Hindi ko alam kung saan ako magsisimula. Ang alam ko lang sa mga magulang ko ito nalaman. All I know is Gab is not related to our family.Nangaling siya sa ibang angkan ng pamilya. Our family's enemy. Ang mga Ivanov. The Ivanov's dispised us. Dahil sa galit nila sa aming pamilya ay gusto nilang pabagsakin kami from our businesses, our possessions.But, one night came the tradegy that will nerver forget. That was Eighteen years ago. Ang akala ng mga Ivanov ang aming pamilya ang umatake sa kanila.They are wrong, walang ginawa ang pamilya namin kahit na sinisiraan na kami nito.They are murdered. All of them. Walang itinira ni isa. And that night, the Lady of Ivanov birth a child. The hier of the Ivanov's Mafia. And that is Gab.Nang malaman ng mga magulang ko ay agad silang pumunta sa mansyon ng mga Ivanov. But, it's too late. They are murdered.Ang akala nila ay walang ng buhay sa mansyong iyon. Pero sa katahimikan ng buong bahay ay may narinig silang iyak ng isang bata. Hindi nila a
I felt my whole body numb even my eyes I'm in throe to open those. Hard breathing. At nalalasahan ko na ang mala-metal na lasa kong dugo sa bibig. Pilit kong minumulat ang aking mga mata pero bigo akong buksan ito.The metal thing echo in the four cornered room when I force to move my body. But, I failed because of this fvcking metal chain in my both wrist even my both foot. Hindi man lang akk makagalaw ng maayos dahil sa higpit ng pagkakatali nito.Hindi ko alam kung anu itong inuupuan ko pero ang nasa isip ko lang ay kailangan kong makatakas sa lugar na ito. But, how? Ni-hindi nga ako makagalaw sa bagay na ito makatakas pa kaya.I groaned frustratedly. This is fvcking tight. Fvck those things!Hindi ko alam kung ilang oras na akong nandirito sa lugar na ito o di kaya ilang araw.I hissed. Pilit kong ginagalaw ang katawan ko pero mas lalong humihigpit lang ang nakakadena sa akin."Shit,"Napatigil lamang ako ng marinig ko ang pintuan na bumukas na lumikha ng kakaibang tunog. Pinakira
ELLA'S POVDahan-dahan akong bumaba ng hagdan. At kasabay no'n ang malakas na kidlat at patuloy na pagbuhos na ulan. Mukhang hindi ordinaryong ulan lang ito. Dahil sa napakalakas nito baka ito na iyong bagyong sinasabi sa balita kanina.Malakas akong napabuga ng hangin. Hindi ko rin maalis sa isip ko ang nangyare ilang linggong nakakalipas. Hindi ko maisip na gagawin ni Gab iyon sa akin. Masakit, Oo, tinuring ko siyang kapitid pero kinabaliktaran pala ang sa kanya. Matapos ang nangyaring iyon ay bigla na lang nawala ang organisasyon ng mga Huntress. Pero alam ko nandyan lang sila sa paligid. Eying us. Naghahanap ng pagkakataon na mapabagsak ang isa sa amin.Nagpatuloy ako sa pagbaba. Ni hindi ko alintana ang madilim na paligid dahil sa sanay naman na ako. Napahawak ako sa lalamunan ko dahil sa uhaw. Nang makarating sa kusina ay kumuha ako ng baso at pitsil sa ref na agad ko namang sinalinan ng tubig at ininum.Nararamdaman ko na naman. Itong kakaibang pagtibok ng puso ko. Bakit ba ako
