Habang nasa sala ako ay kumakain ako ng watermelon o pakwan sa tagalog, ngunit habang nanonood ako ay dumating si Zai at para bang pagod na pagod siyang sumalampak sa single sofa kasabay ng pagbaba niya ng white coat niya sa center table."May lipstick yung coat mo," wika ko kaagad dahilan para magmulat siya at tignan 'yon."Nasa hospital kayo tapos quickie? Oh my gosh." Nakangiwing sabi ko dahilan para tignan niya lang ako at huminga ng malalim.Habang kumakain ay nangunot ang noo ko ng tumunog ang cellphone ko ngunit halos mapaayos ako ng upo ng mapagtanto na si dad 'yung caller. "Huwag ka maingay Zai ha," pakiusap ko at kinakabahan na sinagot ang call."Hey dad.." Panimula ako, actually may rason kung bakit ako kinakabahan."How are you? I'm here at Palawan. Saan kayo nakatira ng asawa mo?" Sa sinabi ni dad ay nanlaki kaagad ang mata ko."Here at Palawan? Dad I-It's already late.." "Well I just wanted to check on you, nandito ako sa lobby. It's still 8 Pm." Ang kaba sa dibdib ko
"Kung ganoon mananatili ako sa Palawan ng tatlong linggo, namiss ko ang apo at anak ko. Bibisita ako parati." Napalunok ako."Akala ko po ba uuwi rin kayo bukas?" Pinipigilan ko lang mainis ngunit nakakapuno talaga."Pinauuwi mo na ba ako? Bakit may itinatago ka bang iba—""Of course let your dad stay at Palawan. So he can relax," wika ni Zai kaya naman napatango tango si dad. Akala ko ay tapos na si Zai sa sasabihin ngunit may pahabol pa siya, “How much for a day? A million right? It’s on me Mr. Ramirez.” Nanlaki ng husto ang mata ko nang para bang isang libo lang ang isang milyon nang sabihin niyang siya na ang magbabayad!"Mabuti pa ang asawa mo iniisip ako, sige na't tutungo na ako sa tutuluyan ko ngayong gabi. Diyan lang sa katapat niyo," wika ni dad dahilan para manlaki ang mata ko."K-Kumuha rin kayo ng ganitong pad dad?" Hindi makapaniwala kong tanong ngunit tumango lang siya at tumayo kaya naman alanganin akong ngumuso."I'll see you, sabay-sabay na tayong mag-umagahan bukas.
Kinaumagahan ay halos manlaki ang mata ko ng may kumakatok na sa kwarto at agad kong naalala si dad! Baka pinagbuksan siya ni Sierah dahil magkakilala sila. Mabilis akong bumalikwas at agad na yumakap kay Zai hanggang sa bumukas ang pinto.Halata namang nagising ko si Zai sa ginawa ko. "Gumising na kayo at mag-uumagahan tayo." Kunyare ay kamumulat ko lang, ngunit naramdaman ko ang pag yakap ng isang kamay ni Zai sa bewang ko."Hmm,” tugon niya lang.Napalunok ako ng sobra dahil amoy na amoy ko siya, what a manly scent. "Yes dad, susunod na,” mahinahon kong sabi at nang sumarado ang pinto ay agad akong humiwalay at tsaka napahawak sa dibdib sa sobrang kaba."Sierah talaga, pinagbuksan yung lolo niya,” mariin akong napapikit at agad na nailang ng maalala ang ginawa kanina lang, narinig ko ang mahinang tawa ni Zai."Yayakap ka na lang nanghawak ka pa ng abs." Agad ko siyang nalingon at sinamaan ng tingin."I was in a rush okay? Tinapon ko na nga lang yung sarili ko sa'yo,” ngiwing sabi k
