"Kung ganoon bakit si Lauren?! Magkasama na kayo sa iisang kwarto tinatawagan mo pa rin! Ano ba talaga Zai—""Just please stop mentioning her here! She's fucking innocent in this relationship we have!" Zai raised his voice that made me swallowed hard."How dare her! I really hate her Zai. Huwag ka na lang pumayag sa deal niyo, stop helping her—""Shane she's the mother of my child! I can't let her marry that asshole! Ano ba?" Zai irritatedly reply."Hindi mo naman talaga ako gusto, hindi mo naman talaga ako minahal, kasi hanggang ngayon si Lauren pa rin ang pinapanigan mo. Aalis na ako." Mariing sabi ni Shane and she was about to leave but Zai stopped her."Hindi ganoon 'yon." "Sorry." Nang marinig ang mahinahon na tinig ni Zai ay bumuntong hininga ako bago ako nagpanggap na kadarating lang."Where the hell is my room car— oh it's open." Nilakasan ko ang tinig at tsaka pumasok."H-Hey." Bati ko ngunit ng magtama ang mata namin ni Shane ay kusa akong umirap."Wala ba kayong sariling k
Lauren's Point of View. "Yes huh?" he asked again kaya huminga ako ng malalim bago siya seryosong tinignan. "First of all, daddy ka ng baby ko. Kung tulad niya ang magiging wife mo in the future and my daughter needs you, papaano na lang? See how selfish that woman is." Itinuro ko pa ang pintong pinaglabasan ni Shane. "I can't let that woman or any other woman hurt my daughter. So pick wisely yung tanggap na may anak ka at may responsibilidad ka sa bata. J-Just like how my Mommy Miyu did, up until now she still cares for me even though I am not her child." I cleared my throat before looking away. "Alright, it's clear,” mahinahon niyang sabi kaya huminga ako ng malalim bago siya basta bastang tinalikuran. Nang makarating sa kwarto ay tamad na tamad akong naupo sa harap ng study table sa kung nasaan yung laptop, hanggang sa biglang tumunog ang cellphone ko ay sinagot ko kaagad ang tawag ng kakilala ko ang makita. "What's up mommy?" He started that made me laugh. "Mommy huh
Dumaan ang gabi ay may kumatok kaya naman binuksan ko 'yon dahil sa tingin ko sila Sierah na. "Nandito na ata sila," I announced that made Zai glanced before giving me a nod. I opened the door but to my surprised I saw Aji, my friend na kanina lang ay kausap ko. "What's up mommy?" Nakangising sabi niya kaya natawa ako. "Akala ko yung anak ko na, ang bilis mo namang nakarating?" Kwestyon ko. "Pasok ka," anyaya ko pa ngumisi naman siya at ibinaba ang paper bag na mukhang para sa amin ni Sierah. "Wala ka naman sa New York, ilang oras lang byahe. Palawan ka lang, nasa Cebu lang ako." Natatawang sabi niya kaya naman tinanaw ko si Zai. "Zai I have visitor," malakas na sabi ko at naupo sa harap ni Aji. "Ay gago nandito si Zai?" Pabulong na tanong ni Aji kaya tumango ako. "Ba't 'di mo sinabi, akala ko may duty." Natawa ako. "Ayos lang 'yan, sabayan mo na kami mag-gabihan. May room ka na ba dito?" Tanong ko sa kaniya, tumango siya bilang sagot. "I saw your dad, sinabi niya a
