Mag-log inShare
Prologue
Huling Na-update:
2024-10-29 19:42:56"You'll die." Walang takot na wika ng dalaga habang nakatutok ang paboritong baril nito sa lalake na ngayon nakaluhod at nagmamakaawa na hindi siya patayin.
"This is an order." Walang emosyong aniyo nito at itinitok sa noo ang baril at agad pinihit ang gatilyo, umalingawngaw sa boung silid ang ingay nito.
Makikita sa dalaga ang maladimonyong mata at ngisi nito na walang takot sa lahat ng bagay, lahat kaya niyang gawin, in a snap of her fingers her victim will be on the cold floor, lifeless.
Aakalaing isa itong inocenteng babae na may mala-anghel ang mukha, walang bahid ng kasalanan sa mundo. Isang mababasaging kristal na sa isang hawak lamang ay mababasag at magkakapirapiaso.
Itinuon niya ang kanyang pansin sa isang bahagi upang makaharap nya ang susunod na papatayin.
Ang tanging maririnig lamang sa gabing ito ay ang iyak ng isang pitong taong gulang na batang babae at yakap yakap nito ang kanyang walang buhay na ina.
Ang walang kamuwang-muwang na batang ginigising nito ang kanyang walang buhay na ina. Hindi niya alam kung anong nangyayari kung bakit ginagawa ng babaeng ito sa kanila.
Wala paring bahid ng kung anong emosyon sa enosenteng mukha nito, nilapitan nito ang batang walang humpay sa pagiyak at paghikbi na ginigising nito ang ina. Hinaplos nito ang kainosentehang mukha nito ng bata.
"M-mommy..." hikbing wika nito sa kanyang ina. May takot ang makikita sa umiiyak na bata. And she's trembling non-stop.
"Don't worry my dear, makikita mo rin sila." Mahina aniyo habang hinahaplos ang makintab na buhok ng bata.
I'm sorry.
"Hindi ka na mahihirapan pa." Umayos sya ng tayo at itinutok nito ang armas nito sa ulo ng bata at walang awang binaril ito.
Isa.
Dalawa.
Mariin siyang napapikit.
Tumalsik sa kanyang inosenteng mukha ang dugo mula rito, wala paring bahid sa mukha nito ang awa sa pamilyang pinatay nito.
Deal is a deal.
This is the consequences of the family. Kung ano ang napag-usapan ay dapat sundin. The top rule of the organization, and you will not die.
Agad syang umalis sa silid, makikita sa paligid nito ang mga tauhang wala na rin buha magisa nya itong ginawa.
She's an assassin, the reaper of the organization. Perks.
Mga katulong na nasa hagdanan nakahandusay at wala na 'ring buhay pati rin ang kaawang-awa aso ay hindi rin tinantya at pinatay dahil sa kaingayan nito.
At mga bodyguards na wala 'ring awang pinatay, hindi iniisip ang may mga pamilya rin na naghihintay sa kanilang pag-uwi sa kanilang tahanan.
Pinagpatuloy niya ang paglalakad at agad din pinahiran ang mukha nitonh may bahid nang tumalsik na dugo na nagmumula sa bata.
Sa murang edad ay pumapatay na sya upang mabuhay lang ito. Sampung taong gulang pa lamang sya ay alam na nyang pumatay.
Sampong taon na nya itong ginagawa upang mabuhay lamang, hindi sinisikmura ang halos araw-araw na pagpatay nito.
Sa edad din ng batang pinatay nya ay kaedaran din nya ito kung paano pinatay ang boung angkan nya sa harapan nya mismo.
Dahil sa mundong ito, kailangan mong pumatay upang mabuhay. Ang katagang ito ang laging umiikot sa utak niya. Para mabuhay kailangang pumatay.
Isa rin sa kanyang rason kung bakit sya walang awang pumapatay ay dahil sa hinahanap nito ang pumatay sa kanyang boung angkan.