EpilogueEMMAN'S POV"Sir, nakahanda na po ang lahat." One of my men said.As I took a sip the only remaining wine in my glass and glance at him."How about the other transaction?" I question."It's in a good hands, Sir."I motioned him to go as he obey.Tumayo ako at pinagmasdan ang kabuohan ng syudad.The view is breathtaking. Mga sasakyang walang tigil sa pag-andar. Mga taong nagmamadali. At ang kumikislap na karagatan dahil sa sikat ng araw.Maganda nga pero may kulang. Malakas akong napabuga.It's almost six fvcking months, but she's nowhere to be seen. And I am so fvcking mad right now. Na parang gusto kong kumitil ng buhay dahil sa pagkawala niya.Kung gusto niya ng laro makikisama ako. But, wherever you are, mahahanap at mahahanap rin kita Ella. Mark my word. Kapag makita kita wala ka ng kawala because I will ravish you hard until you never walk.Kasabay din ng pagkawala niya ay ang pagkawala rin ng mga Huntress na iyon. Matapos kong sirain ang organisasyon nila ay nawala na r
They said, I'm an angel sent down from heaven.They said, I'm too innocent to know the side of evilness of the world.They said, I'm look like Snow White in a fairy tale story with an evil queen trying to kill me.But they didn't know, this angel and innocent they called is an Evil Queen at nights.Hunting to kill innocent angels.Yes, She's innocent. She's an Angel. And that's Gabriela Zeferina Luciano a hired assassin to kill evils.Love is not into her world.Ang mahalaga lang kanya ay ang nakakabata nitong kapatid.Pero nagbago ang lahat ng makatagpo niya ang nagngangalang Emmanuel Alejo isang police officer na laging pinipeste ang tahinik nitong buhay.Pero sa hindi niya sa malamang kadahilanan ay napalapit ang loob nito ng hindi niya namamalayan. Paano kung malaman ng binata ang sikreto nito? Handa ba si Ella sa mangyari at sa pa? Pag-ibig o sakripisyo?
"You'll die." Walang takot na wika ng dalaga habang nakatutok ang paboritong baril nito sa lalake na ngayon nakaluhod at nagmamakaawa na hindi siya patayin."This is an order." Walang emosyong aniyo nito at itinitok sa noo ang baril at agad pinihit ang gatilyo, umalingawngaw sa boung silid ang ingay nito. Makikita sa dalaga ang maladimonyong mata at ngisi nito na walang takot sa lahat ng bagay, lahat kaya niyang gawin, in a snap of her fingers her victim will be on the cold floor, lifeless. Aakalaing isa itong inocenteng babae na may mala-anghel ang mukha, walang bahid ng kasalanan sa mundo. Isang mababasaging kristal na sa isang hawak lamang ay mababasag at magkakapirapiaso.Itinuon niya ang kanyang pansin sa isang bahagi upang makaharap nya ang susunod na papatayin. Ang tanging maririnig lamang sa gabing ito ay ang iyak ng isang pitong taong gulang na batang babae at yakap yakap nito ang kanyang walang buhay na ina. Ang walang kamuwang-muwang na batang ginigising nito ang kanyan
Nagkakagulo ngayon sa stasyon ng mga pulisya dahil sa nabalitaang meron na namang punatay na businessman kasama ang pamilya nito at ang ibq pa nitong kasama sa mansyon.Ilang linggo na rin itong nagaganap sa kanilang lungsod ang walang awang pagpatay sa mga mayayamang negosyante."Hoy! Emman, dalian mo dyan!" Tawag dito sa kasamahang police ng binata habang inaayos nito ang dadalhin sa pinangyarihan ng krimen."Oo na, eto na....excited" tugon namn ng binata. Bago sinalpak sa bewang nito ang isang baril."Aba'y oo naman!" Proud nitong wika sa binata."Sino kaya ang mga vigilanteng yun, walang awa talagang pumapatay pati bata hindi sinasanto" pagtatanong nito sa binata habang hawak-hawak ang baba nito.Oo nga, paano kaya nya masisikmura ang halos araw-araw na pagpatay nito. Sa isip-isip ng binata.At noong isang linggo din ay may pinatay itong isang binatang negosyante hinala nila na dahil daw ito sa negosyo. Isang karumal-dumal ang pagpatay rito, ginilitan ang leeg nito at ilang beses
