Nagliligpit ng gamit si Tamara ng kanilang gamit ng kan'yang anak na si Drake ng lumapit ito."Mom, we're going to Europe??" tanong nito sa kan'ya."Yes anak, mamayang gabi na ang flight natin. Ready ka na ba anak?" tanong niya dito. Sabay iling nito naikinasalubong ng kilay niya. "Why son, are you not excited to be back home?" tanong niya ulit sa kan'yang anak."Not really Mom. What about Uncle MC? Hindi ba tayo magpapaalam sa kan'ya?" biglang tanong ng anak ko na ikinagulat ko. Hindi ko akalain na masasabi niya ito sa akin. "Son, hindi naman natin siya kamag-anak e, bakit tayo magpapa alam sa taong 'yon?" "Pero, hindi ba mabait naman siya Mommy. Kaya pwede tayong magpaalam po sa kan'ya Mommy." giit ng anak ko."Hindi na anak masyadong busy ang taong 'yon kaya hindi na natin siya dapat inaabala pa sa mga bagay na dapat ay para lang sa ating dalawa. Naiintindihan mo ba?" tanong ko dito. Tumango tango lang ito sabay lungkot ng kan'yang mukha at alam kong nalungkot ang anak ko sa sago
"Hibang ka ba! Anong pinagsasabi mong our son. Hindi mo anak si Tyron." sagot ko. "Kahit anong sabihin mong hindi natin anak ang bata pero, dito sa puso ko alam na alam ko. At kahit ilang fake DNA TEST pa yang ibigay mo sa aking result hinding hindi ako maniniwala, Tamara. Pinaimbestigahan kita buntis ka ng umalis ka ng Pilipinas, so how come na sa ibang lalaki 'yon. Tell me straightforward anak ko ba si Tyron? Answer my question, Is he my son?? Tama ba ako sa nararamdaman kong lukso ng dugo. Sa unang beses na magtama ang mga mata naming dalawa. Alam ko sa sarili ko na anak ko siya kaya hindi mo pwedeng itago sa akin ang katotohanan. Ngayon pa lang umamin ka na, Tamara." paulit ulit niyang sinasabi at hindi ko alam kong magtatapat ba ako. Hanggang sa marinig ko ang boses ng anak kong si Tyron mula sa likuran. "Mom, is this true?? Mr. MC is my real dad? Answer me, Mom. I just want to know the truth. I won't be leaving if you don't tell me." sunod sunod na tanong ng anak ko sa akin. A
"Mom, is this true??? Are you hiding something from me again? Kaya ba nagmamadali kang umalis ng bansa at bumalik ng Europa dahil alam mong nagkakalapit na kami ng biological father ko?" sunod sunod na tanong ng anak ko at wala akong maapuhap na sagot sa mga katanungan niya ngayon, miski ako ay nagulat ng malaman ni MC na may anak kami gayong hinarang ko naman ang naunang DNA test result niya. Pero, sadyang mautak siya at hindi na rin ako magtataka dahil hindi na siya ang dating MC na kilala at minahal ko. "Mom! Please answer me. I need to know the truth.." naiiyak na wika ng anak ko at sa mga oras na 'yon nanatili akong pipi at bingi sa harapan niya. Hindi ako pwedeng magsalita gayong mas lala ang sitwasyon sa pagitan naming dalawa ng anak ko. "Tyron, son, go to your room and pack your things. Don't interrogate me now. We need to leave as early as we can." mariing utos ko. Tumingin lang sa akin ito sabay takbo. Mabuti naman naturuan ko ang anak ko noon pa man na makikinig pa
