Para syang nanuno matapos ang narinig sa lalaki. Hindi nya sukat akalaing ito ang pabor na hinihingi nito. Tama nga ba ang narinig nya? Na anak ang gusto nito sa kanya? Paano naman nya ibibigay rito yon? At saka mahirap magpa migay ng anak. Hindi rin nya kilala ang lalaki paano naman sya papayag sa hiling nito sa kanya. Lumunok muna sya bago nakuha ang sariling salita.
"I- iyan na ba ang pabor na sinasabi mo?" tila naninigurado nyang tanong. Hindi nya alam at mapag pasyahan kung papayag nga ba sya o hindi. Tila napaka hirap naman yata ng hiling nito sa kanya. Hindi biro ang gusto nito, pero paano kung dito naman naka salalay ang kanyang pagkaka taon para sa pangangailangan ng kanyang magulang?
"Yes!" maikling tugon nito. Diretsong naka titig sa kanya na tila tinatantya ang kanyang reaksyon.
Napalunok muna sya at hindi makuhang mag salita. "Pwede ko bang pag isipan muna?"
"Sure!" at tumango pa ito saka tumuwid ng upo. "But I think you don't have time too, remember your parents especially your father, he's in danger as you said earlier." seryosong sabi nya.
Napapikit ng mariin si Sarah at napa lunok. Parang hindi nya alam kung ano ba dapat ang gawin.
"Don't worry, I will be fair to you, as long as na pumayag ka sa gusto ko. We will make a deal at sisiguruhin kong hindi ka madedehado rito. I can give you the money that you need, and also to support you and your family until they get well. I can assure that I will support you financially, but making sure na hindi mo lalabagin ang mga magiging rules ko." diretsong sabi nya ng walang ligoy.
Nanatiling walang sagot ang dalaga at tila pino proseso pa sa isip ang kanyang mga sinabi. Naguguluhan kung tatanggapin ba o hindi ang ina alok nya. Nai- imagine nya na malaking tulong ito para sa kanila lalo na ang ama nya. 'Please, God, tulungan mo po ako sa magiging desisyon ko. Bigyan mo ng linaw ang mga dapat kong maging pasya.' piping dasal nya sa sarili.
"I can send the money to you, right now if you wish, iyon ay kung papayag ka?" tila naging desperado yata syang mapapayag ito. Sa totoo lang, kaya naman nyang ipahiram o kahit ibigay pa nga ang halagang kailangan nito ngunit ito lang ang nakikita nyang paraan upang ma solusyonan ang sariling problema.
Mas alam nyang papayag ito dahil sa laki ng pangangailangan ng babae. Nakita nya itong pumikit at lumunok. Hindi sya sigurado sa magiging pasya nito pero umaasa syang papayag ito. Para rin naman sa kapakinabangan nila pareho ang gagawin nyang desisyon. Mabibigyan nya ng sagot ang problema nito sa pera at sya naman sa problema nya sa mag bibigay sa kanya ng anak.
Bumuntong hininga muna si Sarah bago muling lakas loob na nag salita.
"Sige, pumapayag na ako sa gusto mo. Pero pwede ko bang malaman kung ano ang desisyon mo sakaling gawin ko ang mga sinasabi mo ngayon?"
"Sure!" at inilahad nito ang kamay sa kanya na agad rin naman nyang tinanggap. "Tatawagan kita bukas para sa kontrata, ipapahanda ko agad iyon ngayon sa abugado. For the meantime, pwede ka muna mag rest, don't worry about your father, I'll assure you na maa asikaso agad sya ngayon para sa operasyon nya. At ang perang kailangan mo, makukuha mo agad ang kalahating milyon, don't worry hindi lang naman iyon ang makukuha mo at malalaman mo iyon sa kontrata mo bukas, just give to me your bank account para mai- send ko sayo." diretsong sabi nito.
Nalula si Sarah sa halagang sinabi nito. Kung tutuusin sobra sobra pa ito sa kailangan nyang halaga. Sa sinabi nito, sapat na para mai pagamot nya ang ama.
"S- sige." sabi nya na hindi rin maiwasang maka ramdam ng hiya sa kaharap. Pakiramdam nya ang liit liit nya sa harapan nito.
"It's already late kaya bukas ka na lang umuwi. Gamitin mo na muna ang room ko, dito na lang muna ako sa sala."
