Bumukas ang pinto at sumungaw roon ang sekretarya niyang si Michelle. Napaangat naman ang ulo niya pero saglit lang dahil ibinalik niya rin agad ang atensiyon niya sa mesa. "What?" Tanong niya habang nakayuko pa rin sa mga papeles na inaaral niya. Noong araw na inuwi siya ng mga magulang niya ay agad siyang nakapagdesisyon na tanggapin na ang pag tetake over sa kaniya ng kanilang kompanya. Tuwang tuwa ang daddy niya dahil doon. Napakatagal na daw siya nitong hinihimok na palitan siya sa kaniyang posisyon ay ngayon lang siya pumayag. Sa unang araw niya sa posisyon ay medyo nahirapan siya pero sa tulong ng daddy niya ay nakapag adjust din naman siya kaagad.Medyo natututunan niya na ang pagpapalakad ng kanilang kompanya. Salamat sa daddy niya dahil sa pag agapay nito sakaniya."Nagpapatawag sila ng isang board meeting." mahinang sabi ng sekretarya niya.Napatigil naman siya sa kaniyang ginagawa at tiningnan ito. Napataas ang kilay niya rito"Ano raw ang dahilan?" Nagtatakang tanong ni
Nakangiti si Beatrice nang pumasok sa opisina ng anak. Naupo sa sofa at nagdekwatro. Ang kaniyang tainga ay ibig na pang pumalakpak sa labis na katuwaan."Tingnan natin ngayon kung mabawi niya pa ang kompanya." palatak nito at tiningnan ang anak ng seryoso. "Kailangan mong ma- impress si Alberto, Nathan pagkakataon mo na ito. Kailangang makita niya na hindi kaya ni Via na pamahalaan ang ganito kalaking kompanya. She's weak." patuloy nito. Napabuntung hininga naman si Nathan sa tinuran ng ina. Hindi niya gustong palitan si Via sa kaniyang posisyon. Wala siyang maipintas sa mga accomplishment ni Via sa kompanya sa nakalipas na isang buwan. She is capable on handling the company. Tuso lang talaga ang kaniyang ina kaya Napapayag niya ang ibang board members na suportahan ito sa pagpapababa kay Via mula sa posisyon nito. Kung siya lang ay hinding hindi niya iyon gagawin. Napailing nalang siya.Her mother was greedy sa lahat ng bagay. Gusto ng kaniyang ina na mapunta sa kaniya ang kompany
Sa isang kilalang restaurant dinala ni Nathan si Via. Nakaakbay siya sa dalaga at nakapulupot naman ang kamay ni Via sa beywang niya.Ang mga taong naroon ay tila naiinggit sa kasweetan nila. Akala kase ng iba ay mag jowa sila ni Nathan. Napangiti naman siya sa isiping iyon. Paano kaya kung makita sila ng girlfriend ni Nathan at mapagkamalan siya bilang third party? Ang saya siguro. Napailing nalang siya sa isiping iyon at hindi niya napagil ang mangiti.Nakakunot noo siyang pinagmasdan ni Nathan. "What was that smile for?"Napailing lang siya. "Nothing. May iniisip lang akong nakakatawa." tila nagdadalawang isip ito sa sagot niya at tinaasan siya ng kilay. Pero bigla na lang itong nagbikit balikat at umupo na rin.Ilang sandali pa ay may lumapit na sa kanilang waitress. At kinuha na nila ang order nila.Habang hinihintay nila ang kanilang order ay mataman siyang pinagmasdan ni Nathan. Napa buntung hininga siya.Napaangat naman ang tingin ni Via kay Nathan. "May problema ka ba?" She a
