MARCO MANSION
Masayang nag ka- kasiyahan ang lahat ng nasa loob ng Marco mansion. Halos lahat rin ng miyembro ng pamilya ay naroon at masasabing kumpleto na, dahil sa bawat presensya ng mga ito.
Masayang nag iinuman, kainan at sayawan ang lahat. Espesyal na okasyon at araw ito ni don Gregorio Marco. Na dinaluhan ng mga kakilala, kaibigan at kasosyo sa negosyo. At masasabi niyang masaya at kuntento sya ngayon na nakita rin niyang kumpleto at maayos ang kanyang mga anak at apo.
Naimbitahan rin nila si Lester na hindi naman nag pa- hindi.
"Kumusta ka na?" tanong kay Lester ng kala- lapit lang na si Sarah. Kasalukuyang mag ka- kaharap ang mga lalaking Marco kasama sina Lester at Norman.
"Okay lang naman. At sya nga pala, congrats." bati nito sa kanya na ikinataka niya.
"Ha? Para saan na
"Come on, baby, come to daddy!"Masayang sabi ni Raiver habang pinalalapit ang batang si Keith na kasalukuyan ng mabilis maglakad. Mag iisang taon na ito sa ikalawang araw kaya busy na naman sila sa pag hahanda para sa unang karawan nito. Isabay na rin ang pag papa binyag nila sa bata. "Da... da... da..." bungisngis na sabi nito habang pilit na lumalapit sa ama. Tuwang tuwa naman ang ama habang pinag mamasdan ang anak sa pag lalakad nito. Nadapa ang bata. Mabuti na lamang at may green grass ang paligid kaya hindi delikado rito na masugatan. "Oh, come on, get up. You can do it, baby." enganyong sabi ni Raiver. Dahan dahan muli na tumayo ang bata mula sa pag kakadapa at muling ipinag patuloy ang pag hakbang. He's laughing while looking to his dad and con
MAINGAY ang paligid na kinaroroonan ni Raiver at ng mga barkada. Ito ang buhay na gusto nya. Malaya at walang sinumang nakiki alam ano man ang nais nyang gawin. Easy go lucky, yan ang alam ng iba sa kanya. Barkada at bar ang buhay nya kasama na ang mga babae na para sa kanya libangan lamang. Puno ng inumin sa mesa nila ganundin ng mga babaeng itini table nila. Mayat maya ang hiyaw ng mga barkada habang kanya kanyang hila ng mga ka partner nila. "Sige, atin ang lahat ng ito." sabi ni Raiver sabay turo ng nasa paligid. Halatang lasing na ito at bumuway pa ng tumayo. "Woohoo!" sabi namang sigaw ng mga kasama nya "Cheers!" at sabay sabay nilang itinaas ang baso sa ere. "Ilang buwan ka ring wala, pero sinusulit mo na naman ngayon. Wala ka man lang bang balak na seryosohing tulungan ang daddy mo?" bahagyang n
Nanatili si Raiver sa condo nya ng buong maghapon. Walang ibang ginawa kundi ang sulitin ang sarili sa pagtulog na hindi nagawa kagabi dala ng puyat. Wala rin sya sa mood na lumabas kaya pinagkasya nalang ang sarili sa panonood ng sports. Naghanda ng sariling pagkain. Tanging pancake lang at black coffee pang tanggal ng hang- over dahil sa labis na inom kagabi. Dala ang hinandang pagkain na nagtungo sa sala at naupo sa harapan ng malaking t.v na sinet nya sa sports channel. Dinampot ang cellphone at nag browse sandali bago tinatamad na muling ibinalik ito sa ibabaw ng lamesita at itinutok ang mga mata sa t.v. Nasa ganon syang posisyon ng mag ring ang phone. Dinampot ang cellphone at tiningnan ang caller si Drake. "Hello!" si Raiver. "Oh, hi, bro. How was your night?" ganting tanong ng nasa kabilang linya. "Fine" patamad nyang sagot di
"WHAT?" malakas nyang bulalas na um- echo pa sa apat na sulok ng kwartong iyon. Kasabay nitong napatayo pa sya sa pagkagulat sa sinabi nito. 'Is this a joke? No, he can't be.' he thought. This can't be real. "Are you kidding, dad?" sabi nya kahit pa alam naman nyang seryoso ito. Gusto pa rin nyang maging sigurado. Maaring nagkamali lang ito. Tumingin sya sa iba pang mga kasamang naroon. Tahimik lang ang mga ito at walang sinumang nagtangkang umimik sa mga narinig. Lumingon sya kay Estella baka sakaling ito ang makatulong sa kanya, pero nagkibit balikat lang, na para bang sinasabing wala ng magagawa at iyon na yon. "Dad, tell me, it is just a joke. Thats can't be true." "Maybe, there's another option for him, dad?" said Randel. Seryoso rin ito
