Tatambay muna ako sa labas, panay sila tulak sa akin na gawin ang bagay na hindi nila alam masakit para sa akin. Sa tingin ba nila madali? Wala naman silang alam pag nalaman nila ang nararamdaman ko kakaawaan nila ako na hindi naman dapat. Nang makarating sa harap ng kwarto ni Aji ay kumatok ako, nang bumukas 'yon ay nagulat siya kaya ngumiwi ako. "Patambay." Ngiwing sabi ko. "Oh? Asan si Zai?" Tanong niya. "Ewan, nababadtrip ako. Huwag mo na munang banggitin ang pangalan nila." Dismayadong sabi ko. "Upo ka muna." Naupo ako sa sofa niya dahil mas maliit ang kwarto niya ay binuksan ko ang malaking flat screen tv niya at tsaka ako nanood. "Kape?" Anyaya niya. "Sige,” matipid kong sagot. "Nag-away kayo?" tanong niya at naupo sa single sofa habang nagpipipindot sa laptop niya, hinihintay niya ang coffee maker. "Kinakampihan nila yung nanay ko,” dismayado ko na sabi. "Eh bakit nga naman hindi?" sagot niya kaya napangiwi ako. "Isa ka rin," inis na wika ko dahilan para ma
Ngumiwi ako. "I've been in a relationship but not in the relationship like others, so I don't have any ideas. I never did tried alluring someone, so it's my first time." Derederetsong sabi ko ngunit siya at blangkong nakatitig sa akin. "S-So don't insult me, o-okay?" sinubukan kong tapangan. "With or without experience you probably know the basics." Ngumiwi ako at tsaka umirap at pinagkrus ang braso ko. "Oh?" "Ang arte-arte mo eh." Ngiwing sabi ko pa dahilan para mahina siyang matawa. "Fine, I'll train you." Napalunok ako sa sinabi niya. "Ganito," napalunok ako ulit ng lumapat ang palad niya sa pisngi ko sa maayos na paraan at tsaka ako tinitigan. "S-Seducing 'yan—" "Then may I ask if naakit ka ba? Because you claimed it's seducing." Nanlaki ang mata ko at agad na umiling. "Naninibago talaga ako, Lauren. Are you being conscious in front of me now?" Inalis ko agad ang pagkakahawak niya sa pisngi ko at bahagyang lumayo. "I am conscious because I'm a lady and you are
"She's right, I'm older than her. 8 years older." Nakangiting sabi ni Zai kaya naman napalunok ako dahil mas naging astig siya dahil kusa niyang inilahad ang kamay at ang mga gaga kong kaibigan nakipag-unahan. "I'm Zai." "Shiela!" "A-Ako si Marie!" "Doon ka nga ako nauna, papansin may jowa ka na." Itinulak nila ang iba at inagaw ang kamay kaya ngumiwi ako. "Nakakahiya kayo," dismayado na sabi ko. "Aji is on the way—" "Oy nandito pala kayo." Napalingon ako ng makita si Aji. Nagtanguan lang si Zai at si Aji kaya naman huminga ako ng malalim. "By the way boyfriend mo?" Bulong bigla sa akin ng isang kaibigan ko na kumapit pa sa braso ko. "Ah—" "Her fiancé," Zai added that made me gulped. "I'll go ahead, I'll fetch you text me." Napalunok ako ng kusa siyang yumuko para halikan ako sa pisngi at basta basta na kang tumalikod dahilan para mapalunok ako at mahawakan ang parteng hinalikan niya hanggang sa sikuin ako ni Aji. "Confirmed,” bulong niya kaya umirap ako. "A
