MY MILITARY CRUSHCHAPTER 21Kinabukasan nang magising akoy mugto Ang mga mata, medyo masama Rin Ang pakiramdam ko dahil siguro sa pag iyak ko kagabi. Bumaba ako sa dining at saktong may nakahanda na kaya agad Naman akong Kumain, pagkatapos ay umakyat ulit ako sa kwarto at nagkulong.Maya Maya ay may narinig akong ugong nang sasakyan na huminto sa harap nang bahay namin, di na ako nag aksaya pang tignan Ang panauhin at baka Sila mom lang Yan. Pagod Ang pakiramdam ko kaya nakahilata na Naman ako sa kama.Napapitlag pa ako nang makarinig nang mahinang pag katok sa pinto nang aking kwarto, bagot at kunot noong nagtungo sa pinto at binuksan ito. Pero agad din nagsisi Kung bakit binuksan ko pa dahil nabuhay na Naman Ang Galit sa dib-dib ko nang mabungaran Ang panauhin."What the h*ll are you doing here?" Iritableng tanong ko sa kanya, "what's wrong baby" baby Mukha mo. "Bat di mo kaya tanungin yang Brenda mo" napakunot noo Naman ito "bakit, Ano na namang ginawa ni Brenda sayo" kinuha ko An
MY MILITARY CRUSHCHAPTER 22Nang imulat ko Ang mga mata ay puting kapaligiran agad bumongad sakin, Ang gaan na nang pakiramdam ko, para akong galing sa mahabang pagtulog pero agad din nanlaki Ang mga mata nang tuloyang maalala Ang nagawa kanina, binundol din nang kaba Ang dib dib ko dahil baka nagalit Ang parents ko. Agad Kong inilinga Ang paningin sa paligid at napgtantong nasa hospital ako. Why am I here? May sakit ba ako."Oh! Mrs., Gising na pala Ang pasyente" anunsyo nang doctor nang pagpasok nito ay gising na ako, agad Naman nagsipasukan Sila Mom, Dad pati parents at mga kapatid ni Lance, halos mag tulakan pa Ang mga ito sa pagpasok. So childish! Napako Naman Ang tingin ko sa taong Huling pumasok, bigla tuloy akong nakaramdam nang pagka miss at parang Kay sarap nyang amoyin."Ano pong nangyari sa anak namin Doc, bakit bigla po syang nahimatay eh nagalit lang Naman sya kanina" bakas Ang pag aalala sa boses ni Mom despite of what I've done pero agad din nakaramdam nang Irita nang
MY MILITARY CRUSHCHAPTER 23Mabilis lumipas Ang mga Araw at nandito narin ako sa condo dahil Nung Araw na malaman naming buntis ako ay di na pumayag si Lance na di ako isama pag uwi, kahit nagagalit ako sa kanya ay di na yata tinatablan tsaka Dala din siguro nang pagbubuntis ko ay hinahanap ko Ang Amoy niya, Minsan kapag umuuwi ito nang late na dahil sa trabaho nya ay inaaway ko talaga Minsan umiiyak na ako dahil gustong gusto ko na siyang amoyin, Ang Arte lang! Tsaka Yung anak namin halatang spoiled na kahit nasa loob palang nang aking tiyan, di na ako pinapatulog pag Wala si Daddy nya. Kailangan haplos-haplosin pa ni Lance Ang aking tiyan bago ito titigil sa paglilikot, Minsan sumasakit pa.Alam Kong subrang excited na ni Lance Makita Ang baby namin, alagang alaga nya ako at halos ayaw nang humiwalay sa tabi ko Kung di lang dahil sa trabaho nya, at Minsan kahit pagod na pagod na ito pagkauwi at mahimbing na Ang tulog ay saka Naman ako magcrave nang ibat ibang pagkain na Wala sa sto
MY MILITARY CRUSHCHAPTER 24Gabi na pero Wala parin si Lance, naghanda nalang ako nang makakain ko at nakaramdam na ako nang gutom, matapos mag hapunan ay inabala ko muna Ang sarili sa panonood nang drama sa TV kumakain nang hilaw na mangga na nakasawsaw sa toyo, sarap na sarap ako sa kinakain ko habang aliw na aliw sa panonood.Nang maubos ko Ang kinakain na isang bowl na maliit na binalatang Mangga ay agad Naman ako nakaramdam nang antok, pinatay ko na Yung TV at tumoloy na sa kwarto, tiningnan ko muna Ang Oras sa alarm clock na nakapatong sa bedside table, alas nuebe na pala nang Gabi, kinuha ko muna Ang hinubad na damit kanina ni Lance, at sinisinghot singhot habang patungong bed, nahiga na ako at niyakap nalang Ang damit nito. Ito Ang pang comfort ko kapag nalelate sya nang uwi, kaya Yung mga tshirts nya ilang araw muna sakin bago malabhan. Napangiti Naman ako at hinimas Ang may umbok ko nang tiyan,Ang bait nang baby ngayon ni Mommy ah, di manlang naglikot, alam na alam na Wala