Raiver got another bottle of wine and drink this without using any cup. He straightly drink from the opened bottle while sitting at the corner of the room. His friends are busy drinking and dancing while the other is in private rooms doing their fucking businesses. He's busy on thinking to where he can find the girl who will agreed to carry his baby and got marriage . It is not an easy task for him but he didn't understand why his father doing this to him. He's against to this, but he doesn't want the position goes to Rainier. So, he had no choice, just he need to do what he said.SECOND POV"OH, ano, kumusta ang gabi mo?" sabi ng baklang kaibigan ni Sarah ng lumapit sya sa counter at kumuha ng order na alak. "As usual, wala pa ring pag babago, Che. Ang hirap nga eh, di ko na alam kung anong diskarte pa kaya ang gagawin ko par
It feels so magical for both of them while their kissing. As for Raiver, all the girl was the same for him but this time, this girl was something different from all of them. It is funny, but he turned on to her when he first set his eyes on her. And he had this feeling that he needs to know her more, wanting more. He was very intrigue to this girl after he look at her eyes and he found that there is something behind those looks. Ofcourse he's aware that she's a prosty girl, but something back on his mind telling him to get closer to her, and comfort her. When this girl approached him earlier while his drinking, he felt his a*****l . At kanina pa nya pinipigil ang sariling angkinin ito. And now that their kissing t******y without any hesitation, he want her more deeply, he want to feel his inside her and he knows that he's feeling was only a lust, maybe tommorow after he had her, it will gone just like the other girl he had with.&
Hiyang hiya si Sarah sa kanyang sarili matapos makita ang lalaking mabilis na lumabas ng silid. 'Ano ka ba naman, pag kakataon mo na yon pinalampas mo pa.' nahihinayang na sermon nya sa sarili. 'Na turn off pa yata sa akin? Haisst!' napa iling sya sa sarili. Kung ano ba naman kasing pumasok sa isip nya at yung naroon na sya ay bigla pang gumana ang kanyang pagiging santa. 'Para sex lang nag pakipot ka pa. E ano naman kung nakuha ka nya? E di ba ikaw naman ang kusang sumama sa kanya?' mabilis nyang dinampot ang mga damit na ito pa ang pumulot sa sahig at mabilis na muling isinuot. Naka ramdam sya ng malaking hiya dahil matapos nyang nag pahalik at kitang kita pa naman nito kung paano na nag enjoy rin sya kanina. Tapos sa ganito lang pala mau uwi. Solve sana ang problema nya kahit lang naman sana para sa pambili ng gamot ng mga magulang nya. Napa buntong- hininga na napa iling sya. She look at her s
Para syang nanuno matapos ang narinig sa lalaki. Hindi nya sukat akalaing ito ang pabor na hinihingi nito. Tama nga ba ang narinig nya? Na anak ang gusto nito sa kanya? Paano naman nya ibibigay rito yon? At saka mahirap magpa migay ng anak. Hindi rin nya kilala ang lalaki paano naman sya papayag sa hiling nito sa kanya. Lumunok muna sya bago nakuha ang sariling salita. "I- iyan na ba ang pabor na sinasabi mo?" tila naninigurado nyang tanong. Hindi nya alam at mapag pasyahan kung papayag nga ba sya o hindi. Tila napaka hirap naman yata ng hiling nito sa kanya. Hindi biro ang gusto nito, pero paano kung dito naman naka salalay ang kanyang pagkaka taon para sa pangangailangan ng kanyang magulang? "Yes!" maikling tugon nito. Diretsong naka titig sa kanya na tila tinatantya ang kanyang reaksyon. Napalunok muna sya at hindi makuhang mag salita. "Pwede ko bang pag isipan muna?"
