Mag-log inShare
Chapter Twentwo
Huling Na-update:
2024-11-05 00:31:00
Kaugnay na kabanata
MAKE YOU MINE Chaptef Twenty-three
Lumapit siya sa akin, ang tingin niya ay matalim. "You know, sometimes, the best way to connect is to just let go, you know? Really lose yourselves in each other." Bumilis ang tibok ng puso ko. Hindi ako komportable. Parang nakakulong ako. "Kaiser, dapat siguro pag-usapan pa natin 'to..." Ngumiti siya, isang ngiti na parang alam na alam niya ang ginagawa niya, masyadong excited, masyadong possesive. "Come on, Serenity. Don't be shy. We've been together for so long, there's no need for these walls," he said, his voice dropping to a husky murmur, like a tempting whisper. Lumapit pa siya ng konti, at napahinga ako ng malalim. Inilahad niya ang kamay niya, halos malapit na sa mukha ko, pero umiwas ako, tumalikod. Ang hangin sa pagitan namin ay puno ng tension, parang may harang na hindi ko maalis. Gusto kong magsalita, pero parang na-stuck ang boses ko. Nakita niya ang takot sa mata ko, ang panginginig ng baba ko. Lumiit ang mata niya, parang galit na galit, nawala ang ngiti niya. Mab
MAKE YOU MINE Chapter Twenty-four
Kinabukasan, habang naglalakad ako sa campus, parang hindi ako mapakali. Paulit-ulit kong tinitingnan ang likod ko, inaasahan na makita si Kaiser na galit na galit sa akin.Maganda ang panahon, pero hindi mawala-wala ang takot ko. Ang mga estudyante ay nagtatawanan at nagkukuwentuhan habang nagmamadaling pumunta sa kanilang mga klase. Pero ako, parang nakatulala lang.Nakita ko si Kaiser na papalapit sa akin. Hindi niya ako tinitingnan, pero alam kong galit pa rin siya.Dire-diretso siyang naglakad papunta sa akin, at tumama ang balikat niya sa akin. Parang nagulat ako.Nagpatuloy siya sa paglalakad, diretso lang sa library. Pinanood ko lang siya. Ang bilis ng tibok ng puso ko.Galit pa rin siya. At kasalanan ko ito.Kailangan kong kausapin siya. Kailangan kong ayusin ang lahat. Pero paano?Huminga ako ng malalim at naglakad papunta sa library. Kailangan kong kausapin siya. Kahit na natatakot ako.Nakita ko siya sa isang table malapit sa bintana, nakatalikod sa akin. May
MAKE YOU MINE Chapter Twenty-Five
"Oh, hey Kaiser," sabi ko. "Si Mark, classmate ko at pinag uusapan namin ang thesis namin." He didn't respond. Nakatingin lang siya sa akin at kay Mark, ang tingin niya ay parang tumutusok. Parang nabibigla ako. Hindi siya nagsalita, pero ang katahimikan ay nagsasalita ng malakas. Ang tingin niya ay puno ng pagdududa, parang inaakusahan na niya ako ng isang bagay. "Bakit ka nakikipag-usap sa kanya? Dapat kasama mo ako," sabi niya, malamig at matalim ang boses "Kaiser, ano ka ba! Nagtatrabaho lang kami sa thesis," I said, feeling a wave of frustration. Umismid s'ya. "Yeah, right. And I'm sure that's all it is." Tumingin siya kay Mark, nakakunot ang noo niya. "Don't think I haven't noticed the way you look at her." Mark looked confused. "Ano ba'ng pinagsasabi mo? I'm just being friendly," he said, his voice calm. "You're just trying to make her fall for you. Just like all the other guys who try to get close to her," Kaiser said, his voice getting louder. "I know your type."
