MY MILITARY CRUSHCHAPTER 34It's been a week since we got home, two weeks din kaming namalagi doon sa Isla, ayaw ko pa sanang umuwi pero di ko na kaya Ang pagka miss sa anak ko. Nandito narin kami sa Mansyon, binenta narin ni Lance Yung condo nya since Wala Naman nang titira pa doon.At Yung sinabi nyang magreretero na sya ay talagang seryoso pala sya doon, maraming kasamahan nya Ang nalungkot but his decision was final kaya Wala nang nakapigil pa dito kahit ako.He studied how to manage our business na ipinamana sakin ni Dad, of course he is genius, nothing is impossible for him kaya Naman mabilis nya lang nakuha Kung Pano ito patakbuhin nang maayos. Ibinigay Rin Sana nang parents nya Ang isang kompanya nila but he refused, he told them that the company that I inherited from my Family was enough besides he has his savings and he thought sapat na iyun para itayo Rin namin nang sariling negosyo. Kaya Naman napagdisesyonan nalang nang parents nya na ibigay nalang samin Ang shares na m
MY MILITARY CRUSHCHAPTER 35 -THE FINALENgayong buwan na Ang kapanganakan ko kaya Naman si Lance halos di na mahiwalay sakin, kahit sa pagbabanyo laging nakabuntot. Kahit Minsan naiirita na ako pero mas nangingibabaw Ang pagka appreciate ko sa mga ginagawa nya, alam Kong bumabawi lang din sya sa mga panahong Wala sya sa tabi ko Nung pinagbubuntis ko si Kyle.Alam Kong nahirapan din sya sa pagbubuntis ko ngayon kasi napakaselan nito kesa Kay Kyle dati, sa unang apat na buwan doon ako mas nahirapan kasi naging mapili ako sa mga pagkain pati mga Amoy, grabe Yung morning sickness ko buti nalang talaga at nandito Ang Asawa ko laging nakaalalay sakin."Matulog ka narin kaya, alas nuebe na oh!" Saway ko dito dahil nakapangalumbaba na ito at humihikab na Rin habang nakatuon Ang paningin sa mga documents, Ang alam Koy tapos na nya iyan eh. "Nirereview ko lang ito baby, tsaka para narin mabantayan Kita" napabunghalit Naman ako nang tawa dahil sa tinuran nito "ano kaba! Di pa ako manganganak ng
"When I Grow up, I wanna marry you Mister" I uttered in between my shy smile, he laugh just like he heard a some kind of joke "You have a crush on me?" Him, pointing himself, I just nod. "Okay then,when the right time comes, I'll marry you! But for now,magpagaling ka muna and be a good child, study hard, and forget everything you've experienced, always remember that I'm here ready to save you again and again" seryosong Saad nya, pagkuway ngumiti nang pagka tamis na lalong bumihag sa napaka bata ko pang puso, I was 10 years old back then when I dreamed to be his wife "how old are you na po" I asked, "I'm 23 years old, 13 years older than you" but still I like him.Ilang araw Mula nang Sabihin ko sa kanya Ang kahibangan ko ay bigla nalang syang di nag pakita,I dunno where he is,I asked my parents about him but they will only answered me "He got another mission, soon he will comeback to visit you" kaya kahit nalulungkot, pinilit Kong mag cooperate sa mga psychiatrist para gumaling na ako
