LIKE 👍
(Morgan pov) “Totoo na ikakasal na kayo ng Hollywood actress na si Flory Smith?” Tanong ng isang reporter habang nakikipagtulakan ito sa kapwa reporters, mayamaya ay nagtanong naman ang isa pa nitong katabi, “Totoo ba na kaya ka nagquit sa basketball dahil sa kanya? Eh ang balita na nabuntis mo siya, totoo ba?” “Gaano katotoo ang balita na kaya mo ginive up ang career mo para sa kanya? “Oh baka naman totoo ang balita na kasal na kayo sa Amerika?!” I put my hoodie’s jacket on my head and ignored all their questions. Tsk. Wala ng ginawa ang mga reporters na ‘to kundi guluhin ang buhay ko simula ng bumalik ako. I’m just a basketball player for damn sake! Hindi ako artista para pagkaguluhan ng mga ‘to ng ganito. Gusto akong lapitan ng mga ‘to pero hindi sila makalusot sa mga bodyguards ko. Mabuti nalang at nakinig ako kay dad na hayaan ang mga ‘to na sundan ako, kung hindi ay baka natumba na ang mga makukulit na reporters na ‘to. Hindi ako basagulero, pero sobra na ang mga ‘to.
(Saddie pov) Isang oras bago ang usapan namin ni Navy ay nauna na ako sa tapat ng dorm ko dati. Baka kasi agahan nito ang pagsundo sa akin at malaman na hindi na ako dito nakatira. Halos lahat ng dumaan ay napapalingon sa akin dahil sa ayos ko. Ang sabi kasi nito sa akin ay magsuot ako ng Casual Green dress na hanggang talampakan ang haba dahil family dinner ang pupuntahan namin. Nabanggit kasi sa akin noon ni Navy na instrikta ang mommy nito, gusto nito sa dalaga ay mahahaba ang suot ay hindi labas ang balat. Pumunta pa ako ng salon kanina bago pumunta dito. Pinabawasan ko ang buhok ko ng kaunti, nagpaayos ng kuko, nagpa-Brazilian, foots spa at light makeup. Gusto ko kasi na perfect akong haharap sa kanila. Kumaway ako kay Navy ng makitang parating ang sasakyan nito. Sa sobrang tuwa ko ay napatalon pa ako. Pagkababa nito ay nilapitan agad ako nito. Nabura ang ngiti ko ng pagalitan agad ako nito. “What the heck, Saddie! Di’ba sinabi ko naman sayo na wag kang kikilos ng ganyan!
“Iha?” Untag ng ginang sa akin. “Uhm, maayos naman po ang business ko.” Ayokong magsinungaling pero kapag hindi ko ito ginawa ay mapapahiya si Navy, at ayokong mangyari ‘yon. Naging maganda na ang takbo ng usapan pagkatapos nitong marinig ang sagot ko. “Excuse me, magrerestroom lang po ako.” Magalang na paalam ko sa mga ‘to bago nagmamadali na nagtungo sa restroom. Saka ko lang napansin na nanginginig pala ang kamay ko ng makapasok ako sa loob. Kaya pala ayaw ni Navy na magresign ako bilang Dance instructor at sa dorm dahil nagsinungaling ito sa magulang niya tungkol sa tunay kong trabaho. Hindi ko kinakahiya ang trabaho ko o ang buhay ko, pero sa mga sandaling ito ay nanliliit ako. Malinaw naman ang dahilan kaya ginawa ‘yon ng nobyo ko—para matanggap ako ng magulang nito. Alam kong para ito sa relasyon namin, pero bakit ang sakit? Bakit nilihim niya sa akin ang tungkol sa bagay na ‘to? Kinakahiya ba niya ako? Nagsimulang mag init ang sulok ng mata ko. “Wag kang ii
