Thank you for reading this book! Kindly leave a comment if you have a request or may problema! Thank you so much everyone!
Kinaumagahan ay ganoon na lang ang gulat ko ng marinig ang tao sa labasan, nangunot ang noo ko kaya naman agad akong lumabas kahit wala pang hila-hilamos. Natigilan ako ng makita si dad, Sierah, Shane at Levi. "What are you doing here?" Nakataas ang kilay kong tanong. "Nasaan ang daddy mo Sierah?" Tanong ko sa bata. "D-Daddy goes to work po." Napalunok ako at sinenyasan ang anak kong lumapit, nang makalapit siya sa akin ay kusa siyang umiyak kaya naman pinantayan ko ang tangkad nito. "Bakit?" "T-They told me that you and daddy are not really together mommy." Nang madinig 'yon sa tinig ng anak ko ay kumuyom ang kamao ko at sinulyapan ang tatlo. "Mommy Doctor Shane admitted that she's daddy's girlfriend." Humihikbing sabi ng anak ko kaya naman pinahid ko ang luha nito. "A-And lolo confirmed it po, you'll also marry Tito Levi." Huminga ako ng malalim at pilit siyang nginitian. "Get inside your room anak, we'll talk later okay?" Nakangiting sabi ko rito, lumuluha itong tum
"Okay lang ako. Look nakangiti pa nga ako, hindi naman ako natatakot kay Levi." I lied and smiled more. "They're not scary enough to haunt me." Mayabang na sabi ko, but earlier was my biggest fear. Natatakot akong pinagtataasan ng boses, natatakot akong sinasampal ng mga lalake. Bumuntong hininga si Zai at inakay na ako upang maupo sa sofa. "Sit there," utos niya at dinuro pa ang sofa kaya nakangiti akong tumango. Nang makaalis siya ay agad kong pinahid ang pisngi ng may luhang tumulo doon, para akong batang pinahid ang luha ko gamit ang likod ng palad ko. Hanggang sa bigla kong marinig ang matunog na tsk tsk tsk dahilan para malingon ko 'yon. "Really Lauren? Not scared?" Ngiwing sabi niya at naupo sa tabi ko kaya naman humaba ang nguso ko. "Stop trying to be tough and show me how scared you are, 'yan ang nakuha sa'yo ni Sierah." Dismayado niyang sabi at inakbayan ako kaya naman aalisin ko na sana 'yon pero hinapit niya na ako at tinapik tapik sa likod kaya naman lumabi ako
Days past and nire-ready na namin ni Zai ang birthday party ni Sierah na balak ni Sierah ganapin sa bahay nila Kuya Luke at Ate Mia para makasama si Laze at Jami. Sobrang busy rin ni Zai sa ospital kaya binubulabog ko lang siya pag day off niya.Ngayon ay pupunta pa lang sana ako ng ospital para kuhanin ang ideya ni Zai sa invitation cards dahil usapan namin ay siya ang bahala doon kaya naman habang nasa elevator ay hinintay ko ang pagpunta nito sa floor niya.Nagdala na rin ako ng lunch niya dahil I should make him fall in love with me pa 'di ba? Nang makalabas ng elevator ay lumabas na ako at dumeretso sa office ni Zai ngunit ganoon ako nadismaya ng marinig ang usapan.Natural kampi sila kay ipis, workmate nila eh."Isn't she ashame? She keeps on showing his fac—""Her face, not his. Babae ako." Pagtatama ko dahilan para tumaas ang kilay ng isang doctor na masasabi kong may kapit sa patalim."Really, binibig deal mo 'yon?" Nakataas ang kilay niyang tanong."Hindi na dapat, pero chin