ARA'S POV"Mommy, ambata ko pa po para ipakasal ninyo tsaka po, Hindi ko Naman po Kilala yang ipapakasal ninyu sakin eh" maktol ko Kay mommy habang nakaupo kaming pareho sa bed ko, kakatapos lang Sabihin ni Dad sakin Ang pagpapakasal, like WTF?Ang bata ko pa kaya para mag Asawa, "Anak, next month nasa tamang edad ka na para mag asawa, tsaka ito lang Ang tanging paraang alam namin para Hindi tuloyang bumagsak Ang kompanya natin" nagpapa unawang Saad ni Mommy, narinig ko ngang unti-unti nang bumabagsak Ang company namin dahil sa isang taong pinagkatiwalaan nila, di namin lubos akalain na kaya nyang Gawin iyon samin.I know na Malaki Ang nawalang halaga sa kompanya nila Dad nang ipagamot ako kaya siguro it's time for me to pay back tsaka it's the right time also na kelangan mag move on na ako doon sa savior ko, ilang taon na nga ba Ang lumipas? I'm too young back then at Hanggang ngayon umaasa parin ako sa sinabi nyang andyan lang sya palagi. "Forgive us nak for doing this, alam naming na
ARA'S POV"Please po! Pakawalan nyo na po ako, nag aalala na po ngayon sigurado Ang Mommy at Daddy ko" pakiusap ko sa isang lalaki na kasama sa mga dumokot sakin, sa gitna nang pag iyak dahil sa takot ay nagawa ko paring makiusap, lalo lang akong natakot dahil sa titig sakin nang iba nyang kasamahan, kahit sa murang edad ay aware na ako sa mga kah*layang reaction nila dahil Maaga akong iminulat ni Mommy sa ganyang realidad,"Kay Ganda namang bata are pare, pwede na siguro areng tikman muna, papasabogin lang Naman to ni boss, sayang Naman" napasiksik ako lalo sa may ding-ding nang marinig Ang sinabi nang isang lalaking medyo may katandaan na, na mukhang uhaw na uhaw sa laman, Diyos ko! Tulongan nyo po ako, "tumigil ka nga Dyan Berto, ambata pa nyan, kakayanin ka kaya nyan hahaha" sabat nang isa sabay halakhak, "sabagay parang sa maliit na totoy lang din Naman yang sayo haha" nag halakhakan Sila maliban dto sa isa na pinakiusapan ko kanina, "kuya! Maawa na po kayo sakin" pag mamakaawa ko
Days,till weeks had passed at Ang inaasahan Kong next month pa ay dumating na nga, it's already first week of my birth month and next week would be my birthday at makikilala ko na Rin Ang magiging fiance ko, like WTF? Excited yarnn.Kasalukoyan akong nakaupo dto sa bench habang hinihintay Ang kaibigan Kong si Eliah,kakatapos lang nang klase ko, di kasi kami magkaklase sa lahat nang subjects kaya naghihintayan nalang kami, were best friends since highschool till now, mas matanda lang sya sakin nang ilang months."Bye Drake! See you this afternoon" napatingala ako nang marinig Ang boses ni Eliah,nagsalubing Naman Ang kilay ko nang mapag tantong iba na Naman Ang kasama nya, buti pa sya naeenjoy Ang pagka dalaga habang ako, ito malapit nang itali, "bago na Naman yun ah" Sabi ko Kay Eliah na sinuklian lang nang ngisi nang huli kapagkuway umalis na kami at nagtungo na papuntang cafeteria,Maya mayay maramdaman Kong sinisiko ako ni Eli, nang tignan ko sya ay may sinesenyas sya sakin kaya sinu
ARA'S POVbuti nalang talaga at di na ako dinalaw ulit nang past ko kaya payapa na Naman Ang pakiramdam ko,pumapasok parin ako sa school as usual."Ji,mag usap Naman Tayo please!" Napapitlag pa ako sa gulat nang may humawak sa braso ko, kahit di ko na tingnan Ang taong ito ay alam ko na Kung sino base sa pag tawag nya sakin nang Hi, it's Alejandro. Napabuntong hininga muna ako bago tumango, ilang araw na nga ba syang hahabol habol sakin para makipag usap, at siguro Naman Tama namang siguro Ang gagawin Kong ipagtapat sa kanya Ang totoo, Sana lang maintindihan nya.iginiya nya ako patungong rooftop, Ang dating tambayan namin. "Loves, ano bang nagawa Kong kasalanan sayo at bigla mo akong sinukoan" agad na Tanong nya sakin nang nakaupo kami, "si Andrea ba? Kakausapin ko sya" agad naman akong napailing sa tinuran nya, "i-im getting married, Al" medyo nag stutter pa ako nang sambitin iyon, pinilipit ko Ang mga daliring nakapatong sa kandungan ko dahil sa tension, "W-ehat? Kanino".napailing