Hindi naman na siya nagsalita kaya naman habang pinipilit kong matulog ay hindi ko namalayan ang oras kung kaya't ng tignan ko ang wall clock ay napabuntong hininga ako ng isang oras na pala akong nagpipilit matulog.Mukhang tulog na tulog na ang kasama ko kung kaya't maingat akong humarap sa pwesto niya ngunit ganoon ako natigilan ng magkaharap kami, ngunit siya ay tulog at ako ang gising. Pasimple ko siyang pinagmasdan. Hindi ko rin talaga maintindihan ang ugali ng isang 'to, parehas silang tatlo na mahirap basahin, mukhang nasa dugo na nila 'yon dahil Garcia sila.I was really sorry, but I can't apologize yet dahil natatakot akong bumaliktad ang lahat I wanted to stay strong and fierce in front of everyone. I don't want to show my soft side and my weak spot.I'd rather be bad than good, I wanted to show everyone how bad I am so they won't expect anything good from me. I actually hated Zai because he saw me at my good spot kahit pa gaano kasama at mali ang ginagawa ko.Sa lalim ng
Nang makasunod kila Zai ay pinagtitinginan na naman kaming lahat. "Cafeteria na ba tayo kakain?" Anyaya niya. "Pwede rin, para 'di na mapalayo." Mahinahon na sabi ko at tumahimik lang habang nag-uusap silang dalawa ni Sierah. Matanong ang anak ko, like how does this work, how this work, how did they make it? Ganoon lahat itatanong niya. "Mommy why does love is special?" Sa tanong ng anak ko ay nagkibit balikat ako. "Daddy mo magaling diyan sa love love na 'yan." Sa sagot ko at pasimple akong sinagi ni Zai kaya natawa ako. "Totoo naman, expert ka magpayo 'di ba?" "Hindi lang magpayo, make the letter p upside down, I'm also great at that." Nakangising sabi niya, natigilan ako at inisip ang sinabi niya. If I turn in upside down then it will be letter b? Nang marealize ko ay malakas ko siyang pinalo sa likod. "Ang bastos mo ano ba!" Natawa siya ng natawa kaya naman ngumiwi ako. "Disgusting Zai, I'm disgusted." Dismayado kong sabi pero ngumisi lang siya. Nang makarating sa
"Gago naman kasi ng ipis na 'yon!" Inis kong sigaw at napapadyak pa. "This is so stressing! Una yung nararamdaman ni Sierah, pangalawa si Levi anak ng puting tupa naman!" Gitil ko pa. Ngunit ng marinig ang tawa ni Zai ay sinamaan ko siya ng tingin. "Nag-eenjoy ka ngayong nagsu-suffer ako? Nakakatuwa sabagay." Inis na sabi ko at tumayo na. Inis akong pumasok ng kwarto at pabatong ibinaba ang bag ko sa kung saan. "Badtrip mga malas sa buhay." Gigil kong bulong. You only got two choices Lauren, Marry Levi or marry Zai? Pag si Levi ang pinakasalan mo, kawawa kayong dalawa ni Sierah! Pero pag si Zai, titiisin mo lang konti yung ugali niya tapos hindi pa masasaktan si Sierah at lalong hindi nananakit ng pisikalan si Zai unlike dad and Levi. Pakikiusapan ko ba si Zai? Should we do fake marriage contract? Or should we marry each other in civil then just do annulment afterwards? Si Zai na lang, si Zai na lang dahil kahit papaano mukhang may awa pa siya dahil anak niya rin ang mad
Nagbihis ako ng damit, yung pajamas at sando tapos ay inipit ko ang buhok sa isang bun at tsaka muling lumabas. "What's your type ba?" I questioned hindi niya ako tinignan at nag-focus lang sa binabasa niya. "Kakausapin ko lang si dad, sasabihin ko ikaw pakakasalan ko." Mabilis kong paalam at lumabas ng kwarto na 'yon tapos kumatok sa katapat, nang mabuksan 'yon ay salubong ang kilay ni dad na tinignan ako bago sinenyasang pumasok. "D-Dad." "What?" "I'll marry Zai, for real." Mahinahon na sabi ko. "Si Levi na ang nasabihan ko, baka isahan niyo pa ako ng Garcia na 'yon." Mariing sabi ni dad. "Look dad, this is my life. You don't have the right to control who—" agad kong nasapo ang pisngi ng malakas niya akong sampalin dahilan para agad na mag-unahan ang luha sa mata ko at tinignan siya. "I'm the one who helped you survived! I'm the one who bought the milk for your child how could yo—" "Daddy Vince did that to me too! But he never treated me this way!" Galit na si
