Chapter 165 Lumipas ang mga buwan at naging payapa na ang aming buhay. Wala nang mga taong gumugulo sa aking pamilya at tuluyan nang nabuwag ang mga grupong kalaban ng Santiago Empire. Habang ang aking kakambal na si Xenna ay naging hands-on sa kanyang pamilya, ang aking asawa na si Ella ay masayang inaalagaan ang bunso naming anak na si Althea. Samantalang si Liam ay nagpapatuloy sa pag-ensayo kasama si Mommy. Isang umaga, habang nagkakape kami ni Ella sa veranda, napansin ko ang ngiti sa kanyang mga labi. "It's been a while since we had this kind of peace," sabi niya habang tinitingnan si Althea na naglalaro sa hardin. "Oo, mahal. Matagal-tagal din tayong hindi nakaramdam ng ganitong katahimikan," sagot ko habang hinahaplos ang kanyang kamay. "At si Xenna, mukhang masaya na rin siya sa kanyang buhay ngayon. Nakikita ko sa kanyang mga mata ang kasiyahan," dagdag ni Ella. "Tama ka, mahal. Lahat tayo ay nagkaroon ng pagkakataong maghilom at magsimula muli. Napakalaking baga
Chapter 166 "Okay, let's hear both sides. Karen, Mika, ano bang nangyari noon?" tanong ni Mommy habang tinitingnan ang magkabilang grupo. "Matagal na 'to, Tita. Nagkaroon kami ng misunderstanding tungkol sa isang project sa school. Hindi kami nagkaintindihan at nauwi sa away," paliwanag ni Mika. "At simula noon, hindi na kami nag-usap. Pero hindi namin alam na nandito rin pala sila," dagdag ni Karen. "Red, Blue, ano bang side niyo?" tanong ko habang tinitingnan ang mga kapatid ko. "Tama ang sinabi nila. Nagkaroon ng malaking misunderstanding noon. Akala namin, sinabotahe nila kami sa project," sabi ni Red habang nakatingin kina Karen at Mika. "Pero hindi namin alam na ganun din pala ang iniisip nila. Pareho kaming nag-assume ng mali," dagdag ni Blue. "Okay, so it was all a big misunderstanding," sabi ni Mommy habang tinitingnan ang lahat. "Now that we know the truth, isn't it time to put this behind us?" "Mommy's right. We should let go of the past and move forward," s
Chapter 167 Hanggang tuluyang umalis ang aking mommy at ang tatlo kong kapatid, kasama si bayaw Marcos. Isinama nga nila ang aming mga anak na sina Althea at Liam. Dahil 2 years old pa lamang si Althea, ipinasama namin ang kanyang yaya, habang si Liam ay 8 years old na. Pagkawala nila sa aming paningin, agad akong lumapit kay Ella na may pang-akit na ngiti. "Mahal, wala na sila!" sambit ko. "Alam ko, Xenno," sagot niya agad sa akin. "Kaya iligpit na natin ang mga kalat!" dagdag niya. "Oo nga, mahal," sagot ko habang nagsisimula nang magligpit ng mga gamit sa sala. Habang nagliligpit kami, hindi ko maiwasang mapansin ang mga ngiti ni Ella. Alam kong pareho kaming masaya na magkaroon ng ilang oras na magkasama, kahit na abala kami sa paglilinis. "Alam mo, Xenno, matagal ko nang gustong magkaroon tayo ng ganitong oras na tayong dalawa lang," sabi ni Ella habang inaayos ang mga laruan ng mga bata. "Oo nga, mahal. Nakakatuwang magkaroon ng tahimik na sandali kasama ka," sa
Chapter 168Warning: SPG ALERT. Tinugon naman ni Ella ang aking lahik hanggang nag espadahan kami sa aming mga dila saka ko hinuli ang kanyang dila. Walang dalawang isipa na agad kong sipsip ang ito. Dahilan upang umungol ito sa aking ginawa, saka ko lang binitiwan nag nakuntinto nako sa aking ginawa. Pinaglakbay ko muli ang aking labi sa kanyang leeg patungo sa kanyang isang dibdib, hanggang ang isa kong kamay ay gumagapang patungo sa kanyang pakyaw ngayon ay basang-basa na. Hinihimas-himas ko ang kanyang maliit na maning nakadikit doon. Habang ang aking labi ay nakasubo sa kabilang susò. Hanggang pinadausdos ko ito patungo sa kanyang pusong at hindi nagtagal ay agad akong nakarating sa kanyang pikyas.Walang pasintabing kinain ko ito, saka dinilaan ko ang kanyang hiwa na parang isang masarap na pagkaing. "Enno, aaaahhhh!" tanging bigkas niya habang may kasamang ungol. Kaya mas lalo kung kinain ito, hanggang hinawaka ni Ella ang aking ulo at idiniin niya ito sa kanyang hiyas.