Makalipas ang dalawang oras ay umalis na rin kami dahil kikitain namin si Levi with Sierah, buhat buhat ni Zai ang anak namin habang naglalakad ay maraming mata ang pinanonood kami ngunit wala naman akong pakialam.Nang makaratimg sa restaurant na 'yon ay peke kong nginitian si Levi na pormal na naka-polo at may jacket pa. "Hi Sierah, how have you been?" Nakangiting tanong niya kay Sierah."I'm okay tito." Sagot lang ni Sierah at naupo na sa upuan ng pangbata."I'm actually not a pretentious person, so I won't greet and acknowledge you." Pigil ngisi kong nilingon si Zai na astig na naupo matapos sabihin 'yon."Same goes for you, Garcia. Hambog ka pa rin." Ngising sabi ni Levi kaya napairap ako at naupo sa tabi ni Zai."So what now? Why did you want to meet my wife?" Zai questioned that made my brows furrowed."Why? Can't I meet her—""You can't, madamot ako eh. Gusto ko pag akin, akin lang. Just like a lot, don't trespass my property." Zai seriously said that made me bit my lower lip,
"Doc— ow hi." Bigla ay nahiya ang babae ng makita ako kaya matipid akong ngumiti.Hanggang sa sunod sunod ay dumami na ang nakapalibot sa amin may dalang vape, sigarilyo, alak at mga maiinom, at isa na rito si Dr. Shane na may hawak na vape."Do you know each other for a long time ba talaga?" Tanong ng isang babae sa amin ni Zai."Y-Yeah." Sagot ko."Ang bata mo pa noon 'no? Ngayong nagka-anak ka medyo na-losyang ka." Sa sinabi ni Dr.Shane ay natigilan ang lahat kung kaya't awtomatikong tumaas ang kilay ko."Excuse me?" I stated."What?" Tanong niya kaya umirap ako."Did you just call me losyang?" Nakipagtitigan siya sa akin at confident na tumango kaya ngumiwi ako."I have one daughter na, I'll accept the fact na lumosyang ako konti. But ikaw losyang na wala pang anak at asawa." Pang ganti ko dahilan para tumaas ang kilay niya at sarkastikong tumawa."Lauren." Naninitang bulong sa akin ni Zai kaya nilingon ko siya at matamis na nginitian."Teach your girl some manners." Nakangiting b
Lauren's Point of View.Sa totoo lang para akong bata na sumusunod kay Zai sa bandang likuran niya dahil kahit may tama na siya ay deretso siyang naglalakad ngayon, samantalang last time parang may nilagay sa alak niya kaya ganoon siya kahilo. "H-Hey, do you really smoke?" Mahinang tanong ko.He glanced at me and then give me a sigh. "W-What?" Kinakabahan kong tanong."I tried, maybe few sticks." He answered kaya naman ngumiwi ako, base sa pagkaka-alam ko hindi talaga siya nagsisigarilyo pero what happened?"Why did you try smoking?" I curiously asked."For fun," he answered."Okay." Sagot ko at tsaka nagpaunang maglakad.Nang makarating sa hotel room namin ay nag-alis lang siya ng sapatos at dumapa kaagad sa kama kaya napatitig ako sa likod niya bago ko ibinaba ang bag at dumeretso sa banyo dahil nanlalagkit talaga ako.Bwiset na Shane 'yon, pasalamat siya I have my dignity pa kaya hindi ko sisirain 'yon sa harap ng maraming tao.Matapos kong maligo ay naka-bathrobe akong lumabas ng
Matapos ang umagahan ay ako na mismo ang bumili ng copy using my online bank, after that hinayaan kong sulitin ni Sierah ang panonood bago pa man sila magpasukan.Dumating ang gabi ay nakauwi na si Zai ngunit ni tignan siya ay hindi ko ginawa, hindi na rin ako nagluto ng food umorder na lang ako ng lutong bahay dishes. Saktong natapos maligo si Zai ng dumating ang inorder kong food."Thank you." I stated before closing the door and started making the food.Mukhang natigilan si Zai ng makita ang food na binili ko. "You ordered?" He asked pero tumango lang ako before calling Sierah at sakto namang dumating si Dad.Tahimik akong naupo nang makaupo na ang lahat, I served them food and then started eating quietly. "You look pissed anak," napatingin ako kay dad at pilit na ngumiti."I am not dad, ganito talaga ang normal facial expressions ko." Pagsisinungaling ko at sumubo ng kanin upang hindi nila kausapin."Kumusta ang trabaho?" Tanong ni dad kay Zai ngunit nakatutok lang ako sa plato ko
