Chapter 62 "Ang gamot, asan na!" tanong sa lalaki. "Dalhin muna kami kung saan mo hinatid ang mga bihag," utos ko dito. "Saka ko ibigay ang gamot para sa lason!" dagdag kong sabi. Agad naman nitong sinunud ang aking sinabi, habang nasa biyahe kami ay napasulyap ako sa anim na lalakihan hanggang ngayon ay wala pa rin purol ay nakabandera ang kanilang patotoy na naka yuko. Hindi nagtagal ay agad din kaming nakarating sa may liblib na lugar, agad ko nakita ang mga kababaihan kasama ang isang batang babae. Agad kung pinababa ang mga babaeng nasa sasakyan saka ko binigyan ng isang gamit na capsule. "Ito, inumin mo! Papakawalan kita at hindi kita ipakulong basta wag ka nag gagawa ng masamang gabay," wika ko. "Salamat, sa pangalawang pagkakataon!" tugon niya sa akin saka niya ininom ang gamot na aking binigay. Sabah kaming bumaba hanggang bigla itong nagtanong na parang hindi makapaniwala sa nangyari. "Anong nangyari? Saan ako?" takang tanong niya habang tumingin sa paligid.
Chapter 63 Habang nag-umpisa sila naglalakad nga nakabandera ang kanilang patotoy ay maraming taong nakatingin at kumukuha ng video, may nag live pa para makita sa buong mundo ang kanilang nakita. Hanggang nag ring ang aking phone, kaya napatingin ako kung sinong napatawag. Agent P calling............. Kaya agad ko ito sinagot. "Hello?" saad ko. "Pangbihira, alam mo ba na trending ngayon ang ginawa mong pagpa passion show mo sa mga kalalakihan. Naka bandera pa ang kanilang patotoy pero infernes ang ganda ng katawan nila, hehehe!" hagikhik nitong sabi. "Tsk! gusto mo naman ang nakikita!" sabi ko dito. May video akong i-forward sayo hintayin mo," sabi ko saka ko tiningnan sa aking phone kong saan lahat nangyayari kagabi ay automatic ma save sa aking phone. Mabilis kong hinanap ang video kung saan ang dalawang lalaki nagtatalik. Nang nakita ko ay agad kong sine-sent kaya napangiti ako sa aking isipan kung ano ang reaction ni Agent P. "What the fuck!" bulalas nito. "Totoo it
Chapter 64 Agad akong tumayo at nagpunta sa Ginang na ngayon ay nanginginig sa takot. Agad kong iniba ang aking boses. "Ali, hehehe!" tawa ko na parang baliw. "Sayo yata 'to!" dagdag kong sabi sabay pakita sa kanyang bag. Agad naman itong tumingin sa akin saka inabot ang kanyang bag. "Maraming salamat sayo, napakahalaga ang laman nito!" iyak nitong sabi. "Alam mo ba ng dahil naibalik mo ang bag na ito ay madugtungan ang buhay ng aking apo," hagulhol nitong iyak. Nahabang ako sa kanyang sinabi, agad itong binuksan ang kanyang bag kaya nakita ko ang laman nito. Pera, maraming pera. Agad itong kumuha ng isang libo saka inabot niya sa akin. "Hi'to, sayo na!" sabay abot niya sa akin ang pera pero ngumiti lamang ako saka lumakad paalis sa kanyang kinatatayuan. Naglakad ako pa hinto-hinto saka dumadampot ng mga basurang nakikita. Pakanta-kanta pa akong namumulot at sinabayan ko pa ng pagsasayaw. Sa ilalim ng bituin, tayo'y naglalakad,Hawak-kamay sa dilim, pag-ibig ay nag-aal
