"Kumain ka na," wika niya at ginupit ang dulo ng lobster tail at inilagay sa plato ko."Tatlo para I love you ulit," wika niya kaya parehas kaming natawa.Habang kumakain ay natigilan kami ng may tumawag sa amin kaya napalingon kami. "Mommy! Daddy! You didn't take me." Nakanguso si Sierah kaya naman ng tignan ko si Zai ay nakataas ang kilay nito."I bought you ice cream anak, sabi mo sosolohin ko muna ang mommy mo." Sagot ni Zai kaya mas natawa ako."E-Eh ubos na daddy dapat dalawa." Ipinakita pa nito ang dalawang daliri niya."Nagpumilit eh, dapat hindi mo sinabi ang location niyo sa kaniya." Natatawang sabi ni Kuya Luke."Okay lang, isasama na namin siya kuya. Saluhan mo na po kaya kami?" Anyaya ko."Sus, huwag na. Layas na." Itinaboy ni Zai si Kuya Luke kaya natawa kami ni Sierah pati si Kuya Luke ay natawa."Talaga 'to, ang kapal ng mukha mo. Nakiki-third wheel ka nga sa amin ni Mia noon ikaw pa mas nakakarami." Sa pagpapahiya ni Kuya Luke ay bumusangot si Zai."Ngayong kayo na, m
Dama ko ang lamig ng talim no'n. "Ako ang dapat nagtatanong niyan dahil pinasok mo kami, papaano ka nakapasok?" Kwestyon ko at pilit na tinatagan ang loob. Pinagdasal kong sana ay hindi lumabas si Sierah dahil base sa pagkakaalam ko ay alas tres na ng madaling araw."Nasaan si Zai Garcia?" Sa tanong niya ay alam ko na kung sino ang puntirya nito."Nakikita mo ba siya sa paligid? Papaano ka nakapasok?" Kwestyon ko at luminga sa buong paligid ngunit nakita ko ang bukas na veranda sa tapat ng sala namin."Kung wala kang silbe papatayin na kita—"Napalingon kami sa pinto ng malakas na para bang dinadamba 'yon, naka-lock 'yon at si Zai lang ang may kakayahan buksan 'yon dahil parehas kaming may room keys at room card."Sino 'yan?" Tanong niya sa akin at hinawakan ako sa braso habang nakatutok 'yon sa leeg ko."Malay ko, nakikita ko ba?" Sumbat ko.Nang bumukas 'yon ay ginawa akong hostage ng gagong ito. "Sino ka!" Malakas na sigaw nito at mas idiniin sa leeg ko ang kutsilyo.Nang makita si
"Let's get to bed babe," he stated and I almost shout when he carried me to bed na para bang mas magaan pa ako kay Sierah.Napalunok ako nang alisin niya ang top niya at nahiga sa tabi ko. "W-Why are you topless?" Tanong ko kinakabahan."I wore that in the hospital but I'm too tired to change," he reasoned out that made me swallowed hard yet I tried to remain calm.Nang akapin niya ako ay naramdaman ng balat ko kung gaano kainit ang balat niya dahil nga wala siyang suot na top na mas pipiliin ko kesa wala siyang suot sa bottom."Worried?" He asked."Huh? Saan naman?" Alanganin pa akong tumawa just to blow away the awkwardness."Because of this?" Niyuko niya ang sariling katawan kaya bahagyang namula ang mukha ko."Ayos lang," wika ko."Ganiyan ka matulog okay lang," wika ko."Buti hindi nagising si Sierah?" Tanong niya."Hindi, tulog mantika ang isang 'yon kahit may sunog ata tulog pa rin.." pagkwento ko sa kaniya."Really?""Oo, ilang gising muna bago magising." "Cute." Zai stated.