Kanina pa siya pabalik balik sa emergency room. Hindi niya malaman ang gagawin ng mga oras na 'yon para siyang pinagsakluban ng mundo. Wala pa ring tawag mula sa emergency room kaya naman hindi siya mapakali sa kan'yang kinauupuan paroon at parito siya. Hindi niya rin natatawagan pa si Tamara ang Mommy nito hindi niya kasi alam ang sasabihin niya. Kaya nagpunta muna siya sa information section at nakiusap na tawagan ang number nito. Hindi pwedeng makita siya nito roon kaya tiniyak niya na magtatago siya sa oras na dumating ito. Matapos niyang maibigay ang cellphone nito umalis na siya agad at bumalik sa emergency room para makibalita kaso wala pa rin. Kaya nilalamon na siya ng kaba at pagkabahala. Pagod na rin siya kakaisip ng posibleng mangyari. Habang naghahanap naman si Tamara at nababaliw na nga kung saan niya hahanapin ang kan'yang nawawalang anak. At hindi talaga niya mapapatawad ang sarili niya kung sakaling may mangyaring hindi maganda sa anak niya. Kasalanan niya kasi '
At Benitez Mansion Saktong kakauwi lamang niya at pagod na sumalampak sa kama ng kanyang kwarto. Wala siya sa mood makipag usap na kahit kanino at sobra siyang natakot sa nangyari kanina lang. Hindi niya akalaing makikita niya sa ganong kalagayang ang kanyang anak. Sariwa pa rin sa kanyang ala-ala ang mga dugo na nagkalat sa sahig at kumapit sa kanyang balat. Habang naghihintay siya ng tawag ni Tamara kung ipapaalam ba nito sa kanya ang nangyari sa kanikang anak, ngunit inabot na siya ng alas dos ng madaling araw kakahintay ng tawag nito pero, wala man lang. Ganon nga ba katindi ang galit jiti sa kanya at ayaw siyang bigyan ng karapatan para sa anak nila. Kasalanan rin naman kasi nito kung naging tapat lang sana ito sa kanya baka naging okay pa sila. Kaso mas pinili nitong iwan siya at magpakasasa sa Barcelona. Ayon ang matinding ikinagagalit niya na habang siya ay nag aagaw buhay nagawa nitong tikisin siya na iwan at magpakasaya sa malayo.Ipinikit na niya ang kanyang mga mata hang
Nabulabog ang Emergency room ng biglang tumigil ang paghinga ni Tyron. "Code blue! Code blue." wika ng doctor at sinimulan ng irevived ang bata. Paulit ulit ginagawa ng doctor at inoorasan ang bata. ilang segundo na nilang ginagawang isalba ang bata kaso wala man lang kitang nakikita indikasyon na buhay pa ito. Hanggang sa hindi tinigilan ng doctor na magkaroon ito ng hininga. "Oxygen!" utos ng doctor. Napalitan na ng bagong tangke ng oxygen. Samantalang nagugulat ang dalawa sa labas ng makitang maraming Nurses ang pumasok sa emergency. At nang silipin ni Tamara kung anong nangyayari halos gumuho ang mundo niya ng makitang sinasalba ang kanyang anak. "No! It can't be, huhuhu. Tyron, anak." palahaw na iyak niya mula sa labas ng emergency room.. Habang pinapakalma siya ni MC. "Let's do their job! We will wait here." aniya. "Ayokong tumanga dito na walang ginagawa para sa anak ko." bulyaw niya rito. "Alam mo kung wala kang sasabihin, umalis ka na lang! Hindi kita kailangan dito." sig
Samantalang sa loob naman ng emergency room himalang nagkamalay ang kanilang anak. Akala ni Tamara ay mawawala na ang kanyang pinakamamahal na anak. Nang sabihin ng doktor sa kanya na may heartbeat na ulit ang anak niya nakahinga siya ng maluwag kahit kaunti lamang. Katatapos lang rin niyang kumain at medyo inaantok na rin siya. Sa sobrang antok niya ay hindi niya namalayan ang sarili na nakatulog na pala siya. Nagising siya na parang may humahaplos sa kanyang ulunan hindi niya alam kung nanaginip nga ba siya o hindi. Nag unti-unti niyang idinilat ang kanyang mga mata nakita niya ang kanyang anak na si Tyron. "A-anak! Gising ka na?" tanong niya sa pag-aakalang nanaginip lamang siya. "M-Mommy! O-Opo!!" nauutal na sagot nito sa kanya. Hindi man lang naisip ni Tyron na kahit hirap mag salita ay nagawa pa rin niya. "Salamat sa Diyos, gising ka na anak. Pinag alala mo ng sobra ang Mommy. Saglit lang at tatawag ako ng doctor." Ani niya. Ngunit ng tatayo na siya agad nitong hinaw
