellphone. Pa-simple kong binuksan ang camera at kinunan ng litrato ang mga bata. "Hoy, bro! Ano ‘yan?" tanong ni James, kaya agad ko siyang nilingon at nginitian ng pilyo, sabay pakita ng litrato sa phone ko. "I-sesent ko ‘to kay Dave. Sure akong magugulat siya pag nakita niya ito," sabi ko sa kanya. "Akala ko ako lang ang nakapa
Chapter 8 James POV Pagkatapos ng aming meeting, tumuloy kami sa opisina at nagkumustahan. Hindi nagtagal, niyaya ko si Alex na mag-lunch sa kanyang restaurant. Namangha ako nang malaman ko ang mga hilig ng kambal—si Xenno ay mahilig sa computer, habang si Xenna ay mahilig magluto. Naputol ang aking pag-iisip nang biglang tumunog ang aking cellphone, kaya't sinagot ko ito. "Hello!" bati ko. "Saan kayo?" tanong ng caller. Nagulat ako kung bakit niya ako tinatanong. Agad kong tiningnan kung sino ang tumawag—si Dave pala. Sininyasan ko si Alex na magpapaalam muna ako. Tumango naman siya, kaya't lumayo ako upang sagutin ang tawag. "Wala bang 'Hi' o 'Hello' d'yan?" pabirong sabi ko. "Tsk! Wala akong oras, asan kayo ngayon?" sagot ni Dave nang direkta. Napatawa ako sa inasta niya. "Hahaha! Mag-ama nga talaga kayo, nakuha pa ng anak mo pati ugali mo," sabi ko habang natatawa. "Andito kami sa restaurant ni Alex, kasama...," Ngunit naputol ang aking sasabihin nang bigla siyang binaba
Chapter 9 Dave POV "Fuck! Ilang beses ko ba dapat ituro 'to?" Galit na galit kong sigaw sa secretary ko. Paulit-ulit na lang silang walang alam. Sa loob ng isang buwan, pang-anim na siya. Lahat sila, puro pagpapaseksi at pang-aakit ang alam. Wala akong pakialam sa mga ganitong bagay. Dinial ko ang HR. Kailangan ko ng matinong secretary, hindi mga walang silbing nagpapakyut. "Hello!" sagot sa kabilang linya. "Come to my office now!" madiin kong sabi, wala na akong pakialam kung bastos o hindi ang tono ko. Hindi nagtagal, dumating ang tinawagan ko. Inutusan ko agad siyang maghanap ng bagong secretary at ilipat na lang sa ibang department ang kasalukuyan. Hindi ako masamang tao, pero ayoko ng mga babaeng ginagamit ang pang-aakit para makalusot sa trabaho. Pagkatapos ko silang utusan, pumasok ako sa loob ng opisina ko. Doon ko sinuri ang sitwasyon hanggang may narinig akong tunog mula sa phone ko—isang notification mula sa group chat. Napa-freeze ako nang makita ang mga litrato—lim
Chapter 10 Katrina POV Andito kami ng anak ko sa restaurant ni Alex. Habang naghahanap ako ng upuan, napansin ko sina Alex at James, pero may kasama silang babae at dalawang bata. Lumapit kami, pero parang natigilan ako nang makita kong si Anastasia ang babaeng kasama nila—ang kaibigan kong tunay, na nasaktan ko dahil sa utos ng aking ama-amahan. Labis akong nagsisisi at naghihinayang sa mga nagawa ko. Wala akong pagpipilian noon. Kung hindi ko susundin ang gusto ng aking ama-amahan—na agawin si Dave kay Ana—papalaglagin niya ang aking anak at papatayin ang ama nito. Nung una, naglayas ako kasama ang ama ng anak ko, pero natunton kami, at binugbog siya. Para sa kapakanan ng anak ko, ginawa ko ang utos kahit labag ito sa puso ko. Nais ko sanang yakapin si Ana at humingi ng tawad, pero ang bawat hakbang ko ay binabantayan. Nakita ko si Dave na dumating, halata sa kanyang mukha ang halong saya at lungkot habang nakatingin sa kambal. Gusto niyang makausap si Ana, ngunit walang interes