Chapter 169Ella POVNagising ako nang may humahalik sa aking pisngi kaya agad kong minulat ang aking mga mata. Bumungad sa aking paningin ang aking bunsong anak na si Althea, kasama ang kanyang kuya na si Liam, na parehong may ngiti sa labi.Agad akong napangiti nang makita ko sila, hanggang sa pumasok si Xenno na may ngiti rin sa labi.Alam ko kung bakit siya masaya—dahil sa aming ginawa kanina. Sana ay mabuntis muli ako.Napatingin ako sa wall clock sa aming silid, ganun lamang paglaki ng aking mata dahil umaga na pala. Hindi ko akalaing mahaba ang aking pagkatulog. Sabagay hindi ako tinantanan ni Xenno kahapon, nagpahinga lamang ito sandali noong nakatulog ako pero nasa kalagitnaan ako sa pagtulog ay ginagalaw niya pa rin ako. Kaya hindi ko maiwasang mapagod ng husto. Agad akong bumangon mula sa kama at niyakap ang aking mga anak. "Good morning, Althea! Good morning, Liam!" bati ko sa kanila, habang hinahaplos ang kanilang mga ulo."Good morning, Mommy!" sabay na sagot ng mga bat
Chapter 170Habang palalim ng palalim ang gabi at hindi pa umuuwi si Xenno, bigla akong kinabahan. Hindi ko alam kung bakit, pero may kung anong bumabalot na kaba sa aking dibdib."Mommy, bakit hindi pa po umuuwi si Daddy?" tanong ni Liam, habang tinitingnan ang orasan."Hindi ko rin alam, anak. Siguro na-traffic lang siya o baka may inasikaso pa sa opisina," sagot ko, pilit na pinapakalma ang sarili.Habang hinihintay namin ang pagdating ni Xenno, tinawagan ko siya pero hindi siya sumasagot. Lalo akong kinabahan. "Lord, sana okay lang si Xenno," bulong ko sa sarili ko, habang hinahawakan ang kamay ni Liam at ni Althea.Maya-maya pa, narinig ko ang tunog ng kotse sa labas ng bahay. Agad akong tumayo at sumilip sa bintana. Nakita ko si Xenno na bumababa ng kotse, mukhang pagod pero ligtas."Thank God," bulong ko, habang tumatakbo papunta sa pintuan."Love, bakit ngayon ka lang? Kinabahan ako," sabi ko, habang niyayakap si Xenno ng mahigpit."Pasensya na, Mahal. Nagkaroon ng biglaang me
Chapter 171Xenno POVHindi ko alam ang aking gagawin, ayaw kong saktan muli ang aking asawa na si Ella, lalo't maayos na ang aming pagsasama kasama ng aming dalawang anak. Habang lumalaki ang aming panganay na si Liam, nagiging magkamukha kaming dalawa. Samantalang ang bunsong naming si Althea ay nahati ang itsura sa aming dalawa; ngayon ay magdadalawang taong gulang na ito sa Disyembre.Masaya kaming kumakain ng almusal nang biglang may dumating at hindi ko ito napaghandaan man lang."Honey, I'm home!" bigkas nito, saka humalik sa akin sa harapan ng aming mga anak at ng aking asawa. Nakita ko ang sakit sa mga mata ni Ella habang tinatakpan ang mga mata ni Althea at agad namang hinila si Liam upang itago ang kanyang mukha sa kanyang dibdib.Nabigla ako at hindi agad nakapagsalita. Si Ella naman ay mabilis na kumilos, pilit na pinoprotektahan ang aming mga anak mula sa eksenang hindi nila dapat makita."Xenno, sino siya?" tanong ni Ella, halatang pilit na pinapakalma ang kanyang boses
Chapter 172Habang nagbabantay ako sa tabi niya, hindi ko maiwasang mag-isip kung sino ang may kagagawan nito. Sino ang may motibo para saktan si Ella? Ang galit sa aking dibdib ay unti-unting lumalakas, at alam kong hindi ako titigil hangga't hindi ko nalalaman ang katotohanan."Love, alam kong malakas ka. Kaya mo 'to. Para sa atin, para sa mga bata," sabi ko, habang hinihigpitan ang hawak sa kanyang kamay.Lumipas ang mga oras, at hindi ko iniwan ang tabi ni Ella. Nakatulog ako sa upuan sa tabi ng kanyang kama, pero kahit sa panaginip ay hindi ako matahimik. Ang imahe ni Ella na nakahiga sa ospital ay paulit-ulit na bumabalik sa aking isipan.Kinabukasan, dumating ang mga bata kasama ang aking ina. "Daddy, kamusta na po si Mommy?" tanong ni Liam, habang nakatingin sa kanyang ina na nakahiga."Malakas ang Mommy niyo. Kailangan lang nating magdasal at magtiwala na gagaling siya," sagot ko, pilit na nagpapakatatag para sa kanila.Habang lumilipas ang oras, patuloy akong nagbabantay at