Habang nasa elevator kami ay may tumawag sa kaniya na hindi ko nakita dahil matangkad siya ay ang cellphone niya kailangan kong tiklayin dahil bahagyang nakaangat. "Hey." Tugon niya. "Right now? I'll just going to drop my woman." Napalunok ako sa sinabi niya sa kausap, wow WOMAN big word. "Okay, be there." Nang mapatay niya ang tawag ay nilingon niya ako kaya kusa kong iniiwas ang tingin at tumingin lang sa reflection namin sa elevator door. Nang makalabas ay inaya pa niya ako sa isang store dahil bibilhan niya raw ng pasalubong si Sierah kaya sinamahan ko na. "No more cold ice creams." Sita ko ng bubuksan niya ang lagayan ng ice cream, ngumiwi siya. He's spoiling our daughter to sweets, doctor pa man din siya. "How about this? It's not cold." Iwinagayway niya pa ang gummies. "Buy her some drinks na lang and snacks that will benefit her." I suggested that made him nod and put some on the basket he's holding. After buying some stuffs pumunta na kami sa bahay nila Ate Mia at
Lauren's Point of View.As I watched the kids play afer a long training, I could say that they enjoyed their experience. Pero nagtataka kong tinitigan si Laze na blangko lang na tinitignan ang naglalaro na dalawang babae.His blank stare is not strange but intriguing, mapapaisip ka kung anong nasa isip niya o ano ang nararamdaman niya. Nang lingunin niya ako ay ngumiti ako. "You want chocolate?" Nakangiting sabi ko habang iwinawagayway ang lagayan.He blankly stared at me before nodding, kaya naman inabot ko 'yon sa kaniya at pinaupo siya sa tabi ko. "How's school Laze?" I asked curiously wondering if someone was bullying him."If I graduate elementary, I will study at city where lola and lolo's school stand." Mahinahon niyang sagot habang ngumunguya at ang dimple niya ay kusang lumulubog kahit 'di siya nakangiti."That's great, have fun while you're still young." I suggested, he looks so mature and handsome."Yes tita,” sagot niya lang.Habang tahimik ko silang pinanonood ay prente l
"Oh ayaw mo na dito?" Sa tanong niya ay padabog kong ibinaba ang baso na lalagyan ko sana ng tubig. "Hindi sa akin 'yan okay? I don't wear bracelet like that,” inis na sabi ko at umalis ng kusina, naramdaman ko naman ang pagsunod ng tingin niya kaya pumasok ako sa kwarto at tinitigan ang kama. Sumama ang tingin ko rito bago ko inalis ang comforter at bed sheets dahilan para ng makapasok siya ay nagtataka niya akong tinignan. "Kapapalit lang natin 3 days ago—" "I hate germs,” mariing sabi ko at inabot sa kaniya ang mga inalis kong punda ng unan at kama. "Do the laundry. Make sure it's clean, or else I'll let you sleep on the carpet." Banta ko at pumunta sa cabinet sa kung saan nandoon ang mga bagong bed sheets at comforter na makakapal. Kulay gray ang pinalit ko at tsaka ko inilagay 'yon on my own. Kinuha ko pa ang essential oil at inilagay sa purifier. "What's with the change?" Tanong ni Zai. "Wala, may hub kami mamaya with my friends." Derektang sabi ko. "Really? Anong
Hinayaan kong tumulo 'yon at napaluhang tinitigan si Shane na nagulat sa ginawa ko. "Pasalamat ka may anak ako," gigil na sabi ko ngunit natigilan ako ng may humawak sa nahiwa ko malapit sa pulsuhan at nag-aalala akong tinignan."Lauren." Pagtawag niya at nang magtama ang mata namin ay kusa na lang akong umiyak sa galit na nararamdaman.Kinuha niya ang panyo at ibinenda sa nahiwa kong sarili, huminga siya ng malalim at binigyan ng force ang hiwa upang mabawasan ang pagdugo nito. Ngunit bago pa 'yon ay hinawakan niya ang likod ng ulo ko at marahan akong inilapit sa dibdib niya.Pakiramdam ko ay mas naging emosyunal ako, ayoko sa ganito. May nagiging rason upang lumambot ako bukod sa anak ko, hindi ako iyakin, hindi ako mabilis masaktan pero dahil may yumayakap at pumapahid ng luha ko tuwing ganito ang nararamdaman ko ay pakiramdam ko ang hina hina ko.Habang ginagamot ni Zai ang sugat ko sa kwarto ay tahimik lang ako at hindi kumikibo, galit ako sobra. Galit na galit ako kay Shane gust