Chapter 11 Ana POV Pagkatapos kong tanggihan ang hiling ni Dave na makausap ako, at matapos kong marinig ang mga pahayag ni Katrina—pagbabanta nga ba o babala? Hindi ko pa rin matiyak. Sa mga mata niya, nakita ko ang takot. Para bang may isang malaking lihim na bumabalot sa kanya, isang bagay na kanyang pinagtataguan. Pagdating namin sa bahay, agad kong pinasabi sa kambal kong mga anak na magbihis sila bago magpahinga. Tumawag ako sa aming katiwala upang ihatid sila sa kani-kanilang silid, at agad namang sinunod ang utos ko. Habang umaakyat sila, sinulyapan ko sila nang may pag-aalala, iniisip kung paano ko sila mapapanatiling ligtas sa gitna ng mga alalahanin na patuloy na bumabalot sa aking isipan. Kailangan kong maging mas mapanuri at mas mapagbantay, lalo na't may mga bagay na hindi ko pa lubusang nauunawaan tungkol kay Katrina. Pumunta ako sa aking library at naupo sa aking paboritong silya. Ngunit kahit anong gawin ko, hindi ko maalis sa isip ko ang nakita kong kalungkutan at
Chapter 12 Pagkatapos kong iwan ang kambal kay Ate Inday, hindi ako nag-aksaya ng oras at agad kong kinain ang masarap na merienda na inihanda niya. Naramdaman ko ang init at lambot ng pagkain habang sinisigurado kong matikman ang bawat kagat. Matapos kong matapos ang aking pagkain, kinuha ko ang pinagkainan ko at dinala ito sa lababo upang hugasan. Habang ginagawa ko ito, hindi ko mapigilang mapangiti nang makita ko ang aking anak na si Xenna, na masigasig na nagluluto para sa aming hapunan. Isang mainit na pakiramdam ang bumalot sa akin habang pinagmamasdan ko siya, parang isang tahimik na sandali ng kaligayahan sa gitna ng aming abalang buhay. "Napakaswerte ko talaga sa kambal," sabi ko sa aking isipan, habang ang puso ko ay puno ng pasasalamat. "Wala na akong mahihiling pang iba dahil nandito na sila sa piling ko." Ang mga simpleng sandali na ito ang nagbibigay sa akin ng kasiyahan, higit pa sa mga bagay na materyal. "Hmmm, amoy pa lang, ulam na!" sabi ko nang pabiro kay Xenna,
Chapter 13 Sa video, kitang-kita kung paano siya galit na galit na kausap ang isang security guard. Nagmamadali siyang pumunta sa elevator at parang nagmamadali sa kung saan. Hindi ko mapigilan ang pagdududa sa kanyang mga galaw. Tila ba may malaking problema siyang hinahabol, o baka may pinaplano siyang hindi maganda. Biglang nagpalit ang eksena sa susunod na video. Nakita ko si Mr. Mercado na tila nakikipagpulong sa isang grupo ng mga kalalakihan sa isang madilim na lugar. Hindi ko makita ang kanilang mga mukha, pero ang kilos at postura nila ay nagpapakita ng hindi magandang intensyon. Isa sa mga lalaki ang nag-abot ng isang brown na sobre kay Mr. Mercado, at tila nag-usap sila tungkol sa isang plano. Ang lahat ng ito ay pinalitan ng mga susunod na eksena na lalong nagpatindi ng aking kaba. "Mom, nakita ko po itong mga video noong isang linggo pa," sabi ni Xenno habang tahimik niyang inoobserbahan ang aking reaksyon. "May kakaiba po kay Mr. Mercado at sa mga kilos niya. Parang
Author's Note Maraming salamat po sa walang sawang suporta at pagtangkilik sa kwentong ito! Ang bawat isa sa inyo ay naging bahagi ng kwento ng buhay ng pamilya Clinton at Santiago. Tuwang-tuwa ako na sabay-sabay natin tinahak ang mga landas nina Anastasia at Dave, at pati na rin ang kanilang mga anak—si Princess Xenna at Prince Xenno, na parehong puno ng pangarap at lakas, at si Blue Gray at Red Gabriel, ang kambal na may kani-kaniyang kwento ng buhay at pag-ibig. Ang kwentong ito ay hindi lamang isang simpleng paglalakbay ng mga karakter, kundi pati na rin isang pagninilay sa kahalagahan ng pamilya, pagmamahal, at ang mga hamon ng buhay. Nais kong magpasalamat sa inyo dahil hindi lang kayo nagbasa ng kwento, kundi naging bahagi kayo ng bawat hakbang, mga pagsubok, at tagumpay ng bawat miyembro ng Clinton at Santiago na pamilya. Ngayon, natapos natin ang kwento ng kasal nina Blue Gray at Ivy Grace, pati na rin ang kanilang mga anak na sina Anica at Blue Jr.. Ngunit hindi dito na