Agad namang nagulat si Sarah sa sinabi nito. Napasulyap tuloy sya sa kabilang korner at sumulyap sa isang malaking wall clock roon. It's already two twenty five a.m.
"Pwede naman ako rito sa sala, Ikaw na lang sa room mo." nahihiyang tanggi nya.
"No more but's, just go in bed and I can manage myself here. Go! Get rest." pananaboy nito sa kanya."
Tahimik na sumunod na lang sya sa sinabi nito. Tumayo at muling bumalik sa kwarto nito at nahiga sa kama. Halos hindi naka tulog si Sarah. Kahit anong pilit nyang ipikit ang mata, hindi pa rin sya dalawin ng antok. Panay ang biling nya sa kama.
'Ano pa bang nakakagulo sa akin? Solve naman na ang problema ko, ba't ba naguguluhan pa rin ako? Tama ba itong pinasok ko?' piping tanong nya sa sarili. Lumipas pa ang oras at halos hindi nakatulog si Sarah. Mag uumaga na ng maramdaman nya ang bigat ng kanyang mga talukap. Hanggang sa hindi nya namalayang naka tulog na sya.
Mataas na ang araw kinabukasan ng biglang magising si Sarah mula sa sinag ng araw na humahalik sa mukha nya, at pakiramdam na tila may nag mamasid sa kanya. Nakahawi pala ang kurtina ng bintana sa kwarto kaya malaya syang nasisinagan ng morning sun. Natatarantang napa balikwas sya ng bangon, napa sarap pa yata ang tulog nya. Paano ba naman halos hindi na sya patulugin ng sarili sa pag iisip kung tama nga ba ang naging desisyon nya. Inilinga nya ang tingin sa paligid, wala namang ibang tao maliban sa kanya. Agad nyang inayos ang sarili upang lumabas na rin ng silid.
RAIVER'S POV
Maaga pa ring nagising kinabukasan si Raiver kahit pa nga kulang ang kanyang naging tulog ng gabing iyon. Labis na ginulo ng babaeng bago pa lang nya nakikilala at halos isang gabi pa lang. Sinipat nya ang oras sa kanyang phone, at alas sais pa lang ngunit may kadiliman pa sa paligid. Guato sana nyang maglinis ng katawan ngunit alam nyang may tulog sa silid nya. Pakiramdam nya may stiffneck na yata sya dahil sa hindi maayos na pag kaka lapat ng katawan sa higaan. Sa taas nga ba naman nya, at halos kulang pa ang haba ng sopa sa kanya. Mabilis na inilinga nya ang tingin sa paligid. Matapos napako ang mga mata sa pinto ng kanyang kwarto. Hindi nya maiwasang isipin kung naroon pa ba ang babae.
Tumayo sya at humakbang palapit sa kanyang kwarto. Sinubukan nyang pihitin ang door knob at bumukas naman agad iyon. Hindi ito naka lock at ng buksan nya ito, ang naka higang babae ang bumungad sa kanya.
'Narito pa sya.' bulong nya sa sarili. Muli muna nyang inilapat ang dahon ng pinto at tinungo ang kusina. Nag handa sya ng kanyang kape at bread na may palamang peanut. Matapos nag prepare para mag luto ng breakfast. Pritong itlog, tosino, at ginisang corned beef ang napili nyang lutuin. Wala pang isang oras at tapos na sya. Inamoy pa nya ang sarili at amoy pagkain na sya. Hindi naman sya maka pasok ng kwarto at baka maabala ang natutulog na babae.
Muli syang bumalik sa sala at tinawagan ang kanilang attorney. Ipinahanda nya ang para sa kontrata nila ni Sarah. Halos ilang minuto lang naman ang itinagal ng tawag nya at muling napa sulyap sa kanyang silid.
Dahan dahan syang muling humakbang palapit rito at pumasok. Hinawi nya ang kurtina ng bintana upang pumasok ang bahagyang liwanag. Hindi nya naiwasang pag masdan ang babaeng payapang natutulog sa gitna ng kanyang kama. He's wondering kung hindi nga rin ba ito naka tulog kagabi ng maayos at mukhang napa himbing yata ang tulog nito at late na magising.
