Marco PoV:Habang taimtim kong tinititigan ang mahal ko na mahimbing na natutulog. Sobrang putla na nito.Biglang pumasok sa isipan ko lahat lahat ng mga nagawa kong kademonyohan sa kaniya. Nung unang una na kinupronta ko ito sa office niya. Kung paano siya matakot sa akin noon."Where is Mom?!!""N-naka uwi na po siya Sir""Tsssk!! So' You are Lexien Mendez?!!""So' Ikaw nga yong tinutukoy niya' you know what, diko alam kong anong pinakain mo sa mommy ko at nagkaganoon iyon""S-sir a-ano pong ibig niyong sabihin?"AaHh!""S-sir M-marco masakit po""Look! im warning you! hindi lang ganito ang gagawin ko sayo kapag sumunod ka sa gusto ni Mommy' kaya wag niyo ng ituloy pa ang balak niyong dalawa, kapag pumayag ka sa gusto niyang mangyari, I will make sure your life will be miserable""Understood!!""Stupid... Nerd!!.... "Kung paano ko siya paulit ulit tawagin nerd... Stupid!!"Nerd.. Malandi ka!!!...""Sinisigurado kong maging empyero ang buhay mo kapag nagsama na tayo!! Tandaan mo iya
Leo PoV:"Anak lakasan mo lang ang loob mo." sabi naman ni Dad tumapik tapik pa sa balikat ko."Tiyak na ayaw ni Lexien na makita tayong nalulungkot, ma's lalong mahihirapan siya." ang MomYumakap na lamang ako dito."Kuya Leo palabas na sila okay na ba lahat? Kaka ready ka na?" tanong ni Princess, bahagya naman ako tumango.Ito na ang.. ito na ang araw ng kasal nila Lexien at Marco, matuturing mo na talaga na kasal dahil tunay na nag mamahalan na silang dalawa.Tulad ng pinangako ko sa kaniya ako ang kakanta sa kasal nilang dalawa ni Marco, at iyon talaga ang tanging hiling niya sa akin. Ito na din ang tanging regalo ko sa kanya, sa kanilang dalawa ni Marco.Suminyas na din si Carla kung ready na kami, bahagyang tumango naman ako.Biglang pag tapik naman sa balikat ko ni Marco. Kita ko dito na nangingilid na din ang mga luha nito. Pilit na ngumiti ito tumango na lamang ako dito.At suminyas naman ako sa mga kasamahan ko.Ang hiniling niyang kanta ay,"Beautiful in White" by;WESTLIFE
Marco PoV: "Diba...ang gandang pag masdan ang pag lubog ng araw." Nanghihinang sambit ng mahal ko at sa tuno nitong nahihirapan na magsalita. Ako na walang kapaguran mga luhang dumadaloy sa mga mata ko. Nakaupo kami ngayon sa buhanginan habang siya ay nakasandal sa balikat ko, habang ang isa ko braso naka pulupot sa beywang niya, at taimtim naman pinapanood naming dalawa ang pag lubog ng araw. Ito na.... Ito na ang huling.. huling hiling niyang makita ang pag lubog ng araw. At ang huling araw, ang pinakamasakit sa masakit na mangyayari sa buhay ko. "Ang...ang gwapo kong crush... na crush... ko lang noon sa ...trabaho...asawa ko na... ngayon." tiningnan niya pa ang singsing na suot suot niya. "Sobrang saya ko.. dahil natupad din ang pangarap ko na.. ay hindi... tinupad mo ang pangarap ko na naka magandang white dress na ihahatid ako ng itay sa iyo at haharap sa altar,... naka wheelchair nga lang heheh." "Pangako....mo sa akin na aalagaan mo ang sarili mo ha,.
