CHAPTER TWO

"ASAN na ba iyon alam ko dito ko lang nilagay iyon". halos lahat ng gamit nakakalat dahil lang sa susi ng kanyang apartment niya na di mahanap hanap di maalala kung saan niya nailagay.

"Ay naku naman bestie ano nangyari sayo ba't ang kalat dito?" pagtatakang tanong ng kanyang kaibigan niyang kakarating lang

"Eh kasi naman yong susi dito sa apartment kanina ko pa hinahanap anong oras na male-late na ako"

"hayss' masyado ka talagang makakalimutin ehh no" wika nito at nagsimula na din maghanap

"Iwan ko ba anong nangyayari sa akin stress lang siguro"

"Sabihin mo naman sa amo mo mag day off ka naman muna para makapag pahinga ka naman muna masyado ka nang hagard Lexien mas maganda pa tuloy ako sayo eh"

"Baliw! hindi pwedi, kasi ngayon may panibagong project na naman sila ma'am Esmeralda kaya stress much talaga"

"Ay naku bestie, you should also get some rest naman. Hindi puros trabaho ang tagal na natin di nag ba-bonding ehh at tsaka weekend ngayon dapat nasa galaan tayo eh, yong huling bonding natin kylan pa iyon panahon pa ng kupung kupong jusme" reklamo nitong naka nguso pa

Totoo naman kasi di niya na nga din maalala iyong last na gala nilang dalawa dahil sa sobrang subsob niya sa trabaho. Kaya napabuntong hininga siya

"Nagtatampo ka nyan, hayaan mo babawi ako sayo pupuntahan natin kung saan mo gusto sagot ko"

Biglang laki ng mga mata nito at lumapit sa kanya "Ohh! talaga bestie? Promise?!" bigla siyang niyakap sa sobrang tuwa

"Opo' pero ngayon tulungan mo na akong hanapin yong susi kasi late naku"

"Opo" at pinagpatuloy ang paghaluhog ng mga gamit niya

"Baka kasi di mo natangal sa pantalon mo suot kahapon try mo nga tingan doon bestie"

Saglit na natigilan siya at napaisip din Oo nga no at dagling kinuha ang pantalon at kinapkap ito.

"Andito nga bestie ang galing mo talaga heheh"natatawang sabi niya

"Ayon' talaga naman Lexien iyang makakalimutin mo baka ako na sa susunod ang makakalimutan mo ha"

"Grabi ka naman' hindi naman uyy' sige na bestie ba-bye na' late na talaga ako muaahh" yumakap at sabay beso siya dito

"Ingat ha' salamat sa kalat na iniwan mo ha"

"Ay! sorry ligpit ko na lang mamaya ha"

"Wag na' Ako na' baka may nakakalimutan ka pa ha" paalala nito

"Salamat' the best ka talaga bestie' wala na po, paano bye na ha" at nagmadali nang itong umalis napailing iling habang nakangiti na lang ang kaibigan niya habang pinanood siyang nagmamadaling umalis.

Isang matalik na kaibigan niya si Carla nakikilala niya ito sa isang restuarant na tinatrabahoan niya dati isa din kasi ito nagtatrabaho doon at ngayon may sarili na din restuarant sa tulong ng boyfriend nitong amerkano, umuuwi siya tuwing weekend sa apartment ni Lexien hindi din mahirap pakisamahan may pagkamakulit, palabiro at mabait din kaya gumaan agad ang loob niya dito at ayan nga parang magkapatid na nga ang turingan nila sa isa't isa.

Lexien pov:

Lakad takbo ang ginawa ko para di malate at sa wakas nga nandito na ako sa tapat ng office ni Donya Esmeralda bubuksan ko na sana ang pinto ngunit napahinto ako dahil sa narinig kong galit na boses at agad kong nakilala ang boses na iyon walang iba kundi si sir Marco

    "No i cant marry that women!!" galit na wika nito, Napatakip ako ng bibig ko "Naku po talagng itutuloy ni Maam Esmeralda ang plano niya" sa isip ko

Kinausap niya na kasi ako about sa kasal. Gusto niyang pakasalan ko si sir Marco para mapalayo kay Maam Natalie. Bukod sa patok na patok sa Social Media usap usapan parin kasi dito sa office yong hindi pagtanggap ni Maam Natalie yong pag propose ni sir Marco last year engrande pa naman, kaya sobrang napahiya at nasaktan noon si sir Marco na ikinagalit din ni maam Esmeralda syempre nandoon din ako noon nung mangyari iyon kaya kitang kita ko kung paano magmakaawa si sir Marco kay maam Natalie wag lang siyang iwan.