Nang lumingon ako ay wala na si Zai doon kaya sumunod ako sa kwarto ngunit ganoon na lang tumaas ang kilay ko ng matagpuan ko siya sa veranda at humihipak ng sigarilyo dahilan para sumunod ako doon.Hindi malaki ang veranda pero kasya naman ang dalawa, sinulyapan niya ako. "I am smoking, doon ka sa loob." Matipid na sabi niya kaya naman tinitigan ko siya."Put that off," utos ko ngunit hindi niya ako pinansin."Zai put that off." Gitil ko pa."Pumasok ka sa loob kung ayaw mo sa usok," seryosong sabi niya kaya pilit kong inagaw ang sigarilyo ngunit iniiwas niya hanggang sa bigla akong masinit."Aw.""Tsk, ano ba kasi pumasok ka na sa loob." Turan niya at inilagay sa paanan ang sigarilyo at pinatay."Bakit ka ba sigarilyo nang sigarilyo ha? May dulot ba sa kalusugan mo 'yan?" Inis na tanong ko ngunit hinarap niya ako."My health, my business." He stated before getting inside the room that made me sighed.Ang pasaway!Sumunod alo sa kaniya. "Stop smoking Zai, makakasama 'yan sa'yo." "I
=ZIAN’S POINT OF VIEW= Pagkarating namin sa condo, hindi ko na inisip kung may makakakita sa akin habang buhat ko si Elvira. Mas importante siya kaysa sa kahit anong mapapansin ng iba. Binaba ko siya sa kama, pero hindi pa man ako nakakaupo nang lumayo siya sa akin. Niyakap niya ang sarili, nanginginig pa rin. “Elvira…” malalim akong huminga, pinipigilan ang sarili ko. “Sino? Sino ang kumuha sa’yo?” Hindi siya agad sumagot. Nakayuko lang siya, pilit na iniiwasan ang mga mata ko. “Elvira,” mas madiin kong tawag, pilit kong kinakalma ang boses ko. “Sinong gumawa nito sa’yo?” Nakita ko kung paano siya napalunok, kung paano siya bahagyang umatras sa kama na parang natatakot. Pero hindi siya sumagot. “Damn it, Elvira! Sabihin mo sa akin kung sino!” Sigaw ko, hindi na napigilan ang galit at takot ko. “Para mahuli ko, para masuklian ko ang ginawa nila sa’yo!” Sa halip na sumagot, napapikit siya at napailing. “Stop it,” mahina niyang sabi, halos hindi ko marinig. “Stop wh
=ZIAN’S POINT OF VIEW= “ELVIRA! ELVIRA!” Paulit-ulit kong isinisigaw ang pangalan niya, pero wala na. Naputol ang linya. Mabilis kong hinagilap ang susi ng sasakyan at halos patakbong lumabas ng condo. Wala akong pakialam kung sino ang mababangga ko. Putangina! May kumukuha sa kanya. At hindi ko alam kung saan sila pupunta. Habang nasa sasakyan, mabilis kong dinial ang isang numero sa phone. Hindi ako pwedeng maghintay lang. Hindi ako pwedeng walang gawin. “Trace a number for me. Now.” “Huh? Boss, anong number?” Binanggit ko ang number ni Elvira. Halos mabali ang daliri ko sa sobrang higpit ng hawak sa manibela. Damn it. Damn it! Biglang kumabog nang malakas ang dibdib ko. Kung anong ginawa ko sa kanya kanina, ngayon, mas matindi ang takot na nararamdaman ko. Dahil ngayon… Baka tuluyan ko na siyang mawala. =ELVIRA’S POINT OF VIEW= Ang bigat ng talukap ng mga mata ko, parang may bumabagsak na bakal sa katawan ko. Malamig ang paligid. Mabigat ang pag