Sa Mansyon nang mga Wilson, taong 2011. Nagkakasama sama ang buong angkan ng mga Wilson, sa twing darating ang kaarawan nang kanilang pinakamamahal na lola. Sapagkat bawat isa ay may kaniya-kaniya na ring buhay at tanging naiwan na lang sa Mansyon ang apo nito na si Tamara Wilson Benitez, na siyang asawa ni MC Benitez.Maaga pa lang hindi na magka mayaw ang mga kasambahay at ang mga tauhan sa Mansyon, bawat isa ay aligaga sa pag-aayos para sa 70th Birthday ng matanda..Habang nag-uusap ang mag-asawang Tamara at MC."Hon, sigurado ka bang dadalo tayo?" tanong niya sa'kaniyang asawa."Hmm! Hindi ba napag usapan na natin to, hon,.."P-pero,-- natigil sa pagsasalita si MC ng sinaway siya ng kaniyang asawa.."No, but hon. Kung iniisip mo sila tita at ang angkan ko, just forget about it hon, hayaan mo sila. Hindi naman sila ang may birthday. Pupunta tayo, hindi para maki party sa'kanila o makipag-plastikan, pupunta tayo dahil imbitado tayo ni Lola." sagot ng kaniyang asawa rito..Napa bunto
Samantalang sa loob naman ng emergency room himalang nagkamalay ang kanilang anak. Akala ni Tamara ay mawawala na ang kanyang pinakamamahal na anak. Nang sabihin ng doktor sa kanya na may heartbeat na ulit ang anak niya nakahinga siya ng maluwag kahit kaunti lamang. Katatapos lang rin niyang kumain at medyo inaantok na rin siya. Sa sobrang antok niya ay hindi niya namalayan ang sarili na nakatulog na pala siya. Nagising siya na parang may humahaplos sa kanyang ulunan hindi niya alam kung nanaginip nga ba siya o hindi. Nag unti-unti niyang idinilat ang kanyang mga mata nakita niya ang kanyang anak na si Tyron. "A-anak! Gising ka na?" tanong niya sa pag-aakalang nanaginip lamang siya. "M-Mommy! O-Opo!!" nauutal na sagot nito sa kanya. Hindi man lang naisip ni Tyron na kahit hirap mag salita ay nagawa pa rin niya. "Salamat sa Diyos, gising ka na anak. Pinag alala mo ng sobra ang Mommy. Saglit lang at tatawag ako ng doctor." Ani niya. Ngunit ng tatayo na siya agad nitong hinaw
Nabulabog ang Emergency room ng biglang tumigil ang paghinga ni Tyron. "Code blue! Code blue." wika ng doctor at sinimulan ng irevived ang bata. Paulit ulit ginagawa ng doctor at inoorasan ang bata. ilang segundo na nilang ginagawang isalba ang bata kaso wala man lang kitang nakikita indikasyon na buhay pa ito. Hanggang sa hindi tinigilan ng doctor na magkaroon ito ng hininga. "Oxygen!" utos ng doctor. Napalitan na ng bagong tangke ng oxygen. Samantalang nagugulat ang dalawa sa labas ng makitang maraming Nurses ang pumasok sa emergency. At nang silipin ni Tamara kung anong nangyayari halos gumuho ang mundo niya ng makitang sinasalba ang kanyang anak. "No! It can't be, huhuhu. Tyron, anak." palahaw na iyak niya mula sa labas ng emergency room.. Habang pinapakalma siya ni MC. "Let's do their job! We will wait here." aniya. "Ayokong tumanga dito na walang ginagawa para sa anak ko." bulyaw niya rito. "Alam mo kung wala kang sasabihin, umalis ka na lang! Hindi kita kailangan dito." sig