MAKE YOU MINE Chapter Twenty-Six
Kakatapos ko lang ipasa ang mga kailangan ko sa school papers. Hindi ko nakita si Kaiser kanina at sinusubukan ko siyang tawagan pero hindi niya ako sinasagot. Parang bumibigat ang pakiramdam ko. Baka galit pa rin siya sa akin.Habang naglalakad palabas ng campus ay biglang tumunog ang phone ko.“Hello, Uncle, pauwi na ako,” sabi ko.“S-Serenity, si Ate, ang Mommy mo nasa ospital sya ngayon. Nabangga ng truck ang sasakyan nya kaya kritikal ang kondisyon nya ngayon.” Para akong nabingi ng marinig kong sinabi iyon ni Uncle.“Manong, dumiretso po tayo sa ospital,” natataranta kong pakiusap kay Manong.Nang makarating na ako sa ospital, naabutan kong nasa waiting area si Uncle. Dali-dali akong tumakbo sa kanya at sinalubong naman nya ako ng yakap.Tinext ko si Kaiser at sinabi ko ang nangyari kay Mommy, pero di niya ako sinasagot. Inisip ko nalang na baka may ginagawa siya. Nagfocus na muna ako sa kalagayan ni Mommy.Naghintay din kami ng ilang oras para sa operasyon. Nang makalabas na ang
MAKE YOU MINE Chapter Twenty-seven
Nasa waiting area ako, nakaupo sa malamig na upuan. Ang amoy ng sampaguita at kanela ay nakakasulasok. Parang hindi ko napapansin ang mga tao sa paligid. Nakatitig lang ako sa kabaong sa harapan ko.Hindi si Mommy 'yan. Hindi siya ang nasa loob ng kabaong na 'yan. Ang Mommy ko, nasa ospital, nagpapagaling.Ang mga tao ay nagkukuwentuhan, nagdadalamhati, nagkukuwentuhan tungkol sa pagkamatay ni Mommy. Pero parang hindi ko sila naririnig. Parang nasa ibang mundo ako, sa isang lugar na hindi ko maintindihan.Nakita ko ang pag-iyak ni Uncle Azriel. Ang mga luha niya ay tumutulo sa kanyang pisngi, na parang nagpapatunay sa katotohanan na hindi na babalik si Mommy. Pero hindi ako naniniwala. Hindi ko kayang paniwalaan.Tumingin ako sa phone ko para ibaling sa iba ang atensyon ko. Wala pa rin. Walang tawag. Walang text. Isang linggo na ang nakalipas, at wala pa rin akong balita kay Kaiser. Ang bawat minutong lumilipas ay parang isang malaking kirot sa aking puso."Kumain ka muna, kagabi ka p
MAKE YOU MINE Chapter Twenty-eight
Hindi ko alam kung gaano katagal akong nakaupo roon, nakatitig sa telepono, nag-iisip ng mga salitang sinabi niya.Parang paulit-ulit na tumutugtog sa aking isipan ang boses niya, ang kanyang mga salita."You're too needy, too dependent. You're holding me back. You're draining me. You're starting to make me look bad."Parang isang matalim na kutsilyo na tumutusok sa aking puso ang bawat salita niya.Ang aking mundo ay nagiba. Hindi ko alam kung sino ako, kung ano ang gagawin ko.Biglang naramdaman ko ang isang pares ng kamay sa aking balikat.Tumingin ako, at nakita ko si Uncle Azriel, ang aking tiyuhin.Ang mukha niya ay puno ng pag-aalala."Serenity," sabi niya. "Ano bang nangyari?""Uncle, please," ang boses ko ay nanginginig, halos hindi marinig.Nakaluhod ako sa harap ni Uncle Azriel, ang mga mata ko ay puno ng luha at pagmamakaawa."Ibook mo ako ng flight papuntang England. Please, Uncle. Kailangan kong makita si Kaiser. Kailangan kong makausap siya.""Serenity! Tama na!" Sigaw
MAKE YOU MINE Chapter Twenty nine