What the hell is he talking about? I like Zai? Duh! As if I do edi hindi ko na lang sana siya iniwan noon. Imposible hindi nga ako nag-aalala gaano at hindi ko siya gaanong naiisip sa isang araw.Tama baka nahihibang lang siya, I should give him a time baka nadadala lang siya dahil sa pag-amin niya, lutang akong pumasok ng hotel room at tsaka ibinaba ko ang bag at naupo sa sofa kasabay ng pagpikit.I'm confident that I don't like him, hindi naman mabilis tumibok ang puso ko sa tuwing nakikita ko siya, hindi rin ako naiilang, hindi ako conscious, iba. Iba talaga yung naramdaman ko kay Kent Axel noon sa ngayon kaya malabong mangyari 'yon 'no.I'm only doing this for Sierah. Period.Because of Aji, everything became awkward. I just feel so conscious, nakakabaliw sa pakiramdam. Zai seems normal but I am not that normal. "Laure—""Ay!" Halos matakpan ko ang bibig ng mapasigaw sa gulat, nangunot ang noo ni Zai at tinitigan ako."Why are you so jumpy out of a sudden?" He asked that made me s
"Ang hirap mo rin akitin, hindi na ako marunong mang-akit dahil basta!" Ngiwing sabi ko at kumuha ng chicken at isang subuang kinain 'yon."Oh inaakit mo 'ko?" Tila nang-iinsulto niyang sabi dahilan para umirap ako."See ang yabang mo!" Singhal ko at ngumiwi."Luh, I was just asking. Ganiyan ka pala mang-akit." Pigil tawa niyang sabi kaya umirap ako."Pag sinubukan ko talaga, sinasabi ko sa'yo magsisisi ka." Ngiwing sabi ko dahilan para matawa siya at umiling iling."Ang tagal mo naman ako pakasalan, baka dumating na yung set date ni dad patay talaga ako." Ngiwing sabi ko."Hindi pa nga sure kung pakakasalan ka, mahal na ba kita?" Sa sumbat niya ay agad akong tumayo dahilan para magitla siya ngunit pinalo palo ko lang siya sa likod dahilan para matawa siya."H-Hey enough!" Sita niya pa muli."Ang yabang mo ha, ang yabang mo Zai Garcia!" Ngiwing sabi ko at tumayo sa harap niya habang nakataas ang kilay."Tandaan mo attorney ang nagkagusto sa akin noon! Isang business man at—""At isang
The hub is just walking distance dahil around the hotel lang siya so if any tourist will visit the hub, there's a hotel. Nang papasok na sa hub ay marami na kaagad ang bumati sa kaniya kaya napalunok ako ng makahulugan nila akong tignan."I don't think I am welcome here," bulong ko kay Zai dahilan para tumigil siya."Everyone is welcome." Mahina niya ring sagot, nang matanaw ang group of friends niya ay bigla akong tinubuan ng hiya."You came again, nice seeing you here." The other guy greeted me with a smile on his lips kaya ngumiti rin ako."Thanks."Ngunit nang makita na si Shane ay kusang lumabas ang maldita kong mukha, pasimple akong umirap at naupo sa tabi ni Zai. Occupying the seat so she can't sit beside him.Madalas sa kanila ay may mapanghusgang titig, ang iba ay normal lang at madalas sa hindi chismosa ay ang mga lalake. "Isang stick ka pre?" Tanong ng isa, natigilan ako ng makita ang isang kaha ng sigarilyo."Lights?" Zai asked and grabbed the box of cigarettes."Yeah, nev
After that kiss he glanced at them. "Maybe you know my answer?" Zai answered and pick up the box of cigarettes and the lighter before leaving kaya agad agad akong sumunod ngunit sa labas ng hub siya nagsindi at muling humipak. "Y-You." Wala sa sarili ko siyang dinuro ngunit sinulyapan niya lang ako at abalang hipakin ang usok at pag-laruan. "T-Tama na nga 'yan." Sita ko at inagaw sa kaniya pero itinaas niya kaya umawang ang labi ko. "You're not my wife yet." He stated before inhaling the stick again that made me glare. Mabilis kong inagaw ang kahon at lighter dahilan para matigilan siya. "Hindi ka titigil ah." Kumuha ako ng stick at sisindihan na sana ngunit mabilis niyang pinatay ang kaniya at inagaw sa akin ang kinuha ko. "'Di na." Seryoso niyang sagot at itinago na 'yon. "Throw it." Utos ko ngunit umiling siya. "Zai throw it, it's not healthy." Dismayadong sita ko ngunit tinitigan niya ako ng matagal. "Ibibigay ko 'to sa may ari." Mahinahon niyang sabi kaya tumigil na