Pumasok agad ako sa kwarto pagkarating namin ng bahay. Sinubsob ko ang mukha ko sa unan at dito binuhos ng luha ko. Akala ko uuwi ako ng masaya pagkagaling ko sa family dinner na ‘yon dahil sa wakas ay makikilala ko na ang magulang niya pero mali ako. Sakit lang pala ang matatamo ko. Naging mabuti naman akong nobya sa loob ng tatlong taon. Bakit hindi niya ako mapanindigan? Gano’n lang ba kadali na bitiwan ang tatlong taon na relasyon namin? Hindi man lang niya ako hinabol. Sumisigok na tumayo ako. Oo nga pala nakalimutan kong gawin ang trabaho ko. Halatang nagulat si Morgan ng makasalubong ako sa hagdan. Hindi ito manhid, alam kong nakita at narinig nito ang tahimik kong pag iyak sa kotse kanina. Hindi yata nito inaasahan na lalabas ako ng kwarto. “Pasensya ka na, nakalimutan kong ipagluto ka. Mag aalas nuwebe na, kumain ka na ba?” Naaala ko, dapat nga pala nakakain na ito pagtuntong alas otso. “No. I waited someone earlier, so I forgot to eat.” Tugon nito. “How about yo
“Maupo ka, iha. Pasensya ka na kung nangialam ako sa kusina mo. Napadaan lang naman ako dito para kamustahin kayo dito. Tamang-tama dahil nalaman ko sa anak ko na nanggaling ka sa party kagabi at nalasing ka. Kaya heto at pinagluto kita ng bulalo.” Pinaghila pa ako nito ng upuan. “Kumain ka na, masarap ang sabaw sa may hangover.” Nahihiya na umupo ako. Nakahinga ako ng maluwag dahil hindi sinabi ni Morgan na naglasing lang ako kagabi. Nakakahiya. Ano ang mukhang ihaharap ko sa Mommy nito? Hindi ko na natandaan kung kailan ako huling pinagluto ng Mama ko. Kaya ng matikman ko ang masarap na luto nito ay nag init ang sulok ng mata ko. Ganito pala ang pakiramdam ng gumising na may nag aasikaso sa’yo… masarap at mainit sa puso. Dati galit ako sa kanya. Oo, galit ako sa kanya. Narinig ko kasi sa magulang ko noon na ang bakery nito ang dahilan kaya pinasara nila ang bakery na pinatayo pa ng mga kalo-lolohan ko. Nawalan kami ng customer dahil bukod sa masarap ang mga binibenta nila ay m
(Saddie pov) “Ganda! Ganda!” Tawag sa akin ni Aling Marites. “Bakit ho?” Tanong ko habang nagbobomba sa poso. May inaayos kasi sa linya ng tubig dito ngayon sa barangay namin kaya pansamantala na walang tubig. Bukas pa daw maaayos ang linya kaya nakapila ang lahat ngayon dito sa poso para mag igib ng tubig. Kumunot ang noo ko ng itulak ng matanda ang isang lalaki. Sa palagay ko ay mas matanda ito sa akin ng dalawa o tatlong taon. Mas mukha itong namumutla sa takot kaysa nahihiya. “Ito nga pala si Angelo, apo ng kumare ko. Single at nagtatrabaho sa Government. May bahay siya di’yan sa kabilang kanto.” Lumapit ito sa akin at mahinang bumulong. “Mabait na bata ‘yan, hindi ako mapapahiya di’yan.” Balak ko sanang magtanong kung ano ang ibig nitong sabihin ng ilahad sa akin ng lalaki ang kamay nito. “H-hi, Saddie. A-ako nga pala si Angelo. T-taga diyan lang ako sa kabilang kanto. Sana pwede tayo na maging magkaibigan.” Utal na pakilala nito. Mukhang harmless naman ito kaya tinan
Hindi ito kumibo. Nagulat ako ng buhatin nito ang timba sa tig isang kamay ng walang kahirap-hirap hindi katulad ni Angelo kanina. Nahihiya na tinapik ko ang kamay niya. “Ano ka ba, hindi mo kailangan gawin ‘yan.” Naalala ko na sinabi ni Ma’am Kiray na hindi nila pinadapuan ng insekto si Morgan ng palakihin nila, ibig sabihin ay hindi naghirap. Kaya nakakahiya na pagbuhatin ito ng timba. Hindi nito binaba ang timba hanggang sa makarating kami sa banyo sa kusina. Pagkababa nito ng timba ay humarap siya sa akin. “I told you that if you need anything ‘just tell me, right?” Hinilot nito ang sintido. Napansin ko na parang pagod ito at walang tulog. Balak ko sanang tanungin siya kung okay lang siya ng mapaapak ako sa tubig na natapos sa tiles mula sa timba. Kakapit sana ako sa kanya pero huli na dahil hindi ko na siya maabot. Akala ko mababagok ang ulo ko pero mabilis niya akong nayakap bago pa ako mahulog. “Fvck!” Hingal na mura nito na bakas ang pagkataranta sa mukha. “Are you hur
