Akira's POV.Nagising ako sa tunog ng cellphone kong nagri-ring. Kinusot ko muna ang mata ko para makita kung kanino galing ang tawag.Napangiti ako ng makita ko kung sino iyon kaya agad agad na sinagot ko naman iyon."Good morning princess! Rise and shine! Bawal ma late! See you in school!" sunod sunod nyang sabi.Napangiti naman ako, ang sweet nya talaga ng lalaking to. Walang pinagbago!"Tsk! Oo na Mr. Cloud Denver Hermosa, babangon na po. See you in school. Thanks for waking me up" sabi ko at narinig ko pa ang cute nyang chuckle bago ko in end ang call.Yup that's Cloud.May iba pa bang gigising sakin ng ganoon kalambing? Buti pa sya hindi nagbago.It's been 2 weeks since nung nag Boracay kami pero pakiramdam ko ay sensitive topic pa rin sakin iyon kapag maaalala ko.It was supposed to be a beautiful day!Nagising ako nung umaga dahil sa sikat ng araw, bukas ang kurtina ng kwarto namin. Hindi ko pa agad dinilat ang mga mata ko dahil I am still recalling kung totoo ba yung mga nang
Akira's POV."Mukha yatang pinagpapalit mo na ko Akira?" napahinto naman ako sa pagkain dahil sa sinabi ni Sanya.I frowned at her. Napakaselosa talaga nito kahit kailan!"Ang OA mo naman! Ikaw pa din naman ang bestfriend ko" sabi ko bago bumalik ulit sa pagkain ng tiramisu."Hey slow down baka mabulunan ka na nyan, pang apat mo na yan and there still plenty of that kaya dahan-dahan ka lang" sabi sakin ni Cloud kaya napatigil naman ako sa pagkain.Seriously? Pang apat ko na to? Ang lakas ko naman atang kumain ngayon? Well, masarap kasi ito at sinusulit ko na din ang baon ko. Sayang naman ang yaman ng parents ko.I smiled at Cloud dahil pagdating sakin ay napaka attentive nya kaya lahat ng bagay napapansin nya sakin."Tol, alam kong patay na patay ka kay Akira, pero male-late na kasi tayo alam mo namang terror ang prof natin doon" paalala ni Josh.Tumingin sakin si Cloud as if asking for permission na hindi naman nya kailangang gawin."Ano ka ba Cloud, ayos lang ako kaya wag mo na kong
Akira's POV."Akira hija, kainin mo na yang almusal mo at lumalamig" sabi sakin ni Yaya Minda kaya napatingin ako sa pagkain ko.Hindi ko pa pala nababawasan. Wala talaga akong ganang kumain at pakiramdam ko gusto ko na nga lang magkulong sa kwarto at mag iiyak pero sadyang mapilit si Cloud na susunduin daw nya ko ngayon.Magaling na si Thunder, may sipon na lang daw sya ngayon. Yun yung sabi sakin ni Yaya Minda. Maagang umalis si Thunder, wala man lang pa thank you sa pagiging bobo ko sa kanya kagabi. Maaga syang umalis dahil pupuntahan nya malamang yung Dani na yun.Ayan na naman! Feeling ko iiyak na naman ako, bwisit na puso ito, lagi na lang kumikirot. Tumayo na lang ako at iniwanan yung pagkain ko.Narinig kong tinatawag pa ko ni Yaya Minda pero hindi ko na lang yun pinansin. Nag tricycle na ko hanggang gate ng subdivision namin. Pagkababa ko doo ay nakita ko na agad ang kotse ni Cloud.Bumaba si Cloud mula dito at nakangiting lumapit sakin."Good morning princess!" nakangiting b