The 18th BirthdayKakatapos ko lang maligo at ito ako ngayon nakaupo sa harap nang vanity mirror, pinagmamasdan Ang sariling repleksyon habang binoblower nang isang bakla Ang basa ko pang buhok, Maya-mayay pinaharap Naman ako nang isang bakla para lagyan nang make-up,"Kay gandang dalaga mo Naman dear, how to be you laloves!" Papuri sakin nang isang bakla na ginantihan ko lang nang ngiti.Habang di ko namamalayan Ang Oras ay tapos na pala Sila sa ginagawa saking Mukha at buhok, namangha Naman ako sa sariling repleksyon na Nakita, simple lang Ang make up na nilagay nila sakin tapos maganda Rin Ang pagka style sa buhok ko,pinatayo na nila ako at pinasuot na sakin Ang gagamitin Kong pulang gown, galing France pa ito, pinadala ni Tita Emmy, isang fashion designer, regalo nya sakin pero syempre ako Ang pumili nang design,namangha ulit ako nang matitugan Ang sariling repleksyon, mas maganda pala sya pag naisuot ko na,nilagyan din nila ako nang silver na hikaw at kwintas, Maya mayay bumokas A
MY MILITARY CRUSHCHAPTER 35 -THE FINALENgayong buwan na Ang kapanganakan ko kaya Naman si Lance halos di na mahiwalay sakin, kahit sa pagbabanyo laging nakabuntot. Kahit Minsan naiirita na ako pero mas nangingibabaw Ang pagka appreciate ko sa mga ginagawa nya, alam Kong bumabawi lang din sya sa mga panahong Wala sya sa tabi ko Nung pinagbubuntis ko si Kyle.Alam Kong nahirapan din sya sa pagbubuntis ko ngayon kasi napakaselan nito kesa Kay Kyle dati, sa unang apat na buwan doon ako mas nahirapan kasi naging mapili ako sa mga pagkain pati mga Amoy, grabe Yung morning sickness ko buti nalang talaga at nandito Ang Asawa ko laging nakaalalay sakin."Matulog ka narin kaya, alas nuebe na oh!" Saway ko dito dahil nakapangalumbaba na ito at humihikab na Rin habang nakatuon Ang paningin sa mga documents, Ang alam Koy tapos na nya iyan eh. "Nirereview ko lang ito baby, tsaka para narin mabantayan Kita" napabunghalit Naman ako nang tawa dahil sa tinuran nito "ano kaba! Di pa ako manganganak ng
MY MILITARY CRUSHCHAPTER 34It's been a week since we got home, two weeks din kaming namalagi doon sa Isla, ayaw ko pa sanang umuwi pero di ko na kaya Ang pagka miss sa anak ko. Nandito narin kami sa Mansyon, binenta narin ni Lance Yung condo nya since Wala Naman nang titira pa doon.At Yung sinabi nyang magreretero na sya ay talagang seryoso pala sya doon, maraming kasamahan nya Ang nalungkot but his decision was final kaya Wala nang nakapigil pa dito kahit ako.He studied how to manage our business na ipinamana sakin ni Dad, of course he is genius, nothing is impossible for him kaya Naman mabilis nya lang nakuha Kung Pano ito patakbuhin nang maayos. Ibinigay Rin Sana nang parents nya Ang isang kompanya nila but he refused, he told them that the company that I inherited from my Family was enough besides he has his savings and he thought sapat na iyun para itayo Rin namin nang sariling negosyo. Kaya Naman napagdisesyonan nalang nang parents nya na ibigay nalang samin Ang shares na m