"What?" Gulat na tanong ni Via. Tapos biglang sumakit ang ulo niya kaya nasapo niya ito. "Via ama mo ako kaya alam ko kung anong makakabuti sayo... ""I'm sorry iha pero tama ang daddy mo, hindi na kami bumabata.. "Now, she clearly understand what happened. Kung bakit siya naglayas. Napatingin siya sa kaniyang mga magulang na puno ng hinanakit.Naningkit ang kaniyang mga mata. "I don't really understand Mommy, Daddy kung bakit ninyo ako gustong ipagkasundo sa lalaking iyan!" At napadako kay Ivan ang mga mata niya. Nakita niya kung paano tumigas ang anyo nito at kung paano naggalawan ang mga muscles nito sa mukha. "Hija, please understand. Noong magkasundo kami ng ama ni Ivan ay mga bata pa kayo. At ngayon ko nalaman na itinali ng Papa niya ang mana niya sa kasal ninyong dalawa." paliwanag nito. "The hell I care with his inheritance!" Yes the hell I care! Sikmat niya sa kaniyang ama. No! Hindi pwede. Paano si Blake? Paano ang girlfriend nito? Hindi pwede! "Pero hindi para kay Iv
Nakatuon lang ang pansin niya sa pagkain ng marinig niya itong magsalita kaya napa angat ang tingin niya rito. "So this is my proposal. Marry me first. Second mananatili kang kasal sa akin hanggang sa maisalin sa pangalan ko ang kompanya." Walang kagatol gatol nitong sabi at walang emosyon kang mababanaag sa kaniyang mukha. So after all this time yung mana niya pa rin ang iniisip nito. Damn this man! Nang hindi siya umimik ay nagpatuloy ito. "Sa ibang bansa tayo magpapakasal. Para mas madali sa atin ang mag divorce."Divorce agad? E ni hindi pa nga sila nagpapakasal. Ano pa nga ba ang iisipin niya? Hindi bat iyon din naman ang plano niya? Dahil total wala naman silang nararamdaman para sa isat isa. Wala nga ba? Tanong ng isang banda ng isip niya. Wala nga ba? "So what can you say?" Pormal na tanong nito. "Kung makapagpropose ka ay akala mo isang business lang itong pinag uusapan natin." Nakairap niyang sabi. Napataas naman ang kilay nito. "Business deal naman talaga ito hindi
Ang akala ni Via ay dadalaw lang sila roon. Pero laking gulat niya ng tumambad sa kaniya ang dalawang maleta sa sala ng town house ni Ivan. Punong-puno ang mga iyon ng mga gamit niya. Anong binabalak ng mga magulang niya? Napasalampak siya sa sofa. "Nako e, kanina pa ang mga iyan rito hija. Ipinahatid daw ng mga magulang mo." Nasapo niya ang kanyang mukha. Ano ba ang tingin sa kanya ng mga magulang niya? Bakit pakiramdam niya ay ipinamimigay siya ng mga ito. Tiningnan niya ng masama si Ivan. Ano ba ang ipinakain nito sa kaniyang mga magulang para pagkatiwalaan siya ng mga ito ng lubos? Tumayo siya at nagmartsa papunta sa kwartong o-okupahin niya. Isinunod ni Ivan ang mga maleta niya at walang salita ring lumabas agad sa kaniyang silid. Agad siyang nagbihis. At humiga sa kama. Ano ang balak ng mga magulang niya at dinala rito ang mga gamit niya? Hindi niya namalayan sa ka-kaisip niya ay nakaidlip pala siya. Pasado alas kwatro na ng magising siya. Saktong nagpanhik naman si Nana
Pagkatapos kumain ng hapunan ay umakyat na agad si Via sa kaniyang silid. Hinagilap niya ang kaniyang cellphone at tinawagan ang kaniyang pinsan. "Nate... " bulong niya habang nakabusangot saka nahiga sa kaniyang kama. "Oh princess, how are you? Ikaw ah, balita ko ikakasal ka na pala dimo pa sinasabi sa akin." Nagtatampong sabi nito. She rolled her eyes. At talagang ipinagkalat na ng mga magulang niya ang nalalapit niyang kasal. Napabuntung-hininga nalang siya. "Nate alam mo naman siguro kung bakit ako ikakasal hindi ba? What an arrange marriage para sa panahon natin napaka imposible diba? Tulungan mo ako Nate. Ayokong magpakasal, sa kanya." Pagsusumamo niya rito. Narinig niya ang pagbuntung-hininga nito sa kabilang linya. "I'm sorry princess, pero kung ako ang tatanungin mas gusto ko na si Ivan kesa sa Blake na yun." Napanganga siya. Wala na ba talaga siyang pag-asa na hindi matuloy ang kasal? Akala niya pa naman ay tutulungan siya nito. Para siyang binagsakan ng langit at lup