Akira's POV.Sinarado ko ang locker ko at sumilip sa relo ko. Past 7pm na pala pero wala pa din akong balak umuwi. By the way, hindi pala ako umuwi kagabi, kay Sanya na lang ako tumuloy, doon na ko nagpahatid kay Cloud.Sinabi ko na lang kay Sanya na ayaw kong pag-usapan ang nangyari kaya hindi na sya nagsalita pa about doon kaya natahimik ako. Maingay, matapang, at pakielamerang bestfriend si Sanya pero she is more than what I could ask for. I know how much she cares and loves me. Sya rin pala ang nag uwi ng gamit na naiwan ko sa classroom.Nakita kong nagri-ring ang cellphone ko kaya naman sinagot ko ito."Hey Aki, nasaan ka? Yung totoo ha" tanong nito."Pauwi na, ito na nga pasakay na ng taxi. Wag ka ng mag abalang ihatid ako dahil may mga kailangan ka pang tapusin, kaya ko na." I told him."Okay, please just text me when you get home" sabi nito."Opo dad" biro ko dito. "Sige na, I promise, I'll text you" tas binaba ko na yung tawag.Nagsinungaling ako kay Cloud. Nandito pa din ako
Akira's POV.Hinawakan ko yung ulo ko dahil pakiramdam ko ay sumasakit na naman ito. Naalala ko na naman ang sinabi nung doktor.Flashback"Mrs. Montenegro, you're six weeks pregnant" anunsyo sakin nung doktor.I refused to believe it, bakit ngayon pa? Hindi sa hindi ako masaya pero nanganganib na mawalan sya ng isang ama at ang tanong is tatanggapin man lang ba sya ni Thunder?"I am what? No you're kidding right?" sabi ko."No, you're pregnancy test shows positive. I am an OB-Gyne. Aren't you happy? You have a blessing on the way. I'm sure your husband will also be glad about this news"No!I am definitely sure, he would not be happy dahil si Ella ang gusto nya, si Ella ang gusto nyang makasama habang buhay at kay Ella nya gustong magka anak at hindi sakin.Nasaan sa salita na yun ang glad?Natatakot ako, dumoble ang takot ko. Ilang rejection na ba ang natanggap ko mula kay Thunder? What if he also rejects our baby? Kakayanin ko pa ba? Just thinking about him rejecting our baby break
Akira's POV."Aki! Akira!" mas binilisan ko pa ang paglalakad ko ng marinig ko ang pagtawag nya sakin.I am pretending na hindi ko sya naririnig kahit ang lakas ng sigaw nya. Ayoko! Ayoko muna syang makausap or makita ngayon kaya nga hindi ako pumasok sa klase nya.Nagulat ako ng humawak sya balikat ko. Naabutan nya na pala ako."Uy! Ella" bati ko sa kanya. I faked a smile.Dalawang linggo na din simula nung malaman ko yung tungkol sa kanila ni Thunder at dalawang linggo ko na din syang iniiwasan."Didn't you hear me calling you? Kanina pa kaya kita tinatawag" sabi nya.Na guilty naman ako. Wala naman kasing rason para magalit ako sa kany dahil wala din naman syang alam sa about sakin, kaya napagdesisyunan ko na lang na umiwas sa kanya.But I can't help but feel hurt whenever I see her. I am also envious of her dahil si Ella, sya yung mahal ni Thunder, sya yung gusto nitong makasama at hindi ako yun."Ha? Sorry hindi kita narinig, malalim kasi yung iniisip ko. Bakit mo nga pala ako ti
Akira's POV."Akira hija kumain ka na ng almusal mo, ipinagbilin ka sakin ni Thunder na alagaan kita kapag wala sya" sabi sakin ni yaya habang nakahiga pa din ako sa kama."Bakit kailangan nya pa kong ipagbilin, hindi ba sya ang asawa ko? Sya dapat ang nag aalaga sakin pero anong ginagawa nya? Hindi sya umuuwi at parang hangin lang akong dinadaan-daanan nya" sagot ko.Umagang-umaga ay napaka emosyonal ko. Pagkagising ko parang gusto ko na lang umiyak dahil lang sa maaga na namang umalis si Thunder at hindi ko sya naabutan. Tsk! Parang hindi pa naman ako sanay pero dahil siguro sa buntis ako ay ang sensitive ko sa konting bagay lang. Madalas din akong antukin, minsan masandal lang ako tulog na agad ako. Aish! Miss na miss ko na si Thunder, palaging sya ang gusto kong makita, sya ata ang pinaglilihian ko.Hindi ko pa rin sinasabi kay Thunder na buntis ako dahil obviously busy sya kay Ella. Hindi na rin ako nagko commute dahil hatid-sundo ako ni Cloud. Pinilit nya yun, para daw safe kami