=Elvira’s Point Of View= “Now, tell me everything! What is it? Why did you point your gun at me?” mariing kwestyon ko sa kanya. Inabot niya sa akin ang cellphone at nasapo ang noo. “D-Does your father also borrow Clayn’s phone?” seryosong tanong ni Zian sa akin na ikinakunot ng noo ko. “Oo, bakit? A-Ano ba kasi—” “This phone is used by the founder to call someone, from below…” paliwanag ni Zian kaya umawang ang labi ko. “So it’s either you, Clayn, or your dad…” Naestatwa ako sa seryoso niyang inasik, tila tumigil ang daloy ng dugo ko. “A-Ano?” nauutal na tanong ko. “H-Hindi ko maintin—” “Naiintindihan mo. Ayaw mo lang intindihin,” mariing sabi niya kaya nanghihina akong napayuko at nasapo ang mukha. ‘Kailan pa?’ “K-Kung kaya mo pa matulog sa isang bubong kasama ako, go ahead, but if you can’t stay and breathe the same air, leave.” Ang malamig niyang boses ay labis na sinaktan ang puso ko. Pinilit ko tumayo, inabot ko ang bag ko na nasa sahig. “I-I can’t,” mahinang
=Elvira’s Point Of View= A few weeks later, napapansin ko kung gaano kaabala si Zian sa projects na hawak niya. Hindi ko naman masyadong nakakamusta ang tungkol sa napag-usapan namin noon dahil busy rin ako sa trabaho. Gumaganda na rin ang kita ko kahit papaano, tumataas ang sahod at higit sa lahat dumarami na ang projects na nahahawakan ko. Mapamaliit man o malaki. Ngunit tila mas nagtaka ako nang isang araw ay tila lumayo ang loob ni Zian sa akin. Pansin ko ang mga pag-iwas niya sa hawak ko, at ang pagdikit sa akin ay tila nabawasan. Anong mali? Anong meron? Isang gabi ay maganda ang tapos ng trabaho ko kung kaya’t naisipan kong ayain sana siya matulog sa bahay namin ngunit… “Sa inyo? Okay lang ba kung sa condo ko na lang?” tanong niya. “P-Pwede naman,” mahinahon na sagot ko, pilit na dinedeadma ang tila may pagkamalamig niyang tugon. Nakakapagtaka… “Hmm, okay. Let’s go?” tanong niya kaya matipid akong ngumiti at sumama sa kanya. Humawak ako sa braso niya nang m
=Third Person’s Point Of View= Makalipas ang ilan pang mga araw ay sinimulan ni Zian ang misyon hagilapin ang nasa likod ng lahat ng mga ‘yon. “Dad, don’t you have any clue at all? I might need your help at this,” Zian said while facing his dad. “Hindi ko malaman kung anong cover ba ang gamit ng tao na ‘yon anak, but I’ll try to help you. Bakit ba tila desidido ka pala?” mahabang sabi ni Zai na ama ni Zian. Hindi kaagad nakasagot si Zian sa kanyang ama. “Elle caught me, dad…” Four words and Zian’s father was stunned, “Nahuli ka saan? Pambababae o sa—” “The second one, dad.” “Damn it,” pabulong na asik ni Zai sa kanyang anak at tila saglit na natulala sa kawalan. Hindi naman umimik si Zian, alam niyang hindi pa talaga dapat malaman ni Elle ang tungkol sa mga bagay na iyon dahil wala pang kasiguraduhan. “H-Hindi ka naman niya iniwan? Nagalit ba?” sabi ni Zai. Mariing napapikit si Zian bago sumagot, “Hindi naman ako iniwan dad, p-pero gusto niyang itigil ko ang ginagaw
=ELVIRA’S POINT OF VIEW= Dahil sa naging usapan namin ni Zian, sinubukan kong unawain ang mga paratang niya. Alam kong mahirap pero susubukan ko dahil mahal ko siya. Pero sana ay mapanindigan niya ang mga winika sa akin dahil kung hindi, saan aabot ang relasyon namin? Sa mga sumunod na araw, sinubukan kong gawing normal ang lahat—kahit pa alam kong may bumabagabag sa isip ko. Kahit alam kong sa bawat titig ko kay Zian, may parte sa akin ang gustong itanong muli kung tama bang manatili ako sa kanya. Pero mahal ko siya. At sinabi ko sa sarili kong susubukan kong intindihin ang mundong ginagalawan niya. “Hon, gusto mong magbakasyon?” bigla niyang tanong habang nasa loob kami ng sasakyan pauwi mula sa site. Napatingin ako sa kanya. “Ha?” Ngumiti siya habang nakatingin sa daan. “Napansin kong stress ka na masyado. Lalo na sa trabaho… at sa akin,” natatawa niyang sabi. “Kaya naisip ko, maybe it’s time to take a break.” Napataas ang kilay ko. “Ikaw mismo ang nagyayaya ng bakas