Kinaumagahan ay ganoon na lang ang gulat ko ng marinig ang tao sa labasan, nangunot ang noo ko kaya naman agad akong lumabas kahit wala pang hila-hilamos. Natigilan ako ng makita si dad, Sierah, Shane at Levi. "What are you doing here?" Nakataas ang kilay kong tanong. "Nasaan ang daddy mo Sierah?" Tanong ko sa bata. "D-Daddy goes to work po." Napalunok ako at sinenyasan ang anak kong lumapit, nang makalapit siya sa akin ay kusa siyang umiyak kaya naman pinantayan ko ang tangkad nito. "Bakit?" "T-They told me that you and daddy are not really together mommy." Nang madinig 'yon sa tinig ng anak ko ay kumuyom ang kamao ko at sinulyapan ang tatlo. "Mommy Doctor Shane admitted that she's daddy's girlfriend." Humihikbing sabi ng anak ko kaya naman pinahid ko ang luha nito. "A-And lolo confirmed it po, you'll also marry Tito Levi." Huminga ako ng malalim at pilit siyang nginitian. "Get inside your room anak, we'll talk later okay?" Nakangiting sabi ko rito, lumuluha itong tum
=Elvira’s Point Of View= Next morning, nagising akong may nakahiga sa tabi ko. Sa labas ng comforter, dahan-dahan akong nagmulat at nakita ko si Zian na kakwentuhan ko kagabi. Hindi ko inaasahan na matutulugan ko siya. Matagal kong minasdan ang gwapo niyang mukha na kapag tulog ay akala mo sobrang inosente sa pagiging angelic. Napangiti ako at maingat na tumayo upang maghilamos at magbrush. Bumalik kaagad ako sa kama at minasdan siyang muli. Bahagya kong inilapit ang mukha sa kanya at dinampian siya ng mabibilis na halik sa kung saang parte ng kanyang mukha. “Mmm,” rinig ang pagmamaktol niya ay mas napangiti ako. Pinadaan ko ang hintuturo sa dimples niyang kita kahit na magkalapat ang kanyang mga labi. Napatitig ako sa nakakaakit niyang labi at inilapit ang labi ko doon. Dinampian ko ‘yon at dahil doon ay napamulat siya. “Damn, I forgot,” pabulong niya at matamis na ngumiti. Napakusot ng mata at uminat pa. “Brush lang ako hon, let’s continue the kiss after. Conscious ka
Zian’s Point of View Habang pinapanood ko si Elle at ang kapatid niyang si Clayn, hindi ko maiwasang mag-isip ng malalim. Malaki ang posibilidad na ang galit ng mga gumawa nito ay hindi lang nakatuon sa pamilya niya, kundi pati sa akin. “Dad, I need you to check something,” bulong ko habang lumapit sa ama ko. Tumango siya, alam na may malalim akong pinaplano. “Anak, siguraduhin mong hindi ka masyadong madadala ng emosyon. Alam mo kung gaano kahirap kapag pinairal mo ‘yon.” “Dad, this isn’t about emotions. This is about survival,” sagot ko, matigas ang boses. “Hindi ko hahayaang ulitin nila ito kay Elle o kay Clayn.” Tumango ang daddy ko, pero ramdam ko ang bigat ng tingin niya. Alam niyang hindi ko basta-bastang hahayaang matapos ito nang hindi sila nagbabayad. Elvira’s Point of View Habang nakatingin ako kay Zian, hindi ko maiwasang mapansin ang pagbabago sa kanya. Siya pa rin ang mayabang at makulit na Zian na nakilala ko, pero ngayon, iba na ang aura niya. Para siyang