Mag-isang namumuhay ang dalaga. Tuwing umaga isa itong inocenteng dalaga na walang bahid ng kasamaan at kasalanan sa mundo ngunit sa tuwing sumapit ang gabi ay nagiging dimonyo ito at walang awang pumapatay.
Nakarating sya sa labas ng bahay nito o sa tinarawag na mansyon at naghihintay dito ang isang binatilyong nasa labing-pitong taong gulang pa lamang ito.
Katulad nya ganoon din ang sinapit ng kanyang pamilya. Pumasok ang dalaga sa naghihintay nitong mamahaling kotse ay agad niyang ipinikit ang mga mata.
"Tired?" Bungad na tanong ng binata na nakatingin lamang ito sa harap ng laptop at nagtitipa ng kung ano.
She heavily sighed, "Yeah," tipid na sagot nito.
At iniisip na pagkauwing-pagkauwi nito ay agad itong hihilata sa kama at maghinga. Narinig nyang mahinang tumawa ang binatilyo agad nya nmn itong binigyan ng tinitigan.
Dahil alam nito ang dahilan kung bakit ito pagod, sa halos araw-araw ba namang trabaho nito tuwing gabi?, hindi kaba mapapagod.
"Pwede ba." Walang emosyong wika nito sa binatilyo.
Tumigil naman ito sa pagtawa at kunyaring napaubo para pigilan ang nagbabadyang pagtawa ulit nito.
"Okay, okay." wika nito habang nakataas ang kamay nito sa ere.
"Hindi lang din ikaw ang pagod 'no." dagdag pa nito at binuhay ang makina ng kotse at pinaharurot papaalis sa mansyong iyon dahil tapos na ang misyon nila doon.
Sa isip ng dalaga, "Aarrgghhh...may kailangan pa pala akong gagawin, maghaharap pa kami ni Thesis at may quiz pa bukas, kainis!" She groaned and slammed back to the seat.
Kaugnay na kabanata
MAFIA SERIES 2: EMMANUEL ALEJO TEAGAN CHAPTER 1
Nagkakagulo ngayon sa stasyon ng mga pulisya dahil sa nabalitaang meron na namang punatay na businessman kasama ang pamilya nito at ang ibq pa nitong kasama sa mansyon.Ilang linggo na rin itong nagaganap sa kanilang lungsod ang walang awang pagpatay sa mga mayayamang negosyante."Hoy! Emman, dalian mo dyan!" Tawag dito sa kasamahang police ng binata habang inaayos nito ang dadalhin sa pinangyarihan ng krimen."Oo na, eto na....excited" tugon namn ng binata. Bago sinalpak sa bewang nito ang isang baril."Aba'y oo naman!" Proud nitong wika sa binata."Sino kaya ang mga vigilanteng yun, walang awa talagang pumapatay pati bata hindi sinasanto" pagtatanong nito sa binata habang hawak-hawak ang baba nito.Oo nga, paano kaya nya masisikmura ang halos araw-araw na pagpatay nito. Sa isip-isip ng binata.At noong isang linggo din ay may pinatay itong isang binatang negosyante hinala nila na dahil daw ito sa negosyo. Isang karumal-dumal ang pagpatay rito, ginilitan ang leeg nito at ilang beses
MAFIA SERIES 2: EMMANUEL ALEJO TEAGAN CHAPTER 2
Ella's Point of View"Mama!" Sigaw ko."Parang awa nyo na! Wag ang mga anak ko!""Mama!" sunod na sigaw ng nakakabata kong kapatid.Naririnig ko na lamang ang hagulgol na iyak ng paligid ko. Ang aking pamilya. Masaya pa kaming sinasalubong ang pasko pero ito ang nangyare.Nakarinig na lamang ako ng sunod-sunod na putok ng baril. At ang pagtalsik ng dugo sa mukha ko galing kay Mama. Nakahandusay na ito sa sahig.Sa mismong harapan ko pinatay ang buo kong pamilya. Walang awang pinatay.Nagbago ang paligid. Nasa simenteryo. Walang emosyong nakatayo sa harapan ng puntod ng aking pamilya. Isa-isa ng umaalis ang mga tao. Pero eto ako. Nakatitig habang ang nakakabata kong kapatid ay walang tigil sa pagiyak.Wala na ata akong mailalabas pa. Masakit. Napakabata pa ng kapatid ko para mawalan ng mga magulang.Wala parin siyang tigil sa pagiyak. Hinarap ko siya sa akin. Tinitigan ko ang mata niyang may luha. Pinahid ko ito."Sshh...tayo na lamang ang natitira Gabby...pinapangako ko sa'yo...sising