At Benitez Mansion Saktong kakauwi lamang niya at pagod na sumalampak sa kama ng kanyang kwarto. Wala siya sa mood makipag usap na kahit kanino at sobra siyang natakot sa nangyari kanina lang. Hindi niya akalaing makikita niya sa ganong kalagayang ang kanyang anak. Sariwa pa rin sa kanyang ala-ala ang mga dugo na nagkalat sa sahig at kumapit sa kanyang balat. Habang naghihintay siya ng tawag ni Tamara kung ipapaalam ba nito sa kanya ang nangyari sa kanikang anak, ngunit inabot na siya ng alas dos ng madaling araw kakahintay ng tawag nito pero, wala man lang. Ganon nga ba katindi ang galit jiti sa kanya at ayaw siyang bigyan ng karapatan para sa anak nila. Kasalanan rin naman kasi nito kung naging tapat lang sana ito sa kanya baka naging okay pa sila. Kaso mas pinili nitong iwan siya at magpakasasa sa Barcelona. Ayon ang matinding ikinagagalit niya na habang siya ay nag aagaw buhay nagawa nitong tikisin siya na iwan at magpakasaya sa malayo.Ipinikit na niya ang kanyang mga mata hang
Kanina pa siya pabalik balik sa emergency room. Hindi niya malaman ang gagawin ng mga oras na 'yon para siyang pinagsakluban ng mundo. Wala pa ring tawag mula sa emergency room kaya naman hindi siya mapakali sa kan'yang kinauupuan paroon at parito siya. Hindi niya rin natatawagan pa si Tamara ang Mommy nito hindi niya kasi alam ang sasabihin niya. Kaya nagpunta muna siya sa information section at nakiusap na tawagan ang number nito. Hindi pwedeng makita siya nito roon kaya tiniyak niya na magtatago siya sa oras na dumating ito. Matapos niyang maibigay ang cellphone nito umalis na siya agad at bumalik sa emergency room para makibalita kaso wala pa rin. Kaya nilalamon na siya ng kaba at pagkabahala. Pagod na rin siya kakaisip ng posibleng mangyari. Habang naghahanap naman si Tamara at nababaliw na nga kung saan niya hahanapin ang kan'yang nawawalang anak. At hindi talaga niya mapapatawad ang sarili niya kung sakaling may mangyaring hindi maganda sa anak niya. Kasalanan niya kasi '
"Mom, is this true??? Are you hiding something from me again? Kaya ba nagmamadali kang umalis ng bansa at bumalik ng Europa dahil alam mong nagkakalapit na kami ng biological father ko?" sunod sunod na tanong ng anak ko at wala akong maapuhap na sagot sa mga katanungan niya ngayon, miski ako ay nagulat ng malaman ni MC na may anak kami gayong hinarang ko naman ang naunang DNA test result niya. Pero, sadyang mautak siya at hindi na rin ako magtataka dahil hindi na siya ang dating MC na kilala at minahal ko. "Mom! Please answer me. I need to know the truth.." naiiyak na wika ng anak ko at sa mga oras na 'yon nanatili akong pipi at bingi sa harapan niya. Hindi ako pwedeng magsalita gayong mas lala ang sitwasyon sa pagitan naming dalawa ng anak ko. "Tyron, son, go to your room and pack your things. Don't interrogate me now. We need to leave as early as we can." mariing utos ko. Tumingin lang sa akin ito sabay takbo. Mabuti naman naturuan ko ang anak ko noon pa man na makikinig pa
"Hibang ka ba! Anong pinagsasabi mong our son. Hindi mo anak si Tyron." sagot ko. "Kahit anong sabihin mong hindi natin anak ang bata pero, dito sa puso ko alam na alam ko. At kahit ilang fake DNA TEST pa yang ibigay mo sa aking result hinding hindi ako maniniwala, Tamara. Pinaimbestigahan kita buntis ka ng umalis ka ng Pilipinas, so how come na sa ibang lalaki 'yon. Tell me straightforward anak ko ba si Tyron? Answer my question, Is he my son?? Tama ba ako sa nararamdaman kong lukso ng dugo. Sa unang beses na magtama ang mga mata naming dalawa. Alam ko sa sarili ko na anak ko siya kaya hindi mo pwedeng itago sa akin ang katotohanan. Ngayon pa lang umamin ka na, Tamara." paulit ulit niyang sinasabi at hindi ko alam kong magtatapat ba ako. Hanggang sa marinig ko ang boses ng anak kong si Tyron mula sa likuran. "Mom, is this true?? Mr. MC is my real dad? Answer me, Mom. I just want to know the truth. I won't be leaving if you don't tell me." sunod sunod na tanong ng anak ko sa akin. A