Zian’s Point of View “Kung gusto mong iligtas ang batang ito, simple lang ang usapan,” sabi ng lider. “Lumuhod ka at aminin mong natalo ka.” Napangiti ako nang bahagya. “I don’t think so.” Bago pa siya makapagsalita ulit, mabilis kong hinugot ang baril mula sa likod ko at pinaputukan ang pinakamalapit sa kanya. Bagsak ang isa sa mga tauhan niya bago pa sila makapag-react. “Putang ina! Barilin siya!” sigaw ng lider. Nagkagulo ang lahat. Ginamit ko ang mga haligi ng warehouse bilang cover habang nagpaputok ako pabalik sa kanila. Isa-isa kong tinarget ang mga tauhan niya hanggang sa natira na lang ang lider. “Please! Don’t kill me!” sigaw niya habang nagtatago sa likod ni Clayn. “Pakawalan mo siya,” utos ko, ang baril ko’y nakatutok sa kanya. “Pakiusap—” Walang pag-aalinlangan, pinaputukan ko ang kamay niyang may hawak kay Clayn. Napasigaw siya sa sakit at nabitawan ang kapatid ni Elle. Elvira’s Point of View Tumakbo ako papasok nang makita kong ligtas na si Clayn. “
Elvira’s Point of View Tahimik kami sa biyahe. Hindi ko alam kung paano haharapin ang sitwasyon na ito. Hindi rin ako sigurado kung tama ba ang ginagawa ko—na hihingi ako ng tulong kay Zian para pumatay ng tao. Ngunit sa kabila ng lahat, alam kong wala akong ibang mapagkakatiwalaan ngayon. Napatingin ako kay Zian. Mahigpit ang pagkakahawak niya sa manibela, ang mga mata niya’y nakatuon sa daan, ngunit ramdam ko ang tensyon sa bawat galaw niya. Hindi siya nagsasalita, pero alam kong iniisip niya ang plano. “Elle,” basag niya sa katahimikan. “Ano bang eksaktong sinabi nila? Gaano karaming tao ang kailangan nating harapin?” Huminga ako nang malalim, sinubukang alalahanin ang boses ng lalaking tumawag. “Wala silang binanggit kung ilan sila. Sinabi lang nila na pumunta ako mag-isa… at kung hindi, may mangyayari kay Clayn.” Napamura siya nang mahina. “Typical tactics. They’re expecting you to come alone and unarmed. That’s their leverage.” “Zian… natatakot ako,” bulong ko, hindi
=Elvira’s Point Of View=Makalipas ang isang linggo, habang nakaupo ako sa sala kasama si Zian ay may ibinalita sa telibisyon.Ngunit napahinto ako nang makita ang mukha ng lalake na sinasabi nilang namatay dahil nabaril sa sariling bahay.‘Yung nasa litrato na sinend sa akin ng account na walang pangalan… Yung binaril ni Zian…’Nagitla ako at mapakurap. Nilingon ko si Zian ngunit parang wala siyang pakialam.Umiwas tingin ako bago pa niya mapansin at mariing pumikit. ‘Calm down, Elle. H-Hindi sigurado ang lahat…’“Sino kaya ang pumatay doon?” mahinang tanong ko. Tumikhim si Zian.“I don’t know hon. Maybe, kaaway? Since that man is politically involved,” mahinahon niyang sagot sa akin.“Ahh,” tango ko na lang.***Makalipas ang isa pang linggo ay nagsimula akong mag-ipon para sa business ni papa noon, at para sa mga utang ko kay Zian.Habang nagtatrabaho ako ay nakatanggap ako ng tawag galing kay Clayn. Ngunit nang sagutin ko ‘yon ay hindi boses ni Clayn.“Glad you answered, Elvira M
Elvira’s Point Of View Kinaumagahan ay naalimpungatan ako sa gising ni Clayn sa akin. “Oh?” nagmamaktol na sabi ko at nagtakip ng mukha. “Ate! Si Kuya Zian mahiya ka naman!” ani niya at hinampas ang paa ko dahilan para matigilan ako at dahan-dahan na sumilip sa unan. “Ako na bahala Clayn, salamat…” rinig kong sabi niya kaya lumunok ako. ‘Nandito na siya…’ “Hon…” malumanay niyang tawag sa akin dahilan para pumikit ako ng mariin. “Mmm?” tugon ko habang may takip sa mukha. Naramdaman ko ang pagbigat ng kama at alam kong naupo siya hindi malayo sa akin. “Bakit nandito ka hon? Hindi ka sa condo?” mahinang tanong niya kaya bumangon ako at handa na sanang sumbatan siya ngunit nakita ko ang sobrang gwapong mukha niya ngayong umaga. “Ah, nagluto si mama kagabi. Kaya hapon pa lang pumunta na ako dito,” pagsisinungaling ko. Napahinto siya at tumango. “Okay hon, wala kang work today?” inosente niyang tanong kaya matagal akong tumitig sa mukha niya. ‘Paano yung natuklasan ko kag