"No!!! Mom! you can't do this to me! I will not marry that woman!" galit na saad ni Marco, ngaun niya lang nakitang nagkukumahos sa galit ang anak niya. Expected niya na talaga iyon na ganun ang magiging reaksyon ni Marco dahil sa biglaang disesyon niya, kaya napa buntong hininga siya bago nagsalita"You won't be able to do anything Marco' because the two of you are getting married next month""What?!" gulat na saad nito "Ganun lang po ba kadali sa inyo iyon ang ipakasal ako sa ibang babae""Son' matutunan mo din mahalin si Lexien kapag nag sama na kayo""No!, that will not happen! Ni hindi ko nga po kilala yang Lexien na iyan at hindi mangyayari yang gusto niyo Mom!" "And why not?!" May pagtatakang tanong niya dito"Because' I'm also planning to propose to Natalie when she come back from New York, so' why did you make this decision?""What?!! Are you insane Son?! Di mo parin pala talaga nilulubayan yang Natalie na iyan at ilang beses mo ng sinabi yan saken,but it doesn't happen,
"ASAN na ba iyon alam ko dito ko lang nilagay iyon". halos lahat ng gamit nakakalat dahil lang sa susi ng kanyang apartment niya na di mahanap hanap di maalala kung saan niya nailagay."Ay naku naman bestie ano nangyari sayo ba't ang kalat dito?" pagtatakang tanong ng kanyang kaibigan niyang kakarating lang "Eh kasi naman yong susi dito sa apartment kanina ko pa hinahanap anong oras na male-late na ako" "hayss' masyado ka talagang makakalimutin ehh no" wika nito at nagsimula na din maghanap"Iwan ko ba anong nangyayari sa akin stress lang siguro""Sabihin mo naman sa amo mo mag day off ka naman muna para makapag pahinga ka naman muna masyado ka nang hagard Lexien mas maganda pa tuloy ako sayo eh" "Baliw! hindi pwedi, kasi ngayon may panibagong project na naman sila ma'am Esmeralda kaya stress much talaga""Ay naku bestie, you should also get some rest naman. Hindi puros trabaho ang tagal na natin di nag ba-bonding ehh at tsaka weekend ngayon dapat nasa galaan tayo eh, yong huling b
Lexien pOv;KAHIT anong pilit ni Maam Esmeralda na ipahatid ako tumangi parin ako dinahilan ko na lang may tatapusin pa akong mga papeles na kailangan pa naman niya iyon para sa mga bago niyang investors at syempre nahihiya din ako makakaabala pa ako' "Ok fine' pero magpapadeliver na lang ako ng food for you, kain ka okay""Hala ma'am wag na po" tanggi ko ulit ngunit pinandilatan niya lang ako "Hay naku' Lexien puros ka talaga si tanggi""Kumain ka ang payat payat mo baka sabihin ng pamilya mo masyado kitang sinusubsob sa trabaho kaya napapabayaan mo na sarili mo" sermon nito sa akin "Opo' T-thank you po" parang nanay ko na talaga siya eh "I have to go na umuwi ka din ng maaga ha' okay" paalam nito at bumeso di na ako nagulat sa ginawa niya dahil lagi na talaga nito ginagawa sa akin bago siya umaalis"Opo Maam ingat po kayo, thank you po ulit sa food" sabi ko Tumango na lang ito at nagpatuloy ng umalis Mga ilang oras dumating na din yong pagkain na pinaorder ni ma'am kaya
MARCO PoV;"DUDE balita ko may ibang nirereto mommy mo sayo" sabi ng isa kong kaibigan na may pagkamaretis na kakarating lang na si Aaron at umakbay pa sa akin "Get off me!" sabay alis ko sa braso niya , kung diko lang kaibigan to baka nasapak ko na ito, nagpatuloy parin ako sa pagtungga ng alak"Maganda at sexy ba ha?" may pataas taas pa ng kilay ang kumag na'to nakakalokong mukha. Diko na lang siya pinansin sa halip ngumisi at umiling iling na lang ako at nagpatuloy pa rin ako sa pagtutungga ng alak"Dude wag kang magbibiro diyan uupakan na ka na niyan kanina pa naman yan ganyan badtrip" wika naman ni Leo "Wooh! di na po tatahimik na po ako" saka umopo sa tabi ni Leo Kanina pa kasi sila daldal ng daldal pero diko sila pinapansin kaya alam nila na badtrip ako, sa halip panay tungga lang ako ng alak, hindi ko parin lubos maisip na nagawa ni mommy na mag desesyon ng ganon ganon lang na ipakasal ako sa ibang babae na alam na naman niya kung gaano ko kamahal si Natalie porke't ba
