Chapter 32

Biglang umangat ang mukha ni Catherine ng biglang gumuhit ang kidlat halos kasabay niyon ay ang malakas na kulog. Mayamaya’y ang malakas na pagbuhos ng ulan doon sa labas ng bintana.

Animo may sariling isip ang kanyang mga paa. Naglakad siya patungo roon sa gilid ng bintana kung saan nakaharap doon sa malaking gate ng compound. Nang sumilip si Catherine ay nakikita niya si Travis naroon pa rin at walang balak pa rin umalis kahit na nababasa na ito ng malakas na pagbuhos ng tubig ulan. May kasama pang kidlat at kulog.

“Travis,” mahinang usal niya sa sarili. Ano ang iniisip ng lalaking ‘to na hanggang ngayon ay hindi pa rin umaalis? Hindi ba alam nito na magkakasakit ito sa ginagawa nitong pagbasa sa tubig ulan?

Biglang nakaramdam ng pag-aalala si Catherine at hindi niya kayang tiisin ng gan’on na lang si Travis. Nainitan at naulanan na si Travis doon sa labas ng gate ngunit wala pa rin balak na umalis.

Hindi nagdadalawang isip si Catherine, dali-dali siya lumabas mula sa loob