MAFIA SERIES 2: EMMANUEL ALEJO TEAGAN CHAPTER 3
Paglabas ko ng restroom inilibot ko agad ang aking paningin sa boung paligid. Hinahanap ng mata ko ang babaeng kakalabas lang pero lentek lang ang bilis niyang mawala."Tsk! Nasaan na yun?" Tanong ko sa sarili ko. Puro ang nakikita ko lamang ay ang mga taong nagsasayawan kasabay ang maingay na tugtog. May mga nagm-make-out pa sa tabi ko. Inirapan ko ito. Konti na lang makikita na ang kalukuwa ng babae.Umalis na ako sa lugar na iyon. Nakipagsiksikan sa mga tao para makadaan lang.Bumalik ako sa kinauupuan ko kanina at mariing minamasid ang paligid. Binabaling ko pakaliwa't kanan ang ulo makita ko lang ang negrang babaeng iyon.Naputol lang ito ng may lumapit sa aking isang foreigner. Mala-abu ang mata nito, maputi, matangkad, matipuno ang pangangatawan, pwedeng-pwede isali sa mga runaway show.Tinaasan ko siya ng kilaw ng tumabi siya sa kabilang stall at nakangiting tumingin sa akin. Baliw.Humarap ako sa bartender na ngayon ay nakatingin sa akin na may ngiti sa labi. Pati rin siya ba
MAFIA SERIES 2: EMMANUEL ALEJO TEAGAN CHAPTER 4
Emman PovNapatitig ako sa kanya ng mariin. Mapungay-pungay ang mata nito akong tinitignan dahil sa ilaw ng sasakyan na parang inaaninag at kinikilala kung sino ako.Malakas parin ang buhos ng ulan. Pero wala akong pakealam.Ang mahalaga ay ang babae sa harapan ko na may pulang likido sa bahagi ng katawan nito. Mabilis itong kumalat dahil na rin sa ulan."Ugh. F.ck!" Daing nito at hinawakan ang kung nasaan ang sugat nito."Sh.t!" Agad ko siyang nilapitan, tinulungan at inakay patungo sa sasakyan ko. "Anu ba kasing pinaggagawa mo?!" May halong inis sa boses ko.Binuksan ko ang passenger seat at pinaupo dun. Kita ko sa mukha nito ang pagkairita. "Hey, I'm talking to you." mautoridad na tanong ko sa kanya at walang pakealam sa malakas ng buhos ng ulan."It's none of your business" walang emosyong sagot nito.Pinagmasdan ko pa siya ng ilang segundo at napabuntong hininga. "Tsk" sinarado ko ang pintoan ng sasakyan at tumungo sa drivers seat. Binuhay ang makina at pinasibad ito ng takbo.Ha
MAFIA SERIES 2: EMMANUEL ALEJO TEAGAN CHAPTER 5
Emman P O VHALOS isang linggo na ang nakakalipas at wala pa rin kaming lead sa vigilanteng iyon. At sa isang linggong iyon at tatlo na ang napapatay nito.Napabuga na lamang ako ng malakas habang binubuksan ang gate ng bahay.At dahil sa abala ako sa ginawa sa headquarter ay napagabi tuloy ako ng uw at wala pa akong kain simula tanghalian.Ang kinain ko lang ay sandwich. Napaungol ako ng marinig na kumakalam na ang sikmura. Aarrghh! Gutom na talaga ako.Malapit ko ng mabuksan ang gate ng maagaw ng pansin ko ang babaeng papalabas ng bahay niya.Napakunot ako ng noo ng makita ang sout nito. Itim na jersy jacket at at maiksing short na halos bumalandra ang maputi nitong legs."Ella!" Tawag pansin ko nito.Napahinto naman siya sa pagsara ng gate ng bahay nito at napalingon sa akin."What?!" Wow improving pinapansin na niya ako ha? Halos mapunit ang labi ko sa pagngiti. "Ningiti-ngiti mo diyan?" Padaskol na wika nito na mas lalong ikinangiti ko.Isang linggo na rin pala ang nakakalipas n
