Nobela ni ayamdyosaaaaa

DARK The Mafia Boss The EpilogueWHAT is my purpose why am I born in this cruel world? What is the reason am I here? That question is always running on my head everytime I play with the other kids, there wide smiles, laughters and cries. I experience how to be a kid, makipaglaro sa kanila, makipagbugbugan noong magsa-sampung gulang pa lamang.Na-ireport nga sa guidance office dahil sa pambubuso ng girls restroom. But, I am not. One of my classmate makes me becuase of that fvcking dare. How I wish that ain't happened becuase it's fvcking embarassing!Pero, bakit ba sa murang isip ay pumasok na agad ang katanungang iyon sa utak ko.Ah, responsibilities. Why I born to face this responsibilities, though. My family run a business. Not just an ordinary business but, it's also illegal.As a heir, I should know how to run this thing. So, everytime I got home from school, I also trained on how to run a mafia. On how to fight, strategic plans, learn how to use a gun. Walang araw na walang pasa

DARK The Mafia Boss The Last Chapter"COME TO me now, sweetheart." hindi malaman ni Aileen kung maniniwala ba siya o hindi. But, she knows, Vianno is just fooling her to get her trust, again.At bakit nga ba siya maniniwala sa taong gusto siyang gawan ng masama or worst ay patayin siya. Hindi na siya isang bata na pautuin lang at maniniwala na.Sa kaba at takot na nararamdaman ay mas humigpit pa ang pagkakahawak sa kamay ni Dark nang makitang dumilim ang bumakas sa mukha nito. Nakatutok pa rin rito, sa kanila ang hawak nitong baril.But, Dark never feels her that emotion. He keeps her safe beside him. Kalmado lamang ang bakas sa mukha nito para bang hindi ito natatakot sa banta ng kaharap. "Aileen..." mariing banta muli ng kaharap.Pero hindi na muli siya matatakot. Nasa tabi naman niya si Dark na po-protekta anuman ang mangyare. Kahit na ganoon, naririnig mula sa kinatatayuan nila ang gulo sa paligid ngunit wala lamang iyon sa kanya. Ang mahalaga ay nasa tabi niya si Dark at kampante

DARK The Mafia Boss Chapter 59NAPAKABILIS na lamang ng mga pangyayare like a speed of light. Ang alam na lamang ni Aileen ay naghahabulan na ang sasakyan nila ng sobrang bilis. Sa oras na mga iyon ay wala ng dumadaan na sasakyan sa didaanan nilang ruta.Sabay sa mabilis na pagpapatakbo ng katabi ganoon rin ang kabog ng kanyang puso. Hindi niya maiwasang isipin na ano ang mangyayare sa kanila nang matunton sila ni Vianno kung nasaan sila at inabangan pa talaga sila. Sa takot at galit ay hindi na niya pa maisip kung anu ang dapat na gawin.Nakikita niya kanina sa mukha ng lalaki na galit ito, galit na galit na anumang sandali ay susunggaban sila nito sa emosyong lumalabas rito.As Vianno tailing them with his men. Walang pag-alinlangan ang mga ito sa pagpapaputok ng baril na ikinatili niya.Mamamatay na ata siya sa sobrang kaba! Pramis!Nakikita rin niya sa rear view mirror kung paano magpapakigbuno ang mga tauhan rin ng Dark sa mga ito. Nagpapalitan ang mga ito ng mga bala sa isa't-is

DARK The Mafia Boss Chapter 58WALA NAMAN akong pinapanalangin na bigyan ako ng isang taong mamahalin ako ng boung-buo na higit pa sa buhay niya. Wala naman akong ginawang magandang bagay para bigyan ako ng panginoon ng ganitong klaseng tao.Ang bigyan ng taong mamahalin habang-buhay.At ang taong iyon ay nasa harapan ko mismo. Ang mga itim nitong mga mata't nakakahipnotismong titigan ang nakakapanindig balahibo nitong titig na hindi ko pagsasawaan.Boung buhay ko umikot lamang sa aking isipan kung paano mabuhay ng masaya kasama ang pamilya ko, kung paano sila ihaon na buhay, mapagkaibigan, makisalamuha sa ibang tao.Ngunit ang bagay na ito ay bago sa aking listahan, ika nga 'expect the unexpected'.Hindi ko man inaasahan ang bagay na ito ay tatanggapin at sasalubungin ko ito ng boung puso."I can do everything just for your happiness, Aileen." Doon tila mas minahal ko pa ng lubos ang lalaking tinitibok nitong aking puso.Sa lahat ng hinayag nito ay hindi ito nagkamaling patibukin ng

