Atarah's POV
KARARATING lang namin ngayon sa mansyon at 9 am na. Sinundo kami ng chopper ni Rare mula sa , Camarines Norte para mas mapabilis ang uwi dahil may lakad pa ako. Nagland 'to sa helipad ng kaniyang mansyon. At pagkatapos nito ay hinatid na ako rito ni Rare.
Lahat nalang ata kaya gawin ni Rare eh. Andami kong nalaman sakaniya ngayon, Marunong siya mag surf and marunong pa siya magpatakbo ng helicopter, Saan ka pa?
Papasok na kami ng Mansyon dala dala ang aming pasalubong nang makasalubong namin ang aming mayordoma na may dalang dustpan and walis.
"Hi Lal
Atarah's POVMUKHANG handang handa na naman 'tong si Rare dahil may dala 'tong sapin para ilatag sa damuhan at may dala dala pa 'tong mga pagkain namin. Kaya picnic/ stargazing ang theme ng date namin ngayon. Alas otso na ng gabi kaya matingkad na ang buwan at kumikinang na ang milyon milyong star."Why are you so silent?" mapungay pungay na tanong niya. Kanina pa ako tahimik simula nang malaman kong alis siya."Ah wala may niisip lang." sambit ko saka tumingala sa langit. Magkalapit kami ng pwesto ni Rare ngayon at parehong nakaupo kami sa sapin."What is it? Don't think too much baby." mahinang bulong niya kaya nilingon ko siya at halos magtama ang ilong namin dahil sobrang lapit niya."Hindi man nga pagod
Atarah's POVANG laki ng ngiti nang bumaba ako sahagdan dahil excited ako pumasok sa trabaho at isa pa nakausap ko kassi Rare eh kaya mas lalong gumaan pakiramdam ko."Ano ang ngiti ngiti ng Apo ko?" Nakangiting tanong ni Lola saakin nang sinalubong niya ako."Good morning lola!" agad ko siyang dinaluhan ng mainit na yakap. Ewan ko ba super hyper ko pag gising ko pero mas naging hyper ako nang tumawag si Rare."Huling nakita kong nakasuot ka ng pang nurse na uniporme noong pagkatapos
Atarah's POV"LOLA, hindi po ba ako mahal nina Daddy and Mommy?" natigil si Lola sa ginagawa niyang pagbabasa ng magazine at nilingon ako."Gagawin ka ba nila kung hindi ka nila Mahal, hija? H'wag kang magisip ng kahit ano apo. Mahal na mahal ka nila." matamis na sambit niya saakin."Eh si
THIS 𝑪𝑯𝑨𝑷𝑻𝑬𝑹 𝑰𝑺 𝑺𝑷𝑮 Atarah's POVBUKAS na ako babalik nyan sa trabaho. Ang plano ko ngayon araw ay pupuntahan si Tita Charmie ang Mommy ni Charl. I want to talk her about my problems. I mean 'yung mga pinagsasabi ni Charl gusto ko lang malinawan."Hindi pa ba ako tanggal sa trabaho lagi nalang akong absent ha?"sambit ko sa kausap kong si Rare. He's busy now. Bukod sa inaasikaso niya ang pinapagawa ko, may inaasikaso pa siya sa hospital at ewan ko ba dito sa lalaking 'to wala na tala
Atarah's POVDITO ako ngayom natulog sa Condo ko kasama si Rare dahil kagabi talagang masama ang pakiramdam ko para akong lalagnatin na ewan ko ba basta ang hapdi ng pagitan ng mga legs ko.Napagpaalam naman ni Rare na dito muna ako matutulog sa Condo and syempre pumayag agad si Mommy basta kasama ko daw si Rare dito. Si Daddy ayaw pa nung una ganoon din so Lola pero wala na silang magawa lalo pa't sinabi ni Rare na masama ang pakiramdam ko at hindi ko na kaya pa bumyahe papunta ng bahay dahil mas malapit naman kasi ang condo ko sa hospital kaysa sa bahay.Nakatitig ako sa matiwasay na mukha ni Rare na natutulog pa. Maaga pa naman. 5:30 palang pero nagising na ako agad dahil maaga ako nakatulog kagabi. Pagkauwi palang namin kagabi nagligo lang ako ng saglit at tulog na ako agad. Hindi ko na siya naasikaso dahil sa sobrang pagod ko at sakit na nararamdaman ko.Nakayak
Atarah's POVHINDI nyo ko masisi kung nag over acting ako at nagconclude ako kaagad kasi naman ganoong ganoon ang nangyari saakin, kay Charl at Ate. Nahuli ko muna sila noon na nag d-date sa isang restaurant bago nila inamin ang lahat saakin na may relasyon na sila.Pinangunahan ako ng takot at galit ko na baka maulit lang muli lahat ng sakit na nararamdaman ko pero ngayon unti unti akong natuto kasi alam kong mali ang ginawa kong panghihinala sakaniya. Dapat alamin ko muna ang lahat bago ko ibuhos lahat ang galit ko. Kailangan kong macontrol ang emosyon ko at h'wag maging padalos dalos sa lahat ng gagawin kong aksyon at desisyon.Alam kong masakit rin sa part niya ang ginawa ko kasi pinaghinalaan ko siya, nagalit ako sakaniya, at hindi ako nagtiwala gaya ng ipinangako ko. Kaya eto hindi na ako nag pabebe pa at na