=Elvira’s Point Of View= “Hon, whatever happens. Please trust me?” mahinang bulong ni Zian habang nakayakap sa akin. Ngumiti naman ako at tumango. “Mm, just don’t keep things from me…” Hindi na siya tumugon pa sa akin kaya naman nag-enjoy na lang kami sa day off naming dalawa. A few days later… Nagtataka ako nang hindi pa siya nakakauwi. It’s 10 PM and I got worried kaya sinubukan ko siyang tawagan. Pero out of reach ang kanyang cellphone. Habang inaantay siya ay napahinto ako nang may ma-receive akong text message from a random number. From Unknown Number: Gusto mong malaman kung nasaan ang pinakamamahal mong si Ian Zachary? 10:05 PM. Napalunok ako at napatitig doon, bago ako gumawa ng reply sa kanya. To Unknown Number: Nasaan siya? 10:07 PM. From Unknown Number: Ave. Street. Zone 4. You’re on this. Go and find out, or sleep weary. 10:09 PM. Huminga ako ng malalim at kinuha kaagad ang wallet at ang jacket ko. Lumabas ako mg condo wearing a light
Elvira’s Point Of ViewNaging okay naman ang relasyon namin ni Zian. Pakiramdam ko ay mas naging showy kami sa pagmamahal namin sa isa’t isa.A few months later… Hindi ko inaasahan na magtatagal kami ng ganito katagal. It’s been a year since tinanong niya ako to be his girlfriend. Mas stable na ang work ko bilang engineer at live-in na rin kaming dalawa. Masaya nga ako at sa iisang bubong kami nakatira.Hindi ko akalain na magiging ganito kasaya ang buhay ko sa piling ni Zian. Sa totoo lang, marami akong pangarap noon, pero hindi ko inisip na kasama siya sa mga iyon. Pero ngayon, parang hindi ko na kaya pang mag-isip ng buhay na wala siya.Sa isang taong magkasintahan kami, marami na kaming pinagdaanan. May mga tampuhan, selosan, at mga araw na hindi kami magkasundo, pero sa dulo, palaging siya pa rin ang gusto kong kausapin, yakapin, at kasamang humarap sa lahat ng hamon.“Hon, are you done na sa designs?” tanong ni Zian habang naglalakad papasok sa maliit naming home office. Naka-s
=Elvira’s Point Of View= Nang makapagbihis ng presentable at dumeretso kaagad kami ni Zian. “Hon, calm down… Relax,” natatawang sabi niya habang nagmamaneho at inabot ang kamay ko para hawakan. Lumabi ako at sinulyapan si Zian. “Syempre noon fake relationship. Eh ngayon totoo na ‘to,” pabulong kong pagdadahilan na mahina niyang ikinatawa. “What’s the difference?” “Ngayon ayoko na ma-disappoint sila kasi gusto kita, paano kung bigla akong abutan ng 10 million para layuan ka?” pagbibiro ko. Natawa siya. “I’ll double it so you won’t have to leave me—” “Hoy! Hindi ko naman tatanggapin ‘yon!” gulantang kong sabi dahilan para malakas siyang humakhak. “Ay hindi ba, sorry ate ha, sorry hahahhaa!” halakhak pa niya kaya lumabi ako. Nang makarating sa kanila ay ninerbyos ako ng husto. Nakagat ko ang ibabang labi. “Good evening po,” bati ko at mabilis na lumapit upang magmano sa parents at grandparents nila. “Mabuti naman at nakadalo ka, pasok ka tara…” anyaya ng mommy ni Zian ka