Maganda ang hugis ng mukha ng babae, morena ang makinis na kutis nito at matangos ang ilong. Manipis ang mapulang labi at mahaba ang pilik. Bahagya pa itong nag hihilik. Napansin nya itong gumalaw kaya naputol ang ginagawa nyang pag mamasid rito. Mabilis syang lumabas ng silid bago pa man nito mapansin na naroon sya sa loob ng silid.
Muli syang lumabas ng silid at nag tungo pansamantala sa batroom na nasa bandang gilid ng komedor.
SARAH'S POV
Nang makalabas sya sa salas wala syang nakitang sinuman. Nakaramdam sya ng matinding pag kalam ng sikmura lalo na ng maka amoy sya ng mabangong amoy ng pagkain. Parang bigla syang natakam.
Wala namang tao kaya naisipan nyang dumiretso sa direksyon ng isang pinto. Pag bukas nya bumungad sa kanya ang hitsura ng isang simple ngunit eleganteng kusina. Nalula naman sya na mayaman ang lalaking bago pa lang nya nakikilala.
Napansin nyang may mga tinakpan sa gitna ng mesa. Dahan dahan syang lumapit rito habang natatakam. Bahagya pa nyang nahimas ang tiyan na nakakaramdam na ng gutom.
"Get ready at ihahatid nalang kita." boses mula sa likuran nya na ikinagulat nya sa biglang pag sulpot nito.
"Ha? Ah oo." hindi malamang sagot nya.
"Umupo ka muna at sabayan mo na rin akong kumain, sigurado gutom ka na rin naman. If you want coffee, pwede ka naman dyan mag timpla." at diretso na itong humila ng upuan matapos muli pang humila ng isa. "Take your seat." at iminostra ang isang upuang hinila nito sabay upo sa isa pa.
Àt dahil matindi na rin naman ang nararamdamang gutom nya, agad syang umupo sa upuang itinuro nito. Nahihiya man ngunit napilitan na rin syang kumuha ng makakain. At dahil gutom sya, hindi nya namalayan na halos maubos nya ang lahat ng pagkaing naka hain. Malakas pa syang napa dighay matapos uminom ng tubig. Nahihiyang natakpan tuloy nya ang bibig at napasulyap sa lalaking walang kibo habang naka tingin sa kanya na tila namamangha.
"It's good to know na magana ka palang kumain, at least now I know na magiging healthy sya once you have him inside your womb." seryosong sabi nya. Napa isip tuloy sya sa sinabi nito at napasulyap sa mesa.
Na conscious tuloy sya bigla sa kanyang sarili at napanganga sabay ng panlalaki ng mata ng makitang ubos na ang pagkain sa mesa. 'Ako lang ba ang naka ubos lahat nyan?' hindi maka paniwalang bulong nya sa sarili.
Nanatili namang walang salita na syang narinig sa binata.
"Be ready, maya maya lang ihahatid na kita." Tumango sya at saka mabilis na inayos ang mga pinag kainan.
"Leave it, there. Just prepare yourself." sabi nito sabay tumayo at lumabas.
Mabilis rin naman syang sumunod rito ng walang imik. Kapwa sila tahimik habang palabas ng unit nito. Wala ni isa man sa kanila ang nag tangkang mag salita. Hanggang sa marating nila ang parking lot. Walang imik na ipinag bukas pa sya nito ng pinto ng sasakyan.
Nanatili lang si Sarah na tahimik at walang kibo habang magka salikop ang mga palad sa harapan.
Habang nasa gitna sila ng byahe, si Raiver ang unang nag salita.
"Saan ba ang address mo?" tanong nito na hindi sumusulyap sa kanya. Nakatuon ang atensyon nito sa harapan ng sasakyan.
"Sa bar mo na lang muna ako ihatid." maikli nyang tugon.
Agad nangunot ang noo ni Raiver sa naging sagot nya. "Hindi ba't binigyan na kita ng kailangan mo? So, simula ngayon, hindi ka na mag tatrabaho sa kahit saan maliban sa akin. Maliwanag na ba sa iyo yan?" seryoso ang hitsura nito habang nag sasalita. Napalunok sya sa narinig. Bigla ang pagiging pormal nito na malayo sa pagiging wild at hot kanina.
"S- sige, sa hospital na lang." pang iiba nya.