MAFIA SERIES 2: EMMANUEL ALEJO TEAGAN CHAPTER 6
ELLA'S POV"Done?" tanong ko sa kapatid ko na nakaharap ngayon sa monitor ng computer nito. Nasa harapan lang ako nito habang hindi na maipinta ang mukha ko dahil kanina pa siya nakatitig sa computer niya.Tatlong oras na siyang nakatutok sa lecheng laptop niya!Inutusan ko kasi itong bigyan pa ako ng ibang impormasyon tungkol kay Dr. Ignacio Villanueva dahil hindi pa sapat sa akin ang mga binigay na impormasyon tungkol sa kanya. I want more information about that man."Hoy! Ano na?" sabay bato ng chips sa kapatid ko na ngayon ay ang sama na ng tingin sa akin."What the hell?" usal niya na nakahawak sa noo nito."Wag mo akong ma – what the hell riyan ungas ka. Ano na?" naiinip na wika ko."Ang alin?" tanong niya at ibinalik ang atensyon nito sa harap ng laptop niya.Asar akong tumayo at lumapit sa kanya pero napahinto ako ng makita kung anu ang ginagawa nito ngayon."What the f uck!" nasabi ko na lang dahilan para mapalingon itong nakakunot ang noo. Kanina pa ako nag – aabang kung ano
MAFIA SERIES 2: EMMANUEL ALEJO TEAGAN CHAPTER 7
EMMAN'S POVNakatitig lang ako sa inocente niyang mukha habang kumakain siya. Nasabi ko ba talaga sa kanya ang mga salitang iyon? Pero hindi ko iyon pinag – sisihan.Because, I meant it so much.Unang kita ko pa lang sa kanya ay naagaw na nito ang atensyon ko. Nakakatuwa kasing asarin siya dahil lagging walang emosyon ang mukha nito. Pero pag napipikon na ay mas gumaganda sa."What?" mataray na tanong niya at sabay subo ng steak sa bibig nito.Napahalumbaba ako sa mesa habang hindi inilalayo ang tingin sa kanya."You're cute" kapagkuwan ay sagot ko. Nakita ko pa siyang nagb – blush na ikinangisi ko."Alam ko na yan wag mong ipagsigawan pa" sabay subo sa steak."Hmm..."tumango – tango ako. "Mukhang natuto ka na ah"She just rolled her eyes at me.Matagal pa akong nakatitig sa kanya hanggang sa tumingin ulit siya sa akin na nanlilisik ang mga mata."Alam mo bang bastos ang titigan mo ang isang tao?" tanong niya na magkasalubong ang mga kilay nito.Umiling ako bilang sagot. "Nope. Hindi
MAFIA SERIES 2: EMMANUEL ALEJO TEAGAN CHAPTER 8
ELLA'S POVKinabukasan, nagiis – scroll down ako isa sa social media para pangpalipas oras ng may magpop – out na notification. Habang sa isang window ay pinag – aaralan ko ang gagawin para mamayang gabi. Sumimsim ako ng kape habang binubuksan ito. Muntik ko ng maibuga ang iniinum kong kape sa monitor ng laptop ng makilala ko kung sino ito.What the hell?"Paano niya ako nahanap dito?" tanong ko sa sarili ko at mas inilapit ang mukha sa monitor kung totoo ba itong siya ito.Oo, siya nga dahil napakagandang mukha niya ang nasa profile niya. Pero potek, paano niya ito nahanap e – nakaprivate ito? At mukha pa ng poker face na emoji ang profile ko. Tahimik lang naman ako dito at walang kapost – post.Hindi ko na siya pinansin at nagtitingin sa mga post ng nagf – feeling rich kid. Pero ilang minuto pa ang nakakalipas ng may nag – message sa wall ko. Tangna!Napasinghap ako sa message na pi – nost niya. Aba't –"Hey, bhe! Accept mo naman ako!""Kapal ng mukha ng isang ito"Hindi pa rin siya
