Kabanata 2

"SEÑORITO Thorin, nagising na ang inyong bisita."

Nilingon ni Thorin si Nana Delia, ang kanilang mayordoma. "Okay Nana Delia, pupuntahan ko s'ya. Paki-handaan na rin po niyo siya ng hapunan," tugon naman ni Thorin sa matandang katiwala.

"Sige, Señorito."

"Who's your visitor, kuya? Bakit 'di ko yata alam?" tanong naman ng kanyang kapatid.

Bakas sa mukha nito ang pagtataka. Kalimitan kasi, kapag may panauhin sa mansyon, ay pinaghahandaan nila ito ng maliit na salo-salo. Kung kaya't marahil ay nagtaka ito dahil walang ganoong pangyayari ang naganap.

"'Yong babaeng nasagip ko sa labas ng hacienda kaninang tanghali pag-uwi ko."

"Babae, Kuya?" pag-uulit ng kapatid.

Tumango naman siya rito. "Oo, mukhang dayuhan. Palagay ko, naligaw lang siya. Doon ko kasi siya nakita sa may bukid," aniya pa at saka tumayo na. "Pupuntahan ko muna siya at kukumustahin," paalam niya pa sa kapatid. Mabilis naman itong tumango bilang sagot pero may nabasa siyang naglalarong ngiti sa mga labi nito.

Naiiling na lang siyang tumalikod at iniwan ito. Umakyat siya sa ikalawang palapag ng mansyon at saka tinungo ang guest room kung saan niya dinala ang babaeng sinagip niya kanina lamang. Pagdating niya sa silid, marahan muna siyang kumatok bago pumasok.

"Kumusta ang pakiramdam mo? Okay na ba?" tanong ni Thorin sa babae nang magtama ang kanilang mga mata ng lumingon ito pagpasok niya. Nakaupo ito sa gilig ng kama.

Sandali munang nakatingin lamang sa kan'ya ang estranghera bago sumagot. "Maayos na. Ikaw ba ang nagligtas sa'kin?" Nagdulot ng kakaibang pakiramdam kay Thorin ang tinig ng babae ng magsalita ito. Na hindi naman niya mawari kung bakit.

"Yes, ako nga," aniya habang pinasadahan ng tingin ang kabuohan ng babae.

Kanina no'ng sakay niya ito sa kabayo, napansin na niyang maganda ito kahit mukhang marungis. Hindi naman ito magandang-maganda katulad ng mga babaeng kilala niya. Simple lang ang ganda nito. May manipis na labi, may katangusang ilong, malalantik na pilik-mata at maliit na mukha. Kayumanggi lang rin ang kulay ng balat nito. A typical Filipina beauty. Ngunit ang mas napansin ni Thorin sa babae ay ang kulay tsokolateng mga mata nito. Para bang kay raming sinasabi niyon na hindi niya nawari kung ano.

"Maraming salamat. At paumanhin sa abala," hinging-paumanhin nito habang bakas sa mukha ang hiya.

Ginawaran naman niya ito ng bahagyang ngiti. "It's okay. Ano nga pala ang pangalan mo? Ako nga pala si Thorin," kaswal niyang pakilala pa rito.

"Malaya ang pangalan ko," turan naman ng dalaga.

"Siguro ay gutom ka na. Halika sa komedor. Nagpahanda ako ng makakain. Besides, gabi na rin. Oras na ng hapunan." Pansin ni Thorin na bumalatay ang pag-aalinlangan sa babae. Siguro ay nahihiya ito sa kan'ya. "'Wag kang mahihiya sa'kin, Malaya. Halika na't baka malamig na ang hapunan," nakangiti n'ya pang anyaya rito.

Sa huli ay tumango si Malaya sa kan'ya at saka tumayo. Nauna nang lumabas si Thorin sa silid habang kasunod naman niya sa likuran ang noon ay walang imik na babae. Bumaba sila sa ikalawang palapag at tinungo ang komedor. Eksakto namang pagdating nila roon ay katatapos lang ihanda ni Nana Delia at ng ibang kawaksi ang hapunan para sa dalagang bisita niya.