Walang imik na muli nitong ibinalik sa pag mamaneho ang atensyon. Kapwa sila tahimik at tila walang ni isa man sa kanila ang hustong mag salita hanggang sa sapitin nila ang harapan ng hospital. Matapos na mai park ng ang lalaki ang sasakyan, mabilis na binuksan ito ni Sarah. Parang kasing pakiramdam nya hirap na hirap syang maka hinga sa loob lalo nat katabi nya ang lalaki. May inilabas ito na naka lagay sa isang puting sobre, at inabot sa kanya. "Kunin mo na, baka kailanganin mo." sabi nya na bahagya lang itong lumingon. "Ayokong malalaman na bumalik ka muli sa club. Susunduin kita mamaya rito pasado alas kwatro, kaya dapat ready ka na non." "Sige" at mabilis na kinuha ang ina abot nito at isinilid sa kanyang shoulder bag. "Salamat!" sabi nya na hindi rin ngumiti at pormal lang. Tinalikuran na nya ito at akmang papasok na sa loob.
Dumaan muna si Sarah sa bangko upang ideposito ang ilang bahagi ng perang ibinigay sa kanya ng lalaki. Alam nyang hindi naman safe sa kanya ang palaging nasa kamay lang nya ito. Matapos makapag deposit agad nag tungo sa bilihan ng mga fresh fruits para sa ina. Ang ama nya wala pa ring malay dala ng pagiging comma nito. Nag papasalamat sya ng husto sa lalaking hindi man lang nya nakilala ang pangalan kahit na nga may kapalit ang ibinigay nito. Tanggap na nya sana nga lang hindi magalit ang mama nya sa ginawa nyang desisyon, hindi sya sigurado sa laman ng kasunduang sinasabi nito, ngunit kailangan naman nyang sumugal para sa kapakanan ng magulang. Wala naman silang sapat na pera dahil ang ilang ipon ng magulang niya ay naubos na rin at nagamit sa ilang gastusin nila. Wala syang kilalang kamag anak nila na maari nyang mahingian ng tulong pinansyal. Matapos maka pili ng mga bago at sariwang prutas, nag tungo naman sya
Mabilis na lumapit si Sarah ng bumukas ang pinto ng operating at lumabas isa isa ang mga taong nasa loob. "K- kumusta na ho dok ang papa ko?" kinakabahan nyang tanong. "Don't worry, iha. He's in good now. Successfull ang operasyon. But still unconscious pa sya, ililipat na lang sya para obserbahan pa." Medyo nabawasan ang kabang kanina pa nararamdaman at halos hindi na sya makahinga. "Maari na po ba syang mag kamalay?" "Hindi pa natin sigurado sa ngayon. Pero maayos ang operasyon so anytime pwede na syang magising. Obserbahan pa sya para mas masiguro nating walang ibang naging pinsala sa kanyang ibang bahagi." paliwanag ng doktor. "Salamat po sa inyong lahat." mangiyak ngiyak na sabi nya at bahagya pang tumango sa harapan nito. Nagsi labasan na rin ang iba pang ka
Gabi pa lang sinimulan ng i- ayos lahat ni Sarah ang kanyang mga gamit na ili lipat sa condo ng binata. Kaunti lang naman ang mga gamit na kailangan nya. At sa tulong na rin ng perang nai bigay sa kanya ng binata ay hindi na rin tuluyang mai ilit ang bahay nilang nai sanla dahil sa pag kaka hospital ng kanyang ama. Nang matapos nyang mai lagay ang lahat ng kanyang gamit, tila pagod na pagod na napa upo sya ng gilid ng kama nya. Nai libot nya ang tingin sa kanyang paligid. Ma mi- miss nya ng sobra ang bahay nila. Dito kung saan nabuo ang maga gandang ala ala nila ng kanyang mga magulang. Ang mga magulang nyang alam nyang naging mabuti at kailanman ay hindi nang abuso sa iba. Guro ang kanyang ina sa isang pam publikong paaralan at huwarang pulis naman ang kanyang ama. Marami ang nag sasabing hindi aksidente ang pag kaka bangga ng mga ito na marahil ay talagang sinadya. Baka raw mayroong tao na ma