Pinakabagong kabanata
MAFIA SERIES 2: EMMANUEL ALEJO TEAGAN EPILOGUE
EpilogueEMMAN'S POV"Sir, nakahanda na po ang lahat." One of my men said.As I took a sip the only remaining wine in my glass and glance at him."How about the other transaction?" I question."It's in a good hands, Sir."I motioned him to go as he obey.Tumayo ako at pinagmasdan ang kabuohan ng syudad.The view is breathtaking. Mga sasakyang walang tigil sa pag-andar. Mga taong nagmamadali. At ang kumikislap na karagatan dahil sa sikat ng araw.Maganda nga pero may kulang. Malakas akong napabuga.It's almost six fvcking months, but she's nowhere to be seen. And I am so fvcking mad right now. Na parang gusto kong kumitil ng buhay dahil sa pagkawala niya.Kung gusto niya ng laro makikisama ako. But, wherever you are, mahahanap at mahahanap rin kita Ella. Mark my word. Kapag makita kita wala ka ng kawala because I will ravish you hard until you never walk.Kasabay din ng pagkawala niya ay ang pagkawala rin ng mga Huntress na iyon. Matapos kong sirain ang organisasyon nila ay nawala na r
MAFIA SERIES 2: EMMANUEL ALEJO TEAGAN CHAPTER 20
ELLA'S POVDahan-dahan akong bumaba ng hagdan. At kasabay no'n ang malakas na kidlat at patuloy na pagbuhos na ulan. Mukhang hindi ordinaryong ulan lang ito. Dahil sa napakalakas nito baka ito na iyong bagyong sinasabi sa balita kanina.Malakas akong napabuga ng hangin. Hindi ko rin maalis sa isip ko ang nangyare ilang linggong nakakalipas. Hindi ko maisip na gagawin ni Gab iyon sa akin. Masakit, Oo, tinuring ko siyang kapitid pero kinabaliktaran pala ang sa kanya. Matapos ang nangyaring iyon ay bigla na lang nawala ang organisasyon ng mga Huntress. Pero alam ko nandyan lang sila sa paligid. Eying us. Naghahanap ng pagkakataon na mapabagsak ang isa sa amin.Nagpatuloy ako sa pagbaba. Ni hindi ko alintana ang madilim na paligid dahil sa sanay naman na ako. Napahawak ako sa lalamunan ko dahil sa uhaw. Nang makarating sa kusina ay kumuha ako ng baso at pitsil sa ref na agad ko namang sinalinan ng tubig at ininum.Nararamdaman ko na naman. Itong kakaibang pagtibok ng puso ko. Bakit ba ako
MAFIA SERIES 2: EMMANUEL ALEJO TEAGAN CHAPTER 19
I felt my whole body numb even my eyes I'm in throe to open those. Hard breathing. At nalalasahan ko na ang mala-metal na lasa kong dugo sa bibig. Pilit kong minumulat ang aking mga mata pero bigo akong buksan ito.The metal thing echo in the four cornered room when I force to move my body. But, I failed because of this fvcking metal chain in my both wrist even my both foot. Hindi man lang akk makagalaw ng maayos dahil sa higpit ng pagkakatali nito.Hindi ko alam kung anu itong inuupuan ko pero ang nasa isip ko lang ay kailangan kong makatakas sa lugar na ito. But, how? Ni-hindi nga ako makagalaw sa bagay na ito makatakas pa kaya.I groaned frustratedly. This is fvcking tight. Fvck those things!Hindi ko alam kung ilang oras na akong nandirito sa lugar na ito o di kaya ilang araw.I hissed. Pilit kong ginagalaw ang katawan ko pero mas lalong humihigpit lang ang nakakadena sa akin."Shit,"Napatigil lamang ako ng marinig ko ang pintuan na bumukas na lumikha ng kakaibang tunog. Pinakira