Chapter 65 Pagkatapos ay agad akong lumabas sa CR saka ako naglakad patungo sa motor kung saan ko iniwan. Habang papalapit ako ay siya namang dumating ang mga police saka sinuri ang motor kaya umiwas na lamang ako ng daan. "Ito yung motor na kinuha ng baliw!" dinig kong sabi sa isang police kaya napahinto ako sa kakalakad. "Biruin mo, dito lang iniwang. Sandali ipaalam ko sa headquarter na nakita nating ang motor!" tugon din sa isa. "Tsk, hiniram ko kaya yan!" sagot ko dito. "Anong sabi mo, miss?" nakasimangot pa ako dahil malakas pala ang pagsasalita ko. "Wala, po, mamang police!" tangi ko. "Hindi may sinabi ka. Kung hindi ako nagkakamali ang sinabi mo ay 'hiniram' -yun lang ang narinig ko!" sambit niya sa akin. "Ay wala akong sinabi na ganyan, officer! Baka marumi lang ang tainga mo kaya iba ang -yung narinig!" wika ko. "Siguro maraming atuli ang tainga niyo po, kaya linisin ninyo ng mabuti," dagdag kong sabi saka tumalikod upang umalis. Habang papalayo a
Chapter 66 Naalimpungatan ako mula sa aking pagkakatulog nang marinig ang malalakas na sigawan mula sa labas ng apartment ko. Mukhang may nag-aaway sa may labasan, at dahil sa inis ko, agad akong bumangon at nagtungo sa bintana. Ibinangon ko ang aking katawan at tinitigan sila ng ilang sandali, nagtataka kung anong klaseng gulo ang nangyayari. Hindi ko na natiis ang ingay kaya't sinigawan ko sila ng malakas: "Anong klase ng ingay 'yan?! Wala ba kayong pakialam sa mga natutulog?!" galit kong sigaw. Dahil sa lakas ng sigaw ko, napatingin sila sa akin. Ang isa sa kanila ay may hawak na beer at tila hindi makapaniwala na may isang tao sa bintana na sumaway sa kanilang gulo. Ang isa naman ay may galit na ekspresyon, ngunit napansin kong medyo nahihirapan ding magsalita, marahil ay dahil sa kalasingan. Nilibot ko ang aking paningin sa paligid upang magmasid. 'Nakakainis, hindi ko alam kung bakit ako napapaabala sa mga ganitong ingay,' bulong ko sa aking sarili. Habang ako ay p
Chapter 67 Agad akong lumapit dito ni walang takot man lang. Pagdating ko sa kanyang harapan, agad niya akong binigyan ng suntok, pero agad ko ding naiwasan. Gumanti ako ng suntok, dahilan upang mapaupo siya sa lupa. Pinulot ko ang baril saka sinuri. "Isang kalibreng .45 ito. Paano ka nakaroon ng ganitong baril?" tanong ko sa kanya. "Alam mo ba na ang sining humawak ng mga armas nang walang lisensya ay makukulong? Nasa RA Code #10591 'yan," dagdag ko. Makinig ka sa aking papaliwanag kong ano ang nasa code#10591. "Ang RA 10591 ay ang Comprehensive Firearms and Ammunition Regulation Act ng Pilipinas. Ito ay nagtatakda ng mga regulasyon hinggil sa pag-aari, pagbebenta, at paggamit ng mga armas. Kung wala kang lisensya, maaari kang makulong o magmulta," sabi ko dito. Nag-sasalita ito at nagtanong kung bakit ko alam. "Isa akong agent kaya alam ko ang tungkol dito!" malamig kong sabi, sabay tawa ng mahina. Nakita ko ang takot na unti-unting sumik sa mga mata niya, at alam ko na hi
Chapter 68 Agad akong kumuha ng isang mani na binalatan ko na, hanggang naisip ko na kailangan kong lagyang ng isang kaakit-akit na larawan. Kumuha muna ako ng isang pirasong papel at gumuhit muna ako ng isang kweba. "Ang galing ko talagang gumuhit," wika ko sabay hagikhik. Sinali ko sa pagbalot ang ginuhit kong larawan kasama ang isang pirasong mani. "Siguradong magugustuhan ito ng aking mahal na asawa," bulong kong sambit. Kumuha ako ng isang pirasong tape at sinimulang idikit ang papel sa mani. Habang ginagawa ko 'yon, may biglang pumasok sa isip ko na baka hindi siya magustuhan. "Hala, baka isipin niyang weird ako!" bulong ko sa sarili ko, pero sinadyang tawa na lang ang sumunod. "Puwede namang maging masaya siya sa simpleng bagay na 'to!" patuloy kong paniniwala. Dahan-dahan kong inilagay ang mani na may larawan sa isang maliit na kahon, tapos itinago ko 'yon sa ilalim ng kama. “Mamaya, ipapakita ko ito sa kanya at siguradong magugulat siya! Baka magmakaawa pa