MY MILITARY CRUSHCHAPTER 33Maayos na Ang samahan naming dalawa ni Lance at kahit nga okay na kami ay napagdisesyonan naming mamalagi muna dito sa Isla pansamantala para sulitin Ang mga panahong nasayang para sa aming dalawa.No phone calls aloud kaya kahit kamustahin nalang Ang anak namin ay di ko na nagawa but I'm sure na nasa mabuting kalagayan Naman ito. Kasalukoyan akong nagluluto nang pananghalian namin dahil pagkatapos nito napagdisesyonan na namin kanina Ang susunod na gagawin. He will teach me how to surf. Exciting Diba.Napangiti nalang ako nang Wala sa Oras nang may mga brasong pumulopot sa bewang ko, I feel his lips giving me soft kisses on my neck, dmn! Nakikiliti ako."Lance ano ba, I'm cooking" pero Hindi ito nagpatinag "can I eat you instead" nanlaki Naman Ang mga mata ko sa ibinulong nito."Lance! Ang harot mo, doon ka na nga at ihahain ko na to" inirapan ko nga, "nagbabakasakali lang Naman baka maka isa" inikotan ko ito nang mata pagkaharap nito "di ko alam na nagi
MY MILITARY CRUSHCHAPTER 32I woke up in an unfamiliar room, inilibot ko Ang paningin at namangha sa interior design nang kwartong kinaroroonan ko, it was filled with white and gray. Kompleto sa kagamitan, may closet at bedside table, may nakapatong din ditong lampshade with a picture frame, it was our wedding picture. Sa ding-ding Naman ay may nakasabit na mga paintings at Ang iba ay mga larawan namin at nang anak namin, I heard a sound nang paghanpas nang alon kaya Dali Dali akong bumangon at hinawi Ang makapal na kurtina, there namangha ako sa nabungaran, it's just a glass wall kaya Malaya Kong natatanaw Ang labas, tirik na Ang araw at Kay Ganda nang karagatan. Naalala ko Naman na Ang nangyari kahapon, napapangiti nalang ako sa kalokohan ni Lance, talagang kinidn*p pa ako para lang magkabati kami. Kumakalam narin Ang sikmura ko, sa tindi nang epekto Nung pampatulog na pinasinghot nya sakin, sinigurado talagang bago ako magising eh nandito na kami sa Lugar na ito.Pakiramdam koy pa
MY MILITARY CRUSHCHAPTER 31I was sitting alone while sipping on my cup of coffee nang mamataan ko Ang isang pares nang paa nang babae, nang mag angat ako nang tingin ay Nakita ko Ang Mukha nang babaeng magpanggap na Asawa ni Lance sa ibang Bansa, she smiled "hi! Can I set here" di paman ako sumagot ay umupo na ito sa katapat Kong upoan, inilibot ko muna Ang paningin at nakitang marami pa nang bakanteng mesa pero dito talaga sya naupo katapat ko."What do you want" I ask in straight forward, I know she's something up to kaya ito lumapit sakin "by the way I'm Helarie Castro" I just look at here nang walang kahit Anong ekspresyon na pinakita sa Mukha, "diretsohin mo na ako, I'm a busy person" I heard her sighed."Ill be straight forward to you, I love him at masakit para sakin Ang Makita syang nasasaktan dahil sa pambabaliwala mo" I raised my brows on her, "matagal na akong may gusto sa kanya, the first time I laid my eyes on him nang malipat ako dito,that time Wala ka pa sa Buhay nya
MY MILITARY CRUSHCHAPTER 30I was sitting on my swivel chair here in my office when someone knocks on the door "come in" I was busy scanning the documents but suddenly paused when I saw bouquet of flowers putted in my table, as I turn my gaze unto someone who put it, I can't help my heart not beat fastest."What the hll are you doing here?" I ask while raising my eyebrows, "I just want to give this to you" I mentained my gaze on him, "I don't need it, this is not a flower shop nor I don't have any achievements today,so why bother to give me that? Ano Yan, suhol " mahabang litanya ko sa kanya that makes him froze for a while "I.." "you're free to leave now" I cutted him off and motion him to get out.Wala syang ibang nagawa kundi Ang lumabas nalang, hinayaan ko nalang din Ang bulaklak na nakapatong sa mesa."Oy! May pa bulaklak si Mayoral" bungad ni Ale nang makapasok ito sa opisina ko "tsk" di ko nalang sya pinansin pa "I watch the live yesterday, how are you feeling now" this time n