“Andito na tayo,” sabi ni Uncle, habang minamaniobra niya ang sasakyan sa harap ng school ko.“Salamat, Uncle. Ihahatid mo na lang ba ‘yang mga maleta ko sa lilipatan kong condo?” tanong ko. Ngayon kasi ang lipat ko sa condo na titirhan ko. We decided kasi na mag-rent ako ng condo na mas malapit sa school at sa business area, lalo na’t graduating na ako ng college. Isa pa, mas nadedepress ako sa bahay kapag naalala ko ang pagkamatay ni Mommy. It’s been six months na rin mula noong mawala si Mommy, and until now, nasasaktan pa rin ako kapag namimiss ko siya. Hindi rin kasi biro ang naransan ko dahil iniwan rin ako ng long-term boyfriend ko, and until now, wala rin akong balita sa kaniya.Habang nagmomove-on ako sa kaniya, narealized ko kung gaano kalaki ang epekto ng relasyon namin ni Kaiser sa akin. Nawalan ako ng confidence, at bumama ang tingin ko sa sarili ko. Actually, my uncle is insisting me na mag undergo ng therapy kasi iba raw yung trauma ko sa pagkawala ni Mommy, and at the
MAKE YOU MINE Chapter Thirty
Nang makapasok na ako sa campus, narealize ko na ilang buwan na lang pala at makaka-graduate na ako. Ang mga pasilyo, ang mga classroom, ang mga puno sa quadrangle, ang mga mukha ng mga kaklase ko, ang mga tunog ng tawanan at usapan—parang lahat ay unti-unting naglalaho, parang panaginip na unti-unting nawawala.Maya-maya ay nakarating na ako sa room namin at dumiretso na agad akong naupo sa pwesto ko sa may gilid ng bintana. Pinagmasdan ko lang ang mga kaklase ko, ang mga mukha nila ay parang mga larawan ng kabataan, ng pag-asa, ng mga pangarap. Mula noong nag-break kami ni Kaizer, doon ko lang narealize na masyado niya pala akong kinulong sa mundo niya, halos wala pala akong naging kaibigan noong college days. Masyado akong naging umaasa sa kanya, parang nakakapit lang ako sa isang piraso ng kahoy sa gitna ng dagat.Napahinto naman ako sa pag-iisip ng may tumawag sa akin.“Serenity! Namissed kita!” Bigla akong niyakap ni Lea. Isa siya sa mga kaklase kong lagi kong kasama.“Lea, nami
Pinakabagong kabanata
MAKE YOU MINE Chapter seven two
Pababa na sana ako ng narinig kong dalawang boses na pamilyar na ang uusap. Parang may mali.“Tell me Ava, what did you say to Serenity? Bakit nya ako iniiwasan?” Bulyaw ni Miguel, na halatang galit na galit.“I just told her the consequence kung magiging malapit kayo. Na possible na ma issue ka with her and machisms,” paliwanag niya, na parang nagtatanggol sa ginawa.“I don’t care if ma issue man ako sa kaniya, alam mo ba sa ginagawa mo pinapahirapan mo ako! You know how important Serenity to me,” singhal niya, na parang desperado na.“Paano naman ako! I love you, bakit ba hindi mo ako magawang mahalin?” Saad ni Ava. Bigla naman silang natigilan ng biglang tumunog ang cellphone ko at napatingin sila sa gawi ko kaya dahil sa taranta ay napatakbo ako pero naramdaman kong hinabol ako ni Miguel.“Serenity, wait!”“Serenity! Let’s talk,” tawag niya pero dirediretso pa din ang takbo ko hanggang makarating ako sa may hallway. Wala ng mga estudyante dahil nagsiuwian na sila. Sinubukan kong bi
MAKE YOU MINE Chapter seventy one
“Pero pakiramdam ko, parang iniiwasan niya ako,” sabi ko naman, na parang nanghihina.“Akala ko ba okay na kayo? Akala ko ba super close na kayo?” Pagtataka ni Nagi habang inaabot ang mga pulutan sa lamesa.“Akala ko nga din eh, pero biglang nagbago ang pakikitungo niya sa akin. Tapos lately kasama niya na lagi yung Aaron,” naiinis kong sabi.“Bro, baka maunahan ka na naman ah, ewan ko nalang talaga sayo,” pang-aasar ni Nagi.“Siraulo ka ba, kaya nga ginagawa ko ang lahat para maging close kami at iparamdam yung feelings ko sa kaniya,” sabi ko naman.“Kelan ba nagbago yung treatment niya sayo?” usisa naman ni Dylan.“Siguro nung dumating si Ava, mula nun nagbago na ang pakikitungo niya sa akin,” saad ko, na parang nalulungkot sa naisip.“Paano mo ba pakitunguhan si Ava sa harap niya?” usisa ni Nagi, na parang interesado sa kwento.“Alam nyo namang magkababata kami ni Ava diba? Pero kahit ganoon naglagay ako ng boundary between us dahil ayokong mag isip ng kung ano ano si Serenity. Ine