"Come on, baby, come to daddy!"Masayang sabi ni Raiver habang pinalalapit ang batang si Keith na kasalukuyan ng mabilis maglakad. Mag iisang taon na ito sa ikalawang araw kaya busy na naman sila sa pag hahanda para sa unang karawan nito. Isabay na rin ang pag papa binyag nila sa bata. "Da... da... da..." bungisngis na sabi nito habang pilit na lumalapit sa ama. Tuwang tuwa naman ang ama habang pinag mamasdan ang anak sa pag lalakad nito. Nadapa ang bata. Mabuti na lamang at may green grass ang paligid kaya hindi delikado rito na masugatan. "Oh, come on, get up. You can do it, baby." enganyong sabi ni Raiver. Dahan dahan muli na tumayo ang bata mula sa pag kakadapa at muling ipinag patuloy ang pag hakbang. He's laughing while looking to his dad and con
MARCO MANSION Masayang nag ka- kasiyahan ang lahat ng nasa loob ng Marco mansion. Halos lahat rin ng miyembro ng pamilya ay naroon at masasabing kumpleto na, dahil sa bawat presensya ng mga ito. Masayang nag iinuman, kainan at sayawan ang lahat. Espesyal na okasyon at araw ito ni don Gregorio Marco. Na dinaluhan ng mga kakilala, kaibigan at kasosyo sa negosyo. At masasabi niyang masaya at kuntento sya ngayon na nakita rin niyang kumpleto at maayos ang kanyang mga anak at apo. Naimbitahan rin nila si Lester na hindi naman nag pa- hindi. "Kumusta ka na?" tanong kay Lester ng kala- lapit lang na si Sarah. Kasalukuyang mag ka- kaharap ang mga lalaking Marco kasama sina Lester at Norman. "Okay lang naman. At sya nga pala, congrats." bati nito sa kanya na ikinataka niya. "Ha? Para saan na
Hapon na ng muling lumabas si Sarah bitbit ang kanyang anak. Wala si Raiver at hindi niya alam kung saan ito pumunta. Sinubukan na lang muna niya na ibaba ang anak sa sala upang maglaro. Medyo pa- padilim na rin sa labas at napansin niya na kailangan niyang maghanda ng para sa hapunan nila, since hindi naman sya makakabalik ng Batangas. Habang abala sya sa pag hahanap sa laman ng ref kung ano ang kanyang lulutuin ng biglang bumungad si Angela na kasama ang mga anak nito. "Hello?" malakas na sabi nito. "Hi baby!" at saka ito lumapit kay baby Keith at kinuha nito. Kasunod si Norman na hawak naman ang baby nila. Dumiretsong naupo naman ang batang si Vince. Lumabas si Sarah mula sa kusina. "Hello!" at mabilis na lumapit sa kanya si Angela habang kalong pa rin si baby Keith. "Kumusta? Atlast you're here." anito sabay beso sa kanya. "Tagal mong hindi nagpakita
Mariing napa pikit si Sarah sa sensasyong muli na namang nagigising sa kanyang katauhan na akala niya noon ay wala na. Na hindi na sya maa- apektuhan muli kung sakali man na magkita na naman sila ng ama ng anak niya. Ipinangako na niya sa sarili na titigilan na niya ang pagiging hibang niya na umasa na may damdamin rin ito sa kanya. Ayaw niyang umasa at muli na namang masaktan. Ang tanging nais lamang niya ay ang mabuhay ng maayos at malaya na kasama ang anak niya. Ngunit ano na naman itong nararamdaman niya at tila kayang kaya siyang tangayin ng mga bawat haplos ng lalaki. 'Mali! Hindi ko dapat sya hinahayaan na gawin ito sa akin.' piping bulong niya sa sarili. Muli niyang iminulat ang mga mata at pinilit na maging kaswal. Pinilit niyang mag salita na hindi gagaralgal ng tinig. "Please! Don't do this to me." anas ni Sarah na pilit pina