DARK The Mafia Boss Chapter 57NAALIMPUNGATAN AKO dahil sa sikat ng araw na tumatama sa napakaganda kong mukha. Napaungol naman ako at napaharap sa kabilang parte ng kama. Kinapa ko naman ang gilid ko at nang mahawakan ang isang malambot na bagay ay walang pag-alinlangan na niyakap ko ito ng mahigpit at inamoy-amoy pa.Agad namang sumilay sa aking mga labi ang isang matamis na ngiti. Tila ay naamoy ko si Dark dito sa malambot na unan. Para namang akong kinikilig sa iniisi--- wala sa oras na napadilat ako ng maalala ang nangyari at napasinghap."Ugh!"Bumalik sa alaala ko ang nangyari noong isang gabi at napatakip ng mukha dahil sa kahihiyan. Iyong ginawa namin nakakapagpawala ng ulirat at katinuan at hindi pa, hinda lang isang beses nangyri iyon kundi naulit pa hanggang sa ang baliw na iyon ang mismong mapagod.Sa sandaling iyon ay doon ko lamang naramdaman ang pananakit ng buo kong katawan.Napailing na lamang ako at may bahagi rin na kinikilig ang loka. Isang buwan rin ang nakakalip

DARK The Mafia Boss Chapter 56NAPATILI AKO ng bigla akong itulak ni Dark dahilan upang mapahiga sa may kalakihang sofa ng sala. Pagkatapos ay napalaki ang mga mata at napaawang ang aking mga labi ng daganan na lamang ako nito at may mapaglarong ngisi sa mukha nito."Dark ano baㅡ""Let me feel you how I fvcking miss you, love..." putol nito sa akin na mas ikinalaki ng mga mata ko. Habang sinsabi niya ang mga salitang iyon ay ramdam ko ang pangungulila niya, and damn! His husky baritone voice makes me hot."Darkㅡ" pinutol na niya ang dapat kong sabihin nang bigla na lang niyang siilin ang labi ko ng labi niya.Napakaagrisibo at mapag-angkin ag bawat hagod ng mga labi nito sa akin dahilan para mapaliyad ako sa sensasyong lumulukob nito sa aking katawan. Mariin akong napapikit nang magsimulang maglimikot ang mga kamay nito. Ang bawat hagod nito ay nag-iiwan ng init na mas lalong hinahanap-hanap ng aking katawan.Hindi ko mapigilan ang mapaungol sa nararamdaman. Ang kaninang agrisibo at m

EpilogueEMMAN'S POV"Sir, nakahanda na po ang lahat." One of my men said.As I took a sip the only remaining wine in my glass and glance at him."How about the other transaction?" I question."It's in a good hands, Sir."I motioned him to go as he obey.Tumayo ako at pinagmasdan ang kabuohan ng syudad.The view is breathtaking. Mga sasakyang walang tigil sa pag-andar. Mga taong nagmamadali. At ang kumikislap na karagatan dahil sa sikat ng araw.Maganda nga pero may kulang. Malakas akong napabuga.It's almost six fvcking months, but she's nowhere to be seen. And I am so fvcking mad right now. Na parang gusto kong kumitil ng buhay dahil sa pagkawala niya.Kung gusto niya ng laro makikisama ako. But, wherever you are, mahahanap at mahahanap rin kita Ella. Mark my word. Kapag makita kita wala ka ng kawala because I will ravish you hard until you never walk.Kasabay din ng pagkawala niya ay ang pagkawala rin ng mga Huntress na iyon. Matapos kong sirain ang organisasyon nila ay nawala na r