Pumasok at huminto sila sa isang malaking mall. Nag taka tuloy sya kung bakit dito sila pumasok. Hindi nya alam na mahilig pala na mag mall ang binata. Bahagya pa syang napa ngiti sa isiping iyon. Pag pasok nila sa loob, lumapit sila sa ladies section. Kahit na nag tataka ay nanatiling tahimik pa rin naman ang dalaga. Pinag ma- masdan lang nya ang mga kilos ng lalaki. Lumapit ito sa dalawang sales lady. Malayo pa lang ito ay halata na ang kanya kanyang pa cute ng dalawang babae sa binata. Na iwan na lang syang naka tayo sa hindi kalayuan at hindi na nag abala pang sumunod rito. Nakita nyang kinausap nito ang dalawang sales lady at na pansin pa nya ang ginawang pag lingon sa kanya ng dalawa. Wala syang ideya kung ano ang mga pinag usapan nito. Na kita na lang nya ng lumapit ang dalawa sa kanya at magalang syang binati. "Good afternoon ma'am, halika at ipa pakita namin sayo a
Habang pa- palabas na ng restaurant sina Raiver, hindi na nya hinayaang mag lakad mag- isa ang dalaga na medyo mabuway na ang pag lalakad dala ng na- inom nito. Inalalayan na lang nya ang dalaga at hinayaan itong naka- sandal sa kanyang balikat habang yapos- yapos nya sa beywang nito palabas ng establishment. Sya man ay tamado na rin ngunit kaya nya pa ang sarili nya. Ilang shot lang naman ang na- inom nya kanina habang nag hihintay ng kanilang order. He knows that he cant deny his feelings toward her. Everytime he got closer to her, there is something he can't explain. When he look at her beautiful pair of black eyes, he feels, something more deeper and he sense of something inside her's. He know's that he was not good when it comes to read someone's emotions but, as he could see her eyes, she looks lonely and something needs to comfort.
RAIVER'S POVPag tapat sa kanyang unit ay agad nyang kinapa sa kanyang bulsa ng suot na pantalon ang susi ng pintuan, habang ang kanang braso ay nanatili naman na naka- yapos sa beywang ng lasing na dalaga. Matapos na mabuksan ang unit ay agad na nyang idineretso sa silid nito ang babae. Baka kasi maka- tulog na rin ito dala ng kalasingan nito. Sa totoo lang ay talagang gustong- gusto na nyang angkinin ito kanina pa. Kaya lang ayaw naman nyang samantalahin na sa ganitong kalagayan ang babae. Baka pag- isipan pa sya nito na mapansamantala sya. Gusto nya yung gising ito at nasa tamang huwisyo. Kaya hihintayin na lang nya na nasa tamang huwisyo ang babae bago nya ito tuluyang angkinin at maging ganap na rin ang pag bu- buntis nito. Alam naman nya na hindi rin sya dapat mag patagal- tagal pa dahil sa kaunting panahon l
Mariing siniil ng halik ni Raiver si Sarah matapos mapatid ang pag ti- timpi nito sa dalaga na ma- angkin ito. At buong pananabik na sinibasib ng mariin at mapusok na halik ang dalaga. Halos pangapusan ng hininga ang dalawa ng mag hiwalay ang kanilang mga labi. Pakiramdam ni Sarah ay nangapal na yata ang kanyang mga labi sa ginawang pang ha- halik ng binata. Mahigpit na naka- yapos ang dalaga sa binata habang muli naman ipinag patuloy ng binata ang gina gawang pang ha- halik nito sa kanya. Damang- dama nila ang init ng katawan ng isa't isa na mas lalong naka dagdag sa kanilang pananabik at pag- nanasa. Bahagya pang nanlaki ang mga mata ni Sarah ng maramdan ang matigas, mainit at maumbok na bahagi nito na dumu- dunggot sa kanyang puson. Hindi man naki- kita ng binata ngunit hindi nya maiwasan na pamulahan ng mukha sa kanyang naramdaman. Buong init na nag laro ang kanilang mga dila na tila nag e- espadahan sa loob ng kanilang mga bibig. Lasa nila ang al