Sinag ng araw ang gumising sa kanya. Medyo masakit na ito sa kanyang balat kaya siguro nagising siya. Nag-iinat siya ng mapadako ang tingin niya sa orasan na nakapatong sa side table niya. Mag-aalas onse na! Agad siyang napabalikwas ng bangon at dali daling nagtungo sa banyo. Ano bang klaseng gising ang oras na alas-onse? Gising iyon ng tamad. Hindi kase siya nakatulog kagabi dahil sa nangyari sa pagitan nila ni Ivan. Hindi maalis-alis sa kanyang sistema ang halik ni Ivan kagabi. Biling-baliktad lang siya kagabi at hindi niya alam kung paano siya makakatulog dahil sa kanyang pagpikit ang mukha ni Ivan ang lumilitaw sa kanyang isipan kahit pa pilit niya itong iwinawaksi. Nagpakawala siya ng isang buntung-hininga at tumingin sa salamin. Pinagmasdan niya ang sarili kung maayos ba ang suot niya. Teka? Bakit ba pinagkakaabalahan niya pang tingnan kung maayos o maganda ang itsura niya na haharap sa bruhong iyon. Iiling-iling nalang siyang lumabas sa banyo at bumaba sa kusina. Napakunot a
I can feel the breeze from the afternoon wind from the sea. Niyakap ko ang tuhod ko at tumanaw sa dagat. I closed my eyes and feel the fresh air, at ngumiti sa kawalan.Tumayo ako at lumakad papunta sa dalampasigan. Hinubad ko ang aking sandals at hinayaang abutin ng tubig ang aking mga paa.Lumingon ako sa aking dinaan at nakita ko kung paano tinangay ng alon ang marka ng aking mga paa.Sana ganun din kadali makalimot ang tao na sa isang iglap ay wala na agad.Itinuloy ko ang ang aking paglalakad hanggang umabot sa ako sa isang malaking bato na nasa tabing-dagat din. Sumampa ako doon at tahimik na umupo at pinanuod ang papalubog na araw. Ang ganda, ang ganda ng kulay ng araw at ang ulap na nakapaligid dito pati na rin ang kumikintab na dagat na nagkukulay orange.Nagpakawala ako ng isang buntung-hininga.I closed my eyes. Its been 6 months, yeah six hell months. Bigla nanamang uminit ang gilid ng mga mata ko.He's gone for six months. I don't know where is he if he died or what. Hin
Nagising ako na nakatali ang mga kamay at nakatali sa isang upuan. May panyo rin sa aking bunganga kaya hindi ako makapagsalita.Nakita ko si Ivan sa harapan ko na kasalukuyan nilang binubugbog. Gusto ko man sumigaw ay hindi ko magawa kaya napaiyak nalang ako.Tulungan niyo kami.Nakita kong dumura ng dugo si Ivan at binitawan nila ito. Naiwan siyang nakalugmok doon.Iniwan nila kaming dalawa roon at lumabas sila. Narinig ko ang kalansing ng mga kadena sa labas. Kumawag-kawag ako para sana makaalis ngunit mahigpit ang pagkakatali sa akin.Patuloy sa pag-agos ang aking mga luha. Sino sila?Sino ang mga taong may gawa nito?Kahit hirap siyang bumangon ay pinilit pa rin niyang tumayo upang puntahan ako. Mas lalo akong napaiyak nang masubsob siya sa mismong mga hita ko. Putok ang labi, may pasa sa pisngi at may umaagos na dugo sa kanyang kaliwang kilay.Tumingala siya sa akin kahit na alam kong sobrang sakit ng katawan niya ay ngumiti siya sa akin."Don't cry babe..." Marahang bulong n