MAKE YOU MINE Chapter Seventy
“May tinatapos lang kami sa thesis namin,” pagdadahilan ko, at nag-iwas ng tingin kay Miguel dahil sa hindi ko maipaliwanag na kaba.“Hayaan mo na sila Miguel, baka naman mailang silang gumawa ng dapat nilang gawin pag andun ang teacher nila,” kontra naman ni Ms. Ava na halatang nakikisawsaw sa usapan.“Oo nga po sir, okay lang ihahatid din naman ako ni Aaron,” saad ko.“Hi sir Miguel, hi maam Ava,” bati ni Aaron ng makababa na siya ng sasakyan.“Wow Aaron, ikaw ba yan? Grabeng glow up ha,” puri ni Ms. Ava kay Aaron, at halatang interesado sa amin.“Naku, di naman po. Thanks to Serenity siya ang dahilan,” paliwanag naman ni Aaron habang nakangiting nakatinginn sa akin.“Naku ha, I feel something. Bagay kayo ni Serenity,” kantyaw naman ni maam. Parang mas lalo lang tumaas ang kilay ni Miguel sa narinig.“Ava, stop it,” sabay kaming napatingin sa reaksyon ni Miguel. Mukhang naiinis siya sa sinabi ni Ava.“Okay, sige ingat na kayo ha,” ani Ms. Ava, na halatang nag-eenjoy sa pagti-tease s
MAKE YOU MINE Chapter sixty nine
“Is it okay if bilhan ko siya saglit?” tanong ni Miguel habang nakatingin sa akin kaya nagtaka ako kung bakit siya nag papaalam sa akin.“Ha? Oo naman.. bakit ka nagpapaalam sa akin. Of course you can,” aniko.“Okay, then aalis muna ako,” saad nya kaya tumayo na siya umalis at naiwan kaming dalawa ni Ms Ava at nagsimula siyang magtanong.“So, how’s Miguel? I mean your professor?” Usisa nya.“Okay naman po, mabait po si sir, lagi po niya akong tinutulungan,” tugon ko naman habang tinutusok-tusok ang steak na nasa plato ko.“Yeah, mabait talaga yan si Miguel. Kaya nga madalas namimisinterpret ng iba yung ginagawa niyang kabutihan. Akala nila special na sila for Miguel, but ang totoo ganun lang talaga siya.. minsan pinagsasabihan ko nga yan baka naman na-fall na sa kanya ang mga students niya.” Napakuyom ako sa sinabi niya. Parang gusto kong i-counter ang sinabi niya pero hindi ko alam kung pano ko sisimulan.“Ah oo nga po super bait ni sir,” tiim bagang sabi ko pero pinilit kong i-compos
MAKE YOU MINE Chapter sixty eight
Serenity’s Pov“Ouch” sabi ko sabay hawak sa ulo ko. Iminulat ko ang mata ko at nakita kong nasa kwarto na pala ako. Kinuha ko ang phone ko at tinignan kung anong oras na. “4am na pala, ang sakit ng ulo ko. “ bulong ko sa sarili ko. Napakababa talaga ng tolerance ko sa alak. Nagtungo agad ako sa CR at tinignan ang sarili sa CR. Bigla ko nalang naalala ang nangyari kagabi. Biglang nagflash back ang pinag gagawa ko kagabi.(Flashback)“A-laaam mooo nakaaakakainisss kahh! Pina-asaaahh moooo koooh! Kung kelaaaann mahal naaa kitaaa sakaaa mo akoo iiiiwaaannn!” sabi ko habang hawak hawak ang bote ng alak.“Serenity, lasing ka na . Tama na yan,” sabi naman ni Miguel habang inaalalayana ko kasi pagewang gewang na ako na naglalakad sa loob ng bahay. “Nooo! Alaam mooo baaang sinaaktan mo ako? Bakittt kaasiii 16 years old laaaang akoooo noon? Kaaasii akaaalaaa mooo utooo utooo akooooh??”“Seren-” magsasalita pa sana siya pero tinakpan ko ang bibig niya“Shhhhhhh!! Maaakiinigg kaaah saa akkkinn!