Akira's POV."What are you all doing? Move! We hired you not to chitchat all day, I guess you both know that, right?"Nagising ako dahil naririnig ko yata ang boses ni Thunder na sumisigaw.Ang aga-aga ang init agad ng ulo."Where did they come from Yaya Minda?"Nananaginip pa ba ako? Parang klarong klarong boses ni Thunder ang naririnig ko. Nasaan ba ko?Dinilat ko ang mata ko at bumungad sakin ang black and white na kwarto. I automatically know where I am. Thunder's room."Pagpasensyahan mo na Thunder, nataranta lang ang mommy nyo ni Akira kaya nagpadala ng katulong dito, akala nya siguro ay hindi ko na kayo kayang alagaan, hayaan mo at sinasabi ko ng ibalik yang dalawa sa mansyon dahil hindi naman kayo alagaing mag-asawa"Narinig kong sagot ni Yaya Minda. Mukhang nasa labas lang sila ng pintuan ng kwarto. I am confused, bakit biglaang nagpadala ng katulong sila mommy sa bahay?Teka ano bang nangyari? Bakit ba ako nandito? Pinilit kong alalahanin pero hindi ko masyadong maalala. Nak
Third Person's POV."Okay lang ba sya? Bakit ang tagal naman kasi?" tanong ni Thunder na hindi mapakali. Kanina pa to lakad ng lakad sa may harap ng emergency room.Nag roll eyes lang si Sanya at Luna dito. Maya maya pa ay dumating na si Cloud at Josh."Napatulog mo ba muna si Brent?" tanong ni Sanya sa asawa.Josh sighed."You spoiled that kid too much! Alam mo bang ayaw matulog habang hindi karga! He's 4 years old na kaya, ang bigat!" sabi ni Josh na hinihilot pa ang mga braso at balikat nya.Natawa naman si Sanya."Ewan ko sayo. Wag kang maarte. Isa pa lang yan kung makapag reklamo ka" sabi ni Sanya."How about Leo?" tanong naman ni Luna.Leo is their one year old baby boy. A photocopy of Cloud pero mukhang kaugali ni Luna."Doon ko na sya pinatulog kila Thunder. Alam mo naman na close yun kay Ate Celestine nya. Nung umalis ako. Parehas naman na silang tulog. How's Aki?" tanong ni Cloud.Tiningnan ni Cloud ang kapatid na akala mo ay baliw dahil ayaw huminto sa paglalakad."Tumigil
Akira's POV.Iyak pa din ako ng iyak kahit ilang minuto na nung makaalis si Thunder.I am so confused.Pumasok ang nagmi make up sakin.Kilala syang make up artist sa pinas at sya ang kinuha ni Dmitri para mag make up ngayon.Today is our wedding day.Funny isn't it?Diba kapag kinakasal dapat sobrang saya? Then why do I feel like I'm dying.Lalo na nung binitawan ni Thunder ang mga kamay ko at tuluyan ng umalis."Look at you! You're a mess! Naku, siguraduhin lang ni Dmitri na malaki ang ibabayad nya sakin. Although maganda ka na pero your eyes! Nakakaloka bakit ka naman kasi umiyak?" sabi nung make up artist ko.Nahiya naman ako kaya pinunasan ko na ang mga luha ko.Tiningnan ko ang singsing sa palad ko. I feel so stuffy.I wanted to follow him pero ano?I'm a coward.Isa pa, iniisip ko si Dmitri. All his sacrifices for meI can't hurt him.I just can'tI know I will regret this forever.I will lose Thunder.Wala akong maaalala pero ramdam na ramdam ng puso ko kung gano sya kahalaga