Nakatingin siya sa kanyang repleksiyon sa salamin. Nakasuot siya ng tan gown at kitang kita ang hubog na kanyang katawan. Hindi daring ang tabas nito dahil ayaw ni Ivan ng ganun. Ito rin ang pumili sa damit niya, isinuot niya na ang kanyang kwintas na binili rin nito at ang pares na hikaw. Nakangiti siya ng mapagmasdan ang sariling repleksyon.Perfect!Narinig niya ang katok sa pinto."Lalabas na ako." Sigaw niya at pinulot ang kanyang purse ng bumukas ang pinto at pumasok si Ivan.Napatitig siya rito dahil ang gwapo nito sa suot niyang coat and tie.Ngumiti ito sa kanya kaya sinuklian niya rin ito ng isang ngiti."You are so beautiful babe." He said while his eyes is twinkling."And you are so handsome." She said and walk towards him."Lets go?" Tanong niya at bilang sagot ay itinaas nito ang braso kayat kumapit naman siya agad dito.Sabay silang lumabas ng silid at bumaba."Bagay na bagay talaga kayo." Nakangiting sambit ni Nana Yuling. Ngumiti naman kami pareho at nagpaalam na dit
Hindi mapakali si Via sa kanyang kwarto. Agad siyang umakyat pagkatapos nilang kumain ng agahan. Kinakabahan pa rin siya. Tumayo siya at palakad-lakad sa harap ng kanyang kama ng malingunan ang kanyang cellphone.Anong gagawin ko? Tatawagan ko ba si Nate? Argh!Naisabunot niya ang kanyang kamay sa kanyang buhok. Nafru-frustrate na siya. Hindi na niya alam ang kanyang gagawin.May gustong pumatay kay Ivan. Sino kaya ito at ano ang motibo? Hindi kaya isa sa mga kakomptensiya niya ito sa negosyo?Naupo siya sa kanyang kama at huminga ng malalim. Kailangan malaman ito ni Nate.Saktong pagtayo niya ay ang pagbukas naman ng pinto ng kanyang silid. Sumungaw doon si Ivan na naka walking shorts at naka V-neck na T-shirt.Pumasok ito sa kanyang silid at sumandal sa pintuan. "Magbihis ka at may pupuntahan tayo." Seryosong sabi nito."Sa-saan?" Nauutal niya namang tanong."Sa isang boutique. Kailangan nating pumili ng ating isusuot sa engagement party natin bukas."Bukas na pala iyon.Isang tan
Nakadulog na si Via sa lamesa at si Nana Yuling ay naghahain na ng almusal. Nangalumbaba siya habang nakatingin sa nakatalikod na matanda habang nagsasandok ng sinangag.Humikab pa siya at napapikit saka isinandal ang ulo sa upuan. Inaantok pa ako. At muli siyang humikab ulit."O mukhang puyat na puyat ka ah." Puna sa kanya ng matanda kaya napamulat siya ng kanyang mga mata. Nakita niyang ibinaba na nito ang sinangag sa lamesa at ang pinirito nitong itlog, hotdog at bacon. Nalanghap niya kaagad ang mabangong amoy ng sinangag."Ah hindi naman ho pero parang kinulang parin ako sa tulog." Lie. Sagot niya rito. Ang totoo napuyat talaga siya dahil sa bruhong lalaki paano ba naman hindi na ito matanggal sa isip niya. Sa kanyang pagpikit ay mukha nito ang nakikita niya kaya imbis na matulog siya ay nanatili siyang gising na gising. Nakaidlip naman siya pero nagising din siya kaagad dahil umaga na pala. Kaya wala na siyang nagawa kundi ang bumangon dahil ayaw niya namang tanghaliin ng gising
Nakatanaw si Via sa dagat habang nakaupo sa buhanginan. Katatapos lang nilang kumain at talaga namang busog na busog siya. Sa totoo lang ang dami niyang nakain at hindi niya malaman kung saan niya inilagay ang lahat ng mga iyon. Hindi niya rin maimagine sa sarili niya na ganun siya kalakas kumain. Para bang hindi siya kumain ng isang dekada. Nagpakawala siya ng isang malalim na buntung-hininga. "Lets swim." halos masigaw siya dahil sa pagkagulat. Masama niya itong tiningnan. Nasapo niya tuloy ang kanyang dibdib. "Wag mo nga akong ginugulat. Gusto mo naman na ata akong mamatay sa gulat." "Sorry." mahinang usal nito at umupo sa tabi ko. "Maligo tayo." at tumingin siya sa akin at ang mga mata niya ay tila may ibang kislap, kasiyahan o kapilyuhan? Aba ewan. "Ayoko." Nakangusong sagot ko at saka humalukipkip. "Ayaw mo?" "Oo ayaw ko." Sagot ko at tumayo na siya. Napangiti naman ako ng lihim. Hindi dahil sa ayokong maligo. Ayoko lang talagang maligo sa dagat natatakot ako baka malunod