MY MILITARY CRUSHCHAPTER 29Sa kakalakad ko para lang makalayo sa Lugar na yun ay namalayan ko nalang na nandito na pala sa isang park, humanap ako nang mauupoan at good thing may Nakita ako sa bandang sulok nito, Hindi ko alintana Ang masakit sa balat na sinagot nang araw, pati pagkirot nang paa Koy saka ko palang napansin, ikaw ba nman Ang maglakad nang malayo nang naka stilleto, nang tingnan ko Ang orasan ay saktong Alas dose na pala nang tanghali. Nagkalat narin marahil Ang slight makeup na nilagay ko kanina dahil sa pag iyak at sa pawis, at alam ko ring pinagtitinginan na ako nang mga tao kanina pero binaliwala ko nalang iyon. Walang salita Ang makakatumbas sa tunay na nararamdaman ko ngayon. Kumakalam na Ang sikmura ko pero ayaw nang katawan kumilos.Tiningnan ko Ang phone ko at may ilang missed calls na Mula Kila mommy at ibat iba pang Numero na marahil ay sa pamilya ni Lance nagmula. Fck! This life, Pano pala Kong nalaglagan ako dati? Pano pala Kong di ko nakayanan Ang lungko
MY MILITARY CRUSHCHAPTER 28Alas Diyes nang Umaga mag uumpisa Ang program doon sa aattendan kaya Naman maaga palang ay nakahanda na kami, di na muna ako pumasok sa opisina. Nang ianunsyo ni Dad na Aalis na kami ay agad ko nang binuhat si Kyle na pormado na.Ilang Oras lang ay nakarating narin kami sa headquarters Kung saan idaraos ang gatherings nila, nang makapasok na sa loob ay di ko alam Kung Pano iexplain Ang nararamdaman, para akong kinakabahan na nasasaktan. Habang di pa nag uumpisa ay naglaro na muna kami ni Kyle sa Cellphone nang mga larong pambata, Hanggang sa nakuha na nga nang emcee Ang aming atensyon.Magbigay galang muna ito bago tinawag Ang may pinakamataas na ranggo sa kanila.Nasa kalagitnaan ito nang pagsasalita nang tuloyan nitong maagaw Ang buo Kong atensyon, marahil sa aming lahat."I am here in front of you guys, I am very sorry sa mga pamilyang naiwan nang atong mga sundalong nasawi,ilang taon Ang lumipas na walang linaw at walang hustisya tayong nakuha but thi
MY MILITARY CRUSHCHAPTER 27"Hey! Reminiscing again your past" napapitlag naman ako sa kinauupoan ko nang may magsalita sa may pintuan nang aking opisina, Its Alejandro. Ngumiti ako dito pero alam ko sa sarili Kong di ito umabot sa mata, kahit di pinatuloy ay tuloy tuloy Naman itong naglakad papasok nang aking opisina "it's been five years but the wound still fresh" mapait Kong Ani sa kanya, I am now managing the MENDEZ CORPORATION, Dad turn it over to me dahil may isa pa itong business na inasikaso, ayaw ko sanang tanggapin but pinilit talaga nila ako, and thinking na may Kyle na ako, I need to learn how to run our business and it's not bad, I can say na maayos ko Naman itong napatakbo even in my very young age, I'm only 23 yet handling this business. Nung una syempre nahihirapan ako but what's the use of the degree Ive finished Kung di ko agad to makayanang ihandle.For five years my world only rotates for Kyle, school and now for this business. And Alejandro became my business par