Thunder's POV."The wedding of the year happened yesterday at The Duomo Milan Church. Mr. Dmitri Willford and his-Pinatay ko na ang TV sa loob ng jet.I had enough.Ayoko ng makarinig pa ng kahit na anong balita tungkol sa pagpapakasal ni Akira at Dmitri dahil pakiramdam ko mababaliw na ko."Are you okay Thunder?" tanong ni Sanya.Napahilamos ako sa mukha ko. I feel worst. Akala ko madali ang magpalaya pero hindi."Do I look like I'm okay?" tanong ko.Umiling sya."Friendship over na talaga kami, kahit na ba nawalan sya ng alaala. How can she do this to you and Celestine" saad ni Sanya."Please, Sans. I don't want to talk about her" sabi ko."Relax bro, magiging okay din ang lahat. Makaka move on ka din" sabi ni Josh. "Kunin mo" inilahad nya sakin ang red wine.Kinuha ko iyon at inisang lagok."Wag ka ng malungkot bro, napaka gwapo kaya natin kaso parang mas gwapo ako sayo pero pwede ka na, maghanap ka na lang ng iba. Nasa 30 ka na pero isa ka pa din sa mga dream guy ng babae. I'm su
Thunder's POV."Thunder, tulungan mo kong makalaya dito. Pupuntahan ako ni Maxwell dito at isasama nya ko. Hindi pwede yun dahil ikakasal na tayo diba?"Napailing ako. She totally lost it."Hailey, this would be my last visit to you" sabi ko."Hindi! Sasama ako sayo, makakatakas ako dito. Marami akong tauhan" sabi nya at luminga linga sa paligid nya. "Narinig mo ba yun? Tinatawag ako ni Maxwell!""Wala ka ng mga tauhan Hailey. Naubos na silang lahat" tumayo ako. "I wish you well""Thunder, don't leave me" sabi nya na akmang tatayo pero napaupo ulit dahil naka handcuffs sya. "Thunder! Bumalik ka!"Sigaw ng sigaw si Hailey habang papalabas ako ng kwarto kung saan ko sya binisita.Nasa mental hospital sya. Nabaliw na sya ng tuluyan.After nung insidenteng sinalo ni Dmitri ang bala para kay Akira.Ni raid ng mga tauhan namin ni Cloud ang underground organization ni Hailey. Nung mahuli sya ay tuluyan na syang nawala sa sarili.Hindi nya matanggap na wala na syang mga galamay at hindi nya t
Thunder's POV."I can't get a hold on Akira, pati yata ako iniiwasan nya na simula nung maging okay kami ni Cloud" sabi ni Luna.Napahilamos ako sa mukha ko.I am so damn frustrated."Fck hindi pa nakikisama tong si Dmitri!" galit kong sabi dahil dine decline ng lalaking yun ang tawag ko."Of course hindi sya sasagot, malaking threat ka sa kanya at alam nya yun" Josh."Hindi ko maintindihan yang si Aki, sabi nya nakakaaalala sya pero hindi naman daw bumalik ang feelings nya kay Thunder. I don't believe her, ako ang bestfriend nya. Alam ko kung gano ka nya kagusto. Hindi pa sya nakakaalala kaya she's pushing you away dahil nakokonsensya sya kay Dmitri" sabi ni Sanya."Or maybe mahal nya na talaga yung lalaking yun. Sorry to say that bro" sabi ni Cloud.Napahigpit ang hawak ko sa cellphone. Pakiramdam ko ay may pumigil sa paghinga ko.Tama si Cloud, napakalaki ng posibilidad na mahalin ni Akira si Dmitri dahil hindi nya naman naaalala kung anong meron kami at kung maaalala nya man, maka
Thunder's POV.Pakiramdam ko ay biglang nawala ang sakit ng ulo ko na dulot ng hangover. Ang tanging nananaig na lang sakin ay ang galit ko kay Hailey.I trusted her and even thought na maaari syang maging kapalit ni Akira bilang ina ni Celestine nung inakala kong patay na to.I never knew she planned it all.She's a monster hiding behind that innocent face.Ring ng ring ang cellphone ko at si Sanya ang tumatawag dun.Mabilis kong narating ang hotel kung saan ako tumutuloy at ang traydor na babaeng yun.Umakyat ako sa floor kung saan kami nag i stay. Mabilis na tinahak ng paa ko ang kwarto nya at walang sabi sabing binuksan yun.Wala sya sala kaya mabilis akong naglakad papasok sa kwarto nya. Dahan-dahan ang ginawa kong pagpasok dahil narinig kong may kausap sya."You guys are so useless! Bakit ba hindi nyo malapitan yang si Akira, ganun ba katindi ang pagbabantay ni Dmitri?! Dapat kasi namatay na yan noon pa!"Hindi ko na napigilan ang sarili ko dahil sa sobrang galit.Totoo nga! Sya