Nagbayad na ako sa counter dahil hindi ako natutuwa sa naririnig, Zai will not do that, hinding hindi niya magagawa 'yon. After that I carried all the box on my push cart so I could leave the mall but then nasa parking pa lang ako to wait the cab someone choked me. Hirap na hirap akong huminga ngunit malaki ang braso nito kaya wala akong nagawa kundi ibaon ang kuko ko sa kamay niyang nakahawak sa akin. Bahagyang lumuwag 'yon kaya nagawa kong titigan ang mukha niya. "You are his source, dadating ang panahon na—" nasapo ko ang bibig ng makita kong bumulagta yung lalake sa harap ko after receiving a shot in neck. Natitigan ko ang dalawang lalake na naka-itim at may takip ang mukha, I was about to scream for help dahil akala ko masama sila but then I heard them talk. "Mr.Garcia, she's now safe." S-Si Zai ba ang kausap nila? "I saw your mother earlier Mr.Garcia, but to our research hindi nila kasama ang lalakeng ito. Yes Mr.Garcia masusunod ihahatid namin siya sa inyo." Nang kuhani
Lauren's Point of View. Makanguso ako ngayon habang nakatingin kay Zai na tahimik na nagbabasa ng libro niya, galit ba siya sa akin? Dahil sa sinabi kong hate ko siya? Ang mga lalake talaga minsan ang komplikado rin. Dala-dala ko ang cup of coffee ay pasimple ko iyong inilagay sa harap ng mesa sa sala ngunit sinulyapan niya lang 'yon kaya naupo ako sa tabi niya. "Are you really mad?" Tanong ko at sinilip ang mukha niya ngunit sinulyapan niya lang ako. "Zai.." Pagtawag ko rito dahilan para lingunin niya ako at muling ibaling ang atensyon sa libro kaya ngumuso ako. "Ako yung galit kanina eh," reklamo ko. "Zai." Pagkalabit ko pa ngunit tumikhim lang siya at binasa pa out loud ang nasa libro na hindi ko naman gaano nauunawaan. "Nakakainis na ha," reklamo ko at siniko siya ngunit sumandal lang siya sa sofa at patuloy na nagbasa. "Zai." Gitil ko na at tinapik tapik siya sa braso ngunit huminga siya ng malalim at tatayo na ssna ngunit kumapit ako sa braso niya. "Fine sorry na
"Babe, Huwag mo akong halikan ng ganoon kung hindi ka pa handa." Umawang ang labi ko at nag-iwas tingin. "A-Anong tingin mo sa akin teenager?" Nauutal na sumbat ko. "Nope, I just remember how wild you were back then." Awtomatikong namula ang mukha ko sa sinabi niya gustuhin ko man siyang pakyuhin pero pinigilan ko ang sarili. "N-Nakakainis ka," sita ko. "Pag ako nainis sa'yo," wika ko pa. "Pero ngayon hindi na wild, shy type na—" "Zai!" Galit na sabi ko dahilan para sobra siyang matawa. "I'll get something to drink, nauhaw ako ng sobra." Natatawang sabi niya kaya sinipa ko siya pero hindi ko siya naabot kaya ngumuso ako. Ang bully. Nang bumalik siya ay dinalhan niya rin ako ng maiinom kaya naman nagpasalamat ako at uminom na. "I'll be back at the hospital later babe." Paalam niya. "Okay babe," ngising sagot ko. "Okay." Natatawang tugon niya at lumapit sa vanity at may inabot sa drawer. "Why does lips dried fast when being licked by yourself, pero pag iba na yung