Huminga ako ng malalim, mamaya ko na lang siya tatawagan ulit pag tapos na sila. It feels so awkward sa tuwing sinasabihan ko siya pero noon naman hindi. "D-Daddy.." Napalingon ako sa anak ko ng nakanguso itong mag maktol. "You're cold baby?" Tanong ko at sobrang hininaan ang aircon at mas binalot siya ng kumot. "D-Doctor daddy mommy." Bumuntong hininga ako at tsaka nasapo ang sariling noo. "Mommy's here baby." Mahinang sabi ko, she's being dependent to his dad because he's a doctor. I contacted Zai but he's not answering kaya naman wala akong choice but to call Aji, siya naman ang inaasahan ko noon. Nang pagkaring no'n ay nasagot kaagad. "Hey.." "Aji, I need your help." Mahinahon kong sabi. "Hmm? Bakit? Ano 'yon?" "Sierah have fever, can you buy me her medicine? Yung parang dati." "Okay, wait me there." He stated and ended the call dahilan para makahinga ako ng maluwag, pinunasan ko muna si Sierah at makalipas ang kinse minutos ay dumating na si Aji kaya naman patakbo
=Elvira’s Point Of View= Next morning, nagising akong may nakahiga sa tabi ko. Sa labas ng comforter, dahan-dahan akong nagmulat at nakita ko si Zian na kakwentuhan ko kagabi. Hindi ko inaasahan na matutulugan ko siya. Matagal kong minasdan ang gwapo niyang mukha na kapag tulog ay akala mo sobrang inosente sa pagiging angelic. Napangiti ako at maingat na tumayo upang maghilamos at magbrush. Bumalik kaagad ako sa kama at minasdan siyang muli. Bahagya kong inilapit ang mukha sa kanya at dinampian siya ng mabibilis na halik sa kung saang parte ng kanyang mukha. “Mmm,” rinig ang pagmamaktol niya ay mas napangiti ako. Pinadaan ko ang hintuturo sa dimples niyang kita kahit na magkalapat ang kanyang mga labi. Napatitig ako sa nakakaakit niyang labi at inilapit ang labi ko doon. Dinampian ko ‘yon at dahil doon ay napamulat siya. “Damn, I forgot,” pabulong niya at matamis na ngumiti. Napakusot ng mata at uminat pa. “Brush lang ako hon, let’s continue the kiss after. Conscious ka
Zian’s Point of View Habang pinapanood ko si Elle at ang kapatid niyang si Clayn, hindi ko maiwasang mag-isip ng malalim. Malaki ang posibilidad na ang galit ng mga gumawa nito ay hindi lang nakatuon sa pamilya niya, kundi pati sa akin. “Dad, I need you to check something,” bulong ko habang lumapit sa ama ko. Tumango siya, alam na may malalim akong pinaplano. “Anak, siguraduhin mong hindi ka masyadong madadala ng emosyon. Alam mo kung gaano kahirap kapag pinairal mo ‘yon.” “Dad, this isn’t about emotions. This is about survival,” sagot ko, matigas ang boses. “Hindi ko hahayaang ulitin nila ito kay Elle o kay Clayn.” Tumango ang daddy ko, pero ramdam ko ang bigat ng tingin niya. Alam niyang hindi ko basta-bastang hahayaang matapos ito nang hindi sila nagbabayad. Elvira’s Point of View Habang nakatingin ako kay Zian, hindi ko maiwasang mapansin ang pagbabago sa kanya. Siya pa rin ang mayabang at makulit na Zian na nakilala ko, pero ngayon, iba na ang aura niya. Para siyang