MAFIA SERIES 2: EMMANUEL ALEJO TEAGAN CHAPTER 18
Hindi ko alam kung saan ako magsisimula. Ang alam ko lang sa mga magulang ko ito nalaman. All I know is Gab is not related to our family.Nangaling siya sa ibang angkan ng pamilya. Our family's enemy. Ang mga Ivanov. The Ivanov's dispised us. Dahil sa galit nila sa aming pamilya ay gusto nilang pabagsakin kami from our businesses, our possessions.But, one night came the tradegy that will nerver forget. That was Eighteen years ago. Ang akala ng mga Ivanov ang aming pamilya ang umatake sa kanila.They are wrong, walang ginawa ang pamilya namin kahit na sinisiraan na kami nito.They are murdered. All of them. Walang itinira ni isa. And that night, the Lady of Ivanov birth a child. The hier of the Ivanov's Mafia. And that is Gab.Nang malaman ng mga magulang ko ay agad silang pumunta sa mansyon ng mga Ivanov. But, it's too late. They are murdered.Ang akala nila ay walang ng buhay sa mansyong iyon. Pero sa katahimikan ng buong bahay ay may narinig silang iyak ng isang bata. Hindi nila a
MAFIA SERIES 2: EMMANUEL ALEJO TEAGAN CHAPTER 17
Nang makarating sa destinasyon, agad akong bumaba sa sasakyan at bumungad sa akin ang napakaingay na paligid. Ang amoy ng simoy ng hangin na nagbabadya ng kapahamakan at kamatayan. Hiyaw ng mga taong nasisiyahan sa nakikita. Hindi ko na pinansin ang nasa likuran ko ng marinig ko ang pagsara ng pinto ng sasakyan dahil alam ko naman kung sino iyon.Mas inilibot ko pa ang paningin sa paligid at hinahanap ang sadya ko. Napababa ang tingin ko sa relos at sinasabing tatlompung minuto na akong late sa usapan. Ayaw pa naman nun mga taong nale-late. But, I don't care.Sa paglilibot ng aking atensyon sa buong paligid ay napapansin kong nagbago na ang lugar na ito. Ilang taon na ba akong hindi nagagawi dito? Dalawa? Tatlo? I just shrugged.Inilagay ko ang mga kamay ko sa bulsa ng jacket. Mas dumadami ang taong nandirito. Puros sasakyan pa ang nakikita ko, paano pa kaya sa loob na mismo. Rinig mula rito sa kinalalagyan ang hiyawan ng maraming mga tao.I switch back my attention infront of me. Dah
MAFIA SERIES 2: EMMANUEL ALEJO TEAGAN CHAPTER 16
"Natatakot na ako sa'yo, ate." Napalingon ako sa sinabi ng aking kapatid. Napakunot noo akong tumitig ng mariin sa kanya."What are saying?" Tinaasan ko siya ng kilay.He tilted his head and looking at me intently. Tinuro-turo pa niya ang aking mukha na parang mung may anu sa mukha ko."Your eyes," turo niya sa mata ko. "Your cheeks," sa pisngi ko naman. "And your lips," tinaasan niya ako ng kilay. "You seems happy..." he pause. "And that's scary."Unti-unting nawawala ang ngiti ko sa mga labi. Bakit ngayon ko napansin na nakangiti pala ako."And then? May masama ba sa pagngiti ko?""Oo, malaking-malaki." Tumatango-tango ito na para bang tama talaga ang sinabi niya.Umingos ako.Yeah, for how many years ngayon lang ako nakangiti ng ganito. I am a sweet child before. Yes, before. Pero ng matapos ang pangyayaring trahedya sa aking pamilya ay nagbago na ako. The sweet child they know ay ngayon ay kinatatakutan na ng lahat. That innocent girl is now a devil. Pumapatay, magkapera at mairao