Ella's Point of View"Mama!" Sigaw ko."Parang awa nyo na! Wag ang mga anak ko!""Mama!" sunod na sigaw ng nakakabata kong kapatid.Naririnig ko na lamang ang hagulgol na iyak ng paligid ko. Ang aking pamilya. Masaya pa kaming sinasalubong ang pasko pero ito ang nangyare.Nakarinig na lamang ako ng sunod-sunod na putok ng baril. At ang pagtalsik ng dugo sa mukha ko galing kay Mama. Nakahandusay na ito sa sahig.Sa mismong harapan ko pinatay ang buo kong pamilya. Walang awang pinatay.Nagbago ang paligid. Nasa simenteryo. Walang emosyong nakatayo sa harapan ng puntod ng aking pamilya. Isa-isa ng umaalis ang mga tao. Pero eto ako. Nakatitig habang ang nakakabata kong kapatid ay walang tigil sa pagiyak.Wala na ata akong mailalabas pa. Masakit. Napakabata pa ng kapatid ko para mawalan ng mga magulang.Wala parin siyang tigil sa pagiyak. Hinarap ko siya sa akin. Tinitigan ko ang mata niyang may luha. Pinahid ko ito."Sshh...tayo na lamang ang natitira Gabby...pinapangako ko sa'yo...sising
EpilogueEMMAN'S POV"Sir, nakahanda na po ang lahat." One of my men said.As I took a sip the only remaining wine in my glass and glance at him."How about the other transaction?" I question."It's in a good hands, Sir."I motioned him to go as he obey.Tumayo ako at pinagmasdan ang kabuohan ng syudad.The view is breathtaking. Mga sasakyang walang tigil sa pag-andar. Mga taong nagmamadali. At ang kumikislap na karagatan dahil sa sikat ng araw.Maganda nga pero may kulang. Malakas akong napabuga.It's almost six fvcking months, but she's nowhere to be seen. And I am so fvcking mad right now. Na parang gusto kong kumitil ng buhay dahil sa pagkawala niya.Kung gusto niya ng laro makikisama ako. But, wherever you are, mahahanap at mahahanap rin kita Ella. Mark my word. Kapag makita kita wala ka ng kawala because I will ravish you hard until you never walk.Kasabay din ng pagkawala niya ay ang pagkawala rin ng mga Huntress na iyon. Matapos kong sirain ang organisasyon nila ay nawala na r
ELLA'S POVDahan-dahan akong bumaba ng hagdan. At kasabay no'n ang malakas na kidlat at patuloy na pagbuhos na ulan. Mukhang hindi ordinaryong ulan lang ito. Dahil sa napakalakas nito baka ito na iyong bagyong sinasabi sa balita kanina.Malakas akong napabuga ng hangin. Hindi ko rin maalis sa isip ko ang nangyare ilang linggong nakakalipas. Hindi ko maisip na gagawin ni Gab iyon sa akin. Masakit, Oo, tinuring ko siyang kapitid pero kinabaliktaran pala ang sa kanya. Matapos ang nangyaring iyon ay bigla na lang nawala ang organisasyon ng mga Huntress. Pero alam ko nandyan lang sila sa paligid. Eying us. Naghahanap ng pagkakataon na mapabagsak ang isa sa amin.Nagpatuloy ako sa pagbaba. Ni hindi ko alintana ang madilim na paligid dahil sa sanay naman na ako. Napahawak ako sa lalamunan ko dahil sa uhaw. Nang makarating sa kusina ay kumuha ako ng baso at pitsil sa ref na agad ko namang sinalinan ng tubig at ininum.Nararamdaman ko na naman. Itong kakaibang pagtibok ng puso ko. Bakit ba ako