Chapter 69 Pauwi na sana ako ng biglang may dumating na isang kotse patungo sa mansyon ng aking asawa kaya huminto muna ako saka ko pinagana ang matalas kong pandinig. "Hello, darling!" sabi sa isang babaing kararating lang. "Anong ginawa mo dito, di'ba tantanan mo ako dahil may asawa na ako!" malamig na sabi ni Kent kaya napangiti ko. "Wag mo akong lukuhin pa, Kent! Kung may asawa ka b, bakit hindi ko siya nakita man lang?" wika nito. "Wag mong pangaraping makita ang asawa ko, babae!" pagalit niyong sabi. "Oh, relax lang! Nagsasabi nilang naman ako ng totoo!" wika nito. Dahil sa galit ko ay agad kung kinuha ang laman ng aking basket. Pinagbabato ko ito sa babae dahilan upang sumigaw ito sa sakit. Agad napangitin si Kent sa aking dereksyon at nagmamadaling lumapit sa akin kaya agad akong umeskapo bitbit pa rin ang basket. Pagliko ko sa may unahan ay may nakita akong isang Ali Kaya agad kong binigay sa kanya ang paninda ko. "Ali! Ali! Sandali lang," bigkas ko. "
Mahal kong mga Tagasubaybay, Isang taos-pusong pasasalamat ang nais kong iparating sa inyong lahat na sumubaybay at nagbigay suporta sa aking kwento. Ang bawat hakbang ng paglalakbay ng mga karakter, ang bawat tagumpay at pagsubok na kanilang hinarap, ay naging mas makulay at puno ng kahulugan dahil sa inyong mga mata at puso na tumutok sa bawat detalye. Hindi ko kayang ipaliwanag kung gaano kahalaga ang bawat mensahe, komento, at mga pag-suporta na inyong ibinigay sa akin. Ang bawat isa sa inyo ay may bahagi sa pagbuo ng kwentong ito—at sa bawat oras na kayo ay naglaan ng panahon upang basahin at subaybayan ang aking pagsulat, naramdaman ko ang inyong mga positibong enerhiya na nagbigay lakas sa akin upang ipagpatuloy ito. Sa kabila ng mga pagsubok, ang inyong suporta ay nagsilbing gabay na hindi ko kayang kalimutan. Sa bawat pahina, sa bawat kabanata, at sa bawat hakbang ng kwento, andiyan kayo bilang mga kasamahan ko sa paglalahad ng isang kwento ng pag-asa, tapang, at pagmamahal
Chapter 113Ngunit habang ang mga pwersang ito ay natapos, ang isang matinding katahimikan ang bumalot. Ang mga kalaban sa likod ng mga operasyon ni Drozdov at Volkov ay natapos na, at sa kanilang pagkawala, nawala rin ang mga panganib na banta sa buhay ng mga triplets at ng iba pang mga inosente. Sa kabila ng mga naiwang sugat at pagkatalo, natapos ang isang malaking yugto ng aming laban. "Agent T, natapos na," sabi ko habang tinitingnan ang mga dokumentong nagpatunay ng kanilang pagkatalo. "Wala na silang magagawa pa. Hindi na nila mababalik ang kanilang imperyo." Ngunit alam ko, sa ilalim ng lahat ng ito, may mga pwersang nanatili pa rin. May mga lihim na operasyon at mga bagong kalaban na nagmamasid, ngunit sa mga susunod na araw, natutunan ko na ang tunay na laban ay hindi palaging nasusukat sa lakas ng kalaban. Ang laban na tinatahak namin ay laban para sa kapayapaan—para sa mga buhay ng mga inosenteng tao na nagdusa. Ang pangalan ko at ng mga kasama ko ay magiging bahagi ng