MAFIA SERIES 2: EMMANUEL ALEJO TEAGAN CHAPTER 15
ELLA'S POV"What?" Tumigil ako sa paglalakad dahilan para huminto rin siya at hinarap ako.Hinawakan niya ang magkabilang balikat ko dahilan para mapatitig na naman ako mga berde niyang mata."Para malaman ang totoo..."Pisti, tinagalog lang 'e.He chuckled that my heart beats erratically.Hinagkan niya ako sa noo upang pamulahanan ang mga pisngi ko.He pinch my face. "Cute" he said."Ano ba!" Tabing ko sa kamay niyang pinipisil ang may katabaan kong pisngi.Tumawa lang siya pagkatapos ay pinagsaklop ang aming mga kamay sa isa't-isa dahilan para maramdaman ang kakaibang sensasyon sa aking tiyan.The way he holds my hand I felt a comfort, secure and love. I like-- no, I love it."Let's go"I smiled. A smiled from my heart. Siya lang ang taong nagpaparamdam sa akin ng ganito. Siya lang ang taong nagbibigay sa akin ng komportable na pakiramdam.Inilahad niya ang palad niya sa aking harapan at hindi naman ako nagdadalawang-isip na tanggapin ito.Napakunot ang noo ko ng hindi kami pumasok
MAFIA SERIES 2: EMMANUEL ALEJO TEAGAN CHAPTER 14
ELLA'S POVI didn't expect this day will happened, and let my guards down. Everything was mess up. This house now was a fvcking up. I heard a multiple gunshots in my way. Nanlalaking mata ko itong nilingon at sa hindi kalayuan sa akin ang isang lalakeng nakatututok ang baril nito.And realization hit me. I scan myself to see thier is a thick red liquid flowing from my body. My whole world stop I wouldn't think straight as I held my breathe and my body became numb. Just one person flashing in my mind now.Emman.FOUR WEEKS BEFORE.Nakahalukipkip akong nakatungo habang papalapit sa kwartong inuokupa pansamantala. Sino ko mahagip sa isip ko kung ano ang nakikita ko kanina sa may barn. Hindi ko mawaring, bakit may ganuon. Isa lang ang nasa isip ko ngayon. Ang kausapin siya. Pero paano ko siya haharapin? Gusto ko siyang komprontahin pero wala ako sa lugar para tanungin ang nasa isipan ko ngayon.Ugh! Bakit ko ba ito pinoproblema ngayon.Tsk.Nang makarating ay pinihit ko ang siradura ng p
MAFIA SERIES 2: EMMANUEL ALEJO TEAGAN CHAPTER 13
ELLA'S POVHabang pababa ako sa hagdan napaisip tuloy ako kung saan ko na naman hahanapin ang kusina dito, halos kalahating oras bago ko makita ang hagdang ito dahil sa kanda ligaw-ligaw ako sa pesteng mansyon na ito. Bakit ba kasi napakalaki ng bahay na ito? Magda-dalawang araw na akong nandito at hindi ko parin magawang matandaan ang daan papinta sa kung saan ako dalhin ng paa ko.Tsk.Napalinga-linga ako sa boung paligid habang nasa ika-unang baitang pa ako sa itaas ng hagdan.Napakamot ako sa batok na hinahanap ang sadya ko kung bakit ako nandito. Sana pala hindi na lang ako lumabas ng kwarto kung ganito lang pala ang kahahantungan ko sa mansyong ito.Napalingon ako sa kaliwa ng makita ko ang isa sa mga tagalinis dito. May dala itong duvet cover na hatak-hatak ang trolley.Sa napapansin ko sa mga tauhan ni Emman dito ay iba-iba sila ng damit kung saan sila na naka-asign o kaya naka-base na trabaho. Itong babaeng ito na hatak ang trolley ay nakasout ng kulay maroon na damit yung pa