Akira's POV."C'mon hon, take a rest" sabi sakin ni Dmitri habant nagsusuot na ko ng heels ko."No hon, may photoshoot ako at magazine launching today" I said."Yes I know pero masyado ka ng napapagod. You've been like this for a week. Masyado mong ginugugol ang oras mo sa trabaho" humarang sya sa harapan ko at hinawakan ang magkabilang balikat ko. Napaangat ako ng tingin. "Is there something bothering you?" he added.Saglit akong natigilan."W-wala. Ayos lang ako. Gusto ko lang talaga yung trabaho ko. That's why I'm doing this. Sige na hon. Aalis na ko, male late na ko" sabi ko."I'll drive you" sabi nya."Wag na. Ako na magda drive sa sarili ko. Magpahinga ka na lang okay?" sabi ko.He sighed."Okay, call me when you get there" sabi nya bago ako hinalikan sa noo.Habang nagmamaneho ako ay may nadaanan akong mag asawa. Nakaalalay yung lalaking asawa nya sa asawa nyang buntis.I smiled bitterly.Kung hindi siguro nawala ang alaala ko at wala itong gustong pumatay sakin ay napainganak
Akira's POV."Akira" napalingon ako sa tumawag sakin. Her smile is beautiful just like her. Si Sanya. She's my bestfriend since childhood daw. Sa tingin ko naman totoo. Although natarayan ko sya nung una kaming nagkita hindi sya nagalit at nagkapalagayan kami ng loob."Yes?" tanong ko."Kumain ka na, kagabi ka pa daw hindi kumakain" sabi nito sakin.I tried to fake a smile."Hindi ako nagugutom. Isa pa diet ako, mahirap ang mag gain ng weight para sa isang tulad kong model" sagot ko.Hindi talaga ako nagugutom dahil pakiramdam ko busog na busog ako sa mga nalaman at sinabi sakin ni Hailey.Flashback"Buntis ka?" pagka klaro ko. I was shaking and I wanted to cry but I held firmly to myself.Tumango sya at ngumiti.Umupo sya sa bar counter dito sa sala ng suite."C-congratulations then" sabi ko."Isa pa pala Akira, natatakot kasi ako na sa tuwing dumidikit ka kay Thunder ay baka mapahamak sya. We all know na may gustong pumatay sayo. Do you want to go back to the Philippines when someon
Akira's POV.Humahangos akong napabangon.Naramdaman ko naman ang pagtulo ng luha ko.Tinapik ko ang magkabilang pisngi ko."It's just a dream Akira. Gising na gising na" sabi ko habang patuloy na tinatapik ang pisngi ko.Pero hindi ko napigilang maluha ng maalala ko ang panaginip ko.I know I haven't seen or met Damon pero alam na alam kong sya yung tumatawag sakin. He kep calling me mommy pero napakadilim ng paligid. I can't find him at nung lumiwanag ay ang una kong nakita ay ang pagsabog ng private jet.Takot na takot ako kaya napabangon ako."Sorry Damon, sorry I lost you" mahina kong sabi.Nung mapakalma ko ang sarili ko, doon ko lang na realize na wala ako sa condo ko. Wala din ako sa bahay ni Dmitri. Nilibot ko ang paningin ko at doon ko lang napansin ang lalaking nakayuko sa gilid ng kama ko. Mahimbing syang natutulog.Si Thunder.Hindi ko napigilan ang sarii kong hawakan ang mukha nya medyo napakislot sya nung dumampi ang kamay koNatakot ako kaya mabilis kong binawi ang kam