Carla POV;ANONG oras na di parin nabangon si Lexien kaya tumungo ako sa silid niya para gisingin ito at ito nga nakahilata pa ang sarap ng tulog "Aba parang walang pasok ah ilang araw na siyang ganyan dati naman laging maaga ang gising niya, siguro nakikipag date pa ata ito di lang nagki kwento sa akin" iiling iling akong lumapit sa higaan niya "Hoy payat gising na" gising ko dito Aba sarap ng tulog niyugyog ko na ang balikat niya para magising na nga"Lexien gising na!""UhhMm 5 minutes pa po" sabi nito sabay takip pa ng unan sa mukha"Hoy ikaw ba'y walang pasok anong oras na po oh?" tinangal ko ang unan na nakatakip sa mukha niya"Anong oras na?!" tanong nito biglang napabalikwas"9:50 am na po""Naku patay late na naman ako!" wika nito at biglang tayo "Sira ka talaga paano yan? magmamadali ka naman di moko sinabihan para maaga kitang ginising di dapat-""Joke lang day off ko po ngayon" natatawang wika nito at bumalik sa pagkakahigaHinampas ko yong hawak kong unan sa kanya
Marco PoV: "Diba...ang gandang pag masdan ang pag lubog ng araw." Nanghihinang sambit ng mahal ko at sa tuno nitong nahihirapan na magsalita. Ako na walang kapaguran mga luhang dumadaloy sa mga mata ko. Nakaupo kami ngayon sa buhanginan habang siya ay nakasandal sa balikat ko, habang ang isa ko braso naka pulupot sa beywang niya, at taimtim naman pinapanood naming dalawa ang pag lubog ng araw. Ito na.... Ito na ang huling.. huling hiling niyang makita ang pag lubog ng araw. At ang huling araw, ang pinakamasakit sa masakit na mangyayari sa buhay ko. "Ang...ang gwapo kong crush... na crush... ko lang noon sa ...trabaho...asawa ko na... ngayon." tiningnan niya pa ang singsing na suot suot niya. "Sobrang saya ko.. dahil natupad din ang pangarap ko na.. ay hindi... tinupad mo ang pangarap ko na naka magandang white dress na ihahatid ako ng itay sa iyo at haharap sa altar,... naka wheelchair nga lang heheh." "Pangako....mo sa akin na aalagaan mo ang sarili mo ha,.
Leo PoV:"Anak lakasan mo lang ang loob mo." sabi naman ni Dad tumapik tapik pa sa balikat ko."Tiyak na ayaw ni Lexien na makita tayong nalulungkot, ma's lalong mahihirapan siya." ang MomYumakap na lamang ako dito."Kuya Leo palabas na sila okay na ba lahat? Kaka ready ka na?" tanong ni Princess, bahagya naman ako tumango.Ito na ang.. ito na ang araw ng kasal nila Lexien at Marco, matuturing mo na talaga na kasal dahil tunay na nag mamahalan na silang dalawa.Tulad ng pinangako ko sa kaniya ako ang kakanta sa kasal nilang dalawa ni Marco, at iyon talaga ang tanging hiling niya sa akin. Ito na din ang tanging regalo ko sa kanya, sa kanilang dalawa ni Marco.Suminyas na din si Carla kung ready na kami, bahagyang tumango naman ako.Biglang pag tapik naman sa balikat ko ni Marco. Kita ko dito na nangingilid na din ang mga luha nito. Pilit na ngumiti ito tumango na lamang ako dito.At suminyas naman ako sa mga kasamahan ko.Ang hiniling niyang kanta ay,"Beautiful in White" by;WESTLIFE
