MY MILITARY CRUSHCHAPTER 25Pagmulat ko nang mga mata ay alam ko na agad Kong nasaan ako, nasa hospital na Naman ako. Inilibot ko Ang paningin at nakitang nandito Ang parents ko pati parents ni Lance at nang mga kapatid niya. At umaasa Rin akong nandito na sya, na prank lang lahat nang Yung nalaman ko. Gusto na namang kumawala nang mga luha ko pero pinigilan ko muna, kailangang wag muna akong maniwala sa mga Sabi Sabi lang, I know he's already here."S-Si Lance po, nasan" bakas Ang gulat sa Mukha nang bawat isa dahil sa bigla Kong pagsalita, lumapit sakin si Mommy "Mom where's Lance, nandito na sya Diba" pero nag I was lang nang tingin si Mom, tiningnan ko Rin Ang mga magulang nyat kapatid expecting to get an answer but also them, just look away. Nag umpisa nang manubig Ang mga mata ko "Si Lance, asan na sya! He's not d*ad right? Diba prank lang lahat nang ito, Diba Mom" nag he- hestirical na ako pero niyakap lang ako ni Mommy at Nakita Kong umiiyak narin Ang pamilya nya.Why? Bakit
MY MILITARY CRUSHCHAPTER 26"It's a big miracle, the baby was safe. Buti nalang at naagapan po ninyong dalhin dito si Mrs. Del Castillo" rinig Kong Sabi nang OB ko dito sa hospital nila Lance, nakatanga lang ako habang nakasandal sa headboard "Mrs . Del Castillo, kailangan po muna natin nang bed rest ha, tsaka please lang po iwasan ho natin Ang alcohol at pagka stress" tumango lamang ako sa sinabi nya, Kung may masamang nangyari sa anak ko, di ko talaga mapapatawad Ang sarili ko "alam nating lahat na sa nangyari Kay Sgt. Del Castillo ikaw Ang mas naaapektohan, but please be strong for the sake of your baby" dahil sa katangahan ko muntik nang mapahamak Ang anak ko, I'm sorry baby Kung di Kita naisip bago ko ginawa yun.Nang makalabas kami nang hospital ay bantay sarado ako Kay Mommy, Kung nasan ako nandun din si Mom, ginagawa nya Ang lahat para lang mapasaya ako,at iniiwanan lang ako nito kapag mahimbing na Ang tulog ko. Dahil sa tulong nang parents ko pati narin nang pamilya ni Lanc
MY MILITARY CRUSHCHAPTER 27"Hey! Reminiscing again your past" napapitlag naman ako sa kinauupoan ko nang may magsalita sa may pintuan nang aking opisina, Its Alejandro. Ngumiti ako dito pero alam ko sa sarili Kong di ito umabot sa mata, kahit di pinatuloy ay tuloy tuloy Naman itong naglakad papasok nang aking opisina "it's been five years but the wound still fresh" mapait Kong Ani sa kanya, I am now managing the MENDEZ CORPORATION, Dad turn it over to me dahil may isa pa itong business na inasikaso, ayaw ko sanang tanggapin but pinilit talaga nila ako, and thinking na may Kyle na ako, I need to learn how to run our business and it's not bad, I can say na maayos ko Naman itong napatakbo even in my very young age, I'm only 23 yet handling this business. Nung una syempre nahihirapan ako but what's the use of the degree Ive finished Kung di ko agad to makayanang ihandle.For five years my world only rotates for Kyle, school and now for this business. And Alejandro became my business par
MY MILITARY CRUSHCHAPTER 28Alas Diyes nang Umaga mag uumpisa Ang program doon sa aattendan kaya Naman maaga palang ay nakahanda na kami, di na muna ako pumasok sa opisina. Nang ianunsyo ni Dad na Aalis na kami ay agad ko nang binuhat si Kyle na pormado na.Ilang Oras lang ay nakarating narin kami sa headquarters Kung saan idaraos ang gatherings nila, nang makapasok na sa loob ay di ko alam Kung Pano iexplain Ang nararamdaman, para akong kinakabahan na nasasaktan. Habang di pa nag uumpisa ay naglaro na muna kami ni Kyle sa Cellphone nang mga larong pambata, Hanggang sa nakuha na nga nang emcee Ang aming atensyon.Magbigay galang muna ito bago tinawag Ang may pinakamataas na ranggo sa kanila.Nasa kalagitnaan ito nang pagsasalita nang tuloyan nitong maagaw Ang buo Kong atensyon, marahil sa aming lahat."I am here in front of you guys, I am very sorry sa mga pamilyang naiwan nang atong mga sundalong nasawi,ilang taon Ang lumipas na walang linaw at walang hustisya tayong nakuha but thi
