Chapter 3
Hinabol ko ito sa madilim na bahagi hanggang naabutan ko ito sa may dulo ng bakuran, at may kasama na itong tatlong mga tauhan. Malawak ang ngiti nitong nakatingin sa akin, parang nanalo ng lotto kahit hindi tumaya. "Wehre diejenigen ab, die es wagen, mein Territorium zu betreten!" (Sugurin nyo ang mapangahas pumasok sa aking teritoryo) sigaw nito. "Als nächstes, Boss!" (Masusunod, Boss!) sagot ng mga tauhan nito, hawak-hawak ang mga pamalo upang gawing sandata. "Yeaaaa......!" "Ahhhhh.....!" Yun ang sigaw ng dalawang kalaban na sumugod sa akin. Agad akong umilag na parang isang bihasang ninja. "Hahaha, ich fühle mich wie ein spielendes Kind," (Hahaha, para akong nakipaglaro sa isang bata) pang-aasar ko dito. "Töte sie!" (Patayin ninyo) sigaw ulit ng kanilang amo na si Greg. "Herr Greg Lim, nach ihnen bist du der Nächste," (Mr. Greg Lim, pagkatapos ko sa kanila ikaw naman ang isusunod ko) mapanganib kong sabi, dahilan upang namutla ito sa takot. Ang mga tauhan ni Greg ay muling sumugod sa akin, ngunit handa na ako. Sa isang mabilis na galaw, iniiwasan ko ang mga hampas ng kanilang mga pamalo at sinugod sila ng walang pag-aalinlangan. Ang unang kalaban ay agad kong nasapak sa mukha, dahilan upang mawalan ito ng malay. Ang pangalawang kalaban ay nag-atubili, ngunit hindi ko siya binigyan ng pagkakataon. Hinawakan ko ang kanyang braso at pinilipit ito, dahilan upang bumagsak siya sa lupa na sumisigaw sa sakit. Si Greg ay nagsimulang umatras, halatang natatakot sa aking kakayahan. Nakita ko ang takot sa kanyang mga mata habang papalapit ako sa kanya. "Komm nicht näher!" (Huwag kang lalapit!) sigaw ni Greg, ngunit wala na siyang magawa. "Zu spät, Greg. Du wirst für deine Taten bezahlen." (Huli na, Greg. Magbabayad ka para sa iyong mga ginawa.) sabi ko habang patuloy na lumalapit. Nang marating ko siya, hinawakan ko siya sa kwelyo at itinaas. "Jetzt wirst du sehen, was passiert, wenn du dich mit mir anlegst." (Ngayon, makikita mo kung ano ang mangyayari kapag nakipaglaro ka sa akin.) bulong ko sa kanyang tainga. Nanginginig si Greg sa takot. "Bitte, verschone mich!" (Pakiusap, patawarin mo ako!) pagsusumamo niya. "Hättest du vorher daran denken sollen." (Dapat naisip mo yan bago ka gumawa ng kalokohan.) sagot ko. Sa isang mabilis na galaw, binagsak ko siya sa lupa at tinadyakan sa tiyan, dahilan upang mapahiyaw siya sa sakit. "Tandaan mo ito, Greg, at dalhin mo rin iyan sa kabilang mundo. Dahil hanggang dito na lang ang iyong buhay," saka ko pinutukan ang kanyang sentido dahilan upang mamatay ito. Bilang isang assassin, sanay na ako sa mga gawain na ganito pero hindi ako basta-basta kikitil ng buhay kung walang malalim na dahilan. Habang tinitingnan ko ang walang buhay na katawan ni Greg, naramdaman ko ang bigat ng bawat desisyon na ginawa ko. Hindi ito isang bagay na ginagawa ko ng walang pag-iisip. Alam kong bawat buhay na kinikitil ko ay may kasamang responsibilidad at konsensya. "Mission accomplished," bulong ko sa sarili habang nililigpit ang aking baril. Alam kong may mga susunod pang misyon, mga bagong hamon na haharapin, ngunit sa ngayon, kailangan kong magpahinga at maghanda para sa susunod na laban. Habang papalayo ako sa lugar, narinig ko ang mga sirena ng pulisya. Alam kong darating sila, ngunit wala na akong pakialam. Natapos ko na ang aking misyon, at iyon ang mahalaga. Pagdating ko sa aking safe house, agad kong nilinis ang aking mga kagamitan at siniguradong walang bakas na mag-uugnay sa akin sa nangyari. Uminom ako ng isang basong tubig at umupo sa aking upuan, iniisip ang mga susunod na hakbang. "Isa na namang misyon ang natapos," sabi ko sa sarili. "Ngunit kailan kaya matatapos ang lahat ng ito?" Habang iniisip ko ang aking kinabukasan, alam kong hindi pa ito ang huli. Marami pang misyon, marami