(Saddie pov) Simula ng sabihin ni Morgan na attractive siya sa akin ay hindi ko alam kung paano siya pakikisamahan ng hindi naiilang. Mas lalo akong nailang sa mga titig niya simula ng sabihin niya sa akin ‘yon. Bawat hawak niya sa akin, tingin, pagkausap, hindi ako makatingin sa mga mata niya. Maraming umamin sa akin noon pero hindi naman ganito ang naging epekto. Habang hawak niya ang bewang ko habang tinuturuan ko siya ng tamang pagsayaw ng Slow dance ay ramdam kong nakatingin na naman siya sa akin. Parang tumatagos ang mga tingin niya… hindi ko kayang tagalan. “Saddie…” tawag niya sa akin, ng hindi ako tumingin sa kanya ay narinig ko ang pagbuntong-hininga nito. “Did I scare you last night?” “H-hindi naman sa gano’n, Sir. N-nabigla lang ako.” Tatlong taon kasi umikot sa trabaho at kay Navy ang buhay ko. Hindi ko alam kung paano mag entertain ng bagong lalaki sa ngayon. “I’m sorry about that. I'm not the only one who likes to beat around the bush. I've never liked anyone a
Nagulat ako ng makita sila Tita Kiray at ang asawa nito kasama si Morgan at isa pang lalaki na kahawig ni Morgan… Ano ang ginagawa nila ditong lahat? Nilapitan at niyakap ako ni Tita Kiray, kinamayaman naman ako ng asawa nito at ng lalaking hinihinala ko na kapatid ni Morgan. Nagpalipat-lipat ang tingij ko sa kanila, takang-taka ako bakit narito sila at wala sa airport. “I knew it, Ganda. Sabi na nga ba may kakaiba sa tinginan ninyong dalawa ng aking anak.” Namula ako at yumuko. Napansin pala iyon ng ginang. Nakakahiya, baka nandito ito para sabihin na layuan ko si Morgan dahil may fiancee na ito at hindi ako nababagay dito. “Natutuwa akong malaman na ikaw ang fiancee ng anak ko, Ganda. Ngayon palang ay welcome to the family, Ganda.” “P-po?” Pero ang akala ko ay… bigla akong nilapitan ni Morgan at niyakap sabay bulong ng “I love you” sa tenga ko. Narealized ko na ako pala ang babaeng tinutukoy ng kasambahay kanina. Ako pala ang fiancee na tinutukoy nito na susunduin.
(Saddie pov)Malungkot na tumingin ako sa mga bulaklak na binigay sa akin ni Morgan. Gusto kong pagsisihan na tinaboy ko ito kahit pinaliwanag na sa akin nito ang lahat. Natatakot kasi ako na baka pinapaikot lang niya ako kaya pinili ko muna na pag isipan ang relasyon naming dalawa. Mahal ko siya pero natatakot ako na baka side chick lang ako nito. Bukod kasi sa akin, at kina Mama ay wala ng nakakaalam na nobya niya ako. Ewan ko ba. Hindi naman ako dating ganito, na mapaghinala. Pero simula ng lokohin ako ni Navy at palabasin na mayaman sa magulang nito ay mabilis na akong magkaro’n ng duda. Natatakot kasi ako na baka masaktan ako katulad ng ginawa nito sa akin noon. Umupo si Mama sa tabi ko ng makita ako nito. “Ma, ano ang dapat kong gawin? Mahal ko po si Morgan pero natatakot ako baka magsinungaling ulit siya sa akin. Paano po kung sinabi lang niya ang gusto kong marinig para pagaanin ang loob ko? Ayoko po makasakit ng kapwa ko babae, iyon ang huling bagay na gusto kong magawa, ang