Zian’s Point of View “Kung gusto mong iligtas ang batang ito, simple lang ang usapan,” sabi ng lider. “Lumuhod ka at aminin mong natalo ka.” Napangiti ako nang bahagya. “I don’t think so.” Bago pa siya makapagsalita ulit, mabilis kong hinugot ang baril mula sa likod ko at pinaputukan ang pinakamalapit sa kanya. Bagsak ang isa sa mga tauhan niya bago pa sila makapag-react. “Putang ina! Barilin siya!” sigaw ng lider. Nagkagulo ang lahat. Ginamit ko ang mga haligi ng warehouse bilang cover habang nagpaputok ako pabalik sa kanila. Isa-isa kong tinarget ang mga tauhan niya hanggang sa natira na lang ang lider. “Please! Don’t kill me!” sigaw niya habang nagtatago sa likod ni Clayn. “Pakawalan mo siya,” utos ko, ang baril ko’y nakatutok sa kanya. “Pakiusap—” Walang pag-aalinlangan, pinaputukan ko ang kamay niyang may hawak kay Clayn. Napasigaw siya sa sakit at nabitawan ang kapatid ni Elle. Elvira’s Point of View Tumakbo ako papasok nang makita kong ligtas na si Clayn. “
Elvira’s Point of View Tahimik kami sa biyahe. Hindi ko alam kung paano haharapin ang sitwasyon na ito. Hindi rin ako sigurado kung tama ba ang ginagawa ko—na hihingi ako ng tulong kay Zian para pumatay ng tao. Ngunit sa kabila ng lahat, alam kong wala akong ibang mapagkakatiwalaan ngayon. Napatingin ako kay Zian. Mahigpit ang pagkakahawak niya sa manibela, ang mga mata niya’y nakatuon sa daan, ngunit ramdam ko ang tensyon sa bawat galaw niya. Hindi siya nagsasalita, pero alam kong iniisip niya ang plano. “Elle,” basag niya sa katahimikan. “Ano bang eksaktong sinabi nila? Gaano karaming tao ang kailangan nating harapin?” Huminga ako nang malalim, sinubukang alalahanin ang boses ng lalaking tumawag. “Wala silang binanggit kung ilan sila. Sinabi lang nila na pumunta ako mag-isa… at kung hindi, may mangyayari kay Clayn.” Napamura siya nang mahina. “Typical tactics. They’re expecting you to come alone and unarmed. That’s their leverage.” “Zian… natatakot ako,” bulong ko, hindi
=Elvira’s Point Of View=Makalipas ang isang linggo, habang nakaupo ako sa sala kasama si Zian ay may ibinalita sa telibisyon.Ngunit napahinto ako nang makita ang mukha ng lalake na sinasabi nilang namatay dahil nabaril sa sariling bahay.‘Yung nasa litrato na sinend sa akin ng account na walang pangalan… Yung binaril ni Zian…’Nagitla ako at mapakurap. Nilingon ko si Zian ngunit parang wala siyang pakialam.Umiwas tingin ako bago pa niya mapansin at mariing pumikit. ‘Calm down, Elle. H-Hindi sigurado ang lahat…’“Sino kaya ang pumatay doon?” mahinang tanong ko. Tumikhim si Zian.“I don’t know hon. Maybe, kaaway? Since that man is politically involved,” mahinahon niyang sagot sa akin.“Ahh,” tango ko na lang.***Makalipas ang isa pang linggo ay nagsimula akong mag-ipon para sa business ni papa noon, at para sa mga utang ko kay Zian.Habang nagtatrabaho ako ay nakatanggap ako ng tawag galing kay Clayn. Ngunit nang sagutin ko ‘yon ay hindi boses ni Clayn.“Glad you answered, Elvira M
Elvira’s Point Of View Kinaumagahan ay naalimpungatan ako sa gising ni Clayn sa akin. “Oh?” nagmamaktol na sabi ko at nagtakip ng mukha. “Ate! Si Kuya Zian mahiya ka naman!” ani niya at hinampas ang paa ko dahilan para matigilan ako at dahan-dahan na sumilip sa unan. “Ako na bahala Clayn, salamat…” rinig kong sabi niya kaya lumunok ako. ‘Nandito na siya…’ “Hon…” malumanay niyang tawag sa akin dahilan para pumikit ako ng mariin. “Mmm?” tugon ko habang may takip sa mukha. Naramdaman ko ang pagbigat ng kama at alam kong naupo siya hindi malayo sa akin. “Bakit nandito ka hon? Hindi ka sa condo?” mahinang tanong niya kaya bumangon ako at handa na sanang sumbatan siya ngunit nakita ko ang sobrang gwapong mukha niya ngayong umaga. “Ah, nagluto si mama kagabi. Kaya hapon pa lang pumunta na ako dito,” pagsisinungaling ko. Napahinto siya at tumango. “Okay hon, wala kang work today?” inosente niyang tanong kaya matagal akong tumitig sa mukha niya. ‘Paano yung natuklasan ko kag
