chapter 29

MY MILITARY CRUSH

CHAPTER 29

Sa kakalakad ko para lang makalayo sa Lugar na yun ay namalayan ko nalang na nandito na pala sa isang park, humanap ako nang mauupoan at good thing may Nakita ako sa bandang sulok nito, Hindi ko alintana Ang masakit sa balat na sinagot nang araw, pati pagkirot nang paa Koy saka ko palang napansin, ikaw ba nman Ang maglakad nang malayo nang naka stilleto, nang tingnan ko Ang orasan ay saktong Alas dose na pala nang tanghali. Nagkalat narin marahil Ang slight makeup na nilagay ko kanina dahil sa pag iyak at sa pawis, at alam ko ring pinagtitinginan na ako nang mga tao kanina pero binaliwala ko nalang iyon. Walang salita Ang makakatumbas sa tunay na nararamdaman ko ngayon. Kumakalam na Ang sikmura ko pero ayaw nang katawan kumilos.

Tiningnan ko Ang phone ko at may ilang missed calls na Mula Kila mommy at ibat iba pang Numero na marahil ay sa pamilya ni Lance nagmula. Fck! This life, Pano pala Kong nalaglagan ako dati? Pano pala Kong di ko nakayanan Ang lungko