Nainip ako kaya lumabas ako at sumandal muna sa kotse ko. Hindi nagtagal ay may dumating na may edad na babae at kumatok, pinagbuksan ito ng may edad na lalaki. “Kuya, sigurado ka ba na ibebenta mo ang lupa mo sa probinsya? Akala ko ba ay hindi mo ibebenta iyon dahil paboritong puntahan iyon ni Ate Marilou. Saka pamana sa’yo ‘yon ni Tatay… alam kong mahalaga iyon sa’yo.” Narinig ko na gipit ang lalaki na hininala ko na stepfather ni Saddie. Mukhang mabuti itong tao dahil handa itong ibenta ang lupa para sa pamilya nito. May lumabas na batang lalaki na tinatayang nasa sampong taong gulang kaya natigil sa pag uusap ang magkapatid. Tinaboy agad ng lalaki ang babae para hindi ito marinig ng anak na kalalabas lang. “Papa,si Ate Saddie, parang malungkot po siya.” Sumbong ng batang lalaki sa ama. “Paano mo naman nasabi, anak?” “Eh kasi po, palagi po siyang umiiyak. Parang ang sad niya po talaga… baka po ayaw sa akin. Kasi diba po kapag halfbrother lang ayaw sa kanila ng halfsiste
(Morgan pov) “Find her now! Wag kayong babalik ng hindi nalalaman kung nasa’n siya!” “Yes, Sir!” Tugon ng mga tauhan na inutusan kong hanapin si Saddie. Sumandal ako sa swivel chair at hinilot ang sintido ko pagkatapos tawagan ang mga ito. This is all my fault. Kung hindi ako naglihim rito ay hindi ko ito masasaktan. Hindi na sana nito sa balita nalaman ang tungkol kay Flory. “Fvck! Kasalanan ko ‘to!” Hindi sana ito lalayas sa bahay kung hindu ako naglihim dito at nagpaliwanag agad ako noong una palang. Mayamaya ay nakarinig ako ng katok. Inaasahan ko na ang secretary ko ito pero si Kirk ang pumasok. Nilapag nito ang folder na may report tungkol sa former coach ko at dating kaibigan. “I took it from, Jerome. Tutal ay pupunta naman ako dito kaya ako na ang nagdala nito sa’yo.” Paliwanag nito. “Nakausap ko si Mommy, she denied about the newspaper statement. Hindi totoo na sinabi niya na engaged na kayo ni Flory at malapit ng ikasal. The photo they released was fake. Pina-take d
Akala ko ay iba si Morgan pero hindi pala, katulad lang siya ng ibang lalaki na kapag nahuli ay hindi aamin at paninindigan ang kasalanan. Ang tanga ko dahil ang dali kong nagpauto sa kanya at naniwala sa matatamis niyang mga salita. Hindi pa ako nadala. Pagkahinto ng taxi na pinara ko ay sumakay agad ako at nagpahatid sa bahay ng mama ko. Wala na kasi akong alam na pupuntahan. Ayoko naman na pumunta sa papa ko dahil baka mapagsabihan lang ako at ipamukha sa akin na tama ito. Nagulat si Mama ng mapagbuksan ako ng pinto. Akala ko ay pagagalitan ako nito dahil ginambala ko sila ng madaling araw pero pinapasok ako nito. Pinapasok ako ni Mama sa kwarto ng stepsister ko na sampong taon pero tumanggi ako. Aalis din naman ako bago mag alas sais ng umaga. Akala ko ay umalis na ito at pumasok sa kwarto kaya pinakawalan ko ang luha ko na kanina ko pa pinipigilan, pero tumabi ito sa akin at tinapik ako sa balikat. Nagulat ako dahil pagtingin ko rito ay lumuluha at, nagsisisi itong nakatingi
(Saddie pov) Parang binugbog ako sa sobrang sakit ng katawan ko. Nang makita ako ni Morgan na ngumiwi ay tinawanan ako nito. “Kasalanan mo ‘to eh. Ang sakit tuloy ng katawan ko.” Sisi ko rito. “Blame yourself, you’re too hot to ignore when we’re alone.” Natatawang inirapan ko ito ng kindatan ako nito. “Ako pa talaga ang sinisi. Ang sabihin nito ay mahilig ka lang kamo.“ mahinang bulong ko habang pinapanood itong magluto. Nandito kami ngayon kusina at ngayon nga ay nagpasya itong lutuan ako. Nanghihina kasi ako dahil katatapos lang namin magta-lik sa kwarto. Tatlong araw na nang kumain ito ng balot pero parang wala itong kapaguran. Tingin ko nga ay hindi na nito kailangan no’n kasi likas na dito ang mahilig at hindi nauubusan ng lakas. Feeling ko tuloy ay lumuwag ng husto ang kweba ko dahil sa walang tigil nitong kakagalaw sa akin. “Hey. What are you thinking?” Untag nito ng makitang nakanguso ako. Namula ako at nag iwas ng tingin pero hinawakan niya ang mukha ko at tiningala k