"Come on, baby, come to daddy!"Masayang sabi ni Raiver habang pinalalapit ang batang si Keith na kasalukuyan ng mabilis maglakad. Mag iisang taon na ito sa ikalawang araw kaya busy na naman sila sa pag hahanda para sa unang karawan nito. Isabay na rin ang pag papa binyag nila sa bata. "Da... da... da..." bungisngis na sabi nito habang pilit na lumalapit sa ama. Tuwang tuwa naman ang ama habang pinag mamasdan ang anak sa pag lalakad nito. Nadapa ang bata. Mabuti na lamang at may green grass ang paligid kaya hindi delikado rito na masugatan. "Oh, come on, get up. You can do it, baby." enganyong sabi ni Raiver. Dahan dahan muli na tumayo ang bata mula sa pag kakadapa at muling ipinag patuloy ang pag hakbang. He's laughing while looking to his dad and con
MARCO MANSION Masayang nag ka- kasiyahan ang lahat ng nasa loob ng Marco mansion. Halos lahat rin ng miyembro ng pamilya ay naroon at masasabing kumpleto na, dahil sa bawat presensya ng mga ito. Masayang nag iinuman, kainan at sayawan ang lahat. Espesyal na okasyon at araw ito ni don Gregorio Marco. Na dinaluhan ng mga kakilala, kaibigan at kasosyo sa negosyo. At masasabi niyang masaya at kuntento sya ngayon na nakita rin niyang kumpleto at maayos ang kanyang mga anak at apo. Naimbitahan rin nila si Lester na hindi naman nag pa- hindi. "Kumusta ka na?" tanong kay Lester ng kala- lapit lang na si Sarah. Kasalukuyang mag ka- kaharap ang mga lalaking Marco kasama sina Lester at Norman. "Okay lang naman. At sya nga pala, congrats." bati nito sa kanya na ikinataka niya. "Ha? Para saan na
Hapon na ng muling lumabas si Sarah bitbit ang kanyang anak. Wala si Raiver at hindi niya alam kung saan ito pumunta. Sinubukan na lang muna niya na ibaba ang anak sa sala upang maglaro. Medyo pa- padilim na rin sa labas at napansin niya na kailangan niyang maghanda ng para sa hapunan nila, since hindi naman sya makakabalik ng Batangas. Habang abala sya sa pag hahanap sa laman ng ref kung ano ang kanyang lulutuin ng biglang bumungad si Angela na kasama ang mga anak nito. "Hello?" malakas na sabi nito. "Hi baby!" at saka ito lumapit kay baby Keith at kinuha nito. Kasunod si Norman na hawak naman ang baby nila. Dumiretsong naupo naman ang batang si Vince. Lumabas si Sarah mula sa kusina. "Hello!" at mabilis na lumapit sa kanya si Angela habang kalong pa rin si baby Keith. "Kumusta? Atlast you're here." anito sabay beso sa kanya. "Tagal mong hindi nagpakita
Mariing napa pikit si Sarah sa sensasyong muli na namang nagigising sa kanyang katauhan na akala niya noon ay wala na. Na hindi na sya maa- apektuhan muli kung sakali man na magkita na naman sila ng ama ng anak niya. Ipinangako na niya sa sarili na titigilan na niya ang pagiging hibang niya na umasa na may damdamin rin ito sa kanya. Ayaw niyang umasa at muli na namang masaktan. Ang tanging nais lamang niya ay ang mabuhay ng maayos at malaya na kasama ang anak niya. Ngunit ano na naman itong nararamdaman niya at tila kayang kaya siyang tangayin ng mga bawat haplos ng lalaki. 'Mali! Hindi ko dapat sya hinahayaan na gawin ito sa akin.' piping bulong niya sa sarili. Muli niyang iminulat ang mga mata at pinilit na maging kaswal. Pinilit niyang mag salita na hindi gagaralgal ng tinig. "Please! Don't do this to me." anas ni Sarah na pilit pina