THIS 𝑪𝑯𝑨𝑷𝑻𝑬𝑹 𝑰𝑺 𝑺𝑷𝑮 Atarah's POVNAKATULALA lang ako sa kawalan dahil lutang ako lalo pa't wala akong maayos na tulog. Pagkatapos namin magusap ni Lala kagabi ay kumain ako ng tahimik samantalang siya ay busy sa pagimpake ng mga damit ko na dadalhin ko ngayon.Hindi ako nakatulog kagabi kahit pinipilit ko ang sarili ko na h'wag mag isip ng kung ano ano pero hindi ih, patuloy lang ako sa pag o-overthink kasabay ng pagiyak kaya kahit nakahiga lang ako ay ramdam ko ang pagod.Nakaidlip na ako kaninang 5:38 am tapos nagising ako ng 7:00 am kaya eto ang sakit ng ulo ko at tulala lang ako. 8:30 am na pero hindi pa rin ako tumatayo sa higaan. Ayokong kumilos gusto kolang na mahiga hanggang sa masolve na lahat ng problema ko.
Atarah's POVNATATARANTA akong tumakbo palapit kay Ate. Tumambad saakin ang duguan na legs nito. Binuhat siya agad ni Rare at dinala sa bangka. Inalalayan ko naman sila habang si Ate ay walang tigil kaiiyak."What do you feel?" mahinahon na saad ni Rare nang maingat siyang umakyat sa bangka at dahan dahang inupo si Ate sa upuan."Ang sakit ng tyan ko! Ang baby ko! Tulungan n'yo ko!" nagwawalang saad ni Ate kaya napakagat ako sa aking labi."Baby check her vulva." maagap na saad ni Rare kaya mabilis akong tumango. " Tita pahiram
Rare's POVTHERE are people you just want to keep forever, those whom you want to be in your life for as long as possible.For some, there are a lot but for me there's only one, that person who will be with you for the rest of your life, your special someone, the one you want to proudly be with like you just want to shout to the world or universe that you are in love or that you have found the person that you want to spend forever with.Falling in love with her was like entering a house and finally realizing I'm home. When she smiled at me I feel invisible hands wrapping around me making me feel safe. When her eyes are locked on mine, it's like I can see galaxies instead of just toxic cenery. Having her in my life makes me feel like everything's possible in this world, like I can conq
Atarah's POVNANGINGINIG ang mga tuhod ko habang nakatungo ako sa mga 'to dahil wala akong tigil kaiiyak hanggang sa naramdaman kong may humahaplos haplos sa likuran ko.Inaangat ko ang paningin kong nanlalabo na dahil nahaharangan ng mga luha ang mata ko. "A-aida?" nauutal na saad ko dahil hindi ako makapaniwala na ngayon ay nakikita ko na naman siya."Bakit ka umiiyak? Inaaway ka na nan ng ipaktang Presh na 'yan? Ano gusto mo, resbakan natin? Patulong tayo sa
Atarah's POVGALIT na galit kong sinugod si Presh. Sinakal ko siya na may ngiti sakaniyang labi pero agad din naman akong nilayo ng mga tauhan niya sakaniya."Anong ginawa mo sa anak ko?!" galit na turan ko at pilit na pumupumiglas sa hawak ng mga tauhan niya."Hulaan mo kung paano siya namatay.." mapangasar na saad nito kaya nagsituluan ang luha ko habang nanginig ang mga labi ko dahil sa kawalang hiyaan niya."Papatayin kita!" galit na sigaw ko dahil nagagawa niya pang matuwa na may napatay siya. Umiiyak akon
Atarah's POVMINULAT ko ang mga mata ko nang marinig kong may nagsasalita. Napakagat ako saaking labi dahil sa nakaramdam ako ng matinding lamig at pananakit ng ulo."Atarah! Atarah!" napatingin ako sa katabi ko kung saan nanggagaling ang boses na tumawag na 'yun."Aida?"nagtataka kong sambit lalo na ng makita kong nakatali ang magkaliwang kamay at paa niya sa mismong pader habang maka lingerie siya na kulay red.Nababa rin ang tingin ko sa sarili ko at kagaya niya pareho kami ng sitwasyon. Parang nakaattach kami sa pader. Magkabilang kamay at paa namin ay nakaposas ng isang bakal, naka lingerie rin ako ng kulay black.Kaya pala malamig dahil halos nakahubad na kami. Nilibot ko ag paningin ko sa kwartong 'to.Walang kahit ano akong nakikita bukod sa puro kulay p
