CHAPTER 118

Parang umuusok ang ilong ni Nadja sa inis. Pangisi-ngisi lang si Victor ngunit kanina pa niyang napansin na may ibang nakatingin sa lugar ng babae kaya lumipat na siya ng mesa bago pa siya maunahan.

“Huwag ka nang mag-inarte diyan at baka mapaaway ako sa lalaking kanina pang nakatingin sa iyo.”

“Selos ka naman.”

“I missed you!” sabi ni Victor sabay subo ng pagkain.

“Gutom lang ‘yan. Kumain ka na lang. Marami ka pang sinasabi.” Ngunit naunang umalis si Nadja.

“Aalis ka na?”

Iniwan niya ang lalaki kahit hindi pa ito tapos kumain. “Sorry, I have to leave.” Ipinatong niya ang isang platito sa kanyang plato. “Hindi kasi ako mapamahiing tao. Kahit siguro ipinatong ko ang plato ko ay makakapag-asawa ka pa rin.”

Napailing na lang si Victor. Tinapos niya ang kanyang pagkain kahit mag-isa lang siya. May lumapit na babae sa kanya at gustong makiupo ngunit itinuro niyang marami pang bakanteng upuan at hindi siya nakikisalo sa mga hindi niya kilala.

“I am…”

“Look, I don’t care who you are.