MY MILITARY CRUSHCHAPTER 29Sa kakalakad ko para lang makalayo sa Lugar na yun ay namalayan ko nalang na nandito na pala sa isang park, humanap ako nang mauupoan at good thing may Nakita ako sa bandang sulok nito, Hindi ko alintana Ang masakit sa balat na sinagot nang araw, pati pagkirot nang paa Koy saka ko palang napansin, ikaw ba nman Ang maglakad nang malayo nang naka stilleto, nang tingnan ko Ang orasan ay saktong Alas dose na pala nang tanghali. Nagkalat narin marahil Ang slight makeup na nilagay ko kanina dahil sa pag iyak at sa pawis, at alam ko ring pinagtitinginan na ako nang mga tao kanina pero binaliwala ko nalang iyon. Walang salita Ang makakatumbas sa tunay na nararamdaman ko ngayon. Kumakalam na Ang sikmura ko pero ayaw nang katawan kumilos.Tiningnan ko Ang phone ko at may ilang missed calls na Mula Kila mommy at ibat iba pang Numero na marahil ay sa pamilya ni Lance nagmula. Fck! This life, Pano pala Kong nalaglagan ako dati? Pano pala Kong di ko nakayanan Ang lungko
MY MILITARY CRUSHCHAPTER 30I was sitting on my swivel chair here in my office when someone knocks on the door "come in" I was busy scanning the documents but suddenly paused when I saw bouquet of flowers putted in my table, as I turn my gaze unto someone who put it, I can't help my heart not beat fastest."What the hll are you doing here?" I ask while raising my eyebrows, "I just want to give this to you" I mentained my gaze on him, "I don't need it, this is not a flower shop nor I don't have any achievements today,so why bother to give me that? Ano Yan, suhol " mahabang litanya ko sa kanya that makes him froze for a while "I.." "you're free to leave now" I cutted him off and motion him to get out.Wala syang ibang nagawa kundi Ang lumabas nalang, hinayaan ko nalang din Ang bulaklak na nakapatong sa mesa."Oy! May pa bulaklak si Mayoral" bungad ni Ale nang makapasok ito sa opisina ko "tsk" di ko nalang sya pinansin pa "I watch the live yesterday, how are you feeling now" this time n
MY MILITARY CRUSHCHAPTER 31I was sitting alone while sipping on my cup of coffee nang mamataan ko Ang isang pares nang paa nang babae, nang mag angat ako nang tingin ay Nakita ko Ang Mukha nang babaeng magpanggap na Asawa ni Lance sa ibang Bansa, she smiled "hi! Can I set here" di paman ako sumagot ay umupo na ito sa katapat Kong upoan, inilibot ko muna Ang paningin at nakitang marami pa nang bakanteng mesa pero dito talaga sya naupo katapat ko."What do you want" I ask in straight forward, I know she's something up to kaya ito lumapit sakin "by the way I'm Helarie Castro" I just look at here nang walang kahit Anong ekspresyon na pinakita sa Mukha, "diretsohin mo na ako, I'm a busy person" I heard her sighed."Ill be straight forward to you, I love him at masakit para sakin Ang Makita syang nasasaktan dahil sa pambabaliwala mo" I raised my brows on her, "matagal na akong may gusto sa kanya, the first time I laid my eyes on him nang malipat ako dito,that time Wala ka pa sa Buhay nya
MY MILITARY CRUSHCHAPTER 32I woke up in an unfamiliar room, inilibot ko Ang paningin at namangha sa interior design nang kwartong kinaroroonan ko, it was filled with white and gray. Kompleto sa kagamitan, may closet at bedside table, may nakapatong din ditong lampshade with a picture frame, it was our wedding picture. Sa ding-ding Naman ay may nakasabit na mga paintings at Ang iba ay mga larawan namin at nang anak namin, I heard a sound nang paghanpas nang alon kaya Dali Dali akong bumangon at hinawi Ang makapal na kurtina, there namangha ako sa nabungaran, it's just a glass wall kaya Malaya Kong natatanaw Ang labas, tirik na Ang araw at Kay Ganda nang karagatan. Naalala ko Naman na Ang nangyari kahapon, napapangiti nalang ako sa kalokohan ni Lance, talagang kinidn*p pa ako para lang magkabati kami. Kumakalam narin Ang sikmura ko, sa tindi nang epekto Nung pampatulog na pinasinghot nya sakin, sinigurado talagang bago ako magising eh nandito na kami sa Lugar na ito.Pakiramdam koy pa