Atarah's POVMABILIS ang naging pagakyat ko sa hagdan at naglakad papunta ng kwarto ko. Pagpasok ko ay agad kong sinipat ang bawat sulok ng kwarto ko at natagpuan ko ang phone ko sa gilid ng lampshade.Napataas ang kilay ko nang may notification na may nag email saakin pero hindi ko nalang 'to binuksan at dumaretso sa contact saka sinubukang tawagan si Amirah.Ilang beses nag ring pero walang sumasagot. Mahigit sampung ringing ang phone ko pero hindi pa rin nito sinasagot ang tawag hanggang sa mag out of coverage.Hindi pa rin 'to nagpapalit ng sim dahil ringing pa rin naman sa kabilang linya. So maaring matrack namin 'to dahil gamit niya pa rin naman ang dating phone number niya. Pero hindi naman sila Tanga eh lalong lalo na 'yang si Presh. T'yak alam nilang mat-track sila dahil sa number. So may mali, halatang sinadya nila na h'wag palitan pero bakit? Utos ba 'to ni Pres
Atarah's POVHINDI ako makasagot sa sinabi niya dahil parang biglanalang akong napipi na animo pinutol ang dila ko dahil sa nakikita ko ngayon kung gaano siya ka miserable.Nakakapangsisi na sinisi ko s'ya sa lahat na nangyari saamin ng anak ko noon. Ang sama sama ko na pinagbintangan ko siyang manloloko at papatay sa anak ko. Kasalanan mo talaga lahat 'to Atarah, galit na galit ang puso mo noon habang siya durog na durog."Sorry.." lagi nalang sorry ang tinutugon ko kahit alam ko namang hindi sapat ang sorry ko sa lahat ng sakit sakaniya. Ang akala ko pinaka masakit at mahirap na ang pinagdaanan namin pero mali ao dahil saaming dalawa ni Rare ay siya ang mas nahirapan pero hindi 'to sumuko."I've always been good at fixing and healing things or people. I fixed you, I heal your broken heart every time it shattered into pieces and once I
Atarah's POVKINABUKASAN, ay uuwi na ako nang mansyon dahil ok naman daw ako sabi ng doctor ko. H'wag lang daw ako magpaka stress at dapat h'wag masyadong mapagod.Kanina pa ng madaling araw nagsimula ang engkwentro nina Roks sa mga tauhan nina Presh. At hanggang ngayon ay wala pa kaming balita sa mga nangyayari sakanila.God, sana walang masaktan sakanilang lahat lalo pa't kasama si Roks, Kenji at Rare na pumunta doon.Papunta kami sa ICU ngayon para sumilip sa kalagayan ni Tan, naging maayos naman ang operation pero comatosw daw ito at maaring hindi na magising pa dahil halos makina nalang ang bumubuhay sakaniya ngayon. "Mabuti nalang talaga
Atarah's POVHINDI ko inalis ang tingin ko kay Rare habang iyak pa rin ako ng iyakpero hindi ko naman siya magawang lapitan. Natatakot ako lalo na't sobrang frustrated niya at umiiyak habang kausap niya si Kenji.Gustong gusto ko siyang yakapin dahil pareho naming kailangan ang isa't isa sa mga oras na 'to pero nanghihina akong lumapit sakaniya.Wala akong pakialam kung paano n'ya nalaman ang tungkol saamin ang mahalaga ay alam n'ya na buhay ang anak namin. Alam kong galit siya, dahil kanina nang unang magtama ang mga mata namin ay sari saring emosyon ang nakita ko sa mga mata niya pero galit at lungkot ang nababasa ko ang pinaka nababasa ko."Anak. Mauwi na tayo.." pagod akong tumingin kay Mommy. Nandito pa rin kami sa labas ng hospital dahil ayaw ko pang umuwi hanggat hindi nakikita ang anak ko.
Rare's POVI WAS looking at my Atarah's picture cherishing each memory. I'm struggling to let go of the our precious memories.She is every man's dream.It's really hurt to leave her but I know I will hurt her more if she stays with me. I should admit that I couldn’t make her happy anymore.Letting go of someone you trulylove is one of the most difficult things in the world.Thepain of a lost love lingering like a subtle poison. I can’t be the best for her anymore, Someone better is waiting for her.She deserve to be happy with the right one. A useless guy like me did not deserve a girl like her. She was the first girl I fell in love with, I grew in love with. She made me believe in love. I loved her more than I could possibly imagine loving someone.My life is sweet because she's part