=Elvira’s Point Of View= “Hon, whatever happens. Please trust me?” mahinang bulong ni Zian habang nakayakap sa akin. Ngumiti naman ako at tumango. “Mm, just don’t keep things from me…” Hindi na siya tumugon pa sa akin kaya naman nag-enjoy na lang kami sa day off naming dalawa. A few days later… Nagtataka ako nang hindi pa siya nakakauwi. It’s 10 PM and I got worried kaya sinubukan ko siyang tawagan. Pero out of reach ang kanyang cellphone. Habang inaantay siya ay napahinto ako nang may ma-receive akong text message from a random number. From Unknown Number: Gusto mong malaman kung nasaan ang pinakamamahal mong si Ian Zachary? 10:05 PM. Napalunok ako at napatitig doon, bago ako gumawa ng reply sa kanya. To Unknown Number: Nasaan siya? 10:07 PM. From Unknown Number: Ave. Street. Zone 4. You’re on this. Go and find out, or sleep weary. 10:09 PM. Huminga ako ng malalim at kinuha kaagad ang wallet at ang jacket ko. Lumabas ako mg condo wearing a light
Elvira’s Point Of ViewNaging okay naman ang relasyon namin ni Zian. Pakiramdam ko ay mas naging showy kami sa pagmamahal namin sa isa’t isa.A few months later… Hindi ko inaasahan na magtatagal kami ng ganito katagal. It’s been a year since tinanong niya ako to be his girlfriend. Mas stable na ang work ko bilang engineer at live-in na rin kaming dalawa. Masaya nga ako at sa iisang bubong kami nakatira.Hindi ko akalain na magiging ganito kasaya ang buhay ko sa piling ni Zian. Sa totoo lang, marami akong pangarap noon, pero hindi ko inisip na kasama siya sa mga iyon. Pero ngayon, parang hindi ko na kaya pang mag-isip ng buhay na wala siya.Sa isang taong magkasintahan kami, marami na kaming pinagdaanan. May mga tampuhan, selosan, at mga araw na hindi kami magkasundo, pero sa dulo, palaging siya pa rin ang gusto kong kausapin, yakapin, at kasamang humarap sa lahat ng hamon.“Hon, are you done na sa designs?” tanong ni Zian habang naglalakad papasok sa maliit naming home office. Naka-s
=Elvira’s Point Of View= Nang makapagbihis ng presentable at dumeretso kaagad kami ni Zian. “Hon, calm down… Relax,” natatawang sabi niya habang nagmamaneho at inabot ang kamay ko para hawakan. Lumabi ako at sinulyapan si Zian. “Syempre noon fake relationship. Eh ngayon totoo na ‘to,” pabulong kong pagdadahilan na mahina niyang ikinatawa. “What’s the difference?” “Ngayon ayoko na ma-disappoint sila kasi gusto kita, paano kung bigla akong abutan ng 10 million para layuan ka?” pagbibiro ko. Natawa siya. “I’ll double it so you won’t have to leave me—” “Hoy! Hindi ko naman tatanggapin ‘yon!” gulantang kong sabi dahilan para malakas siyang humakhak. “Ay hindi ba, sorry ate ha, sorry hahahhaa!” halakhak pa niya kaya lumabi ako. Nang makarating sa kanila ay ninerbyos ako ng husto. Nakagat ko ang ibabang labi. “Good evening po,” bati ko at mabilis na lumapit upang magmano sa parents at grandparents nila. “Mabuti naman at nakadalo ka, pasok ka tara…” anyaya ng mommy ni Zian ka