"Maupo ka, Malaya. 'Wag kang mahihiya," pakli pa ni Thorin sa dalaga na noon ay atubiling dumulog sa hapag.

Mabilis namang tumalima si Malaya at saka naupo sa bakantang silya hindi kalayuan sa kan'ya. Pinagmasdan lang ni Thorin ang dalaga habang halata sa mukhang nahihiya ito.

"Señorito, ipaghahanda ba kita ng makakain?" tanong pa si Nana Delia sa kan'ya. Ngumiti naman siya sa matanda at sabay umiling.

"'Wag na Nana Delia, kape na lang."

"Sige."

Nang tumalikod ang matanda ay muling itinuon ni Thorin ang tingin kay Malaya. Nag-uumpisa na itong kumain ngunit batid niyang naiilang ito dahil sa presensiya niya. "Bakit ka nga pala napadpad dito sa Sto. Cristo, Malaya? Mag relatives ka ba rito?" tanong niya upang kahit paano ay mawala ang pagkailang na nararamdaman nito sa kan'ya.

Nilunok muna ni Malaya ang laman ng bibig bago sumagot. "W-wala akong kamag-anak dito. Nagpunta lang ako rito para maghanap ng trabaho."

"Trabaho?" pag-uulit ni Thorin sa sinabi nito. Tumango naman si Malaya sa kan'ya bilang sagot. "Ano bang alam mong trabaho? Maaari kitang bigyan kung gusto mo," alok n'ya pa niya na ikinagulat ng kaharap.

"Paumanhin sa abala señorito, ito na ang kape mo," anang Nana Delia sabay lapag ng tasa ng umuusok ng kape.

"Salamat, Nana Delia." Humigop muna ng kape si Thorin bago muling tumingin sa dalaga.

"K-kahit ano naman ay kaya ko basta marangal na trabaho," anito. Tumango-tango naman si Thorin nang marinig iyon.

"Okay. Bueno, tapusin mo na muna 'yang pagkain mo para makapagpahinga ka na. Bukas na lang natin pag-usapan 'yan." Tumayo na si Thorin sa hapag bitbit ang tasa ng kape. "Goodnight, Malaya," paalam niya pa rito ng may bahagyang ngiti.

"M-Magandang gabi rin sa'yo," anang Malaya saka bahagyang ngumiti rin. Tumango na lang si Thorin sa dalaga bago tumalikod at iwan ito.

• • •

Nang tuluyang mawala sa paningin ni Malaya ang binatang nagpakilalang Thorin at saka pa lamang siya nakahinga ng maluwang. Kanina kasi habang kaharap niya ito, ay hindi siya mapakali. Aywan niya ngunit pakiramdam ni Malaya ay napapaso siya tuwing makikita niya itong nakatingin sa kan'ya.

Hindi naman ito mukhang nakakatakot o mukhang masamang tao. Ang totoo, noong una niya itong makita sa silid ay para siyang nakakita ng anghel sa katauhan ng lalaki. Paano ba naman kasi'y napakagandang lalaki nito. Ang mga mata nito, ilong, bibig at hugis ng mukha ay perpekto sa kanyang paningin.

Hindi man siya palaging nakakakita ng magagandang lalaki noong nasa bundok pa siya, ay alam niyang mas nakaaangat ang kagwapuhan nito. Kahit pa nga mahaba ang kulay tansong buhok nito, at saka may bigote at balbas ay hindi iyon nakabawas sa angking kagwapuhan nito. Bagkus, para kay Malaya, dumagdag lamang iyon sa lalaking-lalaki na dating nito. Tingin rin niya may dugong banyaga ang lalaki. Bukod pa roon, napakabait pa nito sa kan'ya. Lubos rin ang pasasalamat niya dahil iniligtas siya ng lalaki. Kung hindi, baka patay na siya ngayon.