I felt my whole body numb even my eyes I'm in throe to open those. Hard breathing. At nalalasahan ko na ang mala-metal na lasa kong dugo sa bibig. Pilit kong minumulat ang aking mga mata pero bigo akong buksan ito.The metal thing echo in the four cornered room when I force to move my body. But, I failed because of this fvcking metal chain in my both wrist even my both foot. Hindi man lang akk makagalaw ng maayos dahil sa higpit ng pagkakatali nito.Hindi ko alam kung anu itong inuupuan ko pero ang nasa isip ko lang ay kailangan kong makatakas sa lugar na ito. But, how? Ni-hindi nga ako makagalaw sa bagay na ito makatakas pa kaya.I groaned frustratedly. This is fvcking tight. Fvck those things!Hindi ko alam kung ilang oras na akong nandirito sa lugar na ito o di kaya ilang araw.I hissed. Pilit kong ginagalaw ang katawan ko pero mas lalong humihigpit lang ang nakakadena sa akin."Shit,"Napatigil lamang ako ng marinig ko ang pintuan na bumukas na lumikha ng kakaibang tunog. Pinakira
Hindi ko alam kung saan ako magsisimula. Ang alam ko lang sa mga magulang ko ito nalaman. All I know is Gab is not related to our family.Nangaling siya sa ibang angkan ng pamilya. Our family's enemy. Ang mga Ivanov. The Ivanov's dispised us. Dahil sa galit nila sa aming pamilya ay gusto nilang pabagsakin kami from our businesses, our possessions.But, one night came the tradegy that will nerver forget. That was Eighteen years ago. Ang akala ng mga Ivanov ang aming pamilya ang umatake sa kanila.They are wrong, walang ginawa ang pamilya namin kahit na sinisiraan na kami nito.They are murdered. All of them. Walang itinira ni isa. And that night, the Lady of Ivanov birth a child. The hier of the Ivanov's Mafia. And that is Gab.Nang malaman ng mga magulang ko ay agad silang pumunta sa mansyon ng mga Ivanov. But, it's too late. They are murdered.Ang akala nila ay walang ng buhay sa mansyong iyon. Pero sa katahimikan ng buong bahay ay may narinig silang iyak ng isang bata. Hindi nila a
Nang makarating sa destinasyon, agad akong bumaba sa sasakyan at bumungad sa akin ang napakaingay na paligid. Ang amoy ng simoy ng hangin na nagbabadya ng kapahamakan at kamatayan. Hiyaw ng mga taong nasisiyahan sa nakikita. Hindi ko na pinansin ang nasa likuran ko ng marinig ko ang pagsara ng pinto ng sasakyan dahil alam ko naman kung sino iyon.Mas inilibot ko pa ang paningin sa paligid at hinahanap ang sadya ko. Napababa ang tingin ko sa relos at sinasabing tatlompung minuto na akong late sa usapan. Ayaw pa naman nun mga taong nale-late. But, I don't care.Sa paglilibot ng aking atensyon sa buong paligid ay napapansin kong nagbago na ang lugar na ito. Ilang taon na ba akong hindi nagagawi dito? Dalawa? Tatlo? I just shrugged.Inilagay ko ang mga kamay ko sa bulsa ng jacket. Mas dumadami ang taong nandirito. Puros sasakyan pa ang nakikita ko, paano pa kaya sa loob na mismo. Rinig mula rito sa kinalalagyan ang hiyawan ng maraming mga tao.I switch back my attention infront of me. Dah
"Natatakot na ako sa'yo, ate." Napalingon ako sa sinabi ng aking kapatid. Napakunot noo akong tumitig ng mariin sa kanya."What are saying?" Tinaasan ko siya ng kilay.He tilted his head and looking at me intently. Tinuro-turo pa niya ang aking mukha na parang mung may anu sa mukha ko."Your eyes," turo niya sa mata ko. "Your cheeks," sa pisngi ko naman. "And your lips," tinaasan niya ako ng kilay. "You seems happy..." he pause. "And that's scary."Unti-unting nawawala ang ngiti ko sa mga labi. Bakit ngayon ko napansin na nakangiti pala ako."And then? May masama ba sa pagngiti ko?""Oo, malaking-malaki." Tumatango-tango ito na para bang tama talaga ang sinabi niya.Umingos ako.Yeah, for how many years ngayon lang ako nakangiti ng ganito. I am a sweet child before. Yes, before. Pero ng matapos ang pangyayaring trahedya sa aking pamilya ay nagbago na ako. The sweet child they know ay ngayon ay kinatatakutan na ng lahat. That innocent girl is now a devil. Pumapatay, magkapera at mairao
