CHAPTER 114

Pinagitnaan ng dalawang puting van ag kotse ni Nadja. Ganoon din ang ginawa sa sariling van nila kung saan nakasakay ang kanyang mama at papa. Umusok ang ilong ni Nadja dahil puwede silang maabala sa ginagawa ng mga ito.

“Anong problema ng mga ito? Sinabihan ko na sila na huwag nang eskortan ang mga bata? Mahirap bang intindihin iyon?”

“Ma’am, huwag po kayong lalabas kahit anong mangyari.”

“Cogie…”

“Baka po kasi hindi sila mga tauhan ni Sir Victor.” Biglang napahinto si Nadja. Doon lang siya kinabahan. Inosente ang mga bata at hindi nila alam kung ano ang posibleng mangyari.

Huminto na si Cogie dahil ayaw silang paunahin ng mga sasakyan. May bumabang kalalakihan sa puting van.

“Tama ka, hindi sila tauhan ni Victor.” Hindi napansin ni Nadja ang babaeng naglakad sa gawing kanan at kinatok ang bintana.

Nakahawak siya ng baril ngunit hindi naman natakot si Nadja doon. Kasama niya ang kanyang mga anak.

“Ma’am…”

“Kapag bumaba ako, isara mo kaagad ang pinto at huwag mong bubuksan ka