Lauren's Point of View.Nang makarating sa mall ay hindi ko inaasahan na this mall is Zai's mall, that's the deal they both agreed with Kuya Luke. "Really daddy? This big mall is yours?" Nanlalaking mata na sabi ni Sierah."Yes, soon to be yours." Nakangiting sabi ni Zai.At dahil nag request na naman ng laruan ang anak kong medyo gastador ay kinunsinti naman ng tatay niya wala na akong nagawa kundi sumunod na lang sa kanila, habang naglalakad ay nangunot ang noo ko ng makita ang pamilyar na babae.Habang abala ang anak namin sa pagpili ng laruan ay pasimple kong siniko si Zai. "Girlfriend mo." Inginuso ko si Dr.Shane na gumagawa ng eksena sa women's apparel."Daddy! Come with me!" Nang yayain ni Sierah ang daddy niya ay nagkibit balikat ako kay Zai."Can you find out what's happening?" He asked that made my eye brows furrowed."Huwag ako—""May usapan tayo na gagawin mo ang gusto ko," wika niya kaya napairap ako at padabog na pasimpleng lumapit doon. Wala akong balak magpakita kay Dr
=Elvira’s Point Of View= Salubong ang kilay kong nakatitig sa computer expert habang magkakrus ang mga braso ko. Inaantay ang resulta ng cellphone ni Zian. “Matagal pa po ba?” naiinip kong kwestyon at hindi mapakali. Ramdam ko kasi ang kaba sa dibdib habang mas tumatagal ako dito. “30 mins pa,” sagot nito at panay ang pindot sa kanyang keyboard habang nakasaksak ang cellphone. Nang matapos ay inabot nito sa akin ang cellphone kaya naman agad kong kinalkal ‘yon ngunit natigilan ako nang makita na walang ibang mensahe na na-retrieve yung expert. Labis akong nakahinga ng maluwag not until i-back ko ang messages at makita ang usapan nila ng daddy niya. It made me curious… And nervous… Hindi ko napigilan lalo na nang magpop up ang ilan sa mga deleted messages… Halos sumikip ang dibdib ko sa nabasa. [CONVERSATION] Dad (Zai): Son, have you cleared the mission? Dad (Zai): Make sure it’s successful, so we don’t stress. Zian: What mission dad? I thought i’m all goods?
=Elvira’s Point Of View= And there’s Ms. Santos, making a scene. “She pushed me!” sabi niya habang kumpulan ang taong tumulong sa kanya. “Paano kita matutulak Ms. Santos? I’m way far from you,” sabi ko at tinaasan siya ng kilay. “You did it!” bulyaw niya kaya tinignan ako ng lahat. “Well, if you say so?” tugon ko. Later on, dumating si Zian at sinulyapan kaming dalawa. “What’s wrong here?” kwestyon niya at lumapit sa akin. “Ewan, tatanga-tanga siya ayon nadapa tapos biglang ibabato ang sisi sa akin na tinulak ko daw siya,” sagot ko at prenteng naupo sa office chair. “You really pushed me! Aminin mo na! Stop having everyone’s sympathy that you’re innocent!” sunod-sunod niyang sigaw. Napangiwi na lang ako. Siya naman talaga yung nagsisinungaling at hindi ako, isa pa siya kaya yung tinutukoy niya? Siya nga ‘tong nagbibintang eh. Siraulo talaga. “That’s enough,” awat ng iba, ngunit natigilan ako sa pahabol na sabi ng ilan sa mga mas matataas sa akin. “Engr. Monte