ELLA'S POVDahan-dahan akong bumaba ng hagdan. At kasabay no'n ang malakas na kidlat at patuloy na pagbuhos na ulan. Mukhang hindi ordinaryong ulan lang ito. Dahil sa napakalakas nito baka ito na iyong bagyong sinasabi sa balita kanina.Malakas akong napabuga ng hangin. Hindi ko rin maalis sa isip ko ang nangyare ilang linggong nakakalipas. Hindi ko maisip na gagawin ni Gab iyon sa akin. Masakit, Oo, tinuring ko siyang kapitid pero kinabaliktaran pala ang sa kanya. Matapos ang nangyaring iyon ay bigla na lang nawala ang organisasyon ng mga Huntress. Pero alam ko nandyan lang sila sa paligid. Eying us. Naghahanap ng pagkakataon na mapabagsak ang isa sa amin.Nagpatuloy ako sa pagbaba. Ni hindi ko alintana ang madilim na paligid dahil sa sanay naman na ako. Napahawak ako sa lalamunan ko dahil sa uhaw. Nang makarating sa kusina ay kumuha ako ng baso at pitsil sa ref na agad ko namang sinalinan ng tubig at ininum.Nararamdaman ko na naman. Itong kakaibang pagtibok ng puso ko. Bakit ba ako

I felt my whole body numb even my eyes I'm in throe to open those. Hard breathing. At nalalasahan ko na ang mala-metal na lasa kong dugo sa bibig. Pilit kong minumulat ang aking mga mata pero bigo akong buksan ito.The metal thing echo in the four cornered room when I force to move my body. But, I failed because of this fvcking metal chain in my both wrist even my both foot. Hindi man lang akk makagalaw ng maayos dahil sa higpit ng pagkakatali nito.Hindi ko alam kung anu itong inuupuan ko pero ang nasa isip ko lang ay kailangan kong makatakas sa lugar na ito. But, how? Ni-hindi nga ako makagalaw sa bagay na ito makatakas pa kaya.I groaned frustratedly. This is fvcking tight. Fvck those things!Hindi ko alam kung ilang oras na akong nandirito sa lugar na ito o di kaya ilang araw.I hissed. Pilit kong ginagalaw ang katawan ko pero mas lalong humihigpit lang ang nakakadena sa akin."Shit,"Napatigil lamang ako ng marinig ko ang pintuan na bumukas na lumikha ng kakaibang tunog. Pinakira

Hindi ko alam kung saan ako magsisimula. Ang alam ko lang sa mga magulang ko ito nalaman. All I know is Gab is not related to our family.Nangaling siya sa ibang angkan ng pamilya. Our family's enemy. Ang mga Ivanov. The Ivanov's dispised us. Dahil sa galit nila sa aming pamilya ay gusto nilang pabagsakin kami from our businesses, our possessions.But, one night came the tradegy that will nerver forget. That was Eighteen years ago. Ang akala ng mga Ivanov ang aming pamilya ang umatake sa kanila.They are wrong, walang ginawa ang pamilya namin kahit na sinisiraan na kami nito.They are murdered. All of them. Walang itinira ni isa. And that night, the Lady of Ivanov birth a child. The hier of the Ivanov's Mafia. And that is Gab.Nang malaman ng mga magulang ko ay agad silang pumunta sa mansyon ng mga Ivanov. But, it's too late. They are murdered.Ang akala nila ay walang ng buhay sa mansyong iyon. Pero sa katahimikan ng buong bahay ay may narinig silang iyak ng isang bata. Hindi nila a

Nang makarating sa destinasyon, agad akong bumaba sa sasakyan at bumungad sa akin ang napakaingay na paligid. Ang amoy ng simoy ng hangin na nagbabadya ng kapahamakan at kamatayan. Hiyaw ng mga taong nasisiyahan sa nakikita. Hindi ko na pinansin ang nasa likuran ko ng marinig ko ang pagsara ng pinto ng sasakyan dahil alam ko naman kung sino iyon.Mas inilibot ko pa ang paningin sa paligid at hinahanap ang sadya ko. Napababa ang tingin ko sa relos at sinasabing tatlompung minuto na akong late sa usapan. Ayaw pa naman nun mga taong nale-late. But, I don't care.Sa paglilibot ng aking atensyon sa buong paligid ay napapansin kong nagbago na ang lugar na ito. Ilang taon na ba akong hindi nagagawi dito? Dalawa? Tatlo? I just shrugged.Inilagay ko ang mga kamay ko sa bulsa ng jacket. Mas dumadami ang taong nandirito. Puros sasakyan pa ang nakikita ko, paano pa kaya sa loob na mismo. Rinig mula rito sa kinalalagyan ang hiyawan ng maraming mga tao.I switch back my attention infront of me. Dah