Binuksan ko ang pinto at matipid na ngumiti sa mother niya. "Alam ko kasi na ayaw niya ako makita kaya hinintay ko na ang pagkakataon na ito, Lauren hija." Huminga ako ng malalim at pinapasok siya. "Tea ma'am? Or coffee?" Tanong ko. "Kahit hindi na hija—" "I insist ma'am." Kalmado kong tanong. "Tea na lang hija, salamat." Nakangiting sabi niya kaya naman pumunta ako sa kusina at naghanda no'n matapos ay naupo ako sa sofa kanina at ibinigay sa kaniya ang tsaa. "Ano pong gusto niyong pag-usapan?" Tanong ko sa magalang na paraan. "I just wanted you and my apo safe, hija." Huminga ako ng malalim at matipid na ngumiti. "Ma'am hindi ho ako bago sa environment na ganito, lumaki ho ako sa mga Sandoval." I explained. "Pero hindi sapat 'yon na dahilan para mapanatili kang ligtas lalo na ng anak niyong dalawa hija, hindi ako sigurado kung hindi ka matutulad sa akin Lauren hija." Ngumiti ako rito. "May tiwala ho ako kay Zai," matipid na sabi ko. "Hindi niya po ako sasaktan, s
Isang linggo na pero hindi pa rin nakakabalik si Zai, hindi pa rin ako natatahimik dahil sa letter at sa parts na pinadala sa akin. I started wondering who's part is that? "Lauren," nang marinig ang katok ni Kuya Luke ay napabangon ako sa kama at inayos ang sarili. Tumayo ako at binuksan ang pinto. "Zai," wika niya at inabot ang cellphone sa akin kaya napalunok ako at kinuha 'yon. "Balik mo na lang mamaya," wika ni Kuya Luke at matipid na ngumiti kaya nang maisara ang pinto ay napatitig ako sa cellphone bago itinapat 'yon sa tenga ko. "Woman," panimula niya kaya napalunok ako at mariing pumikit. "What happened to you? You never answered my calls for three days straight. Nandiyan ka lang naman raw sa bahay nila," pumikit ako at pinigilang maluha dahil natatakot talaga ako. "Lauren, hey." "I am not feeling well," mahinang sabi ko at naupo sa kama. Narinig ko ang pagpigil ng buntong hininga niya sa kabilang linya ngunit tumikhim siya at bagkus ay huminga ng malalim. "What
=Elvira’s Point Of View= Next morning, nagising akong may nakahiga sa tabi ko. Sa labas ng comforter, dahan-dahan akong nagmulat at nakita ko si Zian na kakwentuhan ko kagabi. Hindi ko inaasahan na matutulugan ko siya. Matagal kong minasdan ang gwapo niyang mukha na kapag tulog ay akala mo sobrang inosente sa pagiging angelic. Napangiti ako at maingat na tumayo upang maghilamos at magbrush. Bumalik kaagad ako sa kama at minasdan siyang muli. Bahagya kong inilapit ang mukha sa kanya at dinampian siya ng mabibilis na halik sa kung saang parte ng kanyang mukha. “Mmm,” rinig ang pagmamaktol niya ay mas napangiti ako. Pinadaan ko ang hintuturo sa dimples niyang kita kahit na magkalapat ang kanyang mga labi. Napatitig ako sa nakakaakit niyang labi at inilapit ang labi ko doon. Dinampian ko ‘yon at dahil doon ay napamulat siya. “Damn, I forgot,” pabulong niya at matamis na ngumiti. Napakusot ng mata at uminat pa. “Brush lang ako hon, let’s continue the kiss after. Conscious ka
Zian’s Point of View Habang pinapanood ko si Elle at ang kapatid niyang si Clayn, hindi ko maiwasang mag-isip ng malalim. Malaki ang posibilidad na ang galit ng mga gumawa nito ay hindi lang nakatuon sa pamilya niya, kundi pati sa akin. “Dad, I need you to check something,” bulong ko habang lumapit sa ama ko. Tumango siya, alam na may malalim akong pinaplano. “Anak, siguraduhin mong hindi ka masyadong madadala ng emosyon. Alam mo kung gaano kahirap kapag pinairal mo ‘yon.” “Dad, this isn’t about emotions. This is about survival,” sagot ko, matigas ang boses. “Hindi ko hahayaang ulitin nila ito kay Elle o kay Clayn.” Tumango ang daddy ko, pero ramdam ko ang bigat ng tingin niya. Alam niyang hindi ko basta-bastang hahayaang matapos ito nang hindi sila nagbabayad. Elvira’s Point of View Habang nakatingin ako kay Zian, hindi ko maiwasang mapansin ang pagbabago sa kanya. Siya pa rin ang mayabang at makulit na Zian na nakilala ko, pero ngayon, iba na ang aura niya. Para siyang