=Elvira’s Point Of View= Wala akong nagawa kundi sumang-ayon. Ayoko nang patagalin pa ang usapan. Habang nasa elevator kami, tahimik lang akong nakatayo sa tabi niya. Nararamdaman ko ang mga tingin niya, pero ni hindi ko man lang siya nilingon. “Hon…” muli niyang bungad nang makasakay kami sa kotse. “Zian, please. Huwag mo akong kausapin,” pigil ko, idinirekta ang tingin sa bintana habang nagmamaneho siya. Ramdam kong may gusto pa siyang sabihin, pero buti na lang at pinili niyang manahimik. ** Pagdating sa bahay, agad akong bumaba ng kotse bago pa siya makapag-park nang maayos. Tumawag pa siya sa akin, pero hindi ko na siya nilingon. Diretso akong pumasok sa loob at dumiretso sa kwarto ko. Pagkasarado ko ng pinto, doon ko na lang ibinuhos ang inis ko. Sinipa ko ang gilid ng kama at mariing napasapo sa noo. “Anong gagawin ko?” bulong ko sa sarili ko habang paulit-ulit na pumapasok sa isip ko ang text ni Ms. Santos. Naalala ko ang malanding ngiti ng babaeng iyon noo
=Elvira’s Point Of View= Pagdating namin sa condo ni Zian, agad siyang nagbukas ng ilaw at inilapag ang dala niyang mga gamit sa lamesa. Pamilyar na sa akin ang lugar na iyon dahil ilang beses na rin akong nakapunta roon. Simple lang ang interior design ng condo—modern pero hindi masyadong sosyalin. Pero kahit ganoon, ramdam mo ang presensya ni Zian sa bawat sulok ng unit. “Gusto mo ng coffee?” tanong niya habang naglalakad patungo sa kitchen area. “Hindi na. Gusto ko na lang magpahinga,” sagot ko habang hinubad ang heels ko at naupo sa sofa. Sumilip siya mula sa kitchen, hawak ang tasa ng tubig. “Pagod ka ba? Ang aga pa ah, usually energetic ka pa sa ganitong oras.” “Tsk, ikaw kasi eh. Yung meeting kanina, nakakastress. Lalo na si Ms. Santos, parang gusto akong lamunin ng buhay,” sagot ko habang hinilot ang mga paa kong medyo sumasakit na. Lumapit siya sa akin, iniwan ang hawak na tasa sa center table, at umupo sa tabi ko. Walang sabi-sabi, kinuha niya ang isang paa ko at m
=Elvira’s Point Of View= Pagkabalik ni Zian sa office ay sinalubong ko siya. “Oh, glad you didn’t left, yet. I have something to discuss,” kalmadong sabi ni Zian at hinarap ako. “Ano?” bungad ko. Kinain kaagad ako ng kuryosidad ko sa bungad niya. May ‘glad’ eh. “I tried to have you in my project, but the CEO allowed you to take part but only for a week and 3 days. In short, we’ll be together for 10 days.” “Oh?” gulat na sabi ko. “Syempre, Garcia yata ‘to, hon?” mayabang niyang sabi kaya napangiti ako. “Did you pull some strings?” gulat na sabi ko. Nanlaki ang mata niya. “Syempre hindi! Honey naman, nakiusap kaya ako. Sabi ko pa hindi ko kaya mag-isa pero kaya naman, gusto ko lang nakikita ka palagi.” “Daming paliwanag ah?” asar ko. “You’ll sleep on my condo, tonight?” pag-iiba niya ng usapan kaya tumango ako. “Then should we break the bed?” he whispered, may halong landi ang kanyang tono. Tumaas ang kilay ko. “Am I your bed warmer Ian Zachary?” pagbibiro ko na iki
=Elvira’s Point Of View= Dalawang linggo na ang nakalipas mula nang insidenteng iyon. Alam ko naman na siguro, kahit papaano ay hindi na maulit pa ‘yon. Pupunta ako sa site na pinagtatrabahuan ni Zian. Magkahiwalay na naman kasi kami ng project na hawak. Dala-dala ko ang favorite lunch niya ay pinasok ko ang site. “Si Zian?” bungad ko. “Nasa office niya po engineer,” sagot ng isa sa mga kasamahan niya kaya pumunta ako doon. Ngunit pagbukas ko ng pinto ay napahinto ako nang makita ang isang babae na kaharap niya. Ngunit napansin ko rin ang kakaibang titig ng babae kay Zian. Siguro ay ito ang kliyente niya dahil mukhang mayaman manamit. I knocked on the slightly opened door at doon ko nakuha ang atensyon nilang dalawa. “Come in, Elle.” Nilapitan ko si Zian at inilapag ang kanyang pagkain. “Lalabas rin muna ako, may meeting ka pa naman—” “No, I actually need you here. Since the client is requesting this, can you check the blueprint?” mahinahon na sabi ni Zian at inabot s