"May problema ba?" tanong agad ni Raiver sa dalaga pagka babang pagka baba pa lamang nito sa sasakyan. Habang ang bata at ang yaya naman ay naiwan sa loob ng kotse nito. "Nag alala lang kasi si Sarah sa anak niya kaya naki- usap sa akin na kung pwede sya na sumama rito para tingnan ang bata." ani Lester. "Ganoon ba? Sige, sumama na lang muna kayo sa taas." sabi naman ni Raiver at kinuha ang bata bago inutusan na lumabas ang yaya nito. Mabilis naman na napalapit si Sarah sa bata at kinuha ito mula kay Raiver. Walang imik na ini- lapit naman ni Raiver ang bata rito at lumapit sa guard ng building. Inabot rito ang susi ng kanyang kotse upang ito na ang syang mag park ng sasakyan. "Hindi na rin naman ako mag tatagal, aalis na rin ako. Hinatid ko lang itong si Sarah rito." si Lester. &nb
Maaga pa lamang kinabukasan ng agad ng tinawagan ni Sarah ang yaya ng kanyang anak. Halos hindi rin kasi sya nakatulog kagabi sa labis na pag- iisip sa anak. Hindi sya sanay na malayo sa kanya ang anak, dahil ngayon pa lang ito nawalay sa kanya at halos ika- balisa na niya. Agad niyang idinayal ang numero ng yaya. "Hello?" tinig mula sa kabilang linya. "Yes, yaya." "Ai, hello ma'am, good morning po. Ang aga nyo naman po yatang napatawag?" "Kumusta si Keith? Ayos lang ba sya? Hindi naman ba sya nag iyak kagabi? o baka naman-" hindi na niya natapos pa ang sasabihin dahil pinutol rin agad ito ng yaya. "Si ma'am naman, baka naman ma stress ka na niyan sa sobrang pag iisip. Ayos lang naman po, hindi naman sya umiyak kagabi. Nagkaroon lamang po sya ng s
"Really? I can't belive it! Oh my god, Sarah is mine, only mine." hindi maka paniwala na bulalas ni Raiver. Daig pa niya ang idinuyan sa alapaap sa sobrang saya sa nalaman. Natatawa naman ang kanyang mga kaharap habang pina panood ang hitsura niya na daig pa iyong nanalo sa sweepstakes. "I can't believe it. All along, Sarah is my wife. A real wife? Oh god! May karapatan pala talaga ako na bawiin sya?" hindi maka paniwala na sabi niya. "My god baby. Promise! Iba- balik ko agad si mommy rito. Mag ka- kasama sama rin tayo ng buo sa wakas. What a good fortune for me! Ang akala ko na talaga, hindi ko na sya mababawi ulit. Oh, thanks to god!" sabi niya sa nag u- umapaw na saya na sabi. Hindi niya ugali na mag- ala bata sa harapan ng mga ito pero matapos ang mga sinabi ng kanyang kapatid daig pa niya ang batang umiiyak n
"Oh!" hindi maka- paniwalang naka titig ang mga kaibigan ni Raiver sa mukha ng kanyang anak. Marahil sa nakikita ng mga ito ang napaka laking pag ka- kahawig ng mukha nila ng bata. "You didn't told to us na kamukhang- kamukha mo pala sya. Walang duda na sa iyo nga talaga ang bata." huma hangang bulalas ni Jake. "Para kayong pinag- biyak na bunga ah." "Bakit sino bang mag a- akala na papayag si Sarah na makasama ko rin ang anak ko?" saad naman ni Raiver. Kasalukuyan sila ngayon na nasa park at inila- labas ang bata. Sinadya niya talaga na tawagan ang mga kaibigan para naman may makasama sila sa pamamasyal ng araw na iyon. "Ba... ba... ba..." sabi ng batang kalong ni Raiver. Naka salpak rin sa maliit na bunganga nito ang kamao habang pilit na sinusupsop. "Hello, baby! Sana
Parang biglang nagbago ang ihip ng hangin sa pagitan nina Sarah at Lester matapos ng kanyang sinabi. Matagal na katahimikan ang namayani sa pagitan nilang dalawa habang magka harap. Hindi makapaniwala si Sarah sa narinig mula mismo kay Lester. 'Ano raw? Mahal niya ako? No. Nagkamali ka lang ng pandinig. Magkaibigan lang kayo at tinu- tulungan ka lamang niya. Walang malisya sa pagtulong niya sa iyo.' piping bulong ng kanyang isipan. Nanlalaki ang mga mata na sumulyap siya kay Lester. Hindi pa rin makapaniwala sa mga sinabi nito. "A- anong sinabi mo? Lester, huwag kang mag biro ng ganyan dahil hindi nakaka- tuwa. Wala rito si Raiver para umasta ka ng ganyan." puno ng kaba ang dibdib na sabi ni Sarah ng mga sandaling iyon. "Totoo ang mga sinabi ko sa iyo kanina.