Nang mahimigan ang lamig sa boses ko ay bumuntong-hininga ito. “Alam kong galit ka, Saddie. And you have a reason to be angry, hindi kita masisisi dahil kasalanan ko ‘yon, naging duwag ako.” “Navy, wala na akong galit sayo, kilala mo ako, hindi ako mapagtanim ng galit. At isa pa nakamove on na ako at masaya na ako ngayon.” “What?!” Halos mabingi ako sa lakas ng sigaw nito. “Nakamove on? Don’t tell me na… oh never mind. Alam ko naman na galit ka lang. Naging gag0 kasi ako. And i’m really sorry for that.” Bumaba ang boses nito. “Pwede ba tayong mag usap?” Mahinahon na tanong nito. Bumuntong hininga ako. Ilang buwan na ang nakalipas pero ngayon lang ako nito tinawagan. Kung noong mga unang aras at linggo siguro ay baka pinagbigyan ko pa ito na kausapin ako. “Navy, hiwalay na tayong dalawa, wala na tayong dapat pag usapan pa.” “Pero, Saddie, mahalaga ang gusto kong sabihin sa’yo. Please let’s talk.” Samo nito. Umiling-iling ako sa hangin. “I’m sorry pero wala ng dahilan para m
(Saddie pov) Isang simpleng kulay purple dress na lagpas tuhod ang suot ko na binagayan ng flat sandals na kulay puti. Hindi ako sanay maglagay ng makapal na makeup, pero naglagay ako ng makapal na dark lipstick. Mahilig talaga ako sa dark lipstick, kahit nga nasa bahay lang ay naglalagay ako nito. Maputi at pantay kasi ang kulay ng balat ko kaya kahit hindi magmakeup ay nadadala ito ng lipstick ko. Napansin ko na maraming tumitingin sa akin habang naglalakad papunta sa kaarawan ng apo ni Aling Bebang. Malapit lang naman ito kaya nilakad ko na. Napahinto ako sandali, ramdam ko ang hapdi sa pagitan ng hita ko. Si Morgan kasi, isang linggo na hindi ako tinigilan. Buti nga at pumasok na ito ngayon, kundi hindi ito pumasok sigurado na hanggang ngayon ay nagtatalík pa rin kaming dalawa. Para itong halimaw pagdating sa sex. Para itong hindi napapagod, katawan ko na nga lang ang sumusuko. “Oo nga pala kailangan kong magmadali!” Nilakad-takbo ko ang daan. Late na yata ako. Paano natag
“I don’t want to take you here, Saddie. I want to take you properly in bed.” Sabi ni Morgan bago ako binuhat papunta sa kwarto. Pagdating namin sa kwarto nito ay maingat niya akong nilapag sa ibabaw ng kama at inalis ang lahat ng saplot ko at walang iniwan maski isa. Hindi ito nagpaligoy-ligoy pa, agad itong lumuhod at dumapa para dilaan at paligayahin ako. “Ahhh Morgan!” Bago ang lahat ng ito sa akin kaya napaka sensitibo ng pakiramdam ko. Dinilaan ni Morgan ang bukana ko, damang-dama ko ang mainit at basang dila niya sa pagkaba-bae ko. Hindi ko maipaliwanag ang sarap at kiliti na nararamdaman ko kaya napapasabunot ako sa buhok niya at naiipit ko ang ulo niya. “Ohhh, Morgan! Sige pa ahhh! Ang sarap ng ginagawa mo ahhh!” Nasasarapan kong haling-hing habang sarap na sarap akong dinuduldol sa kanya ang perlas ko. Nakakahiya dahil ang ingay ko pero mukhang natutuwa pa ito dahil mas lalo nitong pinag igihan ang paglapa sa pagka-babae ko. Pinatulis nito ang dila at sinungkal ang clí