Nagliligpit ng gamit si Tamara ng kanilang gamit ng kan'yang anak na si Drake ng lumapit ito."Mom, we're going to Europe??" tanong nito sa kan'ya."Yes anak, mamayang gabi na ang flight natin. Ready ka na ba anak?" tanong niya dito. Sabay iling nito naikinasalubong ng kilay niya. "Why son, are you not excited to be back home?" tanong niya ulit sa kan'yang anak."Not really Mom. What about Uncle MC? Hindi ba tayo magpapaalam sa kan'ya?" biglang tanong ng anak ko na ikinagulat ko. Hindi ko akalain na masasabi niya ito sa akin. "Son, hindi naman natin siya kamag-anak e, bakit tayo magpapa alam sa taong 'yon?" "Pero, hindi ba mabait naman siya Mommy. Kaya pwede tayong magpaalam po sa kan'ya Mommy." giit ng anak ko."Hindi na anak masyadong busy ang taong 'yon kaya hindi na natin siya dapat inaabala pa sa mga bagay na dapat ay para lang sa ating dalawa. Naiintindihan mo ba?" tanong ko dito. Tumango tango lang ito sabay lungkot ng kan'yang mukha at alam kong nalungkot ang anak ko sa sago
Lingid sa kaalaman ni MC na tinawagan ng ospital si Tamara at ipinaalam dito ang mga plano niya. Kaya naman nakaisip agad ng plano si Tamara na ibahin ang result ng DNA. At hindi pa siya handa na malaman nito ang katotohanan. Sobrang takot kasi siya na baka agawin nito ang anak sa kan'ya at ilayo ayon ang hindi niya kakayanin. Lalo na siya ang nagpalaki at nagtaguyod sa anak ng mag-isa. Alam naman niyang kasalanan niya kong bakit sila nagkalayong mag-asawa, sa kagustuhan niyang mabuhay ito malaki ang naging sakripisyo niya para lang madugtungan ang buhay nito. At nag iwan pa siya ng malaking halaga para sa panimulang buhay nito na malayo siya. Kaso lahat ng 'yon ay hindi alam ng asawa niya pawang lihim lang lahat ang nangyari sa pagitan nilang dalawa ng matanda. Inayos niya ang sarili para sa muli nilang pagkikita kaso useless na rin naman wala na siyang asawang babalikan pa. Nagising si MC na sobrang sakit ng ulo. Sobrang wasak siya nagdaang gabi, sapagkat hindi niya matanggap na hi
Two days later ng sinadya kong sundan ang mag-ina. Hindi ko pa naman sigurado na anak ko talaga si Tyron pero, when it comes to leap of blood sabi nila ramdam na ramdam ko na din. Hindi lang talaga ako maka porma at galit sa akin ang Mommy Tamara niya. Siya pa 'tong galit sa akin. Ano bang ginawa ko, all my life I've been faithful and love her. Kahit inaalipusta na ako ng mga Wilson. I push through her since, I love her so much. Pero, hindi pala sapat ang pagmamahal ko para sa kan'ya at nagawa niya pa rin akong iwan.Itinigil ko na ang pagsesenti at wala naman akong mapapala pa dito, nangyari na ang lahat. Ang tanging hihintayin ko na lang ang DNA results na pinagawa ko at malakas ang kutob ko na ako ang Daddy ng bata. Habang naka upo ako sa swivel chair ko sa loob ng opisina ng magring ang cellphone ko. "Yes! Whose this?" tanong ko sa kabilang linya. "This is Nurse Carrie from St. Jude Hospital. This is Mr. MC Benitez?" tanong nito sa akin"Yah! It's me. What do you need for me?" m