=Elvira’s Point Of View= Next morning, nagising akong may nakahiga sa tabi ko. Sa labas ng comforter, dahan-dahan akong nagmulat at nakita ko si Zian na kakwentuhan ko kagabi. Hindi ko inaasahan na matutulugan ko siya. Matagal kong minasdan ang gwapo niyang mukha na kapag tulog ay akala mo sobrang inosente sa pagiging angelic. Napangiti ako at maingat na tumayo upang maghilamos at magbrush. Bumalik kaagad ako sa kama at minasdan siyang muli. Bahagya kong inilapit ang mukha sa kanya at dinampian siya ng mabibilis na halik sa kung saang parte ng kanyang mukha. “Mmm,” rinig ang pagmamaktol niya ay mas napangiti ako. Pinadaan ko ang hintuturo sa dimples niyang kita kahit na magkalapat ang kanyang mga labi. Napatitig ako sa nakakaakit niyang labi at inilapit ang labi ko doon. Dinampian ko ‘yon at dahil doon ay napamulat siya. “Damn, I forgot,” pabulong niya at matamis na ngumiti. Napakusot ng mata at uminat pa. “Brush lang ako hon, let’s continue the kiss after. Conscious ka
Zian’s Point of View Habang pinapanood ko si Elle at ang kapatid niyang si Clayn, hindi ko maiwasang mag-isip ng malalim. Malaki ang posibilidad na ang galit ng mga gumawa nito ay hindi lang nakatuon sa pamilya niya, kundi pati sa akin. “Dad, I need you to check something,” bulong ko habang lumapit sa ama ko. Tumango siya, alam na may malalim akong pinaplano. “Anak, siguraduhin mong hindi ka masyadong madadala ng emosyon. Alam mo kung gaano kahirap kapag pinairal mo ‘yon.” “Dad, this isn’t about emotions. This is about survival,” sagot ko, matigas ang boses. “Hindi ko hahayaang ulitin nila ito kay Elle o kay Clayn.” Tumango ang daddy ko, pero ramdam ko ang bigat ng tingin niya. Alam niyang hindi ko basta-bastang hahayaang matapos ito nang hindi sila nagbabayad. Elvira’s Point of View Habang nakatingin ako kay Zian, hindi ko maiwasang mapansin ang pagbabago sa kanya. Siya pa rin ang mayabang at makulit na Zian na nakilala ko, pero ngayon, iba na ang aura niya. Para siyang
Zian’s Point of View “Kung gusto mong iligtas ang batang ito, simple lang ang usapan,” sabi ng lider. “Lumuhod ka at aminin mong natalo ka.” Napangiti ako nang bahagya. “I don’t think so.” Bago pa siya makapagsalita ulit, mabilis kong hinugot ang baril mula sa likod ko at pinaputukan ang pinakamalapit sa kanya. Bagsak ang isa sa mga tauhan niya bago pa sila makapag-react. “Putang ina! Barilin siya!” sigaw ng lider. Nagkagulo ang lahat. Ginamit ko ang mga haligi ng warehouse bilang cover habang nagpaputok ako pabalik sa kanila. Isa-isa kong tinarget ang mga tauhan niya hanggang sa natira na lang ang lider. “Please! Don’t kill me!” sigaw niya habang nagtatago sa likod ni Clayn. “Pakawalan mo siya,” utos ko, ang baril ko’y nakatutok sa kanya. “Pakiusap—” Walang pag-aalinlangan, pinaputukan ko ang kamay niyang may hawak kay Clayn. Napasigaw siya sa sakit at nabitawan ang kapatid ni Elle. Elvira’s Point of View Tumakbo ako papasok nang makita kong ligtas na si Clayn. “