Chapter 237Special Chapter - The Wedding Continued Ang araw ng kasal ni Blue at Ivy Grace ay puno ng kasiyahan, mga ngiti, at pagmamahal. Kasama ang kanilang kambal na sina Anica at Blue Jr., hindi maipaliwanag ang saya na nararamdaman ng mag-asawa habang nagaganap ang kanilang espesyal na araw. Ang bawat hakbang na tinatahak nila, kasama ang kanilang mga anak, ay parang isang panaginip na naging totoo. Ang buong pamilya ay nagsalo-salo, sumasayaw, nagkakasiyahan, at nagdi-dinner sa ilalim ng mga kumikislap na ilaw ng mga lanterns sa garden. Ang kanilang mga mata ay kumikislap ng kaligayahan—hindi lamang dahil sa kasal, kundi dahil sa bagong buhay na magsisimula sila bilang isang buo at masaya na pamilya. Si Red at ang Hindi Nakikitang Pagsubok Ngunit sa kabila ng lahat ng kasiyahan, may isang tao na hindi ganap na masaya. Si Red, ang kakambal ni Blue, ay may tinatagong problema. Hindi ito halata sa kanyang mga mata, ngunit sa bawat hakbang na tinatahak niya, ramdam ang bigat
Chapter 236Special Chapter (Continued) Ang araw ay patuloy na sumisikat, ang maliwanag na sikat ng araw ay tumagos sa mga bintana ng mansyon, nagpapakita ng kasiyahan sa bawat sulok. Pagkatapos ng seremonya, ang lahat ay nagsama-sama upang ipagdiwang ang bagong simula para kay Blue at Ivy. Ang buong mansyon ay puno ng kaligayahan, mga ngiti, at tawanan. Ang bawat isa ay naroroon upang makita ang simula ng isang bagong yugto ng buhay—isang buhay na puno ng pagmamahal at pag-asa. Pagdiriwang ng Pag-ibig Ang reception ay ginanap sa isang malawak na hardin, kung saan ang mga mesa ay pinalamutian ng mga bulaklak na may makulay na kulay ng rosas, puti, at ginto. May mga lamesang puno ng masasarap na pagkain, at ang hangin ay malumanay na dumadaloy. Ang mga kaibigan at pamilya ni Blue at Ivy ay nagsalu-salo sa kagalakan, ang lahat ay nagbigay galang sa kanilang pagmamahalan. Habang tumatagal ang gabi, si Ivy at Blue ay naglakad sa gitna ng mga bisita, nakakapit ang kamay ng bawat isa.
Chapter 2353rd POVSpecial Chapter - The Wedding Ang araw ay nag-uumapaw sa liwanag, at ang buong mansyon ay puno ng kasiyahan at kaligayahan. Isang bagong kabanata sa buhay ni Blue at Ivy Grace ang magsisimula. Matapos ang lahat ng pagsubok at laban na kanilang hinarap, ngayon ay isang bagong yugto ng kanilang pagmamahalan ang kanilang sasalubungin—ang kanilang kasal. Mabilis ang oras. Walang makapagsasabi kung paano nagbago ang lahat mula sa isang simpleng misyon hanggang sa pagiging isang pamilya. Si Blue, na noon ay isang malamig at malupit na lider, ay ngayon ay isang lalaking nagmamahal at naglalaban para sa kaligtasan ng kanyang pamilya. Si Ivy Grace, na isang dating sekretarya, ay hindi lamang naging isang matapang na kasama sa bawat laban kundi isang ina at asawa na handang magsakripisyo para sa kanilang pamilya. Sa Simula ng Kasal Ang lugar ay puno ng mga bulaklak—ang bawat kanto ng mansyon ay pinalamutian ng puti at ginto, simbolo ng bagong simula. Ang mga paborito nil
Chapter 234 "Sumugod!" sigaw ko, at sabay-sabay kaming nagsimula muli sa laban. Sa mga sandaling iyon, wala nang ibang mahalaga kundi ang magtulungan upang mapanatili ang kaligtasan ng pamilya ko. Bawat galaw ko ay mabilis at tumpak. Ang bawat labang ito ay isang hakbang patungo sa isang mas ligtas na bukas para sa mga anak ko. Ngunit alam ko, ang tunay na laban ay hindi lamang sa pisikal na aspeto ng digmaang ito. Ang laban na ito ay isang paglalakbay na puno ng sakripisyo, at ang huling laban ay hindi lamang para sa kaligtasan ng aking pamilya—kundi para sa kinabukasan ng aming mga anak. Ang araw ay nagsimulang sumik mula sa mga bintana ng mansyon, ngunit ang buong paligid ay puno pa rin ng katahimikan—isang katahimikan na dulot ng matinding laban na naganap. Ang mga kalaban ay wala na, at ang mga sugatang katawan ng aming mga kalaban ay nagpapaalala ng bawat sakripisyo, bawat hakbang na ginawa namin upang maprotektahan ang mga mahal sa buhay. Habang naglalakad kami sa loob ng m