Tapos ngayon na naman daw binabalak ulit ni sir Marco mag propose na ayaw na ni Maam Esmeralda maulit pa dahil baka daw maulit na naman ang pag iwan nito sa kanya. Iwan ko din ba ba't nagdesyon din siya na ipakasal niya ako sa anak niya iyon na lang daw kasi ang tanging paraan para daw matigil na sa kahibangan ang anak niya kay maam Natalie.

"Son im sick" lalo pa akong nagulat sa sinabi ni Ma'am Esme

   "Di naku magtatagal sa piling mo iho, kaya nag disesyon agad ako na mag pakasal na kayo Lexien para may makasama kana kapag wala naku, but if you are planning to propose to natalie again 'then do it, but if you fail again you have nothing to do but marry Lexien"

tanging pagpaalam na lang niya ang narinig ko at gulat ko nasa harapan ko na ito.

"Let's go" aya nito sa akin

"Y-yes po maam" nautal na sagot ko

Halos wala akong mainitindihan sa presentation ng isang grupo ng kasusyo ni Ma'am Esme' dahil gumugulo sa isipan ko yong mga narinig kong usapan nila ni sir Marco kanina,

   "Paano ba ito, diko na tuloy alam kong ano ang gagawin ko sumasakit na ang ulo ko" himas himas ko ang aking noo ng diko namamalayan na kanina pa pala ako minamasdan ni Ma'am Esmeralda

"Are you okay Lexien?"may pag alalang tanong nito sa kanya

"Po?' Y-yes po ma'am"sagot ko

Mula sa pagkakaupo tumayo ito at lumapit sa akin

"You sure?" paninigurado nito

Napayuko ako at tumango

"You look tired Lexien you can go home na and get rest papahatid na lang kita kay mang Jasfer"

"Naku po' wag na po ma'am ok lang po ako" tanggi ko dito nahihiya tuloy ako

"Hmm" napaiisip tuloy siya habang nakatitig sa akin

"About kanina ba ang gumugulo sa iyong isipan Hija?"

"Po?!" naku po nababasa niya ata ang isipan ko "H-hindi naman po" biglang tanong nito

"Narinig mo usapan namin ni Marco' kanina right?"

Napayoko na lang ako at bahagyang tumango

"Well' be ready your self Lexien dahil kapag nabigo ulit si Marco tuloy yung pinag usapan natin nakaraan makakasama mo na ang anak ko"

"Pero Ma'am Esme-"

    "Sana hindi ka magsasawang mahalin ang anak ko hija" may halong lungkot na sabi ng ginang na ikagulat ko paano niya alam Napatitig na lang ako sa kanya, matagal ko na talagang crush si sir Marco diko alam crush na nagmamahal na din siguro sa kanya. Napatitig ulit ako dito "Ito na naman nakikita ko na naman ang nangingibabaw na kalungkutan sa mga mata niya kaya nawawalan ako ng lakas ng loob na sabihin sa kanya na wag na lang namin ituloy, umayos ka self go kaya mo iyan"

"Lexien are you okay?" tanong niya ulit sa akin dahil sa hindi ako umiimik

"Po?' O-po, ma'am gusto ko nga po sanang di na ituloy-"

"Please Lexien sana maintindihan mo ako kung bakit ko ito ginagawa gusto ko lang mapabuti ang anak ko masyado na siya nababaliw don sa Natalie

na iyon dapat nga diko na talaga binigyan ng chance si Marco para kayo na agad ang ikakasal, pero-"

"Paano po kapag hindi po nag click"

Napakunot noo ang ginang

"What do you mean?"

Paano ko ba papaliwanag sa kanya "Na di parin magbago si sir paano po kung-"

"Let's try' if Marco still won't change'' napabuntong hininga ito" Bahala na siya"

Napatitig na lang ako sa kanya wala na din talaga akong magagawa talagang bahala na

   "Naku po bahala na nga talaga si Lord sa akin" sa isip ko

"By the way' nasabi mo na ba sa tatay mo about sa kasal niyo?"

   "H-hindi pa po ma'am diko pa po nasasabi sa kanya." hayss' oo nga pala paano ko ba sasabihin sa tatay ko

"Good' wag mo muna sabihin sa kanya kasi bibigyan pa natin sila ng isang pang chance, kapag binigo ulit siya ni Natalie tuloy ang plano natin."

"O- opo" tanging sagot ko na lamang