Sinag ng araw ang gumising sa kanya. Medyo masakit na ito sa kanyang balat kaya siguro nagising siya. Nag-iinat siya ng mapadako ang tingin niya sa orasan na nakapatong sa side table niya. Mag-aalas onse na! Agad siyang napabalikwas ng bangon at dali daling nagtungo sa banyo. Ano bang klaseng gising ang oras na alas-onse? Gising iyon ng tamad. Hindi kase siya nakatulog kagabi dahil sa nangyari sa pagitan nila ni Ivan. Hindi maalis-alis sa kanyang sistema ang halik ni Ivan kagabi. Biling-baliktad lang siya kagabi at hindi niya alam kung paano siya makakatulog dahil sa kanyang pagpikit ang mukha ni Ivan ang lumilitaw sa kanyang isipan kahit pa pilit niya itong iwinawaksi. Nagpakawala siya ng isang buntung-hininga at tumingin sa salamin. Pinagmasdan niya ang sarili kung maayos ba ang suot niya. Teka? Bakit ba pinagkakaabalahan niya pang tingnan kung maayos o maganda ang itsura niya na haharap sa bruhong iyon. Iiling-iling nalang siyang lumabas sa banyo at bumaba sa kusina. Napakunot a
Pagkatapos kumain ng hapunan ay umakyat na agad si Via sa kaniyang silid. Hinagilap niya ang kaniyang cellphone at tinawagan ang kaniyang pinsan. "Nate... " bulong niya habang nakabusangot saka nahiga sa kaniyang kama. "Oh princess, how are you? Ikaw ah, balita ko ikakasal ka na pala dimo pa sinasabi sa akin." Nagtatampong sabi nito. She rolled her eyes. At talagang ipinagkalat na ng mga magulang niya ang nalalapit niyang kasal. Napabuntung-hininga nalang siya. "Nate alam mo naman siguro kung bakit ako ikakasal hindi ba? What an arrange marriage para sa panahon natin napaka imposible diba? Tulungan mo ako Nate. Ayokong magpakasal, sa kanya." Pagsusumamo niya rito. Narinig niya ang pagbuntung-hininga nito sa kabilang linya. "I'm sorry princess, pero kung ako ang tatanungin mas gusto ko na si Ivan kesa sa Blake na yun." Napanganga siya. Wala na ba talaga siyang pag-asa na hindi matuloy ang kasal? Akala niya pa naman ay tutulungan siya nito. Para siyang binagsakan ng langit at lup
Ang akala ni Via ay dadalaw lang sila roon. Pero laking gulat niya ng tumambad sa kaniya ang dalawang maleta sa sala ng town house ni Ivan. Punong-puno ang mga iyon ng mga gamit niya. Anong binabalak ng mga magulang niya? Napasalampak siya sa sofa. "Nako e, kanina pa ang mga iyan rito hija. Ipinahatid daw ng mga magulang mo." Nasapo niya ang kanyang mukha. Ano ba ang tingin sa kanya ng mga magulang niya? Bakit pakiramdam niya ay ipinamimigay siya ng mga ito. Tiningnan niya ng masama si Ivan. Ano ba ang ipinakain nito sa kaniyang mga magulang para pagkatiwalaan siya ng mga ito ng lubos? Tumayo siya at nagmartsa papunta sa kwartong o-okupahin niya. Isinunod ni Ivan ang mga maleta niya at walang salita ring lumabas agad sa kaniyang silid. Agad siyang nagbihis. At humiga sa kama. Ano ang balak ng mga magulang niya at dinala rito ang mga gamit niya? Hindi niya namalayan sa ka-kaisip niya ay nakaidlip pala siya. Pasado alas kwatro na ng magising siya. Saktong nagpanhik naman si Nana