"Hi!"

Napukaw ang naglalabay na diwa ni Malaya nang may magandang babae na lumitaw sa harapan niya. Malaki ang pagkakahawig nito kay Thorin kung kaya't sa palagay niya ay nakababatang kapatid ito ng lalaki.

"Hi," ganting-bati niya sa babae. Nakita ni Malaya na mabilis itong naupo bakanteng silya sa tabi niya saka matamis na ngumiti.

"I'm Thyon. Ikaw?"

"Ako si Malaya."

Matamis muling ngumiti ang bagong dating sa kan'ya at saka inilahad ang palad. "Nice to meet you, Malaya. Ang cute naman ng name mo," komento pa nito. Nahihiya naman siyang inabot ang nakalahad na kamay nito saka bahagya ring ngumiti.

"Masaya rin akong makilala ka," aniya.

"Ang sabi ni Kuya Thorin, nakita ka raw niyang hinimatay kaninang tanghali sa daan. Kung hindi mo mamasamain, maaari ko bang malaman kung bakit?"

Tama nga ako, magkapatid sila. Pareho silang magandang ang itsura, isip-isip ni Malaya habang pinagmamasdan ang maganda at maamong mukha ng kaharap.

"Nahilo kasi ako dahil sa sobrang init ng klima kaya marahil, nawalan ako ng malay," salaysay niya rito.

"Aw, mabuti pala at nakita ka ni kuya. Kung nagkataon na mga taong-labas ang nakakita sa'yo, malamang napagsamantalahan ka na," saad naman sa kan'ya ng dalaga habang tumatango-tango.

"Kaya nga sobra akong nagpapasalamat kay T-thorin. . ." Nang banggitin ni Malaya ang pangalan ng nakatatandang kapatid nito ay tila kumislap ang mga ng dalaga. Kasabay niyon ay may sumilay rin na magandang ngiti sa labi nito na lubos niyang ipinagtaka.

"I'm sorry for asking this, Malaya. Pero may boyfriend ka na ba?" tanong pa ni Thyon na ikinabigla niya.

"W-wala. Wala pa akong nagiging nobyo," agad naman niyang sagot rito. Mas lumapad naman ang ngiti ng dalaga dahil sa sinabi niya.

"I see. Ilang taon ka na ba?"

"Twenty years old."

"Mas ahead ka pala sa akin ng isang taon,19 pa lang ako." Ngumiti pa ito ng sabihin iyon. Batid ni Malaya na mabait rin ang babae gaya ng kuya nito, kung kaya't pakiramdam niya, kay gaan na agad ng loob niya sa bagong kakilala. "Anyway, nagkausap na kayo ng kuya, 'di ba?" Tumango naman siya bilang sagot. "Anong masasabi mo kay Kuya Thorin? Gwapo siya, 'di ba?"

Hindi alam ni Malaya kung papaano tutugunin ang tanong na iyon ng babae, pero sa huli ay sinagot niya rin ito. "O-oo. Mabait rin siya at maginoo."

"Kung ikaw ba, Malaya. Magugustuhan mo ba ang kuya?" Hindi alam ni Mamaya kung seryoso si Thyon sa tanong nitong iyon.

Ngunit nang makita niyang mataman itong nakatingin sa kanya at tila naghihintay ng isasagot niya ay atubili siyang sumagot. "W-wala sigurong babae ang hindi magugustuhan ang gaya niya."

Sa sinabi niya ay muling ngumiti ng pagka-ganda ganda si Thyon. "Sorry, huh? Kung masyado akong madaldal. Exited lang kasi akong magkaroon ng sister-in-law."

"Ha?"

"Wala! Wala! 'Wag mo na lang pansinin 'yong sinabi ko. Anyway, I'm sorry din kung naistorbo ko ang pagkain mo," hinging-paumanhin pa ni Thyon sa kan'ya.

Umiling naman siya rito. "Ayos lang 'yon. Isa pa, tapos na akong kumain."