Zian’s Point of View “Kung gusto mong iligtas ang batang ito, simple lang ang usapan,” sabi ng lider. “Lumuhod ka at aminin mong natalo ka.” Napangiti ako nang bahagya. “I don’t think so.” Bago pa siya makapagsalita ulit, mabilis kong hinugot ang baril mula sa likod ko at pinaputukan ang pinakamalapit sa kanya. Bagsak ang isa sa mga tauhan niya bago pa sila makapag-react. “Putang ina! Barilin siya!” sigaw ng lider. Nagkagulo ang lahat. Ginamit ko ang mga haligi ng warehouse bilang cover habang nagpaputok ako pabalik sa kanila. Isa-isa kong tinarget ang mga tauhan niya hanggang sa natira na lang ang lider. “Please! Don’t kill me!” sigaw niya habang nagtatago sa likod ni Clayn. “Pakawalan mo siya,” utos ko, ang baril ko’y nakatutok sa kanya. “Pakiusap—” Walang pag-aalinlangan, pinaputukan ko ang kamay niyang may hawak kay Clayn. Napasigaw siya sa sakit at nabitawan ang kapatid ni Elle. Elvira’s Point of View Tumakbo ako papasok nang makita kong ligtas na si Clayn. “
Elvira’s Point of View Tahimik kami sa biyahe. Hindi ko alam kung paano haharapin ang sitwasyon na ito. Hindi rin ako sigurado kung tama ba ang ginagawa ko—na hihingi ako ng tulong kay Zian para pumatay ng tao. Ngunit sa kabila ng lahat, alam kong wala akong ibang mapagkakatiwalaan ngayon. Napatingin ako kay Zian. Mahigpit ang pagkakahawak niya sa manibela, ang mga mata niya’y nakatuon sa daan, ngunit ramdam ko ang tensyon sa bawat galaw niya. Hindi siya nagsasalita, pero alam kong iniisip niya ang plano. “Elle,” basag niya sa katahimikan. “Ano bang eksaktong sinabi nila? Gaano karaming tao ang kailangan nating harapin?” Huminga ako nang malalim, sinubukang alalahanin ang boses ng lalaking tumawag. “Wala silang binanggit kung ilan sila. Sinabi lang nila na pumunta ako mag-isa… at kung hindi, may mangyayari kay Clayn.” Napamura siya nang mahina. “Typical tactics. They’re expecting you to come alone and unarmed. That’s their leverage.” “Zian… natatakot ako,” bulong ko, hindi
=Elvira’s Point Of View=Makalipas ang isang linggo, habang nakaupo ako sa sala kasama si Zian ay may ibinalita sa telibisyon.Ngunit napahinto ako nang makita ang mukha ng lalake na sinasabi nilang namatay dahil nabaril sa sariling bahay.‘Yung nasa litrato na sinend sa akin ng account na walang pangalan… Yung binaril ni Zian…’Nagitla ako at mapakurap. Nilingon ko si Zian ngunit parang wala siyang pakialam.Umiwas tingin ako bago pa niya mapansin at mariing pumikit. ‘Calm down, Elle. H-Hindi sigurado ang lahat…’“Sino kaya ang pumatay doon?” mahinang tanong ko. Tumikhim si Zian.“I don’t know hon. Maybe, kaaway? Since that man is politically involved,” mahinahon niyang sagot sa akin.“Ahh,” tango ko na lang.***Makalipas ang isa pang linggo ay nagsimula akong mag-ipon para sa business ni papa noon, at para sa mga utang ko kay Zian.Habang nagtatrabaho ako ay nakatanggap ako ng tawag galing kay Clayn. Ngunit nang sagutin ko ‘yon ay hindi boses ni Clayn.“Glad you answered, Elvira M