pang buhay na ililigtas o kukunin. At sa bawat hakbang, kailangan kong maging handa, alerto, at walang takot. Sa mundo ng mga assassin, walang lugar para sa kahinaan. Kailangan kong maging matatag, para sa aking sarili at para sa mga taong umaasa sa akin. Agad kong tinawagan ang aming Elder sa secret organization kung saan ako nabibilang, ang Dark Moon, upang ipagbigay-alam na tapos na ang misyon ibinigay niya sa akin para makuha ko ang kanyang bayad. "Mission accomplished," sabi ko sa telepono habang hinihintay ang kanyang tugon. "Magaling, Sky. Alam kong mapagkakatiwalaan kita," sagot ng Elder na may halong paggalang at kasiyahan sa kanyang boses. "Ang bayad mo ay ihahatid sa iyong usual drop point bukas ng gabi. Ngunit tandaan mo, may bagong misyon na naman na naghihintay sa iyo." "Anong detalye ng bagong misyon?" tanong ko, handa na sa susunod na hamon. "May isang high-profile target na kailangang mawala. Ang pangalan niya ay Tavern Kruger. Isa siyang notorious arms dealer na nagdudulot ng kaguluhan sa iba't ibang bansa. Kailangan natin siyang alisin bago pa siya makapagdulot ng mas malaking problema," paliwanag ng Elder. "Consider it done," sagot ko nang walang pag-aalinlangan. "I will gather all necessary intel and prepare for the mission." "Mag-ingat ka, Sky. Si Kruger ay hindi basta-bastang kalaban. Marami siyang tauhan at malakas na koneksyon. Ngunit alam kong kaya mo ito," paalala ng Elder bago ibaba ang telepono. Matapos ang tawag, agad kong sinimulan ang pag-research tungkol kay Tavern Kruger. Kinailangan kong malaman ang lahat ng detalye—mga galaw niya, mga tauhan niya, at ang kanyang mga kahinaan. Sa bawat impormasyong makakalap ko, mas nagiging handa ako sa susunod na misyon. Habang binabasa ko ang mga files at nag-iimbestiga, naramdaman ko ang excitement at nabubuhay ang dugong dumadaloy sa aking katawan. Isa na namang mapanganib na misyon ang haharapin ko, ngunit alam kong ito ang buhay na pinili ko. Sa bawat hakbang na gagawin ko, kailangan kong maging maingat at tumpak. Sa mundo ng mga assassin, isang pagkakamali ay maaaring maging huling pagkakamali. Kinabukasan ng gabi, nagtungo ako sa usual drop point upang kunin ang aking bayad. Nakatago ito sa isang lumang warehouse sa gilid ng lungsod. Nang makarating ako doon, nakita ko ang isang maliit na kahon na may tatak ng Dark Moon. Binuksan ko ito at nakita ang eksaktong halaga na napagkasunduan namin ng Elder. "Perfect," bulong ko sa sarili habang inilalagay ang pera sa aking bag. Agad akong umalis mula sa lugar at bumalik sa aking safe house. Pagdating ko sa safe house, inihanda ko na ang lahat ng kakailanganin ko para sa bagong misyon. Inayos ko ang aking mga baril, mga bala, at iba pang kagamitan. Kailangan kong maging handa sa anumang oras. Habang naghahanda, nagpatuloy ako sa pag-research tungkol kay Tavern Kruger. Nalaman kong mayroon siyang isang malaking event na dadaluhan sa loob ng tatlong araw. Isang charity gala na gagawin sa isang high-security hotel. Ito ang magiging pagkakataon ko. Tatlong araw akong nagplano at nag-ensayo. Inaral ko ang layout ng hotel, ang mga security measures, at ang mga galaw ni Kruger. Kailangan kong maging perpekto sa bawat detalye. Dumating ang araw ng event. Nagsuot ako ng isang eleganteng suit upang mag-blend in sa mga bisita. Sa ilalim ng aking suit, nakatago ang aking mga sandata. Pumasok ako sa hotel nang walang kahirap-hirap, nagpapanggap bilang isa sa mga VIP guests. Habang nasa loob, sinimulan kong hanapin si Kruger. Nakita ko siya sa isang sulok, nakikipag-usap sa ilang mga kilalang tao. Lumapit ako nang dahan-dahan, naghihintay ng tamang pagkakataon.Chapter 4 Sa isang iglap, nahanap ko ang aking pagkakataon. Lumapit ako kay Kruger at binulungan siya, "Tavern Kruger!" tawag ko dito kaya lumingon ito sa