ELLA'S POV"What?" Tumigil ako sa paglalakad dahilan para huminto rin siya at hinarap ako.Hinawakan niya ang magkabilang balikat ko dahilan para mapatitig na naman ako mga berde niyang mata."Para malaman ang totoo..."Pisti, tinagalog lang 'e.He chuckled that my heart beats erratically.Hinagkan niya ako sa noo upang pamulahanan ang mga pisngi ko.He pinch my face. "Cute" he said."Ano ba!" Tabing ko sa kamay niyang pinipisil ang may katabaan kong pisngi.Tumawa lang siya pagkatapos ay pinagsaklop ang aming mga kamay sa isa't-isa dahilan para maramdaman ang kakaibang sensasyon sa aking tiyan.The way he holds my hand I felt a comfort, secure and love. I like-- no, I love it."Let's go"I smiled. A smiled from my heart. Siya lang ang taong nagpaparamdam sa akin ng ganito. Siya lang ang taong nagbibigay sa akin ng komportable na pakiramdam.Inilahad niya ang palad niya sa aking harapan at hindi naman ako nagdadalawang-isip na tanggapin ito.Napakunot ang noo ko ng hindi kami pumasok
ELLA'S POVI didn't expect this day will happened, and let my guards down. Everything was mess up. This house now was a fvcking up. I heard a multiple gunshots in my way. Nanlalaking mata ko itong nilingon at sa hindi kalayuan sa akin ang isang lalakeng nakatututok ang baril nito.And realization hit me. I scan myself to see thier is a thick red liquid flowing from my body. My whole world stop I wouldn't think straight as I held my breathe and my body became numb. Just one person flashing in my mind now.Emman.FOUR WEEKS BEFORE.Nakahalukipkip akong nakatungo habang papalapit sa kwartong inuokupa pansamantala. Sino ko mahagip sa isip ko kung ano ang nakikita ko kanina sa may barn. Hindi ko mawaring, bakit may ganuon. Isa lang ang nasa isip ko ngayon. Ang kausapin siya. Pero paano ko siya haharapin? Gusto ko siyang komprontahin pero wala ako sa lugar para tanungin ang nasa isipan ko ngayon.Ugh! Bakit ko ba ito pinoproblema ngayon.Tsk.Nang makarating ay pinihit ko ang siradura ng p
ELLA'S POVHabang pababa ako sa hagdan napaisip tuloy ako kung saan ko na naman hahanapin ang kusina dito, halos kalahating oras bago ko makita ang hagdang ito dahil sa kanda ligaw-ligaw ako sa pesteng mansyon na ito. Bakit ba kasi napakalaki ng bahay na ito? Magda-dalawang araw na akong nandito at hindi ko parin magawang matandaan ang daan papinta sa kung saan ako dalhin ng paa ko.Tsk.Napalinga-linga ako sa boung paligid habang nasa ika-unang baitang pa ako sa itaas ng hagdan.Napakamot ako sa batok na hinahanap ang sadya ko kung bakit ako nandito. Sana pala hindi na lang ako lumabas ng kwarto kung ganito lang pala ang kahahantungan ko sa mansyong ito.Napalingon ako sa kaliwa ng makita ko ang isa sa mga tagalinis dito. May dala itong duvet cover na hatak-hatak ang trolley.Sa napapansin ko sa mga tauhan ni Emman dito ay iba-iba sila ng damit kung saan sila na naka-asign o kaya naka-base na trabaho. Itong babaeng ito na hatak ang trolley ay nakasout ng kulay maroon na damit yung pa