Marco PoV:Habang taimtim kong tinititigan ang mahal ko na mahimbing na natutulog. Sobrang putla na nito.Biglang pumasok sa isipan ko lahat lahat ng mga nagawa kong kademonyohan sa kaniya. Nung unang una na kinupronta ko ito sa office niya. Kung paano siya matakot sa akin noon."Where is Mom?!!""N-naka uwi na po siya Sir""Tsssk!! So' You are Lexien Mendez?!!""So' Ikaw nga yong tinutukoy niya' you know what, diko alam kong anong pinakain mo sa mommy ko at nagkaganoon iyon""S-sir a-ano pong ibig niyong sabihin?"AaHh!""S-sir M-marco masakit po""Look! im warning you! hindi lang ganito ang gagawin ko sayo kapag sumunod ka sa gusto ni Mommy' kaya wag niyo ng ituloy pa ang balak niyong dalawa, kapag pumayag ka sa gusto niyang mangyari, I will make sure your life will be miserable""Understood!!""Stupid... Nerd!!.... "Kung paano ko siya paulit ulit tawagin nerd... Stupid!!"Nerd.. Malandi ka!!!...""Sinisigurado kong maging empyero ang buhay mo kapag nagsama na tayo!! Tandaan mo iya
Lexien PoV:Nagising na naman ako sa ingay ng kapatid ko. Dahan dahan akong bumangon, naka yakap pa ang mahal kong asawa sa akin, may kung anong ngiti naman kumawala sa labi ko pinag masdan ko pa ito at marahan kung hinaplos ang pisnge niya, napansin ko din ang eyebag nito.Halata din dito na walang maayos na tulog. Nararamdaman ko naman nangingilid na naman ang mga luha ko, nang biglang maalala ko naman ang mga araw na masasayang magkasama kaming dalawa, ngunit ngayon ay para bang nawawala na ang dating saya sa kanyang mga mata napalitan na ng lungkot.Sa tuwing matatanaw ko ang kanyang mga pagod na mata, hindi ko maiwasang maramdaman ang sakit at lungkot sa aking puso."I'm sorry asawa ko, masyado na bang.... masyado na ba akong nagpapahirap sayo... nahihirapan na din akong makita kayong ganyan ng dahil sa akin.". sambit ng isipan ko. Nag siunahan na naman ang mga luha kong mag sibaba."Bawal nga ang ate ko diyan ayaw mong maniwala eh!!""Tatawagan ko nga si Tito Harold kapag pwede
Lexien PoV:Mabilis na mga araw ang lumipas ang bilis din ng pag bagsak ng katawan ko. Putlang putla, maraming buhok na nalalagas lagi na din akong sinusumpong ng pagsasakit ng ulo ko at pagsusuka ng dugo.Nanatili lang ako dito sa bahay treatment iwan ko kung ano pang treatment o paggagamot ang ginagawa sa akin ni Doc. Harold pinupuntahan na lamang nila ako dito sa bahay.Pumayag din ang itay na mag sama na kami ni Marco. Pati din ang itay nanatili din sa tabi ko. Dahil nga sa kalagayan ko, si Princess naman, siya na ang pumalit sa akin sa pamamahala sa ibang company ni Don Mariano.Si Leo naman walang sawa parin na dumadalaw sa akin, nag seselos naman yung isa, tanggap na din ni Marco ang pagkakaibigan namin dalawa ni Leo ngunit di niya parin talaga kayang maiwasan ang magselos. Ang sweet parin kasi ni Leo.Si Carla naman dahil dito na din sila nanirahan ni Eros, sa kaniya ko na pinamahala ang Bake Shop ko, siya at si Maxien."Babe sige na gupitin mo na ang buhok ko." naka ngiting u
Lexien PoV:Napakunot noo ako ng may makita akong isang batang babae sa di kalayuan ko, na naka upo lamang ito sa swing'an.Nilapitan ko ito, ang akala ko si Maxien hindi pala, nung tumingin na ito sa akin. Ngumiti ako dito."Hello' Ang cute cute mo naman." sabi ko naman dito na halos di ata nag kakalayo ang edad nito kay Maxien.Ngumiti naman ito sa akin"Wala ka bang kasama? Nasan ang mommy mo ba't nag iisa ka lang dito?"Di naman ito umimik, lumingat ulit ako sa paligid namin para hanapin ang kasama niya. Ngunit biglang naging kulay puti ang paligid namin. At mukhang nasa loob lang kami ng isang kwartong na nakapalibot sa amin lahat ay kulay puting pader lamang."A-anong-" napa tingin ulit ako sa bata, ngunit biglang nawala na ito sa harapan ko.'Alam ko na ito''Nanaginip na naman ako' Pangatlong beses na itong nanaginip akong isang batang babae ngunit ngayon malaki na. Hindi kaya baby ni Carla na iyon na si Angle.'Sinusundo na ata ako'"Angle asan ka na? sinusundo mo na ba ako?"