MAKE YOU MINE Chapter sixty seven
Miguel’s POVNang matapos na kaming magready, nag-decide kaming magkwentuhan muna sa may terrace. Gusto naming sulitin ngayong gabi dahil bukas ay babalik na siya =sa unit niya. Nakaramdam ako ng lungkot, kung pwede lang dito nalang sana siya.“Teka, naubos na yung pagkain natin, gagawa langa ko saglit atsaka kumuha ka na rin ng beer kasi naubos na pala natin yung ilang can ng beer,” sabi ko kaya nagtungo muna ako sa kusina para magprepare ng snacks at sinundan naman niya ako para kumuha ng beer. Naupo siya sa highchair at pinanood akong habang naghihintay sa kaniya. Hindi ko maiwasang mapangiti habang pinagmamasdan niya akong magluto. Medyo nakainom narin ata siya dahil namumula na ang mukha niya.“Mukhang mamimiss ko ang luto mo,” sabi niya habang nakapangalumbaba na nakatingin sa akin kaya naman napatingin rin ako sa akin. Parang nag-init ata ang pisngi ko, nakakahiya naman.“Pwede naman kitang ipagluto pa rin kahit na hindi ka na dito nag-stay,” sabi ko habang nag-preprepare ng p
MAKE YOU MINE Chapter sixty six
Naglibot kami sa iba't ibang tindahan, nag-shopping ng mga bagong damit at sapatos. Bumili rin kami ng mga pang-skin care at contact lenses para sa kanila. Na-enjoy namin ang paglalakad-lakad at pagkukuwentuhan. Una naming hinatid si Celine sa bahay nila. Pagkatapos, nagpahatid naman ako kay Aaron sa tapat ng building ng condo ko.“Dito ka pala nakatira,” ani Aaron.“Oo, salamat sa paghatid,” saad ko.“Walang problema, pag kailangan mo ng masasakyan or driver, magsabi ka lang,” wika niya.“Thank you,” sambit ko.“Salamat din ngayong araw. Feeling ko mas naging mukhang tao na ako,” pagbibiro niya.“Gwapo ka naman, kunting make-over lang. Wag mong kalimutan isuot ang contact lens mo ha. Mas gusto ko pag wala kang salamin, mas gwapo ka atsaka for sure madaming magugulat sayo bukas pag nakita ka. Baka madaming magka-crush sayo,” pagbibiro ko.“Hindi ah, sige na alis na ako. Ingat ka,” sabi niya sabay sakay na ng sasakyan at umalis na.Papasok na sana ako ng building ng bigla akong mabunggo
MAKE YOU MINE Chapter sixty five
“Ang harsh mo naman sa kaniya,” sabi ko nalang.“Gusto mo bang maging sweet ako sa kaniya?” Wika niya. Natahimik naman ako kasi syempre ayoko naman ng ganun.“Galit ka pa ba?” Tanong niya uli. Kinuha ko nalang yung burger na bigay niya at kinain sabay iling.“Bakit ang sungit mo sa kaniya? Di ba close friend mo siya?” Usisa ko.“I don’t want to confuse you. Nung sinabi ko na sa iyo lang ako ganito, totoo yun,” Hindi ko alam kung anong iisipin sa sinasabi niyang ‘to. Gusto niya rin ba ako? O iba ang ibig niyang sabihin.“I mean, I don’t want you to think na may something sa amin ni Ava. I’m just being honest with you. I’m not into her. “ dagdag pa niya. Hindi ko alam kung ano ang nasa isip ni Miguel ngayon pero nalilito na ako sa kaniya. Bakit pakiramdam ko may feelings din siya sa akin, o baka naman nag-aassume lang ako. Natapos ang araw na punong puno ng tanong ang isip ko.Miguel’s POV“Pare, sa wakas nagpakita ka rin,” bulalas ni Nagi habang may hawak na beer. Nasa private bar ka
MAKE YOU MINE Chapter sixty four
Natapos na ang klase kaya nasa canteen na kami nila Celine at umoorder naman ng pagkain si Aaron. Bigla namang sumama ang mood ko uli nang makita ko na namang magkasama na naman si Miguel at Ms. Ava kaya lalo akong nainis.“Oh, bakit parang pinagsakluban ka ng langit at lupa sa itsura mo?” Usisa ni Celine.“Naiinis lang ako,” sabi ko.“Nagseselos ka noh?” Usisa niya.“Anong nagseselos?” Tanggi ko.“Halata naman crush mo si Sir, kanina ko pa nakikita yung mga tinginan mo kay Ms. Ava, parang kanina mo pa siya pinapatay sa mga nanlilisik mong mata,” sabi niya.“Tsk, tumigil ka nga dyan,” saway ko sa kaniya.“Pero girl, obvious, ka eh.” Dagdag pa ni Celine.“Celine, tumigil ka na nga dyan,” saway ni Aaron habang inilalapag ang mga pagkaing inorder niya.Pinilit kong i-compose ang sarili kaya iniba ko na ang topic.“This weekend pala may pupuntahan tayo ha bawal tumanggi.” sabi ko. “O sige wala naman akong gagawin” ani Celine“Ako rin” tugon naman ni Aaron.Natapos na ang buong maghapong k