"May problema ba?" tanong agad ni Raiver sa dalaga pagka babang pagka baba pa lamang nito sa sasakyan. Habang ang bata at ang yaya naman ay naiwan sa loob ng kotse nito. "Nag alala lang kasi si Sarah sa anak niya kaya naki- usap sa akin na kung pwede sya na sumama rito para tingnan ang bata." ani Lester. "Ganoon ba? Sige, sumama na lang muna kayo sa taas." sabi naman ni Raiver at kinuha ang bata bago inutusan na lumabas ang yaya nito. Mabilis naman na napalapit si Sarah sa bata at kinuha ito mula kay Raiver. Walang imik na ini- lapit naman ni Raiver ang bata rito at lumapit sa guard ng building. Inabot rito ang susi ng kanyang kotse upang ito na ang syang mag park ng sasakyan. "Hindi na rin naman ako mag tatagal, aalis na rin ako. Hinatid ko lang itong si Sarah rito." si Lester. &nb
Maaga pa lamang kinabukasan ng agad ng tinawagan ni Sarah ang yaya ng kanyang anak. Halos hindi rin kasi sya nakatulog kagabi sa labis na pag- iisip sa anak. Hindi sya sanay na malayo sa kanya ang anak, dahil ngayon pa lang ito nawalay sa kanya at halos ika- balisa na niya. Agad niyang idinayal ang numero ng yaya. "Hello?" tinig mula sa kabilang linya. "Yes, yaya." "Ai, hello ma'am, good morning po. Ang aga nyo naman po yatang napatawag?" "Kumusta si Keith? Ayos lang ba sya? Hindi naman ba sya nag iyak kagabi? o baka naman-" hindi na niya natapos pa ang sasabihin dahil pinutol rin agad ito ng yaya. "Si ma'am naman, baka naman ma stress ka na niyan sa sobrang pag iisip. Ayos lang naman po, hindi naman sya umiyak kagabi. Nagkaroon lamang po sya ng s
"Really? I can't belive it! Oh my god, Sarah is mine, only mine." hindi maka paniwala na bulalas ni Raiver. Daig pa niya ang idinuyan sa alapaap sa sobrang saya sa nalaman. Natatawa naman ang kanyang mga kaharap habang pina panood ang hitsura niya na daig pa iyong nanalo sa sweepstakes. "I can't believe it. All along, Sarah is my wife. A real wife? Oh god! May karapatan pala talaga ako na bawiin sya?" hindi maka paniwala na sabi niya. "My god baby. Promise! Iba- balik ko agad si mommy rito. Mag ka- kasama sama rin tayo ng buo sa wakas. What a good fortune for me! Ang akala ko na talaga, hindi ko na sya mababawi ulit. Oh, thanks to god!" sabi niya sa nag u- umapaw na saya na sabi. Hindi niya ugali na mag- ala bata sa harapan ng mga ito pero matapos ang mga sinabi ng kanyang kapatid daig pa niya ang batang umiiyak n
"Oh!" hindi maka- paniwalang naka titig ang mga kaibigan ni Raiver sa mukha ng kanyang anak. Marahil sa nakikita ng mga ito ang napaka laking pag ka- kahawig ng mukha nila ng bata. "You didn't told to us na kamukhang- kamukha mo pala sya. Walang duda na sa iyo nga talaga ang bata." huma hangang bulalas ni Jake. "Para kayong pinag- biyak na bunga ah." "Bakit sino bang mag a- akala na papayag si Sarah na makasama ko rin ang anak ko?" saad naman ni Raiver. Kasalukuyan sila ngayon na nasa park at inila- labas ang bata. Sinadya niya talaga na tawagan ang mga kaibigan para naman may makasama sila sa pamamasyal ng araw na iyon. "Ba... ba... ba..." sabi ng batang kalong ni Raiver. Naka salpak rin sa maliit na bunganga nito ang kamao habang pilit na sinusupsop. "Hello, baby! Sana
Parang biglang nagbago ang ihip ng hangin sa pagitan nina Sarah at Lester matapos ng kanyang sinabi. Matagal na katahimikan ang namayani sa pagitan nilang dalawa habang magka harap. Hindi makapaniwala si Sarah sa narinig mula mismo kay Lester. 'Ano raw? Mahal niya ako? No. Nagkamali ka lang ng pandinig. Magkaibigan lang kayo at tinu- tulungan ka lamang niya. Walang malisya sa pagtulong niya sa iyo.' piping bulong ng kanyang isipan. Nanlalaki ang mga mata na sumulyap siya kay Lester. Hindi pa rin makapaniwala sa mga sinabi nito. "A- anong sinabi mo? Lester, huwag kang mag biro ng ganyan dahil hindi nakaka- tuwa. Wala rito si Raiver para umasta ka ng ganyan." puno ng kaba ang dibdib na sabi ni Sarah ng mga sandaling iyon. "Totoo ang mga sinabi ko sa iyo kanina.