Elvira’s Point Of View Kinaumagahan ay naalimpungatan ako sa gising ni Clayn sa akin. “Oh?” nagmamaktol na sabi ko at nagtakip ng mukha. “Ate! Si Kuya Zian mahiya ka naman!” ani niya at hinampas ang paa ko dahilan para matigilan ako at dahan-dahan na sumilip sa unan. “Ako na bahala Clayn, salamat…” rinig kong sabi niya kaya lumunok ako. ‘Nandito na siya…’ “Hon…” malumanay niyang tawag sa akin dahilan para pumikit ako ng mariin. “Mmm?” tugon ko habang may takip sa mukha. Naramdaman ko ang pagbigat ng kama at alam kong naupo siya hindi malayo sa akin. “Bakit nandito ka hon? Hindi ka sa condo?” mahinang tanong niya kaya bumangon ako at handa na sanang sumbatan siya ngunit nakita ko ang sobrang gwapong mukha niya ngayong umaga. “Ah, nagluto si mama kagabi. Kaya hapon pa lang pumunta na ako dito,” pagsisinungaling ko. Napahinto siya at tumango. “Okay hon, wala kang work today?” inosente niyang tanong kaya matagal akong tumitig sa mukha niya. ‘Paano yung natuklasan ko kag
=Elvira’s Point Of View= “Hon, whatever happens. Please trust me?” mahinang bulong ni Zian habang nakayakap sa akin. Ngumiti naman ako at tumango. “Mm, just don’t keep things from me…” Hindi na siya tumugon pa sa akin kaya naman nag-enjoy na lang kami sa day off naming dalawa. A few days later… Nagtataka ako nang hindi pa siya nakakauwi. It’s 10 PM and I got worried kaya sinubukan ko siyang tawagan. Pero out of reach ang kanyang cellphone. Habang inaantay siya ay napahinto ako nang may ma-receive akong text message from a random number. From Unknown Number: Gusto mong malaman kung nasaan ang pinakamamahal mong si Ian Zachary? 10:05 PM. Napalunok ako at napatitig doon, bago ako gumawa ng reply sa kanya. To Unknown Number: Nasaan siya? 10:07 PM. From Unknown Number: Ave. Street. Zone 4. You’re on this. Go and find out, or sleep weary. 10:09 PM. Huminga ako ng malalim at kinuha kaagad ang wallet at ang jacket ko. Lumabas ako mg condo wearing a light
Elvira’s Point Of ViewNaging okay naman ang relasyon namin ni Zian. Pakiramdam ko ay mas naging showy kami sa pagmamahal namin sa isa’t isa.A few months later… Hindi ko inaasahan na magtatagal kami ng ganito katagal. It’s been a year since tinanong niya ako to be his girlfriend. Mas stable na ang work ko bilang engineer at live-in na rin kaming dalawa. Masaya nga ako at sa iisang bubong kami nakatira.Hindi ko akalain na magiging ganito kasaya ang buhay ko sa piling ni Zian. Sa totoo lang, marami akong pangarap noon, pero hindi ko inisip na kasama siya sa mga iyon. Pero ngayon, parang hindi ko na kaya pang mag-isip ng buhay na wala siya.Sa isang taong magkasintahan kami, marami na kaming pinagdaanan. May mga tampuhan, selosan, at mga araw na hindi kami magkasundo, pero sa dulo, palaging siya pa rin ang gusto kong kausapin, yakapin, at kasamang humarap sa lahat ng hamon.“Hon, are you done na sa designs?” tanong ni Zian habang naglalakad papasok sa maliit naming home office. Naka-s
=Elvira’s Point Of View= Nang makapagbihis ng presentable at dumeretso kaagad kami ni Zian. “Hon, calm down… Relax,” natatawang sabi niya habang nagmamaneho at inabot ang kamay ko para hawakan. Lumabi ako at sinulyapan si Zian. “Syempre noon fake relationship. Eh ngayon totoo na ‘to,” pabulong kong pagdadahilan na mahina niyang ikinatawa. “What’s the difference?” “Ngayon ayoko na ma-disappoint sila kasi gusto kita, paano kung bigla akong abutan ng 10 million para layuan ka?” pagbibiro ko. Natawa siya. “I’ll double it so you won’t have to leave me—” “Hoy! Hindi ko naman tatanggapin ‘yon!” gulantang kong sabi dahilan para malakas siyang humakhak. “Ay hindi ba, sorry ate ha, sorry hahahhaa!” halakhak pa niya kaya lumabi ako. Nang makarating sa kanila ay ninerbyos ako ng husto. Nakagat ko ang ibabang labi. “Good evening po,” bati ko at mabilis na lumapit upang magmano sa parents at grandparents nila. “Mabuti naman at nakadalo ka, pasok ka tara…” anyaya ng mommy ni Zian ka