ELVIRA’S POINT OF VIEW. A day later… Napahinto ako nang pagbaba ko ng kwarto sa bahay namin ay natanaw ko si Zian na halatang hinihintay ako. ‘Handa na ba siyang makausap ako? Hindi ko na rin alam…’ “E-Elle,” mahinang tawag niya sa pangalan ko. “Mm?” tugon ko. “Let’s talk, please?” malumanay ang kanyang boses at may bahid ng pakikiusap. “Sa taas,” mahinang sabi ko at umakyat pabalik. Pagkapasok sa kwarto ko ay hinarap ko siya. Ngunit napahinto ako nang lumuhod siya sa harap ko. “Z-Zian?” “I’m not a normal person, Elle. I-I swear to God, I am not a normal person. I am different,” paliwanag niya. “Hindi ko alam kung paano sasabihin… It’s because you might find me scary,” pabulong na sabi niya. Napatitig ako sa kanya. Hindi makapaniwala. “P-Pumapatay ka t-talaga?” hindi makapaniwalang sabi ko. Napahinto siya at tila hindi alam kung saan titingin sa mga mata ko. Napatungo siya at nasapo ang noo. Hanggang sa tuluyan na akong mapahinto sa naging mabagal niyang pagtang
=Elvira’s Point Of View= Salubong ang kilay kong nakatitig sa computer expert habang magkakrus ang mga braso ko. Inaantay ang resulta ng cellphone ni Zian. “Matagal pa po ba?” naiinip kong kwestyon at hindi mapakali. Ramdam ko kasi ang kaba sa dibdib habang mas tumatagal ako dito. “30 mins pa,” sagot nito at panay ang pindot sa kanyang keyboard habang nakasaksak ang cellphone. Nang matapos ay inabot nito sa akin ang cellphone kaya naman agad kong kinalkal ‘yon ngunit natigilan ako nang makita na walang ibang mensahe na na-retrieve yung expert. Labis akong nakahinga ng maluwag not until i-back ko ang messages at makita ang usapan nila ng daddy niya. It made me curious… And nervous… Hindi ko napigilan lalo na nang magpop up ang ilan sa mga deleted messages… Halos sumikip ang dibdib ko sa nabasa. [CONVERSATION] Dad (Zai): Son, have you cleared the mission? Dad (Zai): Make sure it’s successful, so we don’t stress. Zian: What mission dad? I thought i’m all goods?
=Elvira’s Point Of View= And there’s Ms. Santos, making a scene. “She pushed me!” sabi niya habang kumpulan ang taong tumulong sa kanya. “Paano kita matutulak Ms. Santos? I’m way far from you,” sabi ko at tinaasan siya ng kilay. “You did it!” bulyaw niya kaya tinignan ako ng lahat. “Well, if you say so?” tugon ko. Later on, dumating si Zian at sinulyapan kaming dalawa. “What’s wrong here?” kwestyon niya at lumapit sa akin. “Ewan, tatanga-tanga siya ayon nadapa tapos biglang ibabato ang sisi sa akin na tinulak ko daw siya,” sagot ko at prenteng naupo sa office chair. “You really pushed me! Aminin mo na! Stop having everyone’s sympathy that you’re innocent!” sunod-sunod niyang sigaw. Napangiwi na lang ako. Siya naman talaga yung nagsisinungaling at hindi ako, isa pa siya kaya yung tinutukoy niya? Siya nga ‘tong nagbibintang eh. Siraulo talaga. “That’s enough,” awat ng iba, ngunit natigilan ako sa pahabol na sabi ng ilan sa mga mas matataas sa akin. “Engr. Monte