Chapter 233Nagmadali kaming bumalik sa direksyon ng kambal. Agad ko silang nakitang ligtas, kasama ang mga kasambahay na nagbabantay. Nakita ko sa mga mata ng kambal ang takot at ang mga tanong na hindi ko kayang sagutin ngayon. Ang tanging kaya kong gawin ay ipakita sa kanila ang aking lakas—ang aking pagnanais na maprotektahan sila sa lahat ng paraan. "Anak," sabi ko sa kambal, habang lumapit ako sa kanila. "Mahal ko kayo. Hindi ko kayo pababayaan. Kahit anong mangyari, magsasama tayo." Ngumiti ang mga bata, ngunit alam kong alam nila ang kabigatan ng sitwasyon. Hindi na nila kailangang magsalita pa. Ang pagmamahal na nasa kanilang mga mata ay sapat na. Habang tumutok kami sa mga kalaban, naramdaman ko ang lahat ng hindi pa natapos na laban sa buhay ko. Ang mga desisyon ko ngayon ay magpapasya sa kinabukasan ng aming pamilya. Kung gusto kong makita ang mga bata na lumalaki ng ligtas at maligaya, kailangan kong gawin ang lahat ng ito—huwag magpatalo, at protektahan sila hanggang
Chapter 232 Habang nakatayo ako sa harap ni Ivy, ang lahat ng nararamdaman ko ay tila nag-uugnay na. Ang mga bata, ang mga sakripisyo, at ang mga lihim — lahat ng ito ay nagsimulang magbukas sa harapan ko. Si Ivy, ang dating sekretarya ko, ngayon ay isang ina na, at ang mga kambal ay mga anak ko. Hindi ko pa matanggap ang lahat, ngunit ang puso ko ay puno ng pagmamahal at pagnanais na protektahan sila. Ngunit bigla, isang pamilyar na tinig ang tumawag sa pangalan ko mula sa labas. Isang tinig na hindi ko kailanman malilimutan. Si Mommy, ang aking ina—si Agent C. "Blue!" tawag niya mula sa likod ng pinto. Tumingin ako kay Ivy, at ang kanyang mga mata ay puno ng pagkabahala. Alam ko na may ibang nangyayari, may bagong hamon na haharapin. Sa isang saglit, iniwan ko si Ivy at mabilis na naglakad patungo sa pinto. Ang mga hakbang ko ay matalim, puno ng pangangailangan na makuha ang sagot sa tawag ng aking ina. Pagbukas ko ng pinto, nakita ko siya — ang aking ina, si Agent C. Ang
Chapter 231 Blue POV Nasa likod ako ng mga madilim na kanto ng mansyon, tinitingnan ko ang paligid habang ramdam ko ang kaba sa aking dibdib. Hindi ko nakita ang mga nangyaring laban, ngunit mula sa mga mensahe ng aking ina, si Agent C, alam kong hindi madali ang mga hinarap nila ni Ivy. Si Agent C, walang alinlangan, ay isang eksperto sa mga misyon at kahit na hindi ko nasaksihan ang mga laban, naramdaman ko ang kabang dulot ng bawat sandali ng pangyayari. Ang kalaban nila ay malupit at hindi matitinag, ngunit alam ko rin na si Ivy ay walang ibang layunin kundi ang tapusin ang lahat ng ito—ang lahat ng paghihirap na dulot ng mga kalaban ng Santiago Empire. Kaya't agad kong dinala ang kambal ko at ang mga kasambahay sa isang ligtas na lugar sa mansyon. Ang mga mata ko’y hindi mapakali, nakatingin sa mga pader ng mansyon na parang may makakapasok na kahit sino sa mga oras na ito. Hindi ko na hinayaan pang magtagal ang takot at panik, ang mga bata ko, kahit maliit, ay ang pinaka-ma
Chapter 230 Hindi ko na binigyan pa ng pagkakataon si Ramon, mabilis ang aking kilos. Nanlaki lamang ang kanyang mata ng nasa harapan na ako sa kanya. Walang buhay ang aking mga matang nakatingin sa kanya, bumalik ang dating ako. Isang mamatay na assassin pero ngayon ay hindi na mga inosenteng tao ang pinatay o papatayin ko. Isang masamang tao ang aking hahatulan sa kamatay isa na si Ramon ang dating kanang kamay ng aking Ama. "Paa—," hindi ko na tinapos ang kanyang sasabihin. Agad kong giniliitan ang kanyang leeg, dahilan upang tumalsik ang kanyang dugo sa aking suotbna damit. Ang aking katawan ko ay naramdaman ko ang pangangalay, ang mga kalamnan ko ay nanginginig sa pagod, habang hinahabol ko ang aking hininga. Ang aking mata ay nanatili sa katawan ng pinuno ng kalaban na ngayon ay wala nang buhay, ang ulo ay nasa sahig, ang dugo ay unti-unting dumadaloy mula dito. Nakatitig ako dito ni walang pagsisisi na aking nararamdaman, ang mga kamay ko ay mahigpit naka hawak s