"Natatakot na ako sa'yo, ate." Napalingon ako sa sinabi ng aking kapatid. Napakunot noo akong tumitig ng mariin sa kanya."What are saying?" Tinaasan ko siya ng kilay.He tilted his head and looking at me intently. Tinuro-turo pa niya ang aking mukha na parang mung may anu sa mukha ko."Your eyes," turo niya sa mata ko. "Your cheeks," sa pisngi ko naman. "And your lips," tinaasan niya ako ng kilay. "You seems happy..." he pause. "And that's scary."Unti-unting nawawala ang ngiti ko sa mga labi. Bakit ngayon ko napansin na nakangiti pala ako."And then? May masama ba sa pagngiti ko?""Oo, malaking-malaki." Tumatango-tango ito na para bang tama talaga ang sinabi niya.Umingos ako.Yeah, for how many years ngayon lang ako nakangiti ng ganito. I am a sweet child before. Yes, before. Pero ng matapos ang pangyayaring trahedya sa aking pamilya ay nagbago na ako. The sweet child they know ay ngayon ay kinatatakutan na ng lahat. That innocent girl is now a devil. Pumapatay, magkapera at mairao

DREXEL'S POVTRUSTING someone can destroy you. That's what my father says. Kinalakihan ko na ang mga salitang binanggit niya sa akin.Tiwala ang pumatay sa ina ko sa mismong harapan ko mismo. And I curse that day.At ang mga hulang ito ay hindi sapat para bumalik si Mom. At sa oras na iyon ay nagbago na ang takbo ng buhay ko.In a very young age, dapat ay nasa labas ako ng bahay at nakikipaglaro at nakikipagsaya sa mga batang katulad ko pero hindi ako ang batang iyon ngayon.Killing people is just a normal thing to do. Every day, I killed hundredths of people with no mercy.Trusting someone can destroy the hell out of you.Oo, bitbit ko ang mga katagang iyon hanggang sa lumaki ako.But, one day I transferred in another school and I saw her seating at the swing while a lollipop in her mouth. Hindi ito ang unang kita ko sa kanya. Unang nakilala ko siya ay noong kaarawan ko.Napakaganda niyang tignan noon sa kulay asul niyang dress at kulay light blue na ribbon nito sa beywang at nakalug

JAYSON'S POVDAMMIT! Hindi ko inaasahan na mangyayare ito. At dito pa talaga naisipan sa mismong university. I already know what the reason kung bakit dito mismo sila sumugod dahil nandito ang bagay na gusto nilang makuha and we have to protect that thing. Kung hindi namin mismo maprotektahan, iyon mismo ang papatay sa amin at sa lahat ng tao dito sa kinalalagyan namin.Fuck it! Hindi ko talaga inaasahan ang bagay na ito. Kung alam ko lang ay sana nakapaghanda na ako.Muli kong binigay ang atrnsyon ko sa taong nakaharap ko ngayon-ngayon lang. Hawak ko ito sa pagkabilang uluhan bahang nakaluhod ito na nakatalikod mula sa akin. Without a doubt I twisted his head until his last breathe.I fetch my phone in my pocket then dialed Jix number. Three rings after he pick up."Hey dude!" Sagot niya sa kabilang linya habang naghihikahos ng hinga siguro ay may kaharap pa ito ngayon."Where are you, f ucker?" Tanong ko imbis na bumati."Oh! I'm fine here dude!" He said in sarcasm na muntik ko ng