MY MILITARY CRUSHCHAPTER 25Pagmulat ko nang mga mata ay alam ko na agad Kong nasaan ako, nasa hospital na Naman ako. Inilibot ko Ang paningin at nakitang nandito Ang parents ko pati parents ni Lance at nang mga kapatid niya. At umaasa Rin akong nandito na sya, na prank lang lahat nang Yung nalaman ko. Gusto na namang kumawala nang mga luha ko pero pinigilan ko muna, kailangang wag muna akong maniwala sa mga Sabi Sabi lang, I know he's already here."S-Si Lance po, nasan" bakas Ang gulat sa Mukha nang bawat isa dahil sa bigla Kong pagsalita, lumapit sakin si Mommy "Mom where's Lance, nandito na sya Diba" pero nag I was lang nang tingin si Mom, tiningnan ko Rin Ang mga magulang nyat kapatid expecting to get an answer but also them, just look away. Nag umpisa nang manubig Ang mga mata ko "Si Lance, asan na sya! He's not d*ad right? Diba prank lang lahat nang ito, Diba Mom" nag he- hestirical na ako pero niyakap lang ako ni Mommy at Nakita Kong umiiyak narin Ang pamilya nya.Why? Bakit
MY MILITARY CRUSHCHAPTER 26"It's a big miracle, the baby was safe. Buti nalang at naagapan po ninyong dalhin dito si Mrs. Del Castillo" rinig Kong Sabi nang OB ko dito sa hospital nila Lance, nakatanga lang ako habang nakasandal sa headboard "Mrs . Del Castillo, kailangan po muna natin nang bed rest ha, tsaka please lang po iwasan ho natin Ang alcohol at pagka stress" tumango lamang ako sa sinabi nya, Kung may masamang nangyari sa anak ko, di ko talaga mapapatawad Ang sarili ko "alam nating lahat na sa nangyari Kay Sgt. Del Castillo ikaw Ang mas naaapektohan, but please be strong for the sake of your baby" dahil sa katangahan ko muntik nang mapahamak Ang anak ko, I'm sorry baby Kung di Kita naisip bago ko ginawa yun.Nang makalabas kami nang hospital ay bantay sarado ako Kay Mommy, Kung nasan ako nandun din si Mom, ginagawa nya Ang lahat para lang mapasaya ako,at iniiwanan lang ako nito kapag mahimbing na Ang tulog ko. Dahil sa tulong nang parents ko pati narin nang pamilya ni Lanc
MY MILITARY CRUSHCHAPTER 27"Hey! Reminiscing again your past" napapitlag naman ako sa kinauupoan ko nang may magsalita sa may pintuan nang aking opisina, Its Alejandro. Ngumiti ako dito pero alam ko sa sarili Kong di ito umabot sa mata, kahit di pinatuloy ay tuloy tuloy Naman itong naglakad papasok nang aking opisina "it's been five years but the wound still fresh" mapait Kong Ani sa kanya, I am now managing the MENDEZ CORPORATION, Dad turn it over to me dahil may isa pa itong business na inasikaso, ayaw ko sanang tanggapin but pinilit talaga nila ako, and thinking na may Kyle na ako, I need to learn how to run our business and it's not bad, I can say na maayos ko Naman itong napatakbo even in my very young age, I'm only 23 yet handling this business. Nung una syempre nahihirapan ako but what's the use of the degree Ive finished Kung di ko agad to makayanang ihandle.For five years my world only rotates for Kyle, school and now for this business. And Alejandro became my business par
MY MILITARY CRUSHCHAPTER 28Alas Diyes nang Umaga mag uumpisa Ang program doon sa aattendan kaya Naman maaga palang ay nakahanda na kami, di na muna ako pumasok sa opisina. Nang ianunsyo ni Dad na Aalis na kami ay agad ko nang binuhat si Kyle na pormado na.Ilang Oras lang ay nakarating narin kami sa headquarters Kung saan idaraos ang gatherings nila, nang makapasok na sa loob ay di ko alam Kung Pano iexplain Ang nararamdaman, para akong kinakabahan na nasasaktan. Habang di pa nag uumpisa ay naglaro na muna kami ni Kyle sa Cellphone nang mga larong pambata, Hanggang sa nakuha na nga nang emcee Ang aming atensyon.Magbigay galang muna ito bago tinawag Ang may pinakamataas na ranggo sa kanila.Nasa kalagitnaan ito nang pagsasalita nang tuloyan nitong maagaw Ang buo Kong atensyon, marahil sa aming lahat."I am here in front of you guys, I am very sorry sa mga pamilyang naiwan nang atong mga sundalong nasawi,ilang taon Ang lumipas na walang linaw at walang hustisya tayong nakuha but thi