Chapter 112Habang ang mga pangalan ng Volkov ay naglaho sa mga talaan, ang mga anino ng kanilang imperyo ay patuloy na sumasabay sa mga hangin. Wala kaming magawa kundi maghintay. Isang kakaibang katahimikan ang sumik sa aming operasyon. Walang bagong impormasyon, walang bagong hakbang, at wala ring makikitang kasunod na laban. Ngunit alam ko, hindi sa lahat ng oras ay magtatagal ang katahimikang ito. Isa lamang itong preparasyon bago ang susunod na pagsabog.“Agent T, kailangan natin maghanda,” sabi ko sa kanya isang umaga, habang pinagmamasdan ang mga bagong ulat mula sa aming mga pinagkakatiwalaang sources. “Hindi ako naniniwala na tapos na tayo. May ibang pwersa pa rin na gumagalaw sa likod ng mga kaganapang ito.”“Tama ka,” sagot ni Agent T, ang boses niya ay may bahid ng pag-aalala. “Ang mga operasyon ni Volkov ay isang piraso lang ng mas malawak na laro. Kung hindi natin makikita ang buong larawan, baka mapag-iwanan tayo.”Nagpunta kami sa isang ligtas na lokasyon upang mag-re
Chapter 111Nagpatuloy kami sa pagtutok sa mga pondo at operasyon na ipinapakita ng mga dokumento. Habang nagsasaliksik kami ng mga pangalan at koneksyon, napansin namin na ang ilan sa mga taong may kinalaman sa mga operasyon ng Volkov ay nagtatago sa likod ng mga negosyo at mga opisyal na posisyon sa politika. Tinututukan namin ang mga detalye, at natuklasan namin na ang mga operasyon ng Volkov ay may mga malalaking kasosyo sa loob ng mga institusyong politikal at militar sa buong Europa.“Agent T,” sabi ko habang pinagmamasdan ang mga bagong impormasyon, “Wala na tayong oras. Ang mga pwersang ito ay patuloy na nagpapalakas at nagpapalawak ng kanilang impluwensya. Kailangan natin silang harapin.”“Hindi ko inaasahan na madali,” sagot ni Agent T, ang boses niya ay matatag. “Pero hindi tayo pwedeng magpatalo. Hindi natin puwedeng hayaang magpatuloy ang kanilang mga operasyon.”Nagpatuloy kami sa paghahanap ng mga susunod na hakbang, ngunit habang nagpapatuloy kami, ramdam ko ang lumala
Chapter 110Habang nakatayo kami sa loob ng tahimik na silid sa mansion, naramdaman ko ang bigat ng mga dokumentong hawak namin. Ang mga pangalan at koneksyon sa loob ng mga papeles ay nagbukas ng pinto sa isang mas malalim na operasyon, isang pwersa na hindi basta-basta matitinag. Alam ko na ang laban ko ay hindi lang laban laban sa isang pangalan, kundi laban sa isang buong sistema ng kasamaan na nagpapalakas sa mga tao sa likod ng Volkov.“Agent T,” sabi ko, ang mga mata ko ay nag-i-scan ng mga dokumento, “Ipinapakita nitong mga pangalan na may mga koneksyon ang mga pwersang nagpapatuloy sa ilalim ng pangalan ni Greg Volkov. Hindi sila titigil.”“Malamang, hindi,” sagot ni Agent T, ang tinig niya ay puno ng pagka-determinado. “Kahit tapos na ang pangalan ng Volkov, ang mga operasyon na ito ay hindi titigil. At mas malupit ang mga susunod na hakbang.”Isang malamlam na pangitain ang gumugol sa isip ko habang iniisip ang susunod na hakbang. Kung ang mga pwersang ito ay patuloy na lum
Chapter 109Ang mga salitang iyon ay nagsisilbing hudyat na magsisimula ang tunay na labanan. "Tingnan natin kung sino ang magiging hadlang," sagot ko, ang aking tinig malamig at puno ng galit.Sa isang mabilis na galaw, inihagis ko ang isang smoke grenade, at ang buong pabrika ay napuno ng usok. Habang nagtatago kami ni Agent T sa ilalim ng mga makina, naririnig ko ang mabilis na mga galaw ni Drazhen at ng kanyang mga tauhan. Alam kong hindi na kami magtatagal dito.“Agent T, maghanda ka,” sabi ko, ang mga mata ko ay alerto sa bawat galaw. "Kailangan nating tapusin ito ngayon."Habang nagsimula ang engkwentro, ramdam ko ang tensyon sa hangin. Si Drazhen ay mabilis at may mga tauhan siyang bihasa sa laban. Ngunit ako, hindi ko binitiwan ang aking layunin. Ang bawat galaw ko ay isinagawa nang may layuning tapusin siya."Drazhen!" sigaw ko, sabay lakas ng putok mula sa aking baril. "Endlich wirst du für alles bezahlen, was du getan hast!" (Sa wakas, magbabayad ka na para sa lahat ng gin
Chapter 108Ang pagbagsak ni Dmitri Volkov ay isang tagumpay, ngunit ito’y isang maliit na bahagi lamang ng mas malaking labanan na patuloy na bumabalot sa akin. Ang pangalan ni Greg Volkov ay patuloy na nagbibigay ng takot at kapangyarihan, kahit na siya ay matagal nang patay. Habang pinapanday ko ang aking landas pabalik sa mga anino ng kanilang imperyo, ramdam ko na mas malalim pa ang ugat ng kasamaan na kailangan kong tunawin.Ang mga paggalaw ko ay naging mas maingat at mapanuri. Ang pagkatalo ni Dmitri ay nagbigay daan para makuha ko ang ilang mahahalagang impormasyon mula sa mga kagamitan niya—mga dokumento, codes, at mga pangalan na magdadala sa akin sa susunod na hakbang. Ngunit kahit anong patuloy na pagsusuri ko sa mga materyal na ito, isang bagay ang naging malinaw: Si Greg Volkov ay hindi lamang isang pangalan. Ang pangalan niyang iyon ay naging simbolo ng isang malupit na imperyo na nagpapatuloy sa mga operasyon gamit ang mga koneksyon at makinarya ng mga taong matagal n
Chapter 107 Ang pag-alis mula sa Hamburg ay mabilis at tahimik. Ang warehouse na pinasok namin ay nagbigay ng mahahalagang piraso ng impormasyon, ngunit hindi pa rin sapat. Ang mga Volkov ay may maraming tinatago, at mas mataas na pwersa ang nakatago sa likod ng kanilang operasyon. Kung hindi ko sila matutumbasan sa lugar na iyon, hindi ko rin matutumbasan ang buong sistema ng kasamaan na kanilang pinapalakas. Habang naglalakbay kami pabalik, iniisip ko kung anong susunod na hakbang. Alam kong ang gabay ay nagsisimula nang magbukas, ngunit ang mga koneksyon ni Dmitri Volkov, pati na rin ng kanyang ama na si Greg Volkov, ay humantong sa isang lugar na mas malupit—Germany. Doon, may mga ugat ng kanilang negosyo na kailangang durugin. "Agent T," sabi ko habang binabaybay namin ang kalsadang pauwi, "pupunta tayo sa Germany. Doon natin tututukan si Dmitri Volkov." Nakita ko sa mga mata ni Agent T ang isang seryosong pagkakasunduan. "Si Volkov ba ang target natin?" tanong niya, ang tini
Chapter 106 Ang dilim ng gabi ay tila bumabalot sa akin habang iniisip ko ang susunod na plano. Si Dmitri Volkov at ang kanyang ama, si Greg Volkov, ay hindi lamang simpleng kalaban—sila ay mga piraso ng isang masalimuot na puzzle na kailangan kong buuin. Isang piraso na kapag natumbok, magbibigay sa akin ng sagot sa lahat ng tanong ko. Kahit na patay na ito ay nagpapatuloy pa rin ang kanyang mga gawaing pamamagitan sa kanyang anak. Nagmumuni-muni ako sa mga dokumentong nakuha ko, at sa mga koneksyong unti-unting lumilitaw. Ang mga Volkovs ay hindi basta-basta—hindi nila kayang magtago sa ilalim ng radar ng mga pwersa ko. Kung ang buong operasyon nila ay nakaangkla sa mga arms syndicates at droga, dapat ay may mga koneksyon sila sa mga pangunahing pook ng kalakalan—mga lungsod, mga port, at mga lugar kung saan madaling magpasok at maglabas ng armas at droga. "Agent T," sabi ko, iniabot ang isang piraso ng papel na naglalaman ng pangalan ng isang lugar. "May isa pa tayong kaila