Leo PoV:"How is she?!" bungad ko agad kay Marco na tulalang naka upo sa sahig sa tapat ng emergency room. At halatang galing ito sa iyak dahil sa namumugtong mga mata nito. Tiim bagang niya lang akong tinitigan at mukhang walang balak na sagutin ang tanong ko dahil binaling niya ulit ang tingin niya sa pinto ng ER.Saka ko lang din napansin na nadoon din si Patrick naka tayo naman sa may gilid mukhang hindi pa ito nag iimikan dalawa.Pag katawag sa akin ni Patrick na sinugod sa ospital si Lexien madaling madali akong tinungo tong ospital na'to ngunit sobrang bigat ng mga paa ko sa bawat hakbang ko para bang may pumipigil sa tinatapakan ko pati ang dibdib ko sumasabay din ng pasikip ng pasikip.Sobrang takot ang nararamdaman ko ngayon."Wala pang lumalabas na doctor." si Patrick"Alam niya na ba ang kalagayan ni Lexien?" tanong ko naman dito at tinutukoy ko si Marco.Tumingin naman ito kay Marco na nakatulala parin saka bahagyang tumango naman si Patrick.Bumuntong hininga pa ito."Ka
Lexien PoV:Malakas na palakpakan ang mga natanggap ko galing sa kanila nang matapos kong mag paliwag ng lahat lahat ng pag babago ng plano ng Aisle company kapag ang mga Fuentebella na ang humawak dito.Napatingin pa ako kay Marco na naka ngiting nag thumbs up pa nga ito, talagang nahahalata ko dito kanina pa na proud na proud itong pinapanood ako habang nape-presentition.At pati din si Ma'am Esme napansin kung tumayo naman ito."Lexien hija' wala ka parin talagang kupas, napaka galing mo sa presentation mo kanina, talagang nakikita namin kung paano mo napa hanga ang mga board member." saad naman ni Ma'am Esme at lumapit sa akin na walang pag aatubiling niyakap niya ako."Te-thank you po Ma'am" ganon din ako, pero sa totoo lang kinakabahan ako kanina at naiilang sa kanilang dalawa ni Marco habang nag papaliwanag ako sa harapan nilang lahat.Kahit nag usap na kami ni Ma'am kanina bago mag meeting ng masinsinan, at nag sorry na kami sa isa't isa di parin mawala ang pagka guilty ko ng
Lexien POVNagising naman ako ng makaramdam ako na may humahalik sa balikat ko."Hhmm... Marco" napainat naman ako at humarap dito"Good morning Mrs. Buenaventura." bulong naman nito at pinag patuloy parin ang ginagawa nitong paghalik sa dibdib ko naman.Napaungol na naman ako dahil sa mainit niyang labing abala sa dibdib ko."Hmmm, Anong oras na?"Huminto naman ito at cheneck ang oras sa table na katabi ng kama."It's 2am pa lang po." pag kasabi tinuloy niya ulit ang paghahalik sa dibdib ko."Sleep kana muna habang nire rape kita." sarkastokong sabi naman nito."Baliw ka na naman ummmhh" natatawang sabi ko sa kaniya ngunit napapaliyad na naman ako sa ginagawa niyang pag himas ng isa kong dibdib habang ang isa naman nilalaro ng labi niya."Mrs. Buenaventura?" biglang pag sink in naman sa isipan koAng sarap naman pakinggan iyon, at galing pa talaga sa kaniya. Tinawag niya gamit ang apilyido niya.Napakunot noo naman nang may naramdaman naman akong parang may masikip na bagay sa daliri