"YOU'LL PAY what did you've done to me, bvtch!"Kasabay nun ang sabay-sabay na pagbalik ng ilaw sa paligid at ang malakas na putok na baril ang umalingaw-ngaw sa paligid. Mabilis akong humarap sa kanya at hinampas ang mga kamay nito dahilan para mabitawan at tumalsik ito sa gilid ko. At kasabay din nun ang ingay ng buong paligid dulot ng sunod-sunod na ingay ng putok ng mga baril nito. Sigawan din ng mga tao sa paligid dahilan din ng mga pagpanic nila. Sheeet! Akala ko ako kataposan ko na."Ugh!" Malakas ko siyang sinipa sa tagiliran upang siya ay mapaatras ng bahagya.Shit! This is not good! Bakit dito pa!Maraming madadamay na mga walang muwang na mga tao dito sa school. Naririnig ko parin ang sigawan at putok ng baril sa kung saan man dapit iyon. Nakikita ko rin ang mga ito na nagtatakbuhan sa iisag lugar. In my pirepheral vision I can all the students running away in different direction. At may gumagabay sa kanila na mga malalaking tao. Napapansin ko rin na may putinh earpiece sa

"WOAH!" Halos malaglag ang panga ko pagkapasok na pagkapasok ko sa dito sa school. Sa entrance palang ay ang dami na ng mga estudyante ang sabik na pumasok. At makipagsalamuha sa iba.Shocks! Parang na-e-excite na tuloy ako sa mangyayare ngayong gabi.Kasalukuyan akong naglalakad papasok na ngayon sa school at siksikan pa talaga. Nakakabanas ng balakubak! Tsk!At atsaka, nao-op ako sa mga suot nila ngayong gabi. Yung ibang mga babae ang iiksi ng mga short shorts na tinirnohan ng crop top ata ang tawag. Yung mga lalake pormang-pormado sa mga suot nila na parang magmo-model kung maglakad. Pinaghandaan talaga.Napahinto ako at napatingin tuloy sa suot ko. Nahiya ata ang suot ko sa mga suoy nila. Naka-plain white t-shirt na keropee printed, denim jeans at sketchers na kulay maroon. Sus! Hindi ako pumunta dito para makipag fashion show. Pumunta ako rito para makita kung anong magaganap dahil nae-excite ako sa mga sinabi ni Vicente sa akin kahapon.Nagpatuloy akong pumasok at makipagsiksika

BUKAS na ang huling araw ng school fest. at ilang araw na rin ang nakakalipas matapos ang nangyari pagpatay sa isang estudyante dito sa university na si Roshell Greene. Para ngang walang nangyari dahil ang mga estupidents ay abala sa mga pagchichikahan o kaya ang pagchi-cheer sa mga kaibigan o ang tinatawag na kras nila.Parang wala lang sa kanila na may nangyare noong isang araw. At walang kahit na sino ang nagtangkang pag-usapan ito sa labas ng school. Wala ding balita patungkol dito sa media. Siguro, sinisigurado nila na walang makakalabas na balita tungkol aa nangyare at ayaw nilang masira ang magandang pangalan ng eskwelahan."Nakikinig ka ba sa akin, Jakie?"Napalingon ako sa katabi ko na ngayon ay nakakunot na ang noo nito. At tumigil kami sa paglalakad sa hallway na ngayon ay puno ito mga estudyanteng nagkakasiyaha.Napakamot ako sa batok. Ngayon ko lang napagtanto na kasama ko pala si Vicente."Ano nga iyong sinasabi mo?"Pinaikot nito ang mata."Tsk! You're spacing out Jakie

NANG makalabas na ako sa cctv room at iniwan ang dalawa sa loob dahil na-o-op na ako sa kanila. Dahil sila na ang nag-uusap tungkol sa Helium ba yun? Ay! Ewan.Tinahak ko ang daan papunta sa canteen ng school. Sana bukas pa ito ng dahil sa nangyare. Atsaka, gutom na talaga ako. Wala siguro silang balak na kumain kaya iniwan ko na lang ang mga damuhong yon.Marami pa namang estudyante dito sa parang wala ngang nangyare kanina. Nakikipag-chikahan pa sila pero yung labang kanina na Business Ad. vs Engineering Dept. ay pinahinto nila.Papaliko na sana ako ng magkabanggaan kami ng isang babae dahilan para magkanda hulog ang mga gamit nito."Shit!" Bulong ko sa sarili."Sorry..." Aniya dahilan para manayo ang mga balahibo ko sa katawan dahil sa malamig na boses nito.Tinitigan ko lang siyang nagpupulot ng mga gamit niya. Masama na kung masama pero para kasing pamilyar ang boses nito. Parang narinig ko na kung saan, hindi ko lang matandaan.Nang matapos ito sa pagpupulot ng gamit ay tumayo s