akin. Ngunit hindi niya ako makilala dahil sa aking ayos. Nakatago ang aking pagkilanlan, tanging mata ko lamang ang kanyang makikita. Walang dalawang isip na pinutukan ko ito ng tatlong beses sa kanyang noo. Kailangan kong patayin agad dahil ito na ang last misyon na ibinigay sa aming lider. Sa bawat putok ng baril, naramdaman ko ang bigat ng responsibilidad na bumaba mula sa aking mga balikat. Bumagsak si Kruger sa sahig, walang buhay. Nagdulot ito ng kaguluhan sa paligid, ngunit kailangan kong manatiling kalmado at mabilis na mag-isip. Agad akong umalis mula sa lugar, siniguradong walang makakakita sa akin. Sa gitna ng kaguluhan, nagawa kong makalabas ng hotel nang hindi napapansin. Tumungo ako sa isang madilim na eskinita at hinubad ang aking disguise, itinago ang aking mga sandata, at nagpalit ng damit. Habang naglalakad
Chapter 5 Lumipas ang mga araw ay ipinatawag kaming lahat na mga membro ng Dark Moon. Dahil may gaganapin itong isang palaro kung sino ang mananalo ay may premyong bakasyon nang apat na buwan. Tulad ng aking kagawian, balot ang aking katawan ng itim na damit, tanging mata ko lamang ang kanilang makikita kaya ang ibang mga assassin na kasamahan ko ay hindi nila ako kilala maliban lang kina Agent C, Agent T, Agent P, Agent R, at Agent A. Sila ang nasa ilalim ng aking pamumuno na Angel Black. Habang nagtitipon kami sa isang malaking silid, nagsimula ang Elder na magpaliwanag tungkol sa palaro. "Mga kasamahan, ito ay isang pagkakataon upang ipakita ang inyong kakayahan at makakuha ng premyong bakasyon. Ang palaro ay isang serye ng mga pagsubok na susukat sa inyong talino, lakas, at kakayahan sa pakikipaglaban." Nakita ko ang excitement sa mga mata ng iba pang mga assassin. Ang pagkakataong makapagpahinga ng apat na buwan ay isang bihirang premyo sa aming mundo. Ngunit alam kong hindi
Chapter 6 Pagkatapos nang palaro ay agad akong umuwi sa aking mansyon dito sa Germany. Diritso-diretso pagdating ko ay agad akong pumasok sa loob ng aking silid at pabagsak humiga sa aking kama, dahil sa pagod ay nakatulong ako na hindi ko namalayan. Panaginip. . . Chapter 7 Pagkatapos nang palaro ay agad akong umuwi sa aking mansyon dito sa Germany. Diritso-diretso pagdating ko ay agad akong pumasok sa loob ng aking silid at pabagsak humiga sa aking kama. Habang nag muni-muni ako at nakatingin sa kisame ay hindi ko maiwasang maalala ang masasayang ala-ala naming ng aking magulang at bunsong kapatid noong nabubuhay pa sila. Naalala ko noon kung paano kami gisingin ng aming ina, napangiti na lamang ako ng mapait bahang inaalala ang lahat. Flashback Dahilan upang nagising ako dahil sa haplos ng aking buhok at mukha, alam ko na si Mama ito kaya napangiti ako sa nang palihim. Palaging ginawa ito ng aming Ina sa tuwing gigisingin kami ng aking kapatid na si Star. "Sky a
Chapter 7 "Mama!" tawag ko sa aning Ina habang hinihila ko ang kanyang kaylangang damit. Kaya mapahinto ito sa paglalakad saka lumingon ito. "Hmmm, bakit Sky?" malambing na sagot sa aking Ina sa akin. "Sino po sila?" takang tanong ko dito. "Ah, sila ba!" sabay turo sa unahan Kaya agad akong tumango. "Sila ang matalik na kaibigan ng iyong Ama. Yung nagkarga sa binatilyong iyong iniligtas ay si Mr. King Curtis at ang kanyang asawa na si Elizabeth yung isang lalake nag lakad ay si Damon Mondragon at yung isa ay si David Santiago ang iyong Ninong," sabi sa aking Ina. "Ah!" tanging sagot ko lamang kay Mama. Hanggang naglakad muli kami at sumunod na rin kami sa kanila. Hanggang makarating kami sa isang cottage kung saan ang hintay ang aking Ama. Hanggang napako ko ang paningin ko sa isang binatilyo na tahimik itong nakaupo sa may sulok na parang ayaw makipag-usap sa ibang ka edad nito kaya agad ko itong nilapitan at umupo sa kanyang tabi saka pinagmasdan ang kanyang mukha.
Chapter 8 APAT, apat na buwan na kaming nanirahan sa bagong bahay bagong kapitbahay at bagong ka-klase. Habang nasa loob ako ng bago kung silid ay di ko maiwasang ma-miss ang dati kung silid na puno ng poster nang Idol kung Angel Locsin at ni Anne Curtis. Hanggang tinawag na ako sa aking ina dahil mali-late na raw kami sa bago kung paaralan. Kaya agad kung inayos ang aking sarili saka lumabas sa silid. End Flashback "Anak, alam ko na hindi mo gustong lumipat ng bagong tahanan Kaya lang kailangan kasi kung asan ang iyong Ama ay andoon din tayo at saka ito na ang huling lipat natin Kaya wag kanang malungkot, okay!" pagpapaliwanag ni Mama sa akin." Ngumiti na lang ako upang hindi ito mag-alala. Hanggang tinawag na kaming dalawa ni Star upang idaan kami ni Papa sa bago naming paaralan. "Mga anak, kailangan ninyo alagaan ang inyong sarili, lalo kana Sky. Lagi mong tatandaan na kailangan mong maprotektahan ang iyong kapatid. Dahil hindi natin alam kung anong mangyayari sa kasu
Chapter 9 Bumalik lamang ako sa aking sarili ng tumunog ang aking phone. May nag bigay sa akin ng mensahe kaya agad ko itong tiningan. 'MAY IBIBIGAY KO SAYONG LAST MISYON, BAGO KO IBIGAY SAYO ANG IYONG PREMYO SA NAPANALUNAN APAT NA BUWANG BAKASYON.' -Yung ang nakalagay sa mensahe bago nag sunud-sunuran pumasok ang detalye ng aking misyon bago ko ipinikit ang aking mga mata. Fast Forward Kasalukuyang kaming nasa misyon kasama ng aking mga kasamahan na assassin sa ilalim ng aking pagmamando. “Agents, move!” pagmamando ko sa mga kasamahan ko nang makarating kami sa abandonadong gusali ng Red Street. Mabilis silang tumakbo papasok sa kalawanging pinto hawak ang kani-kanilang bàril. Nakarating sa kaalaman namin na kuta ito ng German druglords at ng mga galamay nila. Isang drug manufacturing facility kung saan nagaganap ang mga bigating transaks'yon ng bilihan ng pinagbabawal na gamot na siyang sinusupply nila sa iba't ibang parte ng Asia at America. Bilang lider ng nasab
Chapter 10 "Huh! Das hast du gedacht! Mach dich bereit für mich, ich werde deine Männlichkeit abschneiden," (Huh! Akala mo, ha! Humanda ka sa akin, puputulin ko ‘yang ari mo) dinig kong sabi ni Agent A habang nanggigigil sa kakasalita. "Entschuldigung. Ich bin kurz davor aufzugeben," (Patawad, patawad. Susuko na ako) sabi ng kanyang kalaban. Pagkakita ko na nakaposas na ito ay agad akong pumunta sa silid na sinabi ni Agent C. Pagpasok ko pa lang ay bumungad sa akin ang mga balang papunta sa direksyon ko kaya agad akong tumalon upang hindi matamaan. Nakita ko ang bumaril sa akin. Ang isa ay nasa kanan, ang isa ay nasa kaliwa habang ang isa ay nasa tabi ng isang lalake. "Hahaha!" tawa ng isang lalake. "Wie kannst du es wagen, mein Territorium zu betreten!" (Ang lakas ng loob mong pumasok sa aking teritoryo!) sabi nito sa akin. "Wer bist du?" (Sino ka?) dagdag pa nitong tanong. "Ich bin Agent Black, derjenige, der Sie verhaften wird, Mr. Douglas," (Ako si Agent Black, ang huhul
Chapter 11 "Agent C, sa kaliwa! Agent R, sa kanan!" utos ko habang pinapaputukan ang mga kalabang nagtatangka pang lumapit. "Agent Black, marami pa silang paparating!" sigaw ni Agent A habang nagpapalit ng magazine. "Huwag kayong mag-alala, kaya natin ito!" sagot ko, puno ng determinasyon at tapang. Habang patuloy kaming lumalaban, naramdaman ko ang isang malakas na putok sa aking likuran. Agad akong lumingon at nakita kong si Agent T ay tinamaan at bumagsak. "Agent T!" sigaw ko habang tumatakbo papunta sa kanya. "Agent Black, kaya ko pa," sabi ni Agent T habang pilit na bumabangon. "Siguraduhin mong ligtas ka. Hindi kita iiwan," sagot ko habang tinutulungan siyang makatayo. Habang patuloy kaming lumalaban, naramdaman ko ang pagod at bigat ng laban. Pero hindi kami susuko. Ang bawat kalaban na bumabagsak ay nagbibigay sa amin ng lakas at tapang para ipagpatuloy ang laban. "Agent Black, sila na lang ang natira!